[nextpage title=”Εισαγωγή” ]
Δύο πράγματα είναι δεδομένα γι’ αυτό το άρθρο. Πρώτον, αν πρέπει να ρωτήσεις, τότε μάλλον δεν μπορείς να το αγοράσεις και δεύτερον, όσο πιο “ειδικό” είναι το μοντέλο ή όσο πιο “premium» είναι ο κατασκευαστής, τόσο περισσότερο αυξάνεται η τιμή του πρόσθετου εξοπλισμού.
Ορισμένες φορές όμως, η κατάσταση ξεφεύγει και γίνεται απλά γελοία. Θα μου πεις, δεν είναι γελοίο να με χρεώνει η X εταιρία €60 για ένα πακέτο καπνιστού που στην ουσία είναι ένα κομμάτι πλαστικού και ένας αναπτήρας που κοστίζει στην εν λόγω εταιρία λιγότερο από έναν BIC και είναι να κοστολογείς μερικές δεκάδες χιλιάδες “λεφτά” ένα πολύ ξεχωριστό extra; Η απάντηση μου είναι απλή: Και οι δύο περιπτώσεις είναι γελοίες. Απλά τα μεγέθη αλλάζουν! Επειδή όμως δεν πρόκειται να ασχοληθούμε με πενταροδεκάρες, ας ξεκινήσουμε σιγά-σιγά με την λίστα μας!
Διάβασε επίσης
- Όταν ο προαιρετικός εξοπλισμός ξεφεύγει 2. Η επιστροφή της παράνοιας
- Τα 16 ακριβότερα “έξτρα” της Bugatti Chiron
- Το ακριβότερο προαιρετικό αξεσουάρ που υπάρχει
- 10 πανάκριβα έξτρα
[/nextpage]
[nextpage title=”Rolls-Royce” ]
Η επιτομή της πολυτέλειας. Αυτοκίνητα που κοστίζουν όσο ένα σπίτι σε καλή περιοχή μίας ακριβής πόλης και προσφέρουν ανέσεις που ακόμα και το προαναφερθέν σπίτι δυσκολεύεται να συναγωνιστεί. Όλοι γνωρίζουμε πως τα μοντέλα της Rolls-Royce είναι κατασκευασμένα κατά παραγγελία και αν ο μακρύς κατάλογος των extras δεν καλύπτει το ιδιαίτερο γούστο του πελάτη, τότε μπορεί να προστεθεί πρακτικά οτιδήποτε. Τι περιλαμβάνει όμως αυτός ο κατάλογος και πόσο κοστίζει ο προαιρετικός εξοπλισμός; Όταν ξεκινάς και το πρώτο που βλέπεις είναι ότι πρέπει να πληρώσεις $800 για ένα μονόγραμμα “RR” στα προσκέφαλα, ξέρεις ότι μπροστά σου έχεις μία ανηφόρα… και τι ανηφόρα είναι αυτή.
Τι θέλεις; Θέλεις επιχρυσωμένο το “Spirit of Ecstasy”; $8.650. Θέλεις υγραντήρα στο ντουλαπάκι του συνοδηγού; $4.050. Θέλεις εξατομικευμένο φόντο στο ρολόι; $9.000. Μήπως σου αρέσει να πίνεις ενώ ο σοφέρ σε πηγαίνει στο gala; Θα χρειαστείς ένα μπαράκι στις πίσω πόρτες που θα κοστίσει $19.450. Αν μάλιστα, θέλεις να απολαύσεις το ποτό σου κάτω από τον “έναστρο ουρανό” που η Rolls-Royce ονομάζει Starlight Headliner, τότε θα πρέπει να αποχωριστείς $12.000+ ενώ αν θέλεις να απολαμβάνεις τον φωτιζόμενο ουρανό της RR σου, πίνοντας το ποτό σου καθήμενος σε ξεχωριστό κάθισμα με “occasional seat” –ένας Θεός ξέρει τι είναι αυτό-, τότε ετοιμάσου να πληρώσεις $34.425 επιπλέον των προηγουμένων! Κάτσε γιατί νομίζω ότι έχασα €10 γράφοντας μόνο γι’ αυτά. Πάμε παρακάτω πριν χάσω περισσότερα.
[/nextpage]
[nextpage title=”Nissan” ]
Τι δουλειά έχει η Nissan σε αυτή τη λίστα; Η Ιαπωνική εταιρία κέρδισε με το σπαθί της τη θέση της εδώ, όταν παρουσίασε το GT-R SpecV. Οι αλλαγές σε εκείνη την έκδοση του GT-R δεν ήταν πολλές αλλά μία συγκεκριμένη αλλαγή έκλεψε την παράσταση. Μιλάω φυσικά για τα “καλύτερα φρένα του κόσμου” που εξελίχθηκαν σε συνεργασία με την Brembo και κόστιζαν ούτε λίγο, ούτε πολύ, $50.000.
Δεν είναι τόσο η απόλυτη τιμή που έδωσε στο Nissan GT-R μία θέση στη λίστα, αλλά το γεγονός ότι το κόστος των φρένων, αποτελούσε περίπου το 75% της διαφοράς μεταξύ “απλού” GT-R και SpecV και όχι μόνο αυτό. Αποτελούσαν επίσης το 25% περίπου της συνολικής αξίας του αυτοκινήτου!
[/nextpage]
[nextpage title=”Ferrari” ]
Ήξερες ότι δεν θα μπορούσε να λείπει η φίρμα με το cavallino rampante από εδώ. Πώς θα μπορούσε άλλωστε, όταν έχει το θράσος να ζητά $3.533 για μία ανθρακονημάτινη ποτηροθήκη στην F12 Berlinetta; Άλλα παραδείγματα; Στην 458 Speciale πχ, το στροφόμετρο μπορεί να είναι κόκκινο ή κίτρινο. No-cost option και τα δύο οπότε είμαστε καλά. Αν το θέλεις λευκό όμως, πρέπει να πληρώσεις κάτι λιγότερο από $1.000!!! Μιας που είμαστε στα χρώματα, ο ίδιος παραλογισμός εντοπίζεται και στις δαγκάνες των φρένων. Νομίζω πως $1.500 για μπλε, μαύρες, γκρι, χρυσές ή κόκκινες δαγκάνες είναι too much…
Τα πράγματα αρχίζουν να ξεφεύγουν όταν αρχίζεις να παίζεις με τα υλικά και πιο συγκεκριμένα τα ανθρακονήματα. Carbon κάλυμμα κινητήρα; Σχεδόν $8.000. Διαχύτης; Περισσότερα από $9.500. Τάπα ρεζερβουάρ καυσίμου; $2.024! Για μία ανθρακονημάτινη τάπα;! Oooook. Και να φανταστείς δεν έχουμε χρόνο ή χώρο για να πιάσουμε extras όπως η συνδεσιμότητα με iPod/iPhone, το σύστημα πλοήγησης, το σύστημα Star/Stop, το premium ηχοσύστημα, ο πυροσβεστήρας, η Ιταλική σημαία πάνω από το σήμα “Ferrari” στο πίσω μέρος κ.ο.κ.
[/nextpage]
[nextpage title=”Bugatti” ]
Θα περίμενε κανείς πως η “αφαίρεση” του χρώματος δεν κοστίζει χρήματα αλλά τίποτε δεν είναι όπως το περιμένεις σε αυτές τις κατηγορίες.
Η Veyron κοστίζει περισσότερα από 2 εκατομμύρια δολάρια στις Η.Π.Α. αλλά αν θέλεις την δική σου, να είναι σε άβαφο carbon, τότε θα πρέπει να πληρώσεις $300.000 επιπλέον! Αν πάλι θέλεις να μην περιοριστείς στο ήδη πλούσιο χρωματολόγιο για το εσωτερικό της Bugatti σου, τότε ετοιμάσου να ελαφρύνεις κατά περίπου $40.000. Εδώ μόλις έδωσες σχεδόν $2.5 εκατομμύρια για αυτοκίνητο, στα 40k θα κολλήσουμε;
[/nextpage]
[nextpage title=”Pagani” ]
Μπροστά στο κόστος μία carbon Veyron, το κόστος μίας carbon Huayra μοιάζει η ευκαιρία του αιώνα. Δεν παύει όμως να κοστίζει περισσότερα από $150.000!! Ο κατάλογος όμως της Pagani δεν σταματά εκεί. Θέλεις ένα πλήρες σετ αποσκευών -7 κομμάτια-; Ξηλώσου $18.000. Θέλεις κάμερα οπισθοπορείας; $6.000. Μήπως θέλεις η ζώνη ασφαλείας να έχει το χρώμα της προτίμησης σου; Περισσότερα από 1.000 δολάρια!
Αυτό όμως που με ξεπερνά, όχι μόνο στην Pagani, αλλά και σε άλλες εταιρίες, είναι το “premium δέρμα” για το εσωτερικό –που σημειωτέον, κοστίζει περί τα $9.500. Δηλαδή το standard δέρμα δεν φτάνει; Ή μήπως είναι κακής ποιότητας; Ναι, ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο αλλά ανάθεμα με, μόλις πλήρωσα σχεδόν ενάμιση εκατομμύριο δολάρια για ένα τετράτροχο και περιμένω το καλύτερο δέρμα ever να είναι standard!
[/nextpage]
[nextpage title=”Γρανίτης” ]
Για μισό λεπτό, αυτό δεν είναι μάρκα! Ναι φίλε αναγνώστη, το γνωρίζω. Απ’ όσο γνωρίζω, δύο εταιρίες –πλέον μία και ένα sub brand- πρόσφεραν ως extra αυτό το αντισυμβατικό υλικό. Ξέχνα το ξύλο και ξέχνα τα ανθρακονήματα. Αν θέλεις να είσαι σε ένα πραγματικό περιβάλλον πολυτέλειας, τότε θέλεις γρανίτη και μέχρι στιγμής –αν κάνω λάθος μπορείς να με διορθώσεις- μόνο η Mercedes-Benz και η Maybach έχουν τολμήσει να στο προσφέρουν.
Η πρώτη, το είχε ως επιλογή στο Designo “πρόγραμμα” όπου έναντι σχεδόν $2.500, ένα “φιλέτο” γρανίτη, πάχους ενός χιλιοστού, μπορούσε να αντικαταστήσει το πλαστικό, το αλουμίνιο ή το ξύλο σε κάποια σημεία της καμπίνας. Η Maybach όμως το προσέφερε σε 3 διαφορετικά πακέτα, με το φθηνότερο να κοστίζει περισσότερα από $60.000… Αν μη τι άλλου είναι πρωτότυπο και με το βάρος μίας Maybach να πλησιάζει αυτό ενός μεγάλου πλοίου, δεν νομίζω ότι επηρέαζε ιδιαίτερα την οδική συμπεριφορά ή την οικονομία καυσίμου!
[/nextpage]
[nextpage title=”Porsche” ]
Τελευταία άφησα την Porsche. Τους επαγγελματίες του είδους. Για εμένα προσωπικά, οι Γερμανοί της Porsche βάζουν τα γυαλιά ακόμα και στους Ιταλούς της Ferrari. Θα ξεκινήσουμε με τον τιμοκατάλογο της ναυαρχίδας, 918 Spyder. $32.500 για ζάντες από κράμα μαγνησίου. Ok. $63.000 για τα “Liquid Metal” χρώματα. Ας πούμε πάλι ok αλλά έχω αρχίσει να κουράζομαι με αυτή την ιστορία με τα χρώματα. $26.000 για “αυθεντικό δέρμα”. Τώρα πραγματικά νομίζω ότι μου κάνει πλάκα… Τι εννοείς “αυθεντικό”; Τι είναι το standard; Δερματίνη; Σύστημα ανύψωσης του εμπρός άξονα. $10.500. Σοβαρά; Μέχρι και η Ferrari χρεώνει τα μισά για το αντίστοιχο σύστημα στην F12 Berlinetta. Τα μισά! Η Ferrari!
Αλλά πειράζει που δεν περίμενα κάτι διαφορετικό από την Porsche; Μιλάμε για την εταιρία που ζητά $2.500 για να βάλει δέρμα στους αεραγωγούς, $2.900 για να βάλει δέρμα στα μαρσπιέ και $2.200+ για να βάψει το κομμάτι γύρω από την οθόνη του GPS. Παρεμπιπτόντως, δεν έχω κάτι με την Porsche. Ίσα-ίσα. Οι άνθρωποι είναι πανέξυπνοι. Σε αντίθεση με την Ferrari που όλοι την κράζουμε για τις τιμές της, οι Γερμανοί έχουν τιμολογήσει κάθε extra που σε πρώτη φάση φαίνεται εντελώς περιττό και παράλογο με τέτοιον τρόπο, ώστε ο αγοραστής να σκεφτεί “γιατί όχι;”. Γι’ αυτό –μεταξύ άλλων- η μέση τιμή μίας 911 στις Η.Π.Α. είναι κατά περίπου 30% υψηλότερη από την βασική.
Μην νομίζεις ότι τα βάζω με τις εταιρίες. Αυτές, είναι ως έναν βαθμό υποχρεωμένες να προσφέρουν ότι περνάει από το κεφάλι τους και να σου πω κάτι; Στην τελική, σε τιμές και μοντέλα αυτής της κατηγορίας, δεν με απασχολεί ιδιαίτερα. 2.000 δολάρια για δερμάτινους αεραγωγούς; Σίγουρα! Γιατί όχι άλλωστε; Αν πουλάει, ΦΥΣΙΚΑ. Η εταιρία θέλει να βγάλει λεφτά και τα extras είναι ένας πολύ καλός τρόπος – αν όχι ο καλύτερος. Στο κάτω-κάτω, κανείς δεν υποχρεώνει τον αγοραστή να τα επιλέξει και επιπλέον, αν υπάρχει στον κατάλογο, σημαίνει ότι πουλάει. Εκεί που θα αλλάξει το ύφος του άρθρου, είναι όταν ασχοληθούμε με εξοπλισμό που αφορά όλους μας και τον πληρώνουμε ακριβά ενώ θα έπρεπε να είναι standard. Μείνει συντονισμένος λοιπόν, αφού μέσα στην εβδομάδα θα ακολουθήσει ένα άρθρο-κράξιμο για να μπει καλά το νέο έτος…
Διάβασε επίσης: Όταν ο προαιρετικός εξοπλισμός ξεφεύγει Μέρος 2ο
[/nextpage]