Ασχέτως με το ποιος είναι ταχύτερος, την επόμενη χρονιά ο Kimi Raikkonen μπορεί κάλλιστα να πιέσει τον Fernando Alonso. Το ερώτημα είναι αν μπορούν δύο κορυφαίοι πιλότοι να δώσουν στην Ferrari αυτό που ελπίζει. Ότι ακολουθεί παρακάτω, είναι γνώμη μου και άποψή μου, συγκεντρώνοντας σκέψεις και πιστεύω, ανθρώπων της Formula 1 που σέβομαι και παρακολουθώ.
Όπως με όλες τις καλές αντιπαλότητες, έτσι και εδώ οι πρωταγωνιστές είναι τελείως διαφορετικοί. Από την μία έχεις τον Ισπανό μαχαιροβγάλτη, που μπορεί να χαμογελάσει ατάραχα, καθώς σε καρφώνει στο στομάχι. Μεγαλωμένος από τον Flavio Briatore, έμαθε μαζί του να κερδίζει. Διατηρεί ακόμα μυστικά από την χρονιά του στην McLaren και παρότι δεν του αρέσει να μετράει τις νίκες του Vettel, θεωρείται ακόμα από πολλούς ως ο κορυφαίος των κορυφαίων της γενιάς του. Ο Alonso είναι ο πιλότος που θα κάνει την διαφορά κάθε Κυριακή στον αγώνα, ο άνθρωπος που θα κουβαλήσει το μονοθέσιο στους ώμους του, για το αποτέλεσμα.
Από την άλλη θα αρνηθεί να βρεθεί με όποιον είναι εναντίον του και σε αυτούς κατατάσσει, όσους δεν είναι μαζί του. Θα αρνηθεί να βρεθεί με τους μηχανικούς της Pirelli, θα αρνηθεί να σου μιλήσει αν δεν ξέρει ότι τον υποστηρίζεις. Έτσι θεωρείται ότι το 70% του προσωπικού της Ferrari στα pit, είναι με το μέρος του.
Ο λόγος φυσικά, είναι ότι αποδίδει. Δεν έδειξε το 2012 ότι μπορεί να κερδίσει, με τη βάρκα που οδηγούσε; Δεν έκανε θαύματα στην πίστα, με τους υπόλοιπους να γκρινιάζουν για τις εξατμίσεις και το φαινόμενο Coanda; Ποιος θα μπορούσε να τον κατηγορήσει για τις ελπίδες που είχε, ότι η Ferrari θα του δώσει επιτέλους ένα ανταγωνιστικό μονοθέσιο το 2013; Αυτό δεν είναι το νόημα της Ferrari; Οδηγάς για αυτούς, ιδρώνεις για να μπορέσεις να οδηγήσεις γι’ αυτούς και εντός 3 χρόνων, έχουν τα χρήματα και την τεχνογνωσία, να σου δώσουν ένα άξιο μονοθέσιο.
Από την άλλη έχουμε τον Raikkonen. Μπορεί οι περισσότεροι να πιστεύουν πως η συμφωνία με την Ferrari έγινε φέτος, αλλά η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Οι συζητήσεις με τον Raikkonen ξεκίνησαν από πέρσι.
Ο Leo Turrini, που είναι ένας άνθρωπος που τρώει μεσημεριανό με τον Domenicali και τον Alonso, γνωρίζοντας τις φήμες, πριν τους ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου, είχε ρωτήσει τον Ισπανό αν θα είχε πρόβλημα με τον Raikkonen. Ο Fernando γνωρίζοντας, απάντησε:
Δεν είναι αλήθεια πως θέλω team-mates Β’ διαλογής. Με τον Hamilton το μόνο πρόβλημα ήταν, πως η ομάδα ήταν στημένη πάνω του. Αν ερχόταν ο Kimi δεν θα είχα κανένα πρόβλημα, σεβόμαστε ο ένας τον άλλον. Μετά θα δούμε ποιος είναι πιο γρήγορος.
Ο Raikkonen δεν κρατάει έχθρες, ούτε τον ενδιαφέρουν τα πολύπλοκα πράγματα. Δεν θέλει να σπαταλάνε τον χρόνο του ή να χαραμίζουν την ενέργειά του. Παρόλα αυτά, σίγουρα θυμάται τα λόγια της Ferrari στο Abu Dhabi το 2009. Το ότι δεν τον ήθελαν για το 2010, σκότωσε το κίνητρό του.
Μετά από λίγο όμως το συνειδητοποίησε. Δεν μπορούσε να μείνει μακριά από την Formula 1 και μερικές ομάδες το ήξεραν. Όχι στην Ferrari, όχι στην McLaren, όχι στην Red Bull… αυτές ή δεν τον ήθελαν ή είχαν τα χέρια τους δεμένα με συμβόλαια. Η Williams ήταν μια καλή ευκαιρία, το ίδιο και η Lotus. Με τον Kubica δυστυχώς εκτός, προτίμησε την Lotus.
Του άρεσε, μπορεί να έπρεπε να προσπαθήσει λίγο παραπάνω τα Σάββατα, αλλά του άρεσε. Ήταν χαρούμενος τόσο με τους αγώνες όσο και με την ομάδα. Για τα χρήματα που διαθέτει η ομάδα, έκανε εντυπωσιακή προσπάθεια, οργανωμένη και παραγωγική. Είναι ωραία η αίσθηση όταν κερδίζεις και στο κάτω κάτω η Lotus δεν του ζητούσε να κάνει τόσα πράγματα, όσα του ζητούσε η Ferrari και η McLaren. Λίγες αστείες διαφημίσεις και τέλος. Η πρόταση όμως της Ferrari ήταν πολύ δελεαστική. Άφθονα χρήματα, με τον James Allison έτοιμο και τις υποχρεώσεις του μειωμένες. Μπορεί να διαθέτει χιούμορ, αλλά δεν είναι χαζός.
Για την νέα χρονιά τα πράγματα είναι απλά. Η ομάδα είναι του Fernando. Ο Kimi θα κάνει απλά αυτό που του αρέσει να κάνει καλύτερα. Θα πηγαίνει και θα οδηγάει. Δεν θα ρωτάει πολλά, δεν θα απαντάει πολλά και ξέρει ότι δεν θα περιμένει και πολλά. Δεν θα γίνει αυτός που θέλει το ένα και το άλλο, που απαιτεί να γίνονται όλα με τον δικό του τρόπο. Νέοι κινητήρες, νέα κουμπάκια για να παίζει, νέα χρονιά. Θα είναι ήρεμος και θα το διασκεδάζει… Και τότε είναι που γίνεται πραγματικά γρήγορος.
Μπορεί να το φανταστεί κάθε οπαδός της Ferrari. Στις χειμερινές δοκιμές, η Ferrari φαίνεται γρήγορη με τον Alonso λίγο μπροστά από τον Raikkonen. Πρώτος αγώνας και το Σάββατο ο Alonso πάλι γρηγορότερος από τον Raikkonen. Πρώτη στροφή την Κυριακή και… δράμα για τον Alonso, επόμενοι 2 αγώνες με μηχανικά προβλήματα. Ο Kimi ατάραχος, τριτοτέταρτος σε κάθε GP είναι υποψήφιος για το πρωτάθλημα. Τι γίνεται τότε; Ο Ισπανός συνεχίζει ρομποτικά την προσπάθειά του ή ξυπνά ο μαχαιροβγάλτης μέσα του, όπως έγινε στην McLaren;
Αυτόν τον μεσογειακό χαρακτήρα, είναι που πρέπει να φυλακίσει η Ferrari και κατά την άποψή μου δεν θα μπορέσει. Πιστεύω πως είναι ο πράος χαρακτήρας του Kimi, που θα φέρει την ισορροπία στην ομάδα και όχι η ίδια η Scuderia. Εκτός φυσικά και αν ο Kimi-Matias Raikkonen, ξυπνήσει μια μέρα και αποφασίσει ότι θέλει με κάθε κόστος να είναι μπροστά από τον Alonso… τότε θα είναι δύσκολα τα πράγματα για την Ιταλική ομάδα.
Οι δύο πιλότοι είναι τόσο διαφορετικοί εντός πίστας, όσο είναι και εκτός. Ο Φιλανδός είναι πιο γλυκός με τα φρένα του και μαζί με τον Button, ο οδηγός που φορτίζει τον πίσω εξωτερικό τροχό του περισσότερο κατά την έξοδο των στροφών. Θέλει σίγουρα καλύτερο στήσιμο μπροστά, από τον Alonso, για να κάνει καλό γύρο, αλλά η έξοδός του από τις στροφές, μετά το ίσιωμα του μονοθεσίου, είναι αλάνθαστες.
Ο Fernando από την άλλη μπορεί να κάνει το μπροστινό μέρος του μονοθεσίου ότι θέλει. Τόσο γρήγορες είναι οι κινήσεις των χεριών και των ποδιών του. Ο χειρισμός του μπορεί να θεωρηθεί ως σπατάλη κινήσεων, αλλά όταν τα χρονόμετρα δείξουν ταχύτερο γύρο, τότε καταλαβαίνεις ότι δεν ήταν σπατάλη. Σε έναν γύρο που δεν είναι τέλειος, ο Alonso είναι γρηγορότερος όλων και με μέτρο σύγκρισης τον Raikkonen, με νέους κινητήρες, λάστιχα και ERS, θα προσπαθήσει και πάλι να αποδείξει την αξία του. Αν η διαχείριση των ελαστικών και της δύναμης των turbo, γίνουν οι κύριες ασχολίες των οδηγών, τότε ο Kimi έχει το προβάδισμα. Δεν πιστεύω πως θα είναι μπροστά από τον Alonso τα Σάββατα… αλλά τις Κυριακές είναι όλη η υπόθεση και όλα εξαρτώνται από το είδος των αγώνων.
Πολλοί από εσάς θα πούνε: Ναι αλλά τι γίνεται με την Ferrari; Δεν θα έπρεπε η ομάδα να προσλάβει τους δυο καλύτερους οδηγούς που μπορεί; Δεν πρέπει οι άνθρωποι που πουλάνε τα εμπορεύματά της, να αυξήσουν λίγο της πωλήσεις τους, να πάρουν κάποια μπόνους; Ναι πρέπει, αλλά να είστε σίγουροι ότι ο μόνος άνθρωπος που ο Alonso πραγματικά δεν θέλει να κερδίσει το πρωτάθλημα του 2014, είναι ο Kimi Raikkonen. Δυστυχώς μπορεί ο χειρότερος εαυτός του να βγει προς τα έξω και να κάνει ζημιά στην ιστορική αυτή ομάδα.
Το αντίθετο από την άλλη δεν ισχύει. Ο Kimi θα δεχτεί ότι του δώσουν, θα κρατάει μικρό καλάθι και δεν θα ψάξει δικαιολογίες του στιλ: Φταίνε τα φρένα, θέλω να μου τα αλλάξετε, αυτός ο μηχανικός είναι δικός μου, μισό λεπτό να καθυστερήσω τον Lewis στα pit.
Όλα αυτά είναι ιδανικά για τους δημοσιογράφους, την τηλεθέαση και τα κουτσομπολιά. Αλλά για την Ferrari; Είναι η τρύπα που μπορεί να δημιουργηθεί, ώστε άνθρωποι σαν τον Lewis Hamilton, τον Nico Rosberg, τον Adrian Newey και τον Sebastian Vettel, να μπορούν να περάσουν και να πάρουν το πρωτάθλημα ή να μην θελήσουν ποτέ να μετακομίσουν στο Maranello.
Ο Mario Andretti μετά το GP του Austin, ρωτήθηκε για την γνώμη του επί του αγωνιστικού διδύμου της Ferrari και συμφώνησε με τις παλιές δηλώσεις του Montezemolo.
Η επιστροφή του Raikkonen στην Formula 1 είναι αξιοθαύμαστη. Βλέποντας τον Schumi στην επιστροφή του πόνεσα, βλέποντάς τον να μάχεται με τον Rosberg. Έδειξε όμως την αγάπη του για τους αγώνες.
Για τον Kimi το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι τα λόγια του Montezemolo. Όπου λαλούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει, έτσι πιστεύω πως θα είναι με τον Kimi, Δεν έρχεται στην Ferrari για να βοηθήσει τον Alonso. Ο Alonso θέλει να κερδίσει, όσο το θέλει και ο Kimi. Ο φόβος μου είναι, πως θα κλέβει ο ένας πόντους απ’ τον άλλον.
Η άποψή μου είναι να κάνουν ότι και με εμένα στην Lotus το 78. Όποιος είναι πρώτος στα μισά του πρωταθλήματος, δέχεται την βοήθεια του άλλου. Για την περίπτωση της Ferrari, ο Stefano Domenicali πρέπει να κάνει ένα βήμα ακόμα. Όποιος είναι ο πρώτος κόκορας στα μισά του πρωταθλήματος, δέχεται την προστασία όλων. Ο άλλος κάνει την κότα.
Στο παρελθόν, με Emerson Fittipaldi και Dave Walker, έβλεπες τον Fittipaldi στα καλύτερά του. Έβαζες δίπλα του όμως τον Ronnie Peterson… και το πρωτάθλημα το έπαιρνε ο Jackie Stewart. Απλά τα πράγματα, αν έχεις έναν Sebastian Vettel στο ένα μονοθέσιο, δεν βάζεις Mark Webber στο άλλο, πόσο μάλλον έναν Kimi Raikkonen. Με αγανακτισμένο τον Αυστραλό, η Red Bull χάρηκε που φεύγει. Δεν θα έχει άλλες Τουρκίες, δεν θα έχει άλλες Μαλαισίες, αυτά θα τα έχει η Ferrari.
Όσο κι αν δεν το παραδέχονται οι οδηγοί Formula 1, το τελευταίο που έχουν στο μυαλό τους είναι το πρωτάθλημα κατασκευαστών. Σκεφτείτε το. Τι σημαίνει το πρωτάθλημα κατασκευαστών; Είχες το καλύτερο μονοθέσιο την συγκεκριμένη χρονιά, αλλά δεν ήσουν ο καλύτερος πιλότος. Οι μόνοι που ενδιαφέρονται για το κύπελλο των κατασκευαστών είναι οι δεύτεροι οδηγοί, που θα έχουν κάτι να δείξουν από την καριέρα τους.
Η Ferrari σίγουρα το θέλει, λόγω γοήτρου, αλλά όχι για τα λεφτά με τα οποία συνοδεύεται. Θα κερδίσει πολλά περισσότερα από καπελάκια και μπλούζες, αν κερδίσει των οδηγών και αυτό δεν είναι μυστικό. Η Scuderia έχει το δυνατότερο δίδυμο οδηγών για το 2014, αλλά μόνο αν εγκαταλείπει ένα από τα δυο μονοθέσια ή χρησιμοποιεί το δεύτερο για να κόβει βαθμούς από τους αντιπάλους. Φανταστείτε τον Kimi να πλησιάζει τον Alonso 0.2” ταχύτερος.
Fernando, ο Kimi είναι σε διαφορετική στρατηγική, άφησέ τον να περάσει.
Fernando, επιβεβαίωσε. Ο Kimi είναι σε διαφορετική στρατηγική.
Fernando;
Kimi, μην προσπεράσεις, κράτα την θέση σου.
Fernando, έλα στα pit. Επιβεβαίωσε.
Fernando, επιβεβαίωσε σε παρακαλώ, επιβεβαίωσε πιτ.
Kimi, στα πιτ
Γιατί; Τα λάστιχά μου είναι ακόμα καλά.
Αλλάζουμε στρατηγική Kimi, έλα στα πιτ.
Όπως είπα και στην αρχή, γνώμες που συμμερίζομαι και τίποτα παραπάνω. Περιμένω να ακούσω τις δικές σας και περιμένω να δω την πραγματικότητα… του χρόνου.