[nextpage title=”Εισαγωγή” ]

Όταν δέχεσαι πρόσκληση από τον Κώστα Διαμαντή, υπεύθυνο επικοινωνίας της ελληνικής αντιπροσωπείας της BMW, με την υπογραφή του Κου. Νίκου Ταγκούλη, τον υπεύθυνο επικοινωνία της μάρκας για τις χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης (11 τον αριθμό), για διήμερο event σε πίστα δοκιμών στην Πολωνία και οδήγηση όλων των μοντέλων του M Division, το χαμόγελο του Τζόκερ ήταν πολύ μικρό για να συγκριθεί με το δικό μου.

Έτσι, στις αρχές της εβδομάδας βρέθηκα για δύο μέρες στη πόλη Πόζναν και πιο συγκεκριμένα σε ένα παλιό αεροδρόμιο το οποίο έχει μετατραπεί σε πίστα δοκιμών από τον Sobiesław Zasada και έχει πάρει το όνομα του. Συνοπτικά αναφέρω ότι ο 85-χρονος Zasada είναι ένας πρώην Πολωνός οδηγός ράλι, αρκετά διάσημος στη χώρα του, που μεταξύ άλλων έχει κερδίσει 3 φορές το πρωτάθλημα Ευρώπης, και έχει βρεθεί άλλες τόσες φορές στην δεύτερη θέση στα μέσα των δεκαετιών του ’60 και ’70.

Όσοι συμμετείχαμε στο συγκεκριμένο event -κακά τα ψέμματα- θεωρούμαστε ιδιαίτερα τυχεροί γιατί το πάθος και η αφοσίωση του Κου. Ταγκούλη για τα γρήγορα αυτοκίνητα και τους αγώνες, κατέστησαν δυνατό να συγκεντρωθούν σε έναν χώρο όλα τα M-cars, με αντίστοιχο event να μην έχει πραγματοποιηθεί παγκοσμίως, καθώς συνήθως συνυπάρχουν 2-3 μοντέλα του τμήματος υψηλών επιδόσεων της βαυαρέζικης εταιρίας.

[/nextpage]

[nextpage title=”Τα αυτοκίνητα” ]

Οι πρωταγωνιστές της εκδήλωσης δεν ήταν άλλοι από τα 8 αυτοκίνητα, τα οποία ήταν: η ανανεωμένη M135i, η M235i xDrive, η Μ3 και Μ4, η Μ6 Coupe και Gran Coupe, και τέλος τα θηρία X5 M και Χ6 Μ.

Δεν πιστεύω ότι έχεις ξεχάσει τα τεχνικά χαρακτηριστικά των άκρως ποθητών αυτοκινήτων, αλλά συνοπτικά σου υπενθυμίζω ότι η M135i κάτω από το καπό της έχει τον N55 TwinPower εξακύλινδρο εν σειρά 3.0-λιτρο κινητήρα με τεχνολογίες της M Performance. Αποδίδει 326 άλογα στις 5.800 σ.α.λ., ενώ η ροπή του φτάνει τα 450 Nm από τις 1.300 μέχρι τις 4.500 σ.α.λ. Η συγκεκριμένη ήταν χειροκίνητη και επιταχύνει για τα 0-100 χλμ/ώρα σε 5,1 δευτ. (4,9 δευτ. με το αυτόματο κιβώτιο), ενώ η τετρακίνητη έκδοση προσφέρεται μόνο με αυτόματο κιβώτιο και επιταχύνει τα 0-100 χλμ/ώρα σε 4,7 δευτ.

Η M235i διέθετε το xDrive σύστημα τετρακίνησης και μηχανικά έχει ακριβώς τον ίδιο κινητήρα με την hatchback αδερφή της, μόνο που φορά το αυτόματο κιβώτιο 8 σχέσεων, με το απόβαρο της να είναι 1.670 κιλά. Τα 100 χλμ/ώρα έρχονται από την ακινησία σε 4,8 δευτερόλεπτα και η επιτάχυνση σταματά στα 250 χλμ/ώρα. Και τα δύο παραπάνω δεν είναι ακριβώς ένα Μ αυτοκίνητο, αλλά έχουν τα φόντα να προσφέρουν οδηγική απόλαυση.

Τα Μ3/Μ4 εφοδιάζονται με τον ίδιο 3.0-λιτρο εξακύλινδρο εν σειρά TwinPower Turbo S55 κινητήρα που αποδίδει 431 άλογα και 550Nm ροπής. Συνδυάζει τις αρετές ενός υψηλόστροφου ατμοσφαιρικού κινητήρα με τα πλεονεκτήματα της τεχνολογίας των turbo. Για τα 0-100 χλμ/ώρα χρειάζεται μόλις 4,1 δευτ. χρησιμοποιώντας το επτατάχυτο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη M-DCT (4,3 δευτ. με το 6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο), με την τελική ταχύτητα να περιορίζεται ηλεκτρονικά στα 250 χλμ/ώρα (280 χλμ/ώρα με το πακέτο M Driver’s Package).

Η M4 φορούσε επιπλέον την προαιρετική εξάτμιση της εταιρίας, η οποία διατίθεται με απολήψεις τιτανίου ή carbon, με τις πρώτες να έχουν διατομή 80 χλστ. και τις δεύτερες 93 χλστ. Προσφέρει άκρως εθιστικό και απολαυστικό βρυχηθμό, ενώ είναι κατά 32% ελαφρύτερη (περίπου 8 κιλά λιγότερα από την στάνταρ).

Τα M6 Coupe και Gran Coupe ήταν η facelift έκδοση τους, που παρουσιάστηκαμ πριν έξι μήνες. Μηχανικά ο V8 4,4-λίτρων κινητήρας, με κωδική ονομασία S63B44, αποδίδει 560 άλογα και 680 Nm ροπή, έχοντας ούτε λίγο ούτε πολύ 10 ψυγεία. Συνδυάζεται με το 8-τάχυτο M Streptronic κιβώτιο ταχυτήτων, ωστόσο στο πακέτο Competition αποδίδει 600 άλογα, ενώ υπάρχουν διαθέσιμα και τα carbon κεραμικά φρένα. Από πλευράς επιδόσεων η Coupe για τα 0-100 χλμ/ώρα χρειάζεται 4,2 δευτ., ενώ η Gran Coupe χρειάζονται 0,1 δευτ. περισσότερο. Τέλος, με το πακέτο Competition οι επιταχύνσεις είναι κατά 0,3 δευτ. καλύτερες.

Κλείνοντας την συνοπτική παρουσίαση των αυτοκινήτων, άφησα στο τέλος τα θηριώδη SUV. Ο χαρακτηρισμός θηριώδης τόσο από τις εξωτερικές τους διαστάσεις και βάρος, όσο και από τα τεχνικά τους χαρακτηριστικά. Κάτω από το καπό των X5 M και X6 M βρίσκεται ο ίδιος V8 twin-turbo 4,4-λίτρων κινητήρας απόδοσης 575 ίππων με 750 Nm ροπής που συνδυάζεται με ένα νέο 8-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο Steptronic με Drivelogic.

Τα 0-100 χλμ/ώρα και στις δύο έρχονται σε 4,2 δευτερόλεπτα, έχοντας τελική ταχύτητα 250 χλμ/ώρα ηλεκτρονικά περιορισμένη. Ωστόσο υπάρχει η δυνατότητα να αφαιρεθεί ο περιοριστής, με την τελική ταχύτητα να ανεβαίνει στα 280 χλμ/ώρα. Άξιο αναφοράς είναι ότι οι επιδόσεις αυτές γίνονται με βάρος αμαξώματος της X5 M στα 2.275 κιλά και της X6 M στα 2.265 κιλά, με την ανάρτηση των αυτοκινήτων να αποτελείται από διπλά ψαλίδια μπροστά και αυτορυθμιζόμενη αερανάρτηση πίσω με ηλεκτρικά ρυθμιζόμενα αμορτισέρ με τρεις ρυθμίσεις Comfort, Sport και Sport+.

[/nextpage]

[nextpage title=”Οι δοκιμασίες” ]

Οι Έλληνες δημοσιογράφοι, μαζί τους αντίστοιχους της Ουγγαρίας χωριστήκαμε σε groups για να λάβουμε μέρος σε 4 διαφορετικές δοκιμασίες, και χρησιμοποιήσαμε διαφορετικά αυτοκίνητα για κάθε μια. Αρχίζω από την πιο εύκολη -χωρίς να σημαίνει ότι έγιναν με αυτή τη σειρά- που ήταν μια 45λεπτη οδήγηση των X5 M και M6 Gran Coupe στους καταπράσινους επαρχιακούς δρόμους γύρω από τη περιοχή Bednary, που ήταν η πίστα δοκιμών, και με μια εσωτερική ικανοποίηση και χαρά τους χαρακτηρίζω χειρότερους από τους ελληνικούς.

Η δεύτερη περιείχε ένα στενό σλάλομ ανάμεσα σε κώνους, για να ακολουθήσουν συνεχόμενα “εσάκια”, όπου όμως προλάβαινες να αποκτήσεις αρκετή ταχύτητα. Ακολουθούσε μια στροφή 90 μοιρών, που κατέληγε σε μια ευθεία 1,5 χλμ., όπου είχαμε τη δυνατότητα να πιάσουμε ταχύτητα όσο πιο κοντά στην τελική των οχημάτων. Στο τέλος της ευθείας είχε πάλι μια στροφή 90 μοιρών, για να καταλήξει στην ευθεία εκκίνησης, αφού πρώτα είχαν προηγηθεί κάποιες αλλαγές κατεύθυνσης με πάνω από 130 χλμ/ώρα. Τη δοκιμασία την πραγματοποιήσαμε αρχικά με τα X6 M και M6 Coupe, και έπειτα με την M235i xDrive και την Μ4.

Η τρίτη δοκιμασία περιελάμβανε αρχικά την αποφυγή εμποδίου σε βρεγμένη επιφάνεια με πολύ χαμηλό συντελεστή πρόσφυσης. Τα εμπόδια-τοίχος εμφανίζονταν μέσα από το οδόστρωμα και έπρεπε να τα αποφύγουμε. Στην συνέχεια αυτού, ακολουθούσε το γνωστό και ως “shredder”, όπου με περίπου 55 χλμ/ώρα περνούσαμε πάνω από μια επιφάνεια η οποία με μια ξαφνική κίνηση αποσταθεροποιούσε το πίσω μέρος του αυτοκινήτου και μετά θα έπρεπε να το ελέγξουμε πάλι σε βρεγμένη επιφάνεια, η οποία διέθετε και 3 υδάτινους “τοίχους” που έπρεπε να αποφύγουμε.

Τη δοκιμασία αυτή την κάναμε πάλι με τα ίδια 4 προαναφερθέντα αυτοκίνητα της δεύτερης δοκιμασίας, μόνο που κάναμε δύο γύρους κάθε φορά με κάθε αυτοκίνητο. Αυτό γιατί αλλάζαμε τις ρυθμίσεις των ηλεκτρονικών των αυτοκινήτων, όπου στα M cars επιλέγαμε τα προρυθμισμένα Μ1 και Μ2 προγράμματα που ενεργοποιούνταν από τα κουμπιά στο τιμόνι, ενώ στην M235i xDrive επιλέξαμε την Comfort και Sport+ ρύθμιση.

Τέλος, η πιο διασκεδαστική δοκιμασία ήταν το driftάρισμα, πάλι σε βρεγμένη επιφάνεια. Ήταν η μόνη περίπτωση που μπορούσαμε να απενεργοποιήσουμε εντελώς όλα τα ηλεκτρονικά βοηθήματα στα αυτοκίνητα, καθώς στις παραπάνω ήταν ενεργό το M Dynamic Mode του ESP, το οποίο όμως σε άφηνε αρκετά να παίξεις, αλλά αν ξέφευγες από τα όρια σε βοηθούσε, χωρίς ωστόσο να είναι ενοχλητικά παρεμβατικό. Όπως και να έχει, εδώ υπήρχε ένας κύκλος με μεταβλητά επίπεδα πρόσφυσης περιμετρικά της ακτίνας και ο σκοπός ήταν να πραγματοποιήσουμε όσους περισσότερους συνεχόμενους γύρους με το πλάι. Η μέτρηση σταματούσε αν πήγαινε για κάποια μέτρα το αυτοκίνητο ευθεία ή αν έχανες τον έλεγχο και έκανες τετ-α-κε. Αρχικά είχαμε στη διάθεση μας 5 λεπτά εξάσκησης με την M3 και τη χειροκίνητη Μ135i για να επιλέξουμε με ποιο από τα δύο αυτοκίνητα θα γίνει η μέτρηση των γύρων σε επίσης 5-λεπτη χρονομέτρηση. Προφανώς καθολικά επιλέξαμε το εντυπωσιακό sedan, και μπορεί η δοκιμασία να ακούγεται εύκολη, ειδικά αν αναλογιστείς τα άλογα και την βρεγμένη επιφάνεια, αλλά αυτή ακριβώς το δυσκόλευε, καθώς σε άλλα σημεία γλιστρούσε υπερβολικά πολύ και σε άλλα είχε καλύτερη πρόσφυση.

Επίσης, ήταν και η μοναδική δοκιμασία που είχε επιβράβευση, κάτι που δημιούργησε έναν άτυπο ανταγωνισμό μεταξύ μας για το ποιος θα κάνει τους περισσότερους γύρους. Εγώ κατάφερα να γράψω 11,5 συνεχόμενους γύρους, αν και πιστεύω, όπως και οι υπόλοιποι συνάδερφοι είπαν, ότι έκανα 14. Όπως και να έχει προφανώς και σέβομαι την άποψη του εκπαιδευτή, ο οποίος είναι κριτής σε αγώνες του πολωνικού πρωταθλήματος drift, και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος με τον συγκεκριμένο αριθμό. Η επίδοση αυτή ήταν η δεύτερη καλύτερη ανάμεσα σε όλους τους δημοσιογράφους των χωρών που πήραν μέρος, με την τρίτη της ημέρας να ήταν 5 γύρους και συνολικά 7. Τα συγχαρητήρια της πρώτης θέσης ανήκουν επίσης σε Έλληνα, που έκανε 20 συνεχόμενους γύρους, που όμως είναι παράλληλα εκπαιδευτής σε ανάλογη σχολή στην Ελλάδα.

[/nextpage]

[nextpage title=”Η εμπειρία” ]

Όπως εύκολα καταλαβαίνεις όλες οι παραπάνω δοκιμασίες, εκτός από την προσωπική μας ευχαρίστηση, είχαν κυρίως σκοπό να μας δώσουν να καταλάβουμε την εκπληκτική οδηγική συμπεριφορά και τις μηχανικές δυνατότητες των αυτοκινήτων της BMW. Πόσο εύκολη είναι στο χειρισμό της η M3 στο driftάρισμα, πόση σιγουριά και παράλληλα αυτοπεποίθηση σου δίνει το γρανιτένιο πλαίσιο της M4 και πόσο ελέγξιμη είναι όταν σπάσει η πρόσφυση του πίσω άξονα ακόμα και στα πολλά χλμ/ώρα, πόσο επηρεάζει το βάρος X6 M και M6 Coupe την δυναμική συμπεριφορά των αυτοκινήτων και κατ’επέκταση την απόλαυση της οδήγησης τους, πόσο άνετα μπορούν να είναι σε καθημερινές συνθήκες τα αυτοκίνητα υψηλών επιδόσεων της μάρκας και άλλα πολλά.

Η υψηλότερη τελική ταχύτητα που κατάφερα να πιάσω ήταν 244 χλμ/ώρα με την Μ6 Coupe στην μεγάλη ευθεία. Το αυτοκίνητο έχει όλα τα χαρακτηριστικά για να χαρακτηριστεί το αρτιότερο και πληρέστατο gran tοurer, που αρέσκεται να καταπίνει χιλιόμετρα με χαρακτηριστική ευκολία. Φυσικά, όταν θελήσεις έχει υπεραρκετή δύναμη, όχι μόνο για να σε κολλήσει στο κάθισμα, αλλά και για να ζαλίσει-ανακατέψει τον συνοδηγό από τα πλευρικά G και τις επιταχύνσεις. Στη πίστα δεν θα έλεγα ότι ήταν το στοιχείο της, αλλά επουδενί δεν φάνηκε εκτός των νερών της. Τα περιθώρια πρόσφυσης των ελαστικών ήταν εξαιρετικά ψηλά, και εκτός από τον απίστευτα δυνατό κινητήρα, αυτό που εκτίμησα ιδιαίτερα ήταν τα κεραμικά της φρένα, που μέχρι να τα συνηθίσω είχα φρενάρει πολύ νωρίτερα από την είσοδο της στροφής. Όταν συνηθίσεις τον όγκο και το πάτημα του αυτοκινήτου μπορείς να το πλασάρεις κατάλληλα και με απαλές κινήσεις στο γκάζι να διατηρήσεις ψηλές μ.ο. ταχύτητες, καθώς και να στρίψεις με όσα χλμ έρχεσαι. Αντίστοιχα, η M6 Gran Coupe με το κόκκινο frozen χρώμα στη βόλτα που κάναμε, στην όμορφη και γεμάτη ζωντάνια εξοχή, αποδείχθηκε ιδανική. Με τις ρυθμίσεις του τιμονιού, των αναρτήσεων και του κινητήρα στις πιο χαλαρές επιλογές, μεταμορφώνουν το εκθαμβωτικά σαγηνευτικό αμάξωμα σε απολαυστικό cruiser, κάνοντας σε άρχοντα του δρόμου.

Εν συνεχεία, μπορώ να πω με περίσσια σιγουριά, ότι αν είχα ερωτευτεί την Μ4 από τις φωτογραφίες όταν παρουσιάστηκε, την αγάπησα και λάτρεψα σε υπερθετικό βαθμό μετά την εμπειρία οδήγησης της. Προφανώς και η Μ3 δεν πάει καθόλου πίσω, αλλά στα 31 μου και χωρίς καν την υποψία οικογένειας στον ορίζοντα, νομίζω ότι η coupe έκδοση είναι το “προσιτό” αυτοκίνητο των ονείρων μου. Κάτι τέτοια event κάνουν πολύ “κακό” στην ψυχολογία μου γιατί σου δίνουν μια γερή δόση χαράς, αλλά η επιστροφή στην καθημερινότητα και τα συμβατικά αυτοκίνητα είναι πολύ δύσκολη. Είναι αναρίθμητα τα προτερήματα της που αν τα απαριθμήσω δε φτάνουν ούτε οι 10.000 λέξεις, που έγραψα την διπλωματική μου στο μεταπτυχιακό μου πριν αρκετά χρόνια. Ο χειρισμός της ήταν εντυπωσιακά ακριβής, ενώ με έκανε να νιώσω άνετα από τα πρώτα μέτρα. Εκεί που πραγματικά την χάρηκα ήταν στο σλάλομ και στις αλλαγές κατεύθυνσης. Οι αλλαγές κατεύθυνσης ανάμεσα στους κώνους γίνεται με εξαιρετικά μικρές κινήσεις στο τιμόνι, ενώ ανά πάσα στιγμή ξέρεις που είναι κάθε εκατοστό του αυτοκινήτου, αποφεύγοντας να χτυπήσεις τα πορτοκαλί εμπόδια. Αντίστοιχα, η αποφυγή εμποδίου και ο έλεγχος του αμαξώματος στο βρεγμένο οδόστρωμα γίνεται με απαλές κινήσεις στο τιμόνι και στο γκάζι ώστε να αφήσεις το αμάξωμα να “ξεθυμάνει” μέχρι να βρει πρόσφυση.

Η Μ3 από την άλλη, που έκανα το drift circle ήταν απόλυτα ελέγξιμη. Με δεύτερη σχέση στο κιβώτιο και περίπου 40 με 50 χλμ/ώρα στο κοντέρ, το μόνο που χρειαζόταν ήταν να νιώσεις ακριβώς σε πιο σημείο είχε την ανάλογη πρόσφυση, για να παίζει με το γκάζι. Αυτό που είχα στο μυαλό μου να κάνω, ήταν να τοποθετήσω την μούρη αρκετά κλειστά στον εσωτερικό κύκλο, και με τη βοήθεια του ακριβέστατου τιμονιού, αυτό ήταν πολύ εύκολο. Κατά την δοκιμασία συνέβη αυτό που είναι οικουμενικά αποδεκτό, όταν κάτι το ευχαριστιέσαι ο χρόνος περνάει ενοχλητικά γρήγορα, και τα 5 λεπτά τέλειωσαν χωρίς να το καταλάβω. Θα μπορούσα αυτό να το κάνω όλη μέρα και χωρίς να ακουστεί ως δικαιολογία, είμαι σίγουρος ότι αν είχα άλλη μια ευκαιρία να πραγματοποιήσω θα έκαναν περισσότερους γύρους. Όπως και να έχει σημασία έχει το χαμόγελο.

Αφήνω τελευταία, αλλά όχι καταϊδρωμένα τα M135i και M235i xDrive. Το λέω με κάθε υπευθυνότητα ότι αν οδηγούσα τα αυτοκίνητα μεμονωμένα, στην Ελλάδα για παράδειγμα, χωρίς να έχω οδηγήσει τα υπόλοιπα M θα με εντυπωσίαζαν στο μέγιστο βαθμό. Όμως, έχοντας κατά νου την εμπειρία των M, δείχνουν ξεκάθαρα ότι υστερούν σε κάποιους τομείς, όπως στα φρένα, στις κλίσεις στις στροφές και στην ακρίβεια των χειρισμών. Το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι ο ερχομός της Μ2 και όταν με το καλό το οδηγήσουμε θα παλέψει σκληρά για να αποκαθηλώσει την Μ4 από την συνείδηση μου, και έχω μια εσωτερική διαίσθηση ότι θα τα καταφέρει. Παρόλα αυτά, ο κινητήρας τους είναι εντυπωσιακά δυνατός και γεμάτος, καθώς η τελική ταχύτητα που έγραψαν στην μεγάλη ευθεία υπολειπόταν μόλις 30 χλμ/ώρα από το ταχύτερο αυτοκίνητο.

Την Μ135i την οδηγήσαμε λίγο κατά την διάρκεια των δοκιμών για τη διαδικασία του drift. Να πω την αλήθεια προς στιγμήν μου πέρασε από το μυαλό να την επιλέξω, κυρίως εξαιτίας του χειροκίνητου κιβωτίου της, αλλά μετά σκέφτηκα ότι το κοντύτερο μεταξόνιο, η απουσία μπλοκέ διαφορικού και τα στενότερα λάστιχα (άρα χειρότερη πρόσφυση) είναι παράγοντας που δεν θα επέτρεπαν σε καλή επίδοση. Μπορώ να πω πάντως, ότι την χάρηκα εξίσου. Οι δοκιμασίες με την M235i έδειξαν ξεκάθαρα ότι η προσθήκη των ημιαξονίων και στους εμπρός τροχούς δεν έχουν στερήσει καθόλου σε οδηγική απόλαυση. Η ουρά θα γλιστρήσει με την ίδια ευκολία, απλά ο έλεγχος του αμαξώματος γίνεται με μεγαλύτερη ευκολία. Διατηρούσε υψηλότερη ταχύτητα κατά την διάρκεια των γρήγορων στροφών, ενώ στη δοκιμασία με το “shredder” είχε την πιο φιλική αντίδραση, κυρίως λόγω των ηπιότερων ρυθμίσεων των αναρτήσεων.

[/nextpage]

[nextpage title=”Κλείνοντας” ]

Το διήμερο 2-3 Ιουνίου ήταν με διαφορά ένα από τα καλύτερα που έχω ζήσει, και εκτός από το παραπάνω event είχα την ευκαιρία να περιπλανηθώ στην αρκετά όμορφη πόλη Poznan. Ο Jorg Bartels, ο κύριος Μ Division, όπως τον φωνάζαμε μας έδωσε όλα τα εφόδια για να ξεζουμίξουμε όσο το δυνατόν περισσότερα από τα αστείρευτα χαρακτηριστικά των αυτοκινήτων. Προφανώς οι 7 ώρες που ήμασταν στην πίστα έχοντας να κάνουμε όλα τα παραπάνω, πέρασαν χωρίς καν να το καταλάβω, αποδεικνύοντας για ακόμα μια φορά ότι ο χρόνος περνάει εκνευριστικά γρήγορα όταν δεν θες και το αντίθετο.

Τα 40+ χρόνια εμπειρίας του M Division της BMW έχουν συντελέσει στην δημιουργία ενός υπερπλούσιου line-up μοντέλων για όλα τα γούστα και τσέπες, που το 2014 πούλησε 45.000 αυτοκίνητα (+44%). Το συγκεκριμένο τμήμα ξεκίνησε αρχικά για την προετοιμασία των αγωνιστικών αυτοκινήτων της εταιρίας, για να τα βγάζει με τις κατάλληλες μετατροπές και στον δρόμο. Τα M αυτοκίνητα δεν είναι μόνο πολύ δυνατά αυτοκίνητα επιδόσεων, αλλά αποτελούν εργαστήρια τεχνολογικών δυνατοτήτων. Τέλος, χαρακτηριστικό, επίσης, είναι ότι κάθε 6 νέες BMW που πωλούνται διαθέτουν το στιλιστικό M Package, ενώ αναμένουμε με ενδιαφέρον και το νέο αγωνιστικό της BMW, την M6 GT3, που θα αντικαταστήσει την Z4 GT3 και θα φορά τον 4,4-λίτρων V8 με προσδοκώμενο βάρος στα 1.300 κιλά.

Α, και κάτι ακόμα…θέλουμε να πάμε ξανά, και ξανά!

[/nextpage]

[nextpage title=”Φωτογραφίες” ]

[/nextpage]

[nextpage title=”Videos” ]

[/nextpage]