Test Drive: Δοκιμάζουμε το Ford Fiesta Black Edition με 140 άλογα

[nextpage title=”Εισαγωγή” ]

Όταν πριν ενάμιση χρόνο είχαμε δοκιμάσει τη Sport έκδοση του Ford Fiesta, με τον 1.000άρη EcoBoost να αποδίδει 125 άλογα, είχαμε διακρίνει καταρχήν το μεγάλο κενό ανάμεσα σε εκείνη, την τότε ισχυρότερη έκδοση του μοντέλου, και στου ST, τόσο από άποψη ιπποδύναμης όσο και από συμπεριφοράς.

Γι’αυτό το λόγο η εταιρία το περασμένο καλοκαίρι παρουσίασε τη Black και Red Edition του αυτοκινήτου, με το ελληνικό λανσάρισμα να ξεκινά τον περασμένο Νοέμβριο. Τα δύο “νέα” Fiesta συνδυάζουν γοητευτική εμφάνιση, τις πολύ καλές επιδόσεις και κάποια από τα γονίδια του ισχυρότερου μοντέλου. Οι εκδόσεις Red και Black Edition σχεδιάστηκαν για να προσφέρουν δυναμικό στυλ και επιδόσεις στο νεανικό κοινό, που δίνουν ταυτόχρονα έμφαση στην ποιότητα και τη λεπτομέρεια.

Στα συν

• Ιπποδύναμη/ροπή
• Ποιότητα κύλισης
• Επιδόσεις
• Εξοπλισμός
• Οδική συμπεριφορά
• Ποιότητα κύλισης/κατασκευής

Στα μείον

• Ταμπούρα πίσω
• 5-τάχυτο κιβώτιο
• Κατανάλωση υπό πίεση
• Αχανής κονσόλα ηχοσυστήματος
• Μη απενεργοποίηση του ESP
• Έλειψη σπορ ήχου

[/nextpage]

[nextpage title=”Το αυτοκίνητο”]

Ας τα πάρουμε από την αρχή. Εμφανισιακά το bodykit του αυτοκινήτου δεν διαφέρει στο παραμικρό από το κόκκινο Sport που είχαμε δοκιμάσει. Έτσι, διαθέτει σπόιλερ στον εμπρός και πίσω προφυλακτήρα, καλύμματα καθρεπτών με χρωματική αντίθεση και ζάντες αλουμινίου βαμμένες σε Panther Black διαστάσεων 16-ιντσών, με ελαστικά 195/45 (προαιρετικά διατίθεται και 17-ιντσών). Το kit ολοκληρώνεται με τις πλαϊνές ποδιές και την αεροτομή οροφής.

Η Red και η Black Edition του Fiesta υιοθετεί μία διχρωμία που αντανακλά τη σχεδιαστική μόδα “colour popping” και είναι επηρεασμένη από τη φιλοσοφία χρωματικών αντιθέσεων από το χώρο της μόδας των ηλεκτρονικών ειδών ευρείας κατανάλωσης. Ο λόγος που επιλέχθηκαν αυτά τα χρώμα, μέσα από μία μεγάλη ποικιλία πιθανών χρωματικών συνδυασμών, είναι ότι καλώς ή κακώς αυτά έχουν συσχετιστεί με την εκδήλωση σπορ χαρακτήρα, κάτι που προφανέστατα θέλει η Μπλε Οβάλ να προσδώσει στο μοντέλο της.

Το βασικό χρώμα του μοντέλου της δοκιμής είναι το Panther Black, με τις κόκκινες αντιθέσεις να εντοπίζονται στην οροφή, στα καπάκια των εξωτερικών καθρεπτών, στον εμπρός προφυλακτήρα και στο πλαίσιο της μάσκας, όπου τονίζεται οι “τύπου Aston Martin” αεραγωγοί. Το αντίθετο συμβαίνει στην άλλη έκδοση, με Race Red βασικό χρώμα, με μαύρη οροφή και λεπτομέρειες, προσφέροντας δύο οχήματα με εμφανώς διαφορετικούς χαρακτήρες.

Στο εσωτερικό, δε διαφέρει από τη Titanium έκδοση του Fiesta, και το μοντέλο της δοκιμής διέθετε κεντρική κονσόλα, λαβές θυρών και τιμόνι σε γυαλιστερό μαύρο φινίρισμα, μαύρο δερμάτινο σπορ τιμόνι, κάλυμμα επιλογέα ταχυτήτων και χειρόφρενου με κόκκινες ραφές. Επίσης, μαύρα πατάκια με κόκκινη ραφή και ανθρακί μαύρα σπορ καθίσματα, με το κόκκινο να έχει επιλεχθεί για αντίθεση στις ραφές και στις εξωτερικές επιφάνειες, ενώ υπάρχουν και σπορ πεντάλ.

Αυτό που, δυστυχώς, θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι την επόμενη γενιά είναι η απλούστευση της κεντρικής κονσόλας, καθώς το ηχοσύστημα της Sony με τα αναρίθμητα μικρά κουμπιά είναι πραγματική σπαζοκεφαλιά για να απομνημονεύσεις όλες τις λειτουργίες της. Κατά τ’άλλα η εικόνα είναι γνώριμη χωρίς κάποιες αλλαγές, με τον πίνακα οργάνων να έχει άσπρο/μπλε φωτισμό και να είναι ξεκούραστος στις βραδινές βόλτες. Τα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι πολύ ποιοτικά, με τη συναρμογή τους να παραμένει καλή, αλλά όχι άριστη.

Οι χώροι του αυτοκινήτου δε διαφέρουν σε τίποτα από αυτούς της κλασσικής πεντάθυρης έκδοσης και θα βολέψει άνετα τέσσερις ενήλικες, χωρίς να γίνονται ιδιαίτερες παραχωρήσεις από του πίσω. Αυτό γιατί ο χώρος είναι επαρκείς για δύο φυσιολογικού αναστήματος, χωρίς να νιώθουν κλειστοφοβικά, παρά τα μικρά παράθυρα αφού υπάρχει άφθονος χώρος για τα κεφάλια. Οι μεγάλες πόρτες διευκολύνουν στο μέγιστο βαθμό την είσοδο και έξοδο των επιβατών, αλλά δεν είναι και ο καλύτερος σύμμαχος της πρακτικότητας. Αντίστοιχα, ο χώρος αποσκευών των 290 λίτρων με κιτ επισκευής (274 λίτρα με ρεζέρβα ανάγκης) του είναι εξίσου μεγάλος και πλήρως εκμεταλλεύσιμος.

[/nextpage]

[nextpage title=”Κινητήρας” ]

Όλη η ουσία κρύβεται κάτω από το καπό των δύο νέων εκδόσεων του Fiesta, με τον εκπληκτικό 1.00αρη Ecoboost κινητήρα να γίνεται το επίκεντρο του αυτοκινήτου. Ας τα πάρω λίγο από την ανάποδη. Το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι είναι η αξιοπιστία του και έχεις δίκιο. Αλλά θα σου πω, πρώτον έχει βραβευθεί ως διεθνής κινητήρας της χρονιάς για τα τρία τελευταία συναπτά έτη, δεύτερον η Ford έχει παρουσιάσει από το 2011 την Formula Ford, με τον 1.00αρη κινητήρα να αποδίδει 205 άλογα, ενώ στη πρόσφατη έκθεση της Γενεύης παρουσίασε το Ford Fiesta R2 rally car, φορώντας τον ίδιο κινητήρα με απόδοση 170 ίππων και θα τρέξει σε ευρωπαϊκό ενιαίο πρωτάθλημα rally. Τα παραπάνω, αν μη τι άλλο δείχνουν την εμπιστοσύνη της εταιρίας στον κινητήρα.

Πάμε τώρα στις αλλαγές που διαθέτει. Η ειδική ισχύς του κινητήρα είναι 140 άλογα ανά λίτρο και είναι ο ισχυρότερος κινητήρας αυτοκινήτου παραγωγής 1.0-λίτρου. Χρησιμοποιεί υπερσυμπίεση Twin-independent Variable Cam Timing (Ti-VCT) και τεχνολογία άμεσου ψεκασμό υψηλής πίεσης. Ο συμπαγής, χαμηλής αδράνειας υπερσυμπιεστής ανεβάζει μέχρι 248.000 σ.α.λ. και προσφέρει μέγιστη πίεση υπερπλήρωσης 2,6 bar (38 psi). Η νέα χαρτογράφηση για τον έλεγχο της υπερπλήρωσης, του Ti-VCT, του intercooler, της διαχείρισης πεταλούδας γκαζιού και του χρονισμού ανάφλεξης έχουν αυξήσει την ισχύ από 125 άλογα σε 140 άλογα (+12%), με τη ροπή να αγγίζει τα 210 Nm από τις 1.400 σ.α.λ. μέχρι τις 5.000 σ.α.λ.. Έτσι, το αυτοκίνητο βάρους 1.091 κιλών επιταχύνει για τα 0-100 χλμ/ώρα σε 9 δευτ. και έχει τελική ταχύτητα 201 χλμ/ώρα.

Έχει μέγιστη πίεση ανάφλεξης, στα έμβολα διαμέτρου 7 εκατοστών, 124 bar (1.800 psi), με τη τριβή του κινητήρα να μειώνεται από έμβολα με ειδική επίστρωση, ελατήρια χαμηλής τάσης, τσιμούχες στροφάλου χαμηλής τριβής και ιμάντα χρονισμού μέσα σε λάδι. Μια αντλία λαδιού μεταβλητής παροχής προσαρμόζει τη λίπανση στις εκάστοτε απαιτήσεις και βελτιστοποιεί την πίεση για μικρότερη κατανάλωση.

Μιλώντας για κατανάλωση, το εργοστάσιο ανακοινώνει 4,5 λίτρα/100 χλμ., αλλά αυτή τη τιμή θα τη δεις με σβηστή μηχανή. Η μέση τιμή που έγραψε το αυτοκίνητο κατά την εβδομαδιαία συνύπαρξη μας ήταν 6,8 λίτρα/100 χλμ. Αντίστοιχα, όμως, όταν πιεστεί μπορείς να δεις υψηλά νούμερα, της τάξης των 8,5+ λίτρων/100 χλμ, αναλόγως με το πόσο βαρύ είναι το πόδι και πόσο στριφτερή η διαδρομή. Οι εκπομπές CO2 φτάνουν τα 104 γρ/χλμ, και είναι το μόνο Fiesta, μαζί με το ST, που πληρώνει τέλη κυκλοφορίας που επί της προκειμένης είναι €93.6.

[/nextpage]

[nextpage title=”Τιμή-Εξ/σμός” ]

Η τιμή του Fiesta Black Edition ξεκινάει από €17.920, και πέφτει στα €16.960 με το όφελος απόσυρσης, ενώ η Red Edition είναι €475 φθηνότερη. Ο εξοπλισμός του είναι υπερπλούσιος και περιλαμβάνει 7 αερόσακους, σύστημα SYNC για φωνητικές εντολές προς το σύστημα infotainment, κλιματισμό, κουμπί εκκίνησης, ΜyKey ηλεκτρικά παράθυρο. Αναλυτικά το κάθε χαρακτηριστικό του εξοπλισμού μπορείς να το βρείς εδώ. Η μόνη παρατήρηση που έχω να κάνω είναι ότι η τιμή του Fiesta ST είναι €20.650 χωρίς απόσυρση, και €19.300 με το όφελος, δηλαδή μια διαφορά της τάξης των €2.340 με το Fiesta Black Edition.

[/nextpage]

[nextpage title=”Στο δρόμο” ]

Τα παραπάνω άλογα θέλουν και τις ανάλογες αλλαγές σε διάφορα περιφερειακά. Και μπορεί, δυστυχώς να έχει ακόμα ταμπούρα και 5-τάχυτο κιβώτιο ταχυτήτων, αλλά οι μηχανικοί της εταιρίας φρόντισαν αναλόγως την ανάρτηση, το σύστημα διεύθυνσης αλλά και την κλιμάκωση του κιβωτίου.

Η διάταξη της ανάρτησης είναι ίδια και παρά τις αλλαγές που έχει υποστεί, ώστε να έχει πιο άμεσες και σφιχτές αντιδράσεις, δεν θα σε κουράσει μέσα στη πόλη, ενώ θα την εκτιμήσεις όταν ανεβάσεις ρυθμό, με το εντυπωσιακό της στοιχείο να είναι η απορρόφηση και των ηχητικών ανωμαλιών του δρόμου στο εσωτερικό της καμπίνας. Προφανώς και δεν έχει προσανατολισμό την απόλυτη άνεση και κάποιες αναπηδήσεις του πίσω άξονα θα γίνουν αισθητές, αλλά είναι αναμενόμενες. Παράλληλα, όμως, δεν έχει την απόλυτη αίσθηση των Swift Sport και Abarth 500, αλλά δεν χάνει σε αμεσότητα αντιδράσεων. Είναι εντυπωσιακά σταθερό στον αυτοκινητόδρομο, και πολύ εύκολα χωρίς να το καταλάβεις μπορείς να βρεθείς να κινείσαι σε απαγορευμένες ταχύτητες.

Τα περιθώρια πρόσφυσης είναι πολύ καλά, με το εμπρός μέρος να ακολουθεί πιστά τις εντολές του τιμονιού, καθώς διαθέτει καλύτερη από το παρελθόν πληροφόρηση, επιτρέποντας σε να σημαδέψεις τις στροφές από πριν, με το αυτοκίνητο να ακολουθεί την ιδανική γραμμή. Αυτό, μαζί με το στιβαρό πλαίσιο σου δίνει αυτοπεποίθηση και σιγουριά όταν ανεβαίνουν τα χλμ/ώρα σε ανοιχτές στροφές. Προσωπικά, θεωρώ μεγάλο μειονέκτημα τη μη απενεργοποίηση του ESP, καθώς δε θα σε αφήσει να παίξεις με το βάρος του αυτοκινήτου ή τα φρένα, τοποθετώντας το αμάξωμα από πριν. Επίσης, ανεξήγητο το “κόλλημα” της Ford που τοποθέτησε και πάλι το 5-τάχυτο κιβώτιο, παρά τις αλλαγές στη κλιμάκωση του, που το φέρνουν πιο κοντά σε αυτό του ST, αλλά εκείνο έχει μια σχέση παραπάνω. Είναι σαφώς πιο κοντό από το αντίστοιχο με τα 125 άλογα, κάτι που βοηθά τα μέγιστα στις εν κινήσει επιταχύνσεις, αλλά η 5η σχέση είναι εξίσου κοντή και στο ταξίδι δουλεύεις αχρείαστα τον κινητήρα ψηλά.

Και πάμε τώρα στο μηχανικό “διαμάντι”. Το μόνο χαρακτηριστικό που διατηρεί με τον κινητήρα των 125 ίππων είναι ένα μικρό lag, το οποίο είναι κατά βάση ανεπαίσθητο και θα εμφανιστεί μόνο αν μπεις σε πίστα. Κατά τ’άλλα,ο κινητήρας πραγματικά ξυπνάει από τις μόλις 1.800 στροφές και περίπου μέχρι τις 6.000 σ.α.λ. ανεβάζει μανιωδώς, ξεχνώντας παντελώς ότι οδηγείς ένα τρικύλινδρο χιλιάρη. Του λείπει η χαρακτηριστική σπορ χροιά, αλλά από την άλλη σε ανταμείβει με απροβλημάτιστες μετακινήσεις. Εξαιτίας της απλωμένης δύναμης και της γραμμικής ροπής του, πάρα πολύ δύσκολα θα βρεθείς εκτεθειμένος, ανεξαρτήτου σχέσης κιβωτίου, βοηθώντας για διατήρηση υψηλών ταχυτήτων. Τα παραπάνω άλογα γίνονται εμφανή τόσο στις επιταχύνσεις από στάση, όσο κυρίως στις εν κινήσει, με το πολύ καλό σε αίσθηση επιλογέα να συμβάλλει θετικά σε γρήγορες αλλαγές.

Τέλος, η θέση οδήγησης είναι υποδειγματική, καθώς κάθεσαι σχετικά χαμηλά, με τα ημι-bucket καθίσματα να σε αγκαλιάζουν σωστά, ενώ τα φρένα είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά, καθώς χρειάζονται 38,3 μέτρα για την ακινητοποίηση του αμαξώματος, με την αντοχή τους να μην αμφισβητείται σε συνθήκες δρόμου.

[/nextpage]

[nextpage title=”Συμπέρασμα” ]

Το Fiesta είναι εκ των πραγμάτων ένα από τα πιο διασκεδαστικά μικρά μοντέλα, με τις αλλαγές της συγκεκριμένης έκδοσης να το κάνουν ακόμη καλύτερο. Το αποτέλεσμα είναι ιδανικό για σένα που γουστάρεις το γκάζι, και δεν θέλεις να κάνεις παραχωρήσεις για τις καθημερινές σου μετακινήσεις. Όπως καταλαβαίνεις, οι δύο νέες αυτές εκδόσεις του Fiesta καλύπτουν επάξια το χάσμα ιπποδύναμης αλλά και οδηγικών χαρακτηριστικών μεταξύ της Sport έκδοσης με τα 125 άλογα και του ST. Εξαιτίας των πολύ χαμηλών πάγιων εξόδων του αποτελεί μια άκρως δελεαστική πρόταση, αλλά η τιμολογιακή διαφορά με το ίσως καλύτερο μικρό hot hatch, προσωπικά θα με έβαζε σε δεύτερες σκέψεις

[/nextpage]

[nextpage title=”Φωτογραφίες” ]

[/nextpage]

[nextpage title=”Τεχ/κά Χαρ/κά” ]

[/nextpage]

[nextpage title=”Μετρήσεις” ]

[/nextpage]