Δεν ξέρω για σένα, αλλά τους τοίχους του δικού μου δωματίου όταν ήμουν μικρότερος, κοσμούσαν πολλά αγωνιστικά αυτοκίνητα δρόμου. Τα λεγόμενα και homologation specials. Δηλαδή οχήματα που όπως όριζαν οι κανονισμοί της FIA, για να λάβουν μέρος σε έναν αγώνα ή μία διοργάνωση, έπρεπε να έχουν μία X παραγωγή. Τα supercars ήταν καλά και απευθύνονταν στο μικρό παιδί μέσα μου αλλά το μέρος μου που ήταν περισσότερο “ώριμο”, έβρισκε κάτι τρομερά ελκυστικό σε αυτά τα οχήματα που προέρχονταν απευθείας από τις πίστες ή τις χωμάτινες ειδικές διαδρομές του κόσμου.

Ελπίζω να μην με παρεξηγήσεις αλλά το να βλέπεις ένα detuned αγωνιστικό να κυκλοφορεί στον δρόμο, έχει κάτι το βαθύτατα αλήτικο… bad ass όπως λένε και οι Αγγλόφωνοι. Αυτό λοιπόν το άρθρο, όπως και το άλλο που θα ακολουθήσει, δημιουργήθηκε για να γιορτάσει αυτά τα εξαιρετικά αυτοκίνητα που απ’ ότι φαίνεται, δεν έχουν θέση στην σημερινή, συντηρητική και οριακά δειλή, αυτοκινητοβιομηχανία ή στα κυριαρχούμενα από πρωτότυπα, motorsports.

Σ.τ.Σ. Όπως κάθε φορά, έτσι και τώρα, τονίζω: Η λίστα, περιέχει κάποια ενδεικτικά παραδείγματα. Δεν είναι βίβλος, ούτε εγκυκλοπαίδεια. Με δεδομένη την προσπάθεια για τήρηση κάποιων ισορροπιών -για χώρες, μάρκες, κατηγορίες κλπ-, κάποια μοντέλα, έχουν παραλειφθεί αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα σνομπάρω ή ότι αγνοώ την ύπαρξη τους ή ότι θεωρώ πως δεν είναι εξίσου σημαντικά με αυτά που μπήκαν τελικά στη λίστα. Όποιο δεν βρεις μέσα, μπορείς να το θυμίσεις στους υπόλοιπους με το σχόλιο σου. Ας ξεκινήσουμε τη λίστα με 12 homologation specials από τον χώρο των rallies.

Audi Sport Quattro

Ξέχνα το Ur-Quattro. Καλό ήταν αλλά είχε τα προβλήματα του. Γι’ αυτό, όταν η FIA δημιούργησε το Group B, η Audi ξεκίνησε την εξέλιξη του “Sport Quattro”. 30+ εκατοστά πιο κοντό από το Quattro, σημαντικά ελαφρύτερο και αρκετά ισχυρότερο. Όμως η FIA απαιτούσε την παραγωγή τουλάχιστον 200 πολιτικών παραδειγμάτων για να επιτρέψει την συμμετοχή στο πρωτάθλημα. Η Audi δημιούργησε 214 και τα πούλησε έναντι περίπου 200.000 Γερμανικών μάρκων των καθένα.

Ο πεντακύλινδρος, υπερτροφοδοτούμενος κινητήρας, παρήγαγε 300+ άλογα και περίπου 350 Nm ροπής και συνδυαζόταν με μόνιμη τετρακίνηση φυσικά. Τα 100 km/h από στάση, έρχονται σε μόλις 4.8 δευτερόλεπτα ενώ το μοντέλο διέθετε τεχνολογίες όπως self-locking διαφορικά, ABS με προγράμματα κ.ά. Περιττό να αναφέρω ότι τα αυθεντικά Sport Quattro σήμερα αλλάζουν χέρια για μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ…

Ford RS200

Η ιστορία είναι σχεδόν ίδια με αυτή του Sport Quattro. Ford, αγώνες, Group B, homologation κλπ κλπ. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που κατάφερα να βρω, η Ford δημιούργησε 200 αυτοκίνητα αλλά δεν ήταν όλα ολοκληρωμένα. Η ίδια η Ford, πούλησε 146 ολοκληρωμένα RS200. Τα υπόλοιπα αποσυναρμολογήθηκαν όταν ακυρώθηκε το Group B και στα χρόνια που ακολούθησαν, συναρμολογήθηκαν… αλλά όχι από την ίδια την Ford. Αυτά λέγονται για κάποιον λόγο “Bitsa”.

Όπως και να έχει, ακόμα και η παραπάνω δήλωση είναι σχετικά ανακριβής αφού στην πραγματικότητα, την συναρμολόγηση των “επίσημων” RS200, την ανέλαβε είτε το πιστεύεις, είτε όχι, η Reliant… ναι, αυτή η Reliant! Εκτός από το “απλό” RS200 που όπως είπαμε μετρά –επίσημα ή ανεπίσημα– 200 αντίτυπα, υπάρχει και το RS200 Evo που είναι ακόμα πιο σπάνιο αφού κατασκευάστηκαν μόλις 24.

Ο 2.1 λίτρων, υπερτροφοδοτούμενος τετρακύλινδρος, αποδίδει 420+ άλογα και χάρη σε αυτόν, στο χαμηλό βάρος και το σύστημα τετρακίνησης, το RS200 Evo έπιανε τα 100 km/h από στάση σε 3 δευτερόλεπτα. Για την ιστορία, ήταν το “ταχύτερο αυτοκίνητο στον κόσμο” όσον αφορά στην επιτάχυνση, για 12 ολόκληρα χρόνια!

Toyota Celica GT-Four

Θεωρητικά, όλες οι Celica GT-Four είναι homologation specials αλλά θα εστιάσω στην τελευταία, την ST205 και ειδικότερα, στην WRC Edition γιατί συνοδεύεται από μία ενδιαφέρουσα ιστορία.

Συνολικά, 2.500 Celica GT-Four κατασκευάστηκαν. Όλες κινούνταν από τον εξαιρετικό 3S-GTE που απέδιδε –υποτίθεται– 250 άλογα, όλες είχαν front mount intercooler με σύστημα ψεκασμού νερού, σύστημα anti-lag το οποίο όμως ήταν απενεργοποιημένο και απαιτούσε την αγορά κάποιων extra εξαρτημάτων και την διάταξη “Super Strut” στην εμπρός ανάρτηση που στην ουσία αποτελεί πρόγονο συστημάτων όπως το RevoKnuckle της Ford και το HiperStrut της GM.

Εγκυκλοπαιδικά, να σημειώσω ότι αυτό ήταν το αυτοκίνητο που χρησιμοποιούσε η Toyota όταν της επιβλήθηκε ποινή αποκλεισμού 1 έτους από το WRC. Γιατί; Επειδή χρησιμοποιούσε ένα σύστημα που παρέκαμπτε τους περιοριστές της FIA και επέτρεπε έως και 25% μεγαλύτερη παροχή αέρα στο turbo. Ένα σύστημα που ο ίδιος ο Mosley αποκάλεσε “την πιο σοφιστικέ και ιδιοφυή συσκευή που έχουμε δει είτε εγώ, είτε η FIA, εδώ και πάρα πολύ καιρό”.

Lancia Stratos HF by Bertone

Δεν θα μπορούσε να λείπει η Stratos από αυτή τη λίστα. Το πρώτο “purpose-built” αγωνιστικό στην ιστορία. Μία από τις ελάχιστες φορές που η Ferrari επέτρεψε σε άλλη εταιρία να χρησιμοποιήσει κινητήρα της. 3 Παγκόσμια Πρωταθλήματα Rally. Σχεδιασμός Bertone. Τι άλλο να πω;

Φυσικά εξακολουθεί να είναι μία από τις πιο ποθητές Lancia και το γεγονός ότι μόλις 500 κατασκευάστηκαν, δεν βοηθά στο να κρατηθεί η αξία της χαμηλά. Όποτε πωλείται μία, συνήθως πάνω από 300.000 ευρώ αλλάζουν χέρια…

Fiat 131 Abarth

Πολλοί μπορεί να έχουν ενστάσεις για το Fiatάκι σε αυτή τη λίστα αλλά δεν πειράζει. Ένα αυτοκίνητο που οδήγησαν οι Markku Alen,Walter Rohrl, Timo Salonen και Michele Mouton, αξίζει να είναι εδώ. Στο κάτω-κάτω, κέρδισε 3 Παγκόσμια Πρωταθλήματα Rally για την Fiat.

Ένας επιπλέον λόγος για τον οποίο το 131 Abarth βρίσκεται στη λίστα, είναι επειδή ήταν αυτό που μέσω πολιτικών διαβουλεύσεων εντός της εταιρίας, διαδέχθηκε την Stratos ως το “εκλεκτό” μοντέλο του Group για το WRC. Περίπου 400 έχουν κατασκευαστεί και όλα χρησιμοποιούσαν έναν δίλιτρο ατμοσφαιρικό κινητήρα, απόδοσης περίπου 140 ίππων. Μπορεί να μην άντεξε στον χρόνο όπως η εξωτική Stratos αλλά είναι ένα εξαιρετικό αυτοκίνητο και το ήθελα στη λίστα.

Nissan Sunny GTiR

Άλλο ένα μοντέλο για το οποίο περιμένω κραυγές του τύπου “άφησες έξω το Χ για να βάλεις αυτό;”… Ακολουθώντας το παράδειγμα της Lancia, της Ford κ.ά. η Nissan ομολογκάρισε το Sunny GTiR για το Group A. Εμφανισιακά, μπορεί να μην ενθουσιάζει πολλούς… Στο κάτω-κάτω, ένα απλό Sunny είναι… απλά έχει ένα τεράστιο scoop στο καπό και μία τεράστια αεροτομή στο τελείωμα της οροφής. Βρίσκεται σε αυτή τη λίστα όμως εξαιτίας των δυνατοτήτων του.

Χάρη στον εξωπραγματικό για τα δεδομένα της δεκαετίας του ’90, SR20DET που απέδιδε “μόλις” 220 άλογα –στην Ευρώπη-, το Sunny GTiR έπιανε τα 100 km/h σε ελάχιστα παραπάνω από 5 δευτερόλεπτα – ταχύτερα από μία Testarossa. Τα 160 km/h, έρχονταν σε 14.2 δευτερόλεπτα – σημαντικά ταχύτερα από οποιονδήποτε ανταγωνιστή στην κατηγορία του. Δοκιμές που έγιναν αργότερα, έφερναν αυτά τα νούμερα πιο κοντά στα εργοστασιακά -6.1 δευτερόλεπτα για το 0-100 και 17.7 για το 0-160 αλλά ακόμα και έτσι, ήταν εξίσου γρήγορο με μία Integrale.

Ferrari 288 GTO

Φαντάζεσαι να μην ακυρωνόταν το Group B και να βλέπαμε μία Ferrari στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Rally; Είναι χωρίς αμφιβολία ένα από τα πιο ενδιαφέροντα “what if…” στην ιστορία των motorsports αλλά δυστυχώς, δεν θα μάθουμε ποτέ την απάντηση. Δεν πειράζει.

Τουλάχιστον μας έχουν μείνει οι 272 Ferrari 288 GTO που κατασκευάστηκαν. Μπορεί να μην έτρεξε ποτέ η 288 GTO, αλλά θεωρείται homologation special και μην ξεχνάμε πως ήταν διάδοχος της 250 GTO και πρόγονος της F40. Οπότε… δεν θα μπορούσα να την παραλείψω.

Porsche 959

Επίσης, φαντάζεσαι να μην ακυρωνόταν το Group B και να βλέπαμε την Porsche να ανταγωνίζεται την Ferrari στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα; Γιατί η 959, παρουσιάστηκε το 1986, αλλά η εξέλιξη της είχε ξεκινήσει το 1981 ως αγωνιστικό για το Group B.

Το Group B ακυρώθηκε, αλλά οι Γερμανοί αντέδρασαν με ένα ψύχραιμο “zo vhat” αφού ούτως ή άλλως έκλιναν στο να μην συμμετέχουν στο WRC και μας έδωσαν ένα από τα πιο τεχνολογικά προηγμένα –για την εποχή του- super sportscar που ακόμα και εκτός ειδικών του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, κατάφερε μία εξαιρετική αγωνιστική καριέρα.

Peugeot 205 Turbo 16

Άλλο ένα αγωνιστικό του Group B οπότε η ιστορία είναι ίδια. Homologation, 200 κομμάτια κλπ. Το 205 Turbo 16 είναι φοβερά διαφορετικό από το μοντέλο στο οποίο βασιζόταν, τόσο εμφανισιακά –μόνο οι πόρτες, το παρμπρίζ, η οροφή και τα φωτιστικά σώματα είναι ίδια- όσο και μηχανικά.

Ο υπερτροφοδοτούμενος, τετρακύλινδρος των 1.8 λίτρων ήταν τοποθετημένος στο κέντρο και απέδιδε 200 άλογα και 255 Nm ροπής. Ok, μπορεί να μην ήταν στα επίπεδα του αγωνιστικού, αλλά με το βάρος να μην υπερβαίνει τα 1.145 κιλά, το μικρό Peugeot ολοκλήρωνε το 0-100 σε 6 δευτερόλεπτα και είχε τελική 230 km/h. Όχι άσχημα…

Citroen BX 4TC

Άλλος ένας Γάλλος στη λίστα μας αλλά αυτή τη φορά, ένα outsider. Πολλοί, δεν θυμούνται καν ότι η Citroen κατέβασε ένα Group B αγωνιστικό ελάχιστα πριν το “ξήλωμα” της κατηγορίας αλλά η BX 4TC συμμετείχε σε 3 μόλις αγώνες, καταφέρνοντας μία 6η θέση. Φορούσε μία υπερτροφοδοτούμενη εκδοχή του 2.155 κ.εκ. τετρακύλινδρου της Chrysler που απέδιδε 380 άλογα ενώ εφοδιαζόταν τόσο με την υδροπνευματική ανάρτηση, όσο και με το 5-τάχυτο κιβώτιο ταχυτήτων της SM.

Η έκδοση δρόμου από την άλλη, κινούνταν από έναν 2.2 λίτρων, υπερτροφοδοτούμενο τετρακύλινδρο που απέδιδε 200 άλογα ενώ εμφανισιακά, ξεχώριζε από το επιμηκυμένο καπό και τα φουσκώματα. Η Citroen κατασκεύασε 200 BX 4TC αλλά δεν είμαι σίγουρος για το πόσες πωλήθηκαν. Σε καμία περίπτωση δεν ήταν πάνω από 100 πάντως…

Opel Manta 400

Για κάποιον περίεργο λόγο, ήθελα το Manta 400 σε αυτή τη λίστα. Δεν είναι από τα πιο γνωστά homologation specials και σίγουρα δεν είναι από τα πιο γρήγορα. Μάλλον φταίει η παιδική μου ηλικία και ο γείτονας που είχε ένα τέτοιο… δεν εξηγείται αλλιώς. Όπως και να έχει, 245 Manta 400 κατασκεύασε η Opel. Για την δημιουργία του Manta 400, η Γερμανική εταιρία συνεργάστηκε με την Irmscher και την Cosworth.

Το ειδικό Manta, εξοπλιζόταν με έναν 16-βάλβιδο, τετρακύλινδρο κινητήρα 2.4 λίτρων με την ιπποδύναμη να φτάνει τα 150 άλογα. Όχι τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά με το βάρος να είναι οριακά κάτω από τα 1.100 κιλά, το road-legal Manta 400 ήταν ταχύ. Επίσης, διέθετε αρκετές επιλογές. Τα φαρδιά φτερά, ανήκαν στον προαιρετικό εξοπλισμό, όπως και τα διπλά φωτιστικά σώματα, οι ρίγες, η αεροτομή αλλά και ένα “κοντό”, heavy duty, 5-τάχυτο κιβώτιο. Φυσικά κάποιοι από εσάς θα έχετε τις αντιρρήσεις σας, αλλά τι να κάνω; Το παρελθόν ορίζει το παρόν στη συγκεκριμένη περίπτωση…

Mitsubishi Pajero Evolution

Έφτασες σε αυτή την ταμπέλα περιμένοντας ένα Lancer ε; Την πάτησες. Η Mitsubishi τα έδωσε όλα για να κερδίσει στην T2 κατηγορία το Pajero. Μιλώ φυσικά για το Paris-Dakar και το γεγονός ότι η Ιαπωνική εταιρία μεταμόρφωσε ένα φυσιολογικό Pajero σε τέρας με one-off εξαρτήματα. Στόχος όπως είπαμε, ήταν η νίκη στην κατηγορία αλλά το Pajero Evolution ήταν τόσο καλό που κέρδισε γενικά… για την ακρίβεια, έκανε 1-2-3!

Κινούνταν από έναν V6 3.5 λίτρων που απέδιδε 280 άλογα και περίπου 350 Nm ροπής, ο οποίος συνδυαζόταν με ένα 5-τάχυτο, χειροκίνητο κιβώτιο και σύστημα τετρακίνησης φυσικά. Η ανάρτηση –μοναδική για αυτή την έκδοση– αποτελούνταν από διπλά ψαλίδια εμπρός και μία διάταξη πολλαπλών συνδέσμων πίσω. Είναι πλατύτερο εμπρός και πίσω ενώ πατάει σε ελαστικά 265/70/16 και στους τέσσερις τροχούς. Τέλος, με βάρος που αγγίζει τους 2 τόνους, λίγα πράγματα μπορούν να το σταματήσουν στον δρόμο, ή πολύ μακριά από αυτόν. Το Pajero Evo μπορεί να μην έβαζε φωτιά στον δρόμο, αλλά ήταν ένα super-SUV, πολλά χρόνια πριν αυτά γίνουν μόδα!

Αυτά από εμένα. Επαναλαμβάνω ότι ξέρω πως δεν συμπεριλήφθηκαν στη λίστα πολλά εμβληματικά homologation specials. Αλλά προσπάθησα να κάνω μία μίξη γνωστών και -σχετικά- άγνωστων μοντέλων και να μην βάλω παραπάνω από ένα μοντέλο σε κάθε εταιρία. Δεν είναι λίστα “best of”… είναι λίστα “some of” και ελπίζω να μην μου κρατάς κακία αν άφησα το αγαπημένο σου homologation special εκτός λίστας. Μπορείς πάντα να το συμπληρώσεις στα σχόλια!