[nextpage title=”Εισαγωγή” ]

H ιστορία γράφεται για να μαθαίνεις από αυτή. Αν υπάρχουν λάθη τα διορθώνεις και βγαίνεις κερδισμένος, αν όμως τα επαναλαμβάνεις η αποτυχία είναι δεδομένη. Η Smart θέλοντας να επεκτείνει τη γκάμα της, στα μέσα της δεκαετίας των ’00s, συνεργάστηκε με την Mitsubishi και παρουσίασε το 2004 το πρώτο της τετραθέσιο μοντέλο της, το ForFour (εξού και το όνομα), το οποίο δεν ήταν άλλο από ένα Colt με διαφορετικό σώμα. Η εμπορική του καριέρα ήταν πολύ σύντομη, καθώς εξαιτίας των απογοητευτικών πωλήσεων του, κυκλοφόρησε για μόλις 3 χρόνια, καθώς σταμάτησε το 2006.

Για 8 χρόνια η γερμανική εταιρία έβαλε στο συρτάρι την “πιο οικογενειακή” έκδοση και πορεύθηκε αρκετά επιτυχημένα με το ForTwo. Το 2010, όμως, Daimler και Renault-Nissan σύναψαν συμφωνία ευρείας συνεργασίας και άμεσα ξεκίνησαν οι διεργασίες για την από κοινού εξέλιξη του νέου Smart ForTwo και νέου Renault Twingo, με το τελευταίο να ήταν ξανά η “ξένη” βάση. Κάπως έτσι γεννήθηκε η δεύτερη γενιά του ForFour, καθώς μοιράζονται κατά 70% τα ίδια μηχανικά μέρη, ενώ και τα τρία παρουσιάστηκαν μέσα στο 2014, με το γαλλικό μοντέλο να προηγείται 5 μηνών. Η σπουδαιότητα του μοντέλου επισφραγίζεται από τον πρόεδρο της Daimler, Dieter Zetsche, καθώς είναι εξαιρετικά αισιόδοξος ότι το νέο Forfour θα κάνει την Smart να παρουσιάσει κέρδη, μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες λειτουργίας. Μετά από την εβδομαδιαία δοκιμή νομίζω ότι ξέρω πόση δόση υπερβολής περιέχει αυτή η δήλωση.

Στα συν

• Ευελιξία/κύκλος στροφής
• Ορατότητα
• Χώροι αποθήκευσης καμπίνας
• Άνεση για 4 επιβάτες
• Σχεδίαση εσωτερικού

Στα μείον

• Χώρος αποσκευών
• Επιδόσεις
• Βάρος
• Μη κανονικά πίσω παράθυρα
• Εξοπλισμός βασικής έκδοσης
• Ευπάθεια σε πλευρικούς ανέμους

[/nextpage]

[nextpage title=”Το αυτοκίνητο” ]

Αντιθέτως με την πρώτη γενιά του ForFour, όπου η Smart είχε επιλέξει να δώσει σχεδιασμό που το διαφοροποιούσε με το τότε ForTwo, η δεύτερη γενιά του μοντέλου είναι copy/paste του διθέσιου μοντέλου, με την αλλαγή να εντοπίζεται στο μήκος του αμαξώματος και την προσθήκη των πίσω θυρών.

Πρακτικά, το αισθητικό αποτέλεσμα δεν διαφέρει καθόλου από το διθέσιο Smart και έτσι προσωπικά θεωρώ ότι η Mercedes διχάζει με την σχεδιαστική της προσέγγιση, αν και το επιπλέον μήκος δένει λίγο καλύτερα με τις έντονες καμπύλες, παραμένοντας όμως ένα ψιλόλιγνο σουλούπι. Το αυτοκίνητο δανείζεται στοιχεία από τα πρωτότυπα Forvision και Forstars που είδαμε το 2011 και 2012 αντίστοιχα και υιοθετεί μεγάλη κυψελοειδή γρίλια, μεγάλα αμυγδαλωτά φωτιστικά σώματα με ενσωματωμένα όμορφα LED φώτα ημέρας, και για πρώτη φορά ένα αρκετά διακριτό εμπρός αποσπώμενο καπό, μετατρέποντας τον σχεδιασμό του αυτοκινήτου από “ενός όγκου” σε “ενός-και-μισού όγκου”.

Στο προφίλ, όπως είπα, το αυτοκίνητο έχει μπει στο κρεβάτι του Προκρούστη, με τις εμπρός πόρτες να είναι λίγο μικρότερες για να χωρέσουν και οι πίσω. Κατά τ’αλλά δεν αλλάζει τίποτα και διαθέτει την έντονη καμπύλη γραμμή που διατρέχει το αμάξωμα κάτω από τα παράθυρα, δημιουργώντας οπτικό διαχωρισμό μεταξύ του σώματος του οχήματος και των γυάλινων επιφανειών. Το πίσω μέρος είναι εντελώς κάθετο, με τον tridion σκελετό να ενσωματώνει τα τετράγωνα φωτιστικά σώματα, με την πόρτα να ανοίγει ξεχωριστά από το κρύσταλλο. Ακόμα, το Smart, όπως πάντα, προσφέρει αρκετές ευκαιρίες προσωπικής παραμετροποίησης, όπου μπορείς να επιλέξεις μεταξύ 40 συνδυασμών μεταξύ των χρωμάτων του πλαστικού αμαξώματος και του tridion μεταλλικού σκελετού.

Προχωρώντας, το πιο σημαντικό στοιχείο του ForFour είναι οι διαστάσεις. Το μήκος του φτάνει τα 3.495 χλστ., το ύψος του τα 1.554 χλστ., το πλάτος του 1.665 χλστ. και το μεταξόνιο του τα 2.494 χλστ. και είναι με διαφορά το μικρότερο αυτοκίνητο της κατηγορίας, καθώς πχ. το Fiat 500 είναι 50 χλστ. μακρύτερο. Έτσι, σε σχέση με το ForTwo η μόνη αλλαγή εντοπίζεται στο μήκος, όντας κατά 800 χλστ. μακρύτερο και στο μεταξόνιο, καθώς για να χωρέσει η πίσω σειρά καθισμάτων αυτό μεγάλωσε κατά 619 χλστ. Αν τώρα το συγκρίνεις με το νέο Twingo, η διαφορά είναι μόνο στο μήκος, καθώς το γαλλικό αυτοκίνητο είναι 10 χλστ. πιο μακρύ, που προφανώς έχει να κάνει με τον σχεδιασμό των προφυλακτήρων.

Από θέμα ασφάλειας, διαθέτοντας την ίδια πλατφόρμα με το Smart ForTwo, το 4-θέσιο μοντέλο απέσπασε 4 αστέρια στις δοκιμές πρόσκρουσης του οργανισμού EuroNCAP, αν και στην επί μέρους αξιολόγηση πήρε διαφορετικούς βαθμούς. Έτσι, συγκέντρωσε 78% στη προστασία ενηλίκων επιβατών, 77% στη προστασία παιδιών, 65% στη προστασία πεζών και 56% στα συστήματα ασφαλείας.

[/nextpage]

[nextpage title=”Κινητήρας” ]

Το ForFour, όπως και τα αδελφάκια του, είναι διαθέσιμο με δύο κινητήρες, τον ατμοσφαιρικό 1.000αρη, που ήταν εφοδιασμένο το αυτοκίνητο της δοκιμής μας και τον 0.9 TCe απόδοσης 90 ίππων με 135 Nm ροπής, που είχαμε δοκιμάσει στο Clio.

Ο 3-κύλινδρος ατμοσφαιρικός αλουμινένιος κινητήρας, χωρητικότητας 999 κ.εκ. είναι τοποθετημένος στον πίσω άξονα και έχει απομείνει από τη συνεργασία της Smart με την Mitsubishi, καθώς προέρχεται από την τελευταία. Αποδίδει 71 ίππους στις 6.000 σ.α.λ. και μόλις 91 Nm ροπής πλήρως διαθέσιμα από τις 2.850 σ.α.λ. Διαθέτει σύστημα διαδοχικού ψεκασμού πολλαπλών σημείων και είναι τοποθετημένος υπό γωνία, ενώ υπάρχει η δυνατότητα να κατέβει κατά 15 εκατ., ώστε να γίνουν πιο εύκολες οι εργασίες συντήρησης του. Συνδυάζεται με ένα χειροκίνητο κιβώτιο 5 σχέσεων (και για τους δύο κινητήρες).

Μιλώντας για επιδόσεις, δεν διαφέρουν κατά πολύ από το Twingo και όπως και εκείνο, έτσι και εδώ είναι αρκετά μέτριες. Προφανώς και είναι ανούσιο να μιλάμε για επιδόσεις σε ένα λιλιπούτιο αυτοκίνητο πόλης, αλλά τα 15,6 δευτ. που χρειάζεται για το 0-100 χλμ/ώρα είναι…μια αιωνιότητα και μια μέρα, με την αντίστοιχη εργοστασιακή να ανακοινώνεται στα 14,5 δευτ. και την τελική του ταχύτητα να ανέρχεται στα 151 χλμ/ώρα.

Το βάρος με τον παραπάνω κινητήρα ανέρχεται στα 975 κιλά, όντας 110 κιλά περισσότερα από το Twingo. Κλείνοντας, η κατανάλωση που ανακοινώνει η εταιρία είναι 4,2 λίτρα/100 χλμ. αλλά στην πράξη για τα σχεδόν 500 χλμ. που κάναμε, η ένδειξη του trip computer έδειξε 6,6 λίτρα/100χλμ. Έτσι, με το ρεζερβουάρ καυσίμου στα 33 λίτρα, έχει μια πραγματική αυτονομία κοντά στα 550 χλμ. Τέλος, το μηχανικό σύνολο συνδυάζεται με σύστημα Start/Stop (δεν είναι στάνταρ), κάτι που έχει σαν συνέπεια οι εκπομπές ρύπων να φτάνουν τα 97 γρ/χλμ. και να μην πληρώνει τέλη κυκλοφορίας, ενώ πληροί και τις προδιαγραφές του Euro 6b.

[/nextpage]

[nextpage title=”Εσωτερικό” ]

Μπαίνοντας στη καμπίνα αντικρίζεις γνώριμα στοιχεία, καθώς τίποτα δεν διαφέρει από το ForTwo, που δοκιμάσαμε. Τίποτα, εκτός του εξοπλισμού, καθώς το αυτοκίνητο δοκιμής ήταν στην βασική έκδοση Passion, και είχε τα απολύτως απαραίτητα. Για παράδειγμα δεν ρυθμιζόταν το κάθισμα πάνω-κάτω, ούτε το τιμόνι προς καμία κατεύθυνση, ενώ και οι καθρέφτες ρυθμίζονται χειροκίνητα.

Κατα τ’άλλα, ο σχεδιασμός της κονσόλας είναι ευχάριστος και νεανικός, ενώ η ηλιοροφή και τα μεγάλα παράθυρα προσφέρουν μια φωτεινή καμπίνα. Η χρωματική σύνθεση είναι στοιχείο όλων των εξοπλιστικών εκδόσεων, με τα έντονα χρώματα να τονίζουν τη φρεσκάδα και την νεανικότητα του μοντέλου.

Η κεντρική κονσόλα επεκτείνεται μέχρι χαμηλά κάτω και συνεχίζει ανάμεσα στα καθίσματα, όπως ακριβώς συμβαίνει στα περισσότερα αυτοκίνητα. Αυτό επιτρέπει τη δημιουργία περισσότερων θηκών για μικροαντικείμενα, κάτι το οποίο είχε ανάγκη το αυτοκίνητο. Έτσι, για την καθημερινή σου πρακτικότητα υπάρχουν, πλέον, τρεις ποτηροθήκες, με τις δύο μπροστά από τον επιλογέα να έχουν όμως σχετικά μικρό βάθος. Επίσης, κάτω από αυτές υπάρχει μια ιδιαίτερα εύχρηστη και μεγάλη συρταρωτή θήκη, ενώ μπροστά από τον συνοδηγό και χαμηλά τοποθετημένο υπάρχει ένα κλειστό ντουλαπάκι, το οποίο όμως είναι πολύ μικρό, καθώς για να φανταστείς δεν χωράει ούτε το εγχειρίδιο του αυτοκινήτου. Πάντως, το ForFour πληροί άριστα τις απαιτήσεις της αστικής συμβίωσης με το αυτοκίνητο και από τα δύο φύλα.

Εξαιτίας της γερμανογαλλικής σύμπραξης, στο εσωτερικό θα παρατηρήσεις αρκετά στοιχεία προερχόμενα από την Renault. Για παράδειγμα, οι μοχλοδιακόπτες ένθεν και ένθεν της κολόνας του τιμονιού, τα κουμπιά αριστερά και κάτω από το τιμόνι, ο λεβιές ταχυτήτων, η οθόνη αφής με τους διακόπτες της και τα κουμπιά του alarm και κλειδώματος των θυρών είναι κάποια από αυτά. Η ποιότητα του ταμπλό είναι αρκετά καλή και δεν αλλάζει σε σχέση με το ForTwo, με το επενδυμένο με ύφασμα ταμπλό να έχει μαλακή επένδυση και να προσθέτει πολλούς πόντους.

Όταν κάτσεις στο πλατύ και με καλή πλευρική στήριξη κάθισμα, θα καταλάβεις ότι είσαι λίγο ψηλότερα σε σχέση με το παρελθόν, αλλά η βάση προσφέρει σωστότερη κλίση στο σώμα. Συνάντησα δυσκολία με τη ρύθμιση τιμονιού-καθίσματος, αλλά τα 192 εκατοστά του ύψους μου δεν είναι και η πιο αντικειμενική κρίση γι’αυτό. Ο πίνακας οργάνων δεν αλλάζει καθόλου και ενσωματώνει το ταχύμετρο με μια νέα έγχρωμη οθόνη 3,5 ιντσών για το trip computer, η οποία περιλαμβάνει ενδείξεις για τη στιγμιαία και μέση κατανάλωση, το οδόμετρο και την επίδοση της οικολογικής σου οδήγησης, αλλά έχει μια σημαντική παράλειψη, καθώς δεν δείχνει την διαθέσιμη αυτονομία. Το στροφόμετρο μαζί με το αναλογικό ρολόι, κλασικά, αποτελεί ξεχωριστό ανεξάρτητο όργανο -σαν gadget- και βρίσκεται στην αριστερή άκρη του οπτικού σου πεδίου, που δεν αποσπά την προσοχή σου.

Από θέμα χώρων, οι εμπρός επιβάτες είναι αρκετά άνετοι, με το εσωτερικό πλάτος να χαρίζει την απαραίτητα απόσταση στο ύψος των ώμων. Οι πίσω επιβάτες έχουν οριακά επαρκή χώρο για τα γόνατα, και δεν θα συναντήσουν ιδιαίτερο πρόβλημα. Ο χώρος αποσκευών έχει μικρή χωρητικότητας που φτάνει τα 185 λίτρα, ενώ αν ρίξεις τα πίσω καθίσματα, τα οποία αναδιπλώνονται σε αναλογία 50/50, ο χώρος αυξάνεται και φτάνει τα 975 λίτρα.

[/nextpage]

[nextpage title=”Τιμή-Εξ/σμός” ]

Τα μοντέλα της Smart ποτέ δεν είχαν σαν προσόν τη χαμηλή τιμή, και το νέο ForFour δεν αποτελεί εξαίρεση. Το μοντέλο προσφέρεται σε 4 επίπεδα εξοπλισμού (βασικό, passion, prime και proxy) και με τον 1.000αρη ατμοσφαιρικό κινητήρα του αυτοκινήτου δοκιμής και τα 71 άλογα, η τιμή της βασικής έκδοσης ανέρχεται στα €10.353, ενώ στην passion που είχαμε στα χέρια μας στα €12.195, πάντα συνυπολογίζοντας το όφελος απόσυρσης. Αναλυτικά τις τιμές κάθε έκδοσης μπορείς να τις δεις εδώ.

[/nextpage]

[nextpage title=”Στον δρόμο” ]

Έχοντας συμπληρώσει τα πρώτα χλμ. με το αυτοκίνητο, το πρώτο πράγμα που εντυπωσιάζει και δεν συναντάς σε κανένα αυτοκίνητο του ανταγωνισμού (εκτός από το Twingo) είναι η κορυφαία ευελιξία και κυρίως, ο πολύ μικρός κύκλος στροφής του αυτοκινήτου. Φυσικά, εξαιτίας του μεγαλύτερου μεταξονίου αυτός έχει ελαφρώς μεγαλύτερη διάμετρο, σε σχέση με το ForTwo, αλλά και πάλι με μόλις 8,65 μέτρα που χρειάζεται, μπορείς να πραγματοποιήσεις μανούβρες με χαρακτηριστική ευκολία, ακόμη και στα δύσκολα στενάκια της πιο πολυσύχναστης πόλης. Επίσης, η ηλεκτρική κρεμαργιέρα διαθέτει μεταβαλλόμενη υποβοήθηση και έχει εξαιρετικά ελαφριά αίσθηση σε ταχύτητες πόλης, με το feedback από το δρόμο να είναι ικανοποιητικό, κρίνοντας πάντα με τι περιμένεις από ένα αυτοκίνητο της κατηγορίας.

Η διάταξη της ανάρτησης δεν αλλάζει και διαθέτει γόνατα MacPherson εμπρός και παραδοσιακό άξονα DeDion πίσω, πάνω στον οποίο εδράζεται ο κινητήρας και στο σύστημα μετάδοσης. Εξαιτίας του μεγαλύτερου μεταξονίου η συμπεριφορά στο δρόμο είναι εμφανώς καλύτερη από το διθέσιο μοντέλο, αλλά σε σχέση με το Twingo δύσκολα θα συναντήσεις κάποια αισθητή διαφορά. Έτσι, οι αντιδράσεις του αμαξώματος στους κακούς ελληνικούς δρόμους και τις λακκούβες είναι σχετικά καλή σε αστικές ταχύτητες, αλλά σε συνεχείς κακοτεχνίες και όσο αυξάνονται τα χλμ/ώρα το νιώθεις πιο σφιχτό απ’ότι θα έπρεπε, μεταφέροντας ενοχλητικές δονήσεις στη καμπίνα. Γενικά δεν το χαρακτηρίζεις το πιο άνετο αυτοκίνητο πόλης.

Αν το πιέσεις θα εμφανίσει αρκετές κλίσεις εξαιτίας του ψηλού κέντρου βάρους, χωρίς όμως να σε φοβίσουν. Επίσης, το ESP θα τεθεί σχετικά εύκολα σε λειτουργία αν αποφασίσεις να αυξήσεις τον ρυθμό κίνησης σου σε κλειστές στροφές, με τα εμπρός ελαστικά διαστάσεων 185/50 εμπρός λόγω του μικρού βάρους στον άξονα να χάνουν σχετικά εύκολα τη πρόσφυση τους, εμφανίζοντας όμως προοδευτική υποστροφή. Πίσω φοράει ελαστικά διαστάσεων 205/45 (πάντα με ζάντες 16 ιντσών) και εξαιρετικά δύσκολα θα “σπάσει” η πρόσφυση τους, προσφέροντας ασφαλές εξόδους από τις στροφές.

Στον ανοιχτό δρόμο είναι σαφώς καλύτερο από το ForTwo, χωρίς ωστόσο να σε γεμίζει σιγουριά, καθώς οι πλευρικοί άνεμοι και αεροδυναμικοί θόρυβοι θα κάνουν αισθητή τη παρουσία τους, με την ευστάθεια και ευθυβολία του αμαξώματος να προσέχονται από την υπορρύθµιση Crosswind Assist του ESP. Πάντως θα πραγματοποιήσει σαφώς πιο ξεκούραστα ένα μακρινό ταξίδι.

Το βάρος του αμαξώματος και η απροθυμία του κινητήρα μέχρι τις 2.000 σ.α.λ. θα σε κάνουν να έχεις στο μυαλό να κατεβάσεις μια σχέση για να κινηθείς λίγο πιο σβέλτα. Από εκεί και πάνω, και μέχρι σχεδόν τις 6.000 σ.α.λ. έχει πολύ ομαλή και γραμμική λειτουργία, αλλά δεν προσφέρεται για επιδόσεις. Μέσα στη πόλη πάντως δε θα κουράσει και σε χαλαρές μετακινήσεις συνεργάζεται ιδανικά με το αραιό σε κλιμάκωση κιβώτιο ταχυτήτων, με τον λεβιέ να προσφέρει καλή και με ακρίβεια αίσθηση. Με τον κινητήρα, όπως ξέρεις να βρίσκεται κάτω από το χώρο αποσκευών, και να είναι αρκετά εκατοστά πιο πίσω από το ForTwo, οι κραδασμοί που εισέρχονται στη καμπίνα είναι πιο φιλτραρισμένοι, και μόνο αν ανοίξεις την πίσω πόρτα θα τους νιώσεις. Παρόλα αυτά, δεν είναι ενοχλητικοί με την ενεργοποίηση του start/stop, το οποίο έχει ακαριαία αντίδραση, να τους εξαλείφει.

Τέλος, στο τομέα της πέδησης διαθέτει εμπρός δίσκους και ταμπούρα πίσω, με την ακινητοποίηση του αμαξώματος από τα 100 χλμ/ώρα να χρειάζεται σχεδόν 40 μέτρα, με το βάρος να παίζει καθοριστικό ρόλο. Το πεντάλ, πάντως, έχει πολύ καλή αίσθηση και η αποδοτικότητα τους να μην επηρεάζεται αισθητά με συνεχή χρήση.

[/nextpage]

[nextpage title=”Συμπέρασμα” ]

Το νέο ForFour είναι σίγουρα καλύτερο από τη πρώτη γενιά που παρουσιάστηκε πριν 10 χρόνια, αλλά υπάρχουν αδυναμίες που η πολυπληθής κατηγορία των λιλιπούτιων αυτοκινήτων πόλης έχει καλύτερη πρόταση. Εκεί που παραμένει αχτύπητο είναι η ευελιξία του στη πόλη και στο μοντέρνο και νεανικό εσωτερικό, ενώ η τσιμπημένη τιμή και ο φτωχός εξοπλισμός θα πρέπει να αξιολογηθεί αναλόγως.

[/nextpage]

[nextpage title=”Φωτογραφίες” ]

[/nextpage]

[nextpage title=”Μετρήσεις” ]

[/nextpage]

[nextpage title=”Τεχ/κά Χαρ/κά” ]

[/nextpage]