[nextpage title=”Εισαγωγή”]
Σχεδιασμός, είναι η τακτοποίηση στοιχείων με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτευχθεί ένας συγκεκριμένος στόχος. Ποιος είναι αυτός ο στόχος; Εξαρτάται από το αυτοκίνητο, δεν είναι ένας για όλα τα μοντέλα που έχουν κυκλοφορήσει, κυκλοφορούν ή θα κυκλοφορήσουν. Επίσης, η κατάσταση περιπλέκεται αν σκεφτεί κανείς ότι το αυτοκίνητο δεν έχει έναν και μόνο λόγο ύπαρξης. Πρέπει να υπάρξει ένας συμβιβασμός ανάμεσα σε διάφορα “θέλω”. Άλλες οι απαιτήσεις των μηχανικών μίας εταιρίας, άλλες των λογιστών της και άλλες των πελατών. Το αποτέλεσμα του συμβιβασμού αυτού, είναι το τελικό design.
Η ουσία είναι ότι υπάρχει καλό design και κακό design. Πίσω από τον σχεδιασμό όμως, κρύβονται άνθρωποι και νιώθω ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν απολαμβάνουν την αναγνώριση που τους αξίζει. Γι’ αυτό αποφάσισα να κάνω αυτή τη λίστα. Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι πλήρης. Δεν ισχυρίζομαι ότι θα είναι η μοναδική – επειδή γνωρίζω ότι δεν είναι πλήρης. Όμως είναι μία αρχή και είναι κάτι που έπρεπε να γίνει. Γιατί “το design είναι ευφυΐα που γίνεται ορατή” και η ευφυΐα πρέπει σε κάθε περίπτωση να εξυμνείται. Η σειρά παρουσίασης των σχεδιαστών είναι απολύτως τυχαία και επαναλαμβάνω, δεν ξεχνώ κανέναν. Κάποιοι απουσιάζουν γιατί τους έχει γίνει ένα μικρό ή μεγάλο αφιέρωμα -βλ. Lorenzo Ramaciotti (φωτό) ή Walter de Silva. Άλλοι θα αναφερθούν σε επόμενη λίστα. Λίγη υπομονή πριν αρχίσεις το κράξιμο… αυτό θέλω να πω!
[/nextpage]
[nextpage title=”P. Schreyer”]
Αυτά τα KIA που σου αρέσουν ολοένα και περισσότερο; Το Optima, το Cee’d… Η χαρακτηριστική πλέον “tiger nose”; Ο σχεδιασμός που σε συνδυασμό με άλλα πράγματα –όπως η συνολική ποιότητα και η αξιοπιστία για παράδειγμα– άλλαξε το προφίλ της KIA και την έκανε από μία “value-for-money” Κορεάτικη φίρμα, υπολογίσιμη δύναμη στη σημερινή βιομηχανία αυτοκινήτου; Οφείλεται σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό, στον Γερμανό που ονομάζεται Peter Schreyer. Ο Schreyer γεννήθηκε το 1953 στην Βαυαρία, αποφοίτησε το 1980 από το Royal College of Art και αποτελεί έναν από τους πλέον σημαντικούς σύγχρονους σχεδιαστές. Ανάμεσα στα πολλά αυτοκίνητα που φέρουν την υπογραφή του, ξεχωρίζουν το πρώτο Audi TT, η πρώτη γενιά A3, η δεύτερη γενιά A6, το KIA Sportage του 2010, το Optima του 2011, το Cee’d του 2012, το K9 του 2013 αλλά και το ολοκαίνουριο Hyundai Tucson.
Όπως γίνεται εμφανές από τα αυτοκίνητα που ανέφερα, ο Schreyer ξεκίνησε την καριέρα του στην Audi το 1980, πήγε για ένα μικρό χρονικό διάστημα την δεκαετία του ’90 στην Volkswagen και επέστρεψε στην Audi για να κερδίσει χάρη στην δουλειά του εκεί το βραβείο “Design team of the Year” το 1999. Το 2003 του απονεμήθηκε το “Design Award of the Federal Republic of Germany” ενώ τρία χρόνια αργότερα, η KIA που έκανε στροφή στην Ευρωπαϊκή αγορά, τον επέλεξε για να ηγηθεί του σχεδιαστικού τμήματος της. Η επιρροή του Γερμανού στην σχεδιαστική φιλοσοφία των Κορεατών –αφού το 2013 “ανέλαβε” και την Hyundai– έχει γίνει κάτι παραπάνω από εμφανής και οδήγησε σε ένα ακόμα βραβείο, αυτό του Χρυσού Τιμονιού, το 2013. Να επισημάνω ότι ο Schreyer είναι ο δεύτερος μόλις σχεδιαστής στην 31ετή ιστορία του θεσμού που βραβεύεται… ο άλλος ήταν ο Giorgetto Giugiaro. Βραβείο θεωρώ επίσης το γεγονός ότι ο ίδιος ο Ferdinand Piech χαρακτήρισε ως “λάθος” το ότι άφησε τον Schreyer να φύγει!
[/nextpage]
[nextpage title=”G. Michelotti”]
Ο Giovanni Michelotti συχνά παρομοιάζεται με τον Pablo Picasso. Όχι επειδή τα αυτοκίνητα που σχεδίασε μοιάζουν με πίνακες του Ισπανού ζωγράφου αλλά επειδή και οι δύο ήταν τρομερά παραγωγικοί. Ο Picasso υπολογίζεται πως δημιούργησε περίπου 1900 πίνακες και παρομοίως, ο Michelotti σχεδίασε περίπου 1.200 αυτοκίνητα! Ο Michelotti γεννήθηκε το 1921 στο Τορίνο και σε ηλικία μόλις 15 ετών, αποφάσισε να παρατήσει το σχολείο για να δουλέψει ως μαθητευόμενος στην Stabilimenti Farina – το καλύτερο “σχολείο” σχεδιασμού στον κόσμο εκείνη την περίοδο και αν το όνομα σου φαίνεται γνώριμο, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ιδρυτής ήταν ο μεγαλύτερος αδερφός του Battista “Pinin” Farina. Το πρώτο σχέδιο του Michelotti που πέρασε στην παραγωγή, ήταν για μία Alfa Romeo 6C 2500 του 1947. Σύντομα όμως, ο Ιταλός ένιωσε ότι μπορεί να σταθεί μόνος του και το 1949, ίδρυσε την Tecnico e Carrozzeria G. Michelotti.
Τη δεκαετία του ’50, ο Michelotti σχεδίασε ένα σωρό αυτοκίνητα για διάφορες Carrozzerie. Σχεδίασε αμαξώματα για Alfa Romeo, Lancia, Maserati και Ferrari… Η Ferrari 212 Inter, η Maserati 3500 GT, η Lancia Aurelia και η Alfa Romeo Giulietta Sprint Veloce, προήλθαν από το τρομερά ταλαντούχο χέρι του Giovanni Michelotti και αυτά τα μοντέλα είναι ένα πολύ μικρό δείγμα της δουλειάς του. Στα τέλη της δεκαετίας, ο Michelotti αποφάσισε να κάνει μία στροφή στην καριέρα του και ανέλαβε την Αγγλική, Standard Triumph. Εκεί, σχεδιάσε αυτοκίνητα όπως το Herald, το Spitfire και το TR4 μεταξύ άλλων ενώ λίγο αργότερα, προσέθεσε στο βιογραφικό του το Triumph Stag και το Dolomite! Η καριέρα του όμως δεν τελείωσε εκεί. Ο Michelotti δούλεψε για την BMW όπου συνεισέφερε στον σχεδιασμό της “New Class” και της 2002. Στη συνέχεια, ήρθαν οι Ιάπωνες –πχ Prince Skyline Sport-, οι Γάλλοι –πχ Alpine 106-, οι Ολλανδοί –πχ DAF 44-, ξανά οι Ιταλοί –πχ Maserati Mistral Spyder– κ.ά. Ο Michelotti είχε πολλά να δώσει και ευτυχώς γι’ αυτόν αλλά και για εμάς, υπήρχαν πολλοί που ήθελαν αυτό που είχε να δώσει. Υπήρχαν επίσης πολλοί που ήθελαν τον ίδιο αλλά ο Michelotti αρνήθηκε τις προσφορές τους, αφού εκτιμούσε ιδιαίτερα την ανεξαρτησία του. Δυστυχώς, ο Giovanni Michelotti έφυγε νωρίς από τη ζωή, το 1980, σε ηλικία 59 ετών. Το 2009, “μπήκε” στο European Automotive Hall of Fame, μία διάκριση που άργησε πάρα πολύ να έρθει…
[/nextpage]
[nextpage title=”H. Fisker”]
Σε αντίθεση με αρκετούς σχεδιαστές της λίστας και όχι μόνο, που ακούγονται πολύ σπάνια, ο Henrik Fisker απασχολεί συχνά τα μέσα. Είτε πρόκειται για την ίδρυση της δικής του εταιρίας, είτε για την αποχώρηση από την δικιά του εταιρία, είτε για την ίδρυση μίας νέας εταιρίας μαζί με τον Bob Lutz και τον Gilbert Villarreal, ο Fisker είναι πλέον γνωστός στο ευρύ κοινό. Πριν όμως απ’ όλα αυτά, ο 52χρονος Δανός ήταν ένας “απλός” σχεδιαστής. Και βάζω το απλός σε εισαγωγικά γιατί κρίνοντας από τις δημιουργίες του, μόνο απλό δεν μπορείς να τον χαρακτηρίσεις.
Ο Henrik Fisker αποφοίτησε από το Ελβετικό “παρακλάδι” του Art Center College of Design το 1989 και σχεδόν αμέσως, προσελήφθη από την BMW. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 έπιασε δουλειά στο πρωτότυπο του οποίου η έκδοση παραγωγής θα παρουσιαζόταν το 1999 ως BMW Z8. Ο σχεδιασμός του εξωτερικού έγινε από τον Fisker ενώ του εσωτερικού από τον Scotty Lempert. Τον επόμενο χρόνο, ο Fisker έγινε CEO του DesignworksUSA, όπου έμεινε μόλις 1 χρόνο. Το 2001, αποφάσισε να φύγει από την BMW για να πάει στην Ford. Εκεί, ανέλαβε σε πρώτη φάση τον σχεδιασμό της Aston Martin και μας έδωσε αυτοκίνητα όπως η DB9 αλλά και η πανέμορφη και διαχρονική V8 Vantage – ένα αυτοκίνητο που προσωπικά πιστεύω ότι δεν θα “παλιώσει” ποτέ! Το 2003, ο Fisker έγινε διευθυντής του Global Advanced Design Studio της Ford όπου για άλλη μία φορά, δεν έμεινε πάνω από έναν χρόνο. Ο λόγος για τον οποίο έφυγε, ήταν για να ιδρύσει την δική του εταιρία: την Fisker Coachbuild. Η Fisker Coachbuild συγχωνεύτηκε με την Quantum Technologies και το 2007, έγινε Fisker Automotive. Το πρώτο και μέχρι στιγμής μοναδικό, αυτοκίνητο παραγωγής της Fisker Automotive, ήταν το Karma, ένα φιλόδοξο, plug-in υβριδικό sports car που ωστόσο δεν είχε την αποδοχή που ήλπιζε η εταιρία. Ίσως να έπαιξαν ρόλο και ορισμένα “προβληματάκια” που είχε… Όπως και να έχει, οι τελευταίες δουλειές του Fisker είναι το Rocket και το Force 1 ωστόσο αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Henrik Fisker μέσα από την Fisker Coachbuild είχε αναλάβει τα πρώτα στάδια σχεδιασμού του Tesla Model S.
[/nextpage]
[nextpage title=”F. Bertoni”]
Για δες… ένας ακόμα Ιταλός και μπορώ να σου πω από τώρα, ότι δεν είναι ο τελευταίος. Flaminio Bertoni λοιπόν. Ένας γλύπτης που έγινε σχεδιαστής αυτοκινήτων. Ένας Ιταλός που δούλεψε για τους Γάλλους. Ένας τρομερά προικισμένος σχεδιαστής που σχεδόν ότι δημιούργησε, θεωρείται κλασικό. Ο Bertoni, γεννήθηκε στο Masnago της Ιταλίας το 1903 και μπήκε στον χώρο του αυτοκινήτου όχι από πάθος, αλλά από αναγκαιότητα. Βλέπεις, ο πατέρας του έφυγε από τη ζωή το 1918 και ο Flaminio αναγκάστηκε να βρει δουλειά για να συντηρήσει την οικογένεια του. Οπότε εργάστηκε στην Carrozzeria Macchi στο Varese, μία μικρή πόλη δίπλα στο Masnago ενώ παράλληλα, μελετούσε γλυπτική στον ελεύθερο χρόνο του. Μέχρι το 1924, είχε πάρει την άτυπη θέση του αρχισχεδιαστή στην Carrozzeria Macchi αλλά το 1929, παραιτήθηκε και ξεκίνησε το δικό του studio. Δύο χρόνια αργότερα, ο Bertoni έκλεισε την επιχείρηση του και μετακόμισε στο Παρίσι για να παντρευτεί την γυναίκα που αγαπούσε – γυναίκα που η μητέρα του δεν ενέκρινε. Κάθε εμπόδιο για καλό όμως… Το ζευγάρι παντρεύτηκε, έκανε έναν γιο και το 1933, ο Bertoni βρήκε δουλειά στην Citroen. Στην Citroen που εκείνη την περίοδο θεωρούνταν μία από τις πιο καινοτόμες εταιρίες στον κόσμο.
Το πρώτο project στο οποίο δούλεψε ο Bertoni στη Citroen, ήταν το Traction Avant. Το αυτοκίνητο που σύμφωνα με τους ειδικούς, άνοιξε τον δρόμο για τα σύγχρονα, μπροστοκίνητα αυτοκίνητα. Τα μηχανικά μέρη του αυτοκινήτου εξελίχθηκαν από τον Andre Lefebvre αλλά το αεροδυναμικό αμάξωμα, προήλθε από το χέρι του Flaminio Bertoni που σύμφωνα με τον μύθο, ολοκλήρωσε τον σχεδιασμό σε μία μόλις νύχτα χρησιμοποιώντας ένα κομμάτι πλαστελίνη. Το Traction Avant γονάτισε την Citroen οικονομικά και μερικούς μήνες μετά το λανσάρισμα του μοντέλου, η Γαλλική εταιρία εξαγοράστηκε από τη Michelin. Ευτυχώς, ο Pierre Joules Boulanger που τέθηκε επικεφαλής της Citroen, συμμεριζόταν τη νοοτροπία του Andre Citroen και η εταιρία δεν σταμάτησε να πρωτοπορεί. Έτσι, ξεκίνησε η εξέλιξη του TPV –Tres Petite Voiture-. Φυσικά, υπεύθυνος για τον σχεδιασμό του ήταν ο Bertoni. Σε περίπτωση που δεν κατάλαβες, αναφέρομαι στο θρυλικό 2CV που παρουσιάστηκε στην έκθεση του Παρισιού το 1948 – η καθυστέρηση οφείλεται φυσικά στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Bertoni με τον Lefebvre όμως είχαν ήδη ξεκινήσει τη δουλειά για τον διάδοχο του Traction Avant. Για το αυτοκίνητο που κατέκτησε την 3η θέση στον διαγωνισμό “Car of the Century” έπειτα από ψηφοφορία 20 παγκοσμίου φήμης σχεδιαστών, την 5η θέση στα “100 Coolest Cars” του Automobile Magazine και χαρακτηρίστηκε ως το ομορφότερο όλων των εποχών από το Classic & Sports Car. Το αυτοκίνητο αυτό, δεν είναι άλλο από την “Θεά”… την Citroen DS. Αυτό ήταν το magnus opus του Flaminio Bertoni. Το μοναδικό αυτοκίνητο που σχεδίασε μετά από την DS, ήταν το ιδιαίτερο, Ami-6. Όπως και να έχει, με 3 αυτοκίνητα, ο Bertoni κέρδισε επάξια την θέση του στην ιστορία!
[/nextpage]
[nextpage title=”M. Mauer”]
Ένας σχεδιαστής που καλείται να αντικαταστήσει τον “πολύ” Walter de Silva αναλαμβάνοντας τα ηνία του σχεδιαστικού τμήματος του Volkswagen Group, ξέρεις ότι δεν μπορεί να είναι κάποιος τυχαίος. Το όνομα του, Michael Mauer και ενώ για πολλούς μπορεί να είναι σχετικά άγνωστος, θα καταλάβεις στο τέλος αυτής της ενότητας ότι στην πραγματικότητα, γνωρίζεις πάρα πολύ καλά το έργο του.
Ο Michael Mauer γεννήθηκε το 1962 και 20 χρόνια μετά, σπούδασε σχεδιασμό στο Hochschule Pforzheim. Αποφοίτησε το 1986 και την ίδια χρονιά, ξεκίνησε την καριέρα του στην Mercedes-Benz. Μόλις 3 χρόνια αργότερα, ανέλαβε τον σχεδιασμό της V-Class ενώ ήταν υπεύθυνος και για την πρώτη γενιά SLK. Μπορεί να διαφωνείς, αλλά εγώ θεωρώ την πρώτη SLK εξαιρετικά υποτιμημένο αυτοκίνητο… Η συνέχεια για τον Mauer ήταν διαρκώς ανοδική. Το 1995, η Mercedes-Benz του εμπιστεύθηκε τη θέση του Επικεφαλής Σχεδιασμού και όντας σε αυτή τη θέση, θεωρείται σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνος για μοντέλα όπως η πρώτη A-Class αλλά και η SL-Class. Αργότερα, έγινε Γενικός Διευθυντής του Mercedes-Benz Advanced Design Studio στο Τόκιο ενώ το 1999, μεταπήδησε στην Smart όπου ανέλαβε την εξέλιξη του Roadster Coupe. Με ένα σύντομο πέρασμα από την Saab Design, το 2003 ο Mauer ανέλαβε το Advanced Design Studio της GM Ευρώπης ενώ μόλις έναν χρόνο αργότερα, ο Γερμανός σχεδιαστής πήγε στην Porsche.
Εκεί, διέπρεψε. Όπως αναφέρει ο ίδιος, το πρώτο μοντέλο με το οποίο ασχολήθηκε στην Porsche, ήταν η 997 GT2. Καθόλου άσχημα για πρώτη δουλειά! Στη συνέχεια, ήρθε η Panamera ενώ το 2007, κατάφερε με ένα εκτεταμένο facelift να κάνει την πρώτη γενιά της Cayenne να βλέπεται. Επίσης, ο Mauer σχεδίασε την 991 911, την Macan και την κορυφαία, 918 Spyder. Τελευταίο του δημιούργημα, είναι το εντυπωσιακό Mission E concept. Ο Michael Mauer θεωρούνταν από πολύ μικρή ηλικία παιδί-θαύμα και μπορώ να πω ότι εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τις δυνατότητες. Τον έχουμε δει να δημιουργεί από λευκό χαρτί όπως έκανε στην SLK, την A-Class ή το Smart Roadster Coupe και τον έχουμε δει να δημιουργεί εξελικτικά σχέδια για την Porsche. Μένει να δούμε τι έχει να δώσει στον επόμενο σταθμό της καριέρας του…
[/nextpage]
[nextpage title=”G. Giugiaro”]
Τι να πει κανείς για τον άνθρωπο που ανακηρύχτηκε το 1999 “Car Designer of the Century”; Μιλάμε για έναν από τους πλέον ταλαντούχους και πλέον παραγωγικούς σχεδιαστές –όχι μόνο αυτοκινήτων- του κόσμου. Μιλάμε για έναν άνθρωπο που ξεκίνησε να σχεδιάζει το 1955 και από τότε απλά δεν έχει σταματήσει. Μιλάμε για έναν άνθρωπο που παρότι σχεδιάζει 60 χρόνια, δεν έχει μείνει στάσιμος. Εξελίσσεται και αυτό φαίνεται από τα σχέδια του.
Ο Giorgetto Giugiaro γεννήθηκε το 1938 στο Garessio της Ιταλίας και με πατέρα καλλιτέχνη, δεν προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι σπούδασε σε σχολή καλών τεχνών. Το ταλέντο του Giorgetto ανακαλύφθηκε πολύ νωρίς από τον τεχνικό διευθυντή της FIAT, Dante Giacosa με αποτέλεσμα ο Giugiaro να πιάσει την πρώτη του δουλειά –στην FIAT– σε ηλικία μόλις 17 ετών. Όμως το περιβάλλον σε μία τόσο μεγάλη εταιρία δεν ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία του νεαρού Giugiaro. Έτσι, το 1960 έκανε το μεγάλο βήμα και πήγε στον Bertone. Ο Bertone όμως ήταν μόνο μία σχετικά σύντομη στάση και το 1966 μεταπήδησε στην Ghia μόνο και μόνο για να φύγει και από εκεί και να ιδρύσει το 1968 το Studio Italiano Realizzazione Prototipi. Την εταιρία που αργότερα θα μετονομαστεί σε Italdesign. Την εταιρία που το 2010 θα αγοράσει η Lamborghini και την εταιρία από την οποία θα αποχωρήσει τη χρονιά που μας πέρασε – χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι αποσύρεται.
Τώρα λογικά θέλεις να σου πω ποια αυτοκίνητα σχεδίασε έτσι; Συγγνώμη, αλλά δεν μπορώ να το κάνω αυτό γιατί δεν έχω ούτε τον χρόνο, ούτε τον χώρο να το κάνω. Μπορώ όμως να σου αναφέρω κάποια από τα πιο χαρακτηριστικά, τα πιο διαχρονικά και τα πιο επιδραστικά σχέδια του. Με τυχαία σειρά, έχουμε: Volkswagen Golf mk1. Χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω; Όπως αναφέρει ο ίδιος ο Giugiaro, το πρώτο Golf είναι αυτό που του έδωσε τη μεγαλύτερη ικανοποίηση γιατί είναι το μοντέλο που του άνοιξε πολλές πόρτες. Παρεμπιπτόντως, σχεδίασε και τα Passat, Scirocco και Jetta της δεκαετίας του ’70. DeTomaso Mangusta. Σκωτσέζικο ντουζ. Από το λιτό και απέριττο στο δραματικό. Με το πιστόλι στον κρόταφο –γιατί μόνο έτσι μπορώ να διαλέξω μία σχεδιαστική λεπτομέρεια από το συγκεκριμένο αυτοκίνητο- θα έλεγα ότι ξεχωρίζει από της gullwing πόρτες για τον κινητήρα και τον χώρο αποσκευών. Fiat Panda. Το αυθεντικό Panda. Φθηνό στην κατασκευή του. Φθηνό στην αγορά του και φθηνό στη συντήρηση του. Η μαγεία του πρώτου Panda ήταν στην απλότητα του και όποιος νομίζει ότι ο σχεδιασμός ενός τέτοιου αυτοκινήτου είναι εύκολος, τότε παρακαλείται να αποχωρήσει. BMW M1. Μπορεί αγωνιστικά να μην ήταν κάτι το ιδιαίτερο, αλλά η M1 είναι ένα εντυπωσιακό σχέδιο και όντας κεντρομήχανη, μία εξωτική BMW του παρελθόντος. Alfa Romeo. Δεν θα τολμήσω να διαλέξω. Αν μπορείς, κάντο εσύ. Οι επιλογές σου; Giulia Sprint, Alfasud, Alfetta, 159, Brera κ.ά. Subaru Alcyone SVX. Ένα από τα πιο περίεργα Subaru και ένα από τα πιο περίεργα σχέδια του Giugiaro αλλά δυστυχώς, δεν “περπάτησε”. Maserati 3200 GT. Η πρώτη. Αυτή με τα boomerang πίσω φώτα. Κλασάτο αυτοκίνητο με σχεδιασμό που έχει ακριβώς όσες λεπτομέρειες χρειάζονται για να προκαλεί το ενδιαφέρον. Fiat (Grande) Punto. Δεν μπορείς να πεις ότι δεν το περίμενες. Ο Giugiaro έβαλε το χέρι του τόσο best seller Punto πρώτης γενιάς, όσο και στο “baby-Maserati” Grande Punto. DeLorean DMC-12.Ένα αυτοκίνητο που μοιάζει φουτουριστικό ακόμα και σήμερα. Στο κάτω-κάτω, δεν φταίει ο σχεδιασμός για την αποτυχία του μοντέλου. Πέραν αυτών, ο Giorgetto Giugiaro σχεδίασε μεταξύ άλλων αυτοκίνητα όπως το Audi 80, διάφορα Daewoo, διάφορα Seat, κάποια Suzuki και την Ferrari GG50 που επί της ουσίας, είναι το πρωτότυπο της 612 Scaglietti. Η λίστα θα μπορούσε να συνεχιστεί αλλά όπως είπα, αρχίζω να ξεμένω από χώρο. Δεν μπορείς να πεις πάντως… “κλείνω” το πρώτο μέρος με πάταγο!
[/nextpage]