[nextpage title=”Εισαγωγή” ]

Από τη στιγμή που ανέλαβε η BMW την MINI, πριν 16 χρόνια, η βρετανική εταιρία έχει πραγματικά αναστηθεί, καταφέρνοντας ετήσιες πωλήσεις ύψους 340.000 πωλήσεων την περασμένη χρονιά. Για να γίνει αυτό έπρεπε να επεκταθεί η γκάμα, καθώς μόνο με την αναβίωση του 3-θυρου μοντέλου δεν θα ήταν κάτι τέτοιο εφικτό.

Για την BMW, η MINI αποτελεί το premium παρακλάδι της για να καλύψει κατηγορίες της αγοράς που δεν έχει παρουσία, ή να προσφέρει μια εναλλακτική πρόταση. Ένα από τα μοντέλα για το σκοπό αυτό είναι το Countryman, το οποίο παρουσιάστηκε το πρώτο μήνα του 2010, κάνοντας το ντεμπούτο του στην τότε έκθεση της Γενεύης, και ανανεώθηκε το καλοκαίρι του 2014, έχοντας πουλήσει από τότε μέχρι σήμερα παραπάνω από μισό εκατ. οχήματα.

Το συγκεκριμένο όνομα δεν είναι καινούριο, καθώς υπήρχε στη γκάμα της MINI και την δεκαετία του ’60, αποτελώντας την δίπορτη estate έκδοση του αυθεντικού μοντέλου, προσφέροντας μεγαλύτερους χώρους. Η “μετενσάρκωση” του, όμως, αποτελεί μια καθαρά SUV προσέγγιση, απαντώντας στην “καυτή” τάση της αγοράς, που επιτάσσει να έχεις τουλάχιστον ένα crossover/SUV στην γκάμα σου για να μπορείς να αξιώνεις την προτίμηση του κοινού.

Το Countryman αποτέλεσε το πρώτο MINI με τέσσερις πόρτες, μία μεγάλη πίσω πόρτα, πέντε καθίσματα και προαιρετικό σύστημα τετρακίνησης, και ανέλαβε από την πρώτη στιγμή μία δύσκολη αποστολή, αφενός να προσελκύσει νέους πελάτες στη βρετανική μάρκα και αφετέρου να προβάλλει τις όποιες off-road ικανότητές. Ο ανταγωνισμός του είναι εξαιρετικά σκληρός, καθώς έχεις πρακτικά να επιλέξεις ανάμεσα στο Renault Captur, Citroen C4 Cactus, SsanYong Tivoli, Suzuki Vitara, Fiat 500X, Peugeot 2008 και Nissan Juke, πάντα με βάση το μήκος και το μεταξόνιο του.

Στα συν

• Πρόσφυση
• Διασκεδαστική συμπεριφορά
• Εξοπλισμός
• Εμφάνιση

Στα μείον

• Επιδόσεις
• Σκληρές αναρτήσεις
• Ήχος κινητήρα
• Απουσία start/stop
• Ποιότητα υλικών
• Τιμή

[/nextpage]

[nextpage title=”Το αυτοκίνητο” ]

Η έκδοση του αυτοκίνητου που είχαμε για δοκιμή ονομάζεται MINI Countryman Cooper SD ALL4 Park Lane. Αποκωδικοποιώντας το όνομα του και πιάνοντας το από το τέλος, η Park Lane είναι ένας πανάκριβος κάθετος δρόμος στη δεξιά πλευρά του Hyde Park στο δήμο Mayfair του Λονδίνου. Είναι από τους πιο χαρακτηριστικούς δρόμους της Βρετανικής πρωτεύουσας και εκεί υπάρχουν αρκετές πολυτελείς αντιπροσωπείες (Aston Martin, Bob Forstner κλπ) και ξενοδοχεία (Dorchester, Hilton κλπ), με την BMW και MINI να διαθέτουν αρκετά μεγάλες αντιπροσωπείες.

Είναι η τρίτη φορά που ο δρόμος Park Lane δανείζει το όνομά του σε ένα αποκλειστικό ειδικό μοντέλο της μάρκας. Μία έκδοση του κλασικού MINI με πλούσιο εξοπλισμό έφερε αυτή την ονομασία το 1987, ενώ ένα ακόμα MINI Park Lane κυκλοφόρησε το 2005, ακολουθώντας τα βήματα του προκατόχου του μετά το επαναλανσάρισμα της μάρκας. Η παράδοση της Βρετανικής premium μάρκας να δίνει στα μοντέλα της ονόματα δρόμων και περιοχών του Λονδίνου εφαρμόζεται στο Countryman για πρώτη φορά.

Το αρκτικόλεξο ALL4 σημαίνει ότι έχουμε να κάνουμε με την τετρακίνητη έκδοση του μοντέλου, ενώ το SD δεν αναφέρεται σε κάποια κάρτα μνήμης, αλλά στην ταχύτερη διαθέσιμη πετρελαιοκινήτη έκδοση.

Το αυτοκίνητο ουσιαστικά αποτελεί μια αναβαθμισμένη έκδοση του βρετανικού crossover με κατά παραγγελία χρωματικούς συνδυασμούς και λεπτομέρειες. Με την πρώτη ματιά, το Countryman Park Lane δηλώνει καθαρά ότι πρόκειται για εξατομικευμένη πρόταση που ακολουθεί ειδική σχεδιαστική και χρωματική φιλοσοφία. Το χρώμα του αμαξώματος σε Earl Grey metallic συνδυάζεται με τη νέα απόχρωση Oak Red για την οροφή και τα καλύμματα των εξωτερικών καθρεπτών, που συμπληρώνεται με προαιρετικές σπορ ρίγες ίδιου χρώματος στο καπό, την πίσω πόρτα και τα κάτω πλαϊνά τμήματα. Τα χρωμιωμένα πλαίσια των φλας καθώς και τα χαρακτηριστικά “φινιστρίνια” περιλαμβάνον επίσης ένα ένθετο σε Oak Red.

Οι 18άρες ζάντες αλουμινίου (σε σχεδίαση turbo fan dark grey) με ελαστικά 225/45 ολοκληρώνουν, μαζί με το πακέτο αισθητικής αναβάθμισης ALL4, που περιλαμβάνει δύο ασημί στοιχεία αμαξώματος για την εμπρός και πίσω ποδιά και τα μαρσπιέ, το οπτικό αποτέλεσμα που βλέπεις στις φωτογραφίες.

Στιλιστικά, το αυτοκίνητο θυμίζει αρκετά το πρωτότυπο MINI Beachcomber Concept που παρουσιάστηκε στο Detroit, το 2009, με το facelift που υπέστη το μοντέλο πριν δύο χρόνια να έχει εξαιρετικά περιορισμένες αλλαγές, καθώς διατηρώντας το χαρακτηριστικό σχήμα του, αυτό εμπλουτίστηκε με λεπτομέρειες που τονίζουν τον χαρακτήρα του, έτσι στο ανανεωμένο Countryman, τα χαρακτηριστικά του μοντέλου και τα στοιχεία ταυτότητας της μάρκας τονίζονται περισσότερο.

Το κάθετο εμπρός τμήμα αποπνέει άμεσα μία αίσθηση δυναμισμού, ενώ η νέα σχεδιαστική δομή της κλασικής εξαγωνικής μάσκας ενισχύει αυτή την εντύπωση. Μια οριζόντια μπάρα από χρώμιο, μαζί με ένα καμπύλο “S” σε κόκκινο χρώμα, χαρίζουν μία πολύ συγκεκριμένη έκφραση που την κάνει άμεσα αναγνωρίσιμη. Οι πιο “χτυπητές” αλλαγές εντοπίζονται στην εξαγωνική εμπρός μάσκα, στα προστατευτικά του πατώματος, στις νέες ζάντες ελαφρού κράματος, στους εμπρός και πίσω προφυλακτήρες, με την έκδοση της δοκιμής να εφοδιάζεται με στάνταρ φώτα xenon.

Το μήκος του φτάνει τα 4.109 χλστ., το πλάτος του τα 1.789 χλστ., το ύψος του τα 1.561 χλστ. και το μεταξόνιο του τα 2.596 χλστ.. Όχι, δεν είναι το μεγαλύτερο MINI που έχει βγει, καθώς αυτό το τίτλο το διαθέτει το Clubman, αλλά θα γίνει όταν παρουσιαστεί η νέα γενιά, το οποίο σύμφωνα με πληροφορίες θα φτάσει στα επίπεδα της BMW X1. Η απόσταση από το έδαφος είναι μόλις 150 χλστ., με το σουλούπι του αυτοκινήτου να μην είναι το πιο αεροδυναμικό που υπάρχει, καθώς ο συντελεστής οπισθέλκουσας αγγίζει τα Cd 0.35.

Τέλος, από πλευράς ενεργητικής και παθητικής ασφάλειας, το βρετανικό αυτοκίνητο είχε δοκιμαστεί από τον ευρωπαϊκό οργανισμό EuroNCAP το Νοέμβριου του 2010, και είχε αποσπάσει 5 αστέρια, με την επί μέρους βαθμολογία να είναι 84% στη προστασία ενηλίκων επιβατών, 83% στη προστασία παιδιών, 63% στη προστασία πεζών και 71% στα συστήματα ασφαλείας, αν και με τα σημερινά δεδομένα λογικά θα ήταν διαφορετική.

Η κατασκευή του γίνεται στο εργοστάσιο της Magna Steyr, στο Graz της Αυστρίας, κάνοντας το πρώτο MINI που συναρμολογείται εξολοκλήρου εκτός Αγγλίας, αν και φήμες λένε ότι αυτή θα μετακομίσει στην Ολλανδία στο πρώην εργοστάσιο της Mitsubishi, για να κατασκευάζει η BMW στο αυστριακό εργοστάσιο τη νέα Z5 και Σειρά 5.

[/nextpage]

[nextpage title=”Εσωτερικό” ]

Πριν αναφέρω οτιδήποτε για το σχεδιασμό της καμπίνας του αυτοκινήτου, να αναφέρω ότι το Countryman, μαζί με το Paceman, βασίζονται στην απερχόμενη φιλοσοφία της εταιρίας, τόσο από πλευράς σχεδιασμού, όσο και δομικά. Για να καταλάβεις καλύτερα τι εννοώ, η κωδική ονομασία της δεύτερης γενιάς του MINI Cooper ήταν R56, έχοντας ρίζες από εποχή Rover, με την τελευταία να αλλάζει εντελώς, καθώς βασίζεται στην UKL πλατφόρμα της BMW, και έχει κωδική ονομασία F55. Αντίστοιχα, η εσωτερική ονομασία του Countryman είναι R60.

Αυτή η εισαγωγή έγινε απλά για να αναφέρω πόσο πολύ εκτίθεται η ποιότητα του εσωτερικού του Countryman σε σχέση με όλα τα νέα MINI που έχουμε δοκιμάσει.

Στο εσωτερικό του Countryman, τα σχεδιαστικά στοιχεία ταυτότητας συνδυάζονται με ένα εξαιρετικά ευέλικτο εσωτερικό, αλλά υπάρχουν σαφείς εργονομικές ατέλειες. Η βελόνα του κεντρικά τοποθετημένου ταχυμέτρου, που ενσωματώνει μέσα του το σύστημα συστήματος ενημέρωσης και ψυχαγωγίας, είναι εξαιρετικά δυσδιάκριτη, τόσο την ημέρα όσο κυρίως το βράδυ, ενώ ο χειρισμός της ευκρινής, έγχρωμης οθόνης από τον μικρό πιεζοπεριστροφικό διακόπτη θέλει αρκετή ώρα εκμάθησης, όπως επίσης και οι διακόπτες στη βάση της κονσόλας.

Στο σύνολο τους τα πλαστικά έχουν σκληρή αφή, αλλά το φινίρισμα τους φάνηκε καλό, έχοντας αρκετά καλή ανθεκτικότητα στα γδαρσίματα. Κατά τ’αλλα, υπάρχουν ημιδερμάτινες ταπετσαρίες στα καθίσματα και στις πόρτες, με το γενικό σχεδιασμό να είναι όμορφος και ευχάριστος. Το DNA της φίρμας δεν αφήνει περιθώρια για παρεκκλίσεις, και έτσι συναντάς “αεροπορικού” τύπου design στους διακόπτες της κονσόλας και της πλαφονιέρας.

Η “υπογραφή” της έκδοσης έρχεται από τα λογότυπα “Park Lane” στα “φινιστρίνια” και στην επιφάνεια του cockpit, όπως και τα μαρσπιέ. Οι επιφάνειες για τα ένθετα του ταμπλό και των θυρών είναι σε χρώμα ασημί (oxide silver) χρώμα, και γκρι (cross stripe grey) για τα πλαϊνά πλαίσια της κεντρικής κονσόλας. Αυτές “δένουν” με το ένθετο σε ψευτο-carbon στις επενδύσεις των θυρών και την κεντρική κονσόλα, διαμορφώνοντας ένα σπορ, premium περιβάλλον στο εσωτερικό.

Η Park Lane έκδοση διακρίνεται, επίσης, από τα σπορ ημιδερμάτινα καθίσματα σε φινίρισμα Parallel Lines Light Tobacco, τον αυτόματο μονοζωνικό κλιματισμό, τον υπολογιστή ταξιδιού, τον αισθητήρα βροχής με αυτόματο έλεγχο φώτων, το σπορ τιμόνι με κουμπιά πολλαπλών λειτουργιών, βελούδινα πατάκια και ένα πακέτο αποθηκευτικών χώρων και φώτων.

Ακόμα, υπάρχει το sport button, επιτρέποντας την ενεργοποίηση μιας πιο άμεσης απόκρισης του τιμονιού και του γκαζιού, ενώ σε συνδυασμό με το αυτόματο κιβώτιο, που ήταν εξοπλισμένο το αυτοκίνητο της δοκιμής, πιέζοντας το, μεταβάλλονται επίσης και οι στροφές αλλαγών σχέσεων.

Το αυτοκίνητο προσφέρει θεωρητικά πέντε καθίσματα, μαζί με το σύστημα έδρασης Center Rail, που τοποθετείται ανάμεσα στο κάθισμα οδηγού και συνοδηγού. Οι θέσεις για τους εμπρός επιβάτες είναι αρκετά καλοί, αν και η ογκώδης κεντρική κονσόλα θα έρθει συχνά σε επαφή με το δεξί ή αριστερό γόνατο οδηγού/συνοδηγού αντίστοιχα.

Στην πίσω σειρά θα βολευτούν αρκετά άνετα δύο μεγαλόσωμοι ενήλικες επιβάτες, καθώς το μεγάλο εσωτερικό ύψος και αντίστοιχα η απόσταση των δύο σειρών καθισμάτων, προσφέρουν την απαραίτητη ευρυχωρία. Δεν θα έλεγα το ίδιο για τον πέμπτο επιβάτη, καθώς το περιορισμένο εσωτερικό πλάτος, αλλά και το ογκώδης τούνελ, που φιλοξενεί δύο ποτηροθήκες θα δυσκολέψουν αρκετά την μετακίνηση του.

Ο χώρος αποσκευών ανέρχεται στα 350 λίτρα, και φτάνει μέχρι τα 1.170 λίτρα, όταν οι πλάτες των πίσω καθισμάτων αναδιπλωθούν. Αυτός, παρέχει, επίσης, χώρο για πιο ογκώδη εξοπλισμό και άλλα αξεσουάρ και για το σκοπό αυτό, τα πίσω καθίσματα μπορούν να μετατοπιστούν εμπρός /πίσω κατά 13 εκ., είτε μαζί, είτε διαιρούμενα κατά 60/40. Επίσης έχουν ρυθμιζόμενη κλίση πλάτης, ενώ αναδιπλώνονται και σε διάταξη 40/20.40.

[/nextpage]

[nextpage title=”Κινητήρας” ]

Κάτω από το καμπυλωτό καπό του αυτοκινήτου φωλιάζει ένας 2-λιτρος πετρελαιοκινητήρας, προέλευσης BMW, με κωδική ονομασία N47C20. Διαθέτει αλουμινένιο στροφαλοθάλαμο, ψεκασμό common rail, turbo μεταβλητής γεωμετρίας και intercooler, με την συνολική απόδοση του να φτάνει τα 143 άλογα στις 4.000 σ.α.λ. και τα 305 Nm ροπή διαθέσιμα από τις 1.750 μέχρι 2.700 σ.α.λ. Πάντως, αποτελεί απορίας άξιο η μη ρύθμιση στη δυνατότερη απόδοση του κινητήρα, 170 ίππων, που τοποθετείται στο MINI Cooper SD.

Στην προκειμένη περίπτωση ο κινητήρας συνδυάζεται με ένα αυτόματο 6-τάχυτο Steptronic, προέλευσης Aisin με κωδικό F21, που δυστυχώς καταργεί το σύστημα start-stop, κάτι που σημαίνει ότι ο τραχύς ήχος του κινητήρα γίνεται αισθητός και εν στάσει.

Διαθέτει paddles ενσωματωμένα στο τιμόνι, με τις σχέσεις του να είναι σχετικά μακριές και η λειτουργία του να έχει στόχο για ομαλές μετακινήσεις, και όχι τόσο για επιθετική οδήγηση. Είναι εμφανή η υστέρηση του τόσο στις αλλαγές, όσο και στην συνεργασία του με τον κινητήρα, σε σύγκριση τόσο με το εκπληκτικό 8-ταχυτο αυτόματο της ZF, που τοποθετείται στο νέο MINI Cooper, και στη πλειοψηφία των μοντέλων της BMW, όσο και με ένα σύγχρονο διπλοσύμπλεκτο κιβώτιο.

Το σύστημα τετρακίνησης ALL4 σχεδιάστηκε ειδικά για το MINI και βασίζεται σε ένα ηλεκτρομαγνητικό κεντρικό διαφορικό, που κατανέμει συνεχώς μεταβαλλόμενα την κινητήρια ισχύ μεταξύ εμπρός και πίσω άξονα. Το ηλεκτρονικό σύστημα διαχείρισης του ALL4 είναι ενσωματωμένο απευθείας στη μονάδα DSC και επιτρέπει την μεταβολή της κατανομής ισχύος, σύμφωνα με τις απαιτήσεις και με απόκριση σε χιλιοστά του δευτερολέπτου και έτοιμο να εμπλέξει τον πίσω άξονα σε ποσοστό 50% ή ακόμα και 100%, όταν οι συνθήκες το απαιτήσουν. Έτσι, περιορίζονται αισθητά η ανούσια απώλεια πρόσφυσης και η ισχύς του κινητήρα περνάει ομαλά στο δρόμο.

Τα παραπάνω γίνονται εμφανή και στις επιδόσεις του αυτοκινήτου, με το εργοστάσιο να αναφέρει ότι το βάρους 1.430 κιλών αμάξωμα χρειάζεται για τα 0-100 χλμ/ώρα 9,4 δευτ. Το VBox μας έδειξε την ακρίβεια της συγκεκριμένης τιμής, καθώς ολοκλήρωσε τη διαδικασία σε 9,39 δευτ., με το απογοητευτικό νούμερο -για Cooper S μοντέλο- να ευθύνεται το πατινάρισμα του συμπλέκτη κατά την γρήγορη εκκίνηση. Η τελική του ταχύτητα ανέρχεται στα 195 χλμ/ώρα, ενώ οι εκπομπές ρύπων του Euro 6 κινητήρα φτάνουν τα 156 γρ/χλμ., που μεταφράζονται σε €288,6 τέλη κυκλοφορίας.

Τέλος, η εργοστασιακή κατανάλωση ανακοινώνεται στα 5,9 λίτρα/100 χλμ., με το trip computer κατά την επιστροφή του αυτοκινήτου έπειτα από 702 χλμ. να δείχνει 7,8 λίτρα/100 χλμ. Στον αυτοκινητόδρομο με την ταχύτητα κλειδωμένη στα 130 χλμ/ώρα θα δεις τιμές κοντά στα 6-6,5 λίτρα/100 χλμ., ανάλογα το πόσο φορτωμένο είναι το αυτοκίνητο, ενώ σε συνεχή κίνηση μέσα στην πόλη εύκολα θα ακουμπήσει τα 8,5 λίτρα/100. Αν πάλι είσαι αρκετά ανυπόμονος και έχεις βαρύ πόδι, θα δεις τιμές να φλερτάρουν με τα 10 λίτρα. Έτσι, με το ρεζερβουάρ καυσίμου στα 47 λίτρα μπορείς να έχεις μια αυτονομία της τάξης των 550 με 700 χλμ.

[/nextpage]

[nextpage title=”Τιμή” ]

Η βασική τιμή του MINI Countryman Cooper SD ALL4 ξεκινάει από €35.174, με το αυτόματο κιβώτιο να χρεώνεται €2.000, με την συγκεκριμένη έκδοση να αγγίζει σχεδόν τα €40.000, καθιστώντας αρκετά υπερτιμολογημένο, παρότι διαθέτει αρκετά πλούσιο εξοπλισμό.

[/nextpage]

[nextpage title=”Οδηγώντας” ]

Όπως ανέφερα και προηγουμένως, το MINI Countryman είναι το τελευταίο μοντέλο της “παλιάς” εποχής της MINI, με αυτό να συνεπάγεται δύο πράγματα, κοινής συνιστώσας. Είναι αρκετά σκληρό και απαιτεί σοβαρές υποχωρήσεις στον τομέα της άνεσης, αλλά ταυτόχρονα ιδιαίτερα διασκεδαστικό στην οδήγηση, παρά τον οριακά δυνατό κινητήρα.

Ξεκινώντας από τα μηχανικά, το αυτοκίνητο διαθέτει κλασική διάταξη γονάτων McPherson με αντιστρεπιτκή ράβδο στον εμπρός άξονα, και πολλαπλών συνδέσμων για τον πίσω. Η ρύθμιση, όμως, των αμορτισέρ και ελατηρίων είναι τέτοια που την συναντάς σε ελάχιστα, αν όχι σε κανένα, αντίστοιχο SUV/crossover. Το αυτοκίνητο δείχνει ότι έχει “δουλευτεί” αρκετά πάνω σε αυτό το τομέα για χάρη της ευχαρίστησης σου, χαρίζοντας αρκετές δόσεις χαράς, με τις κλίσεις στις στροφές να είναι πρακτικά ανύπαρκτες, ειδικά αν σκεφτείς τον χαρακτήρα του μοντέλου.

Η οδική του συμπεριφορά είναι τυπική MINI, με το εμπρός μέρος να αντιδρά με αμεσότητα στις εντολές του τιμονιού, το οποίο είναι εξαιρετικά ακριβές, γρήγορο στις μεταφορά των εντολών και σου μεταφέρει με κάθε λεπτομέρεια τι συμβαίνει στους εμπρός τροχούς. Θα μπορούσε, όμως, να είναι πιο γρήγορο, καθώς η διάμετρος του κύκλου στροφής είναι 11,6 μέτρα.

Η ροπή του κινητήρα δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη, αλλά δεν θα σε αφήσει ξεκρέμαστο στις περισσότερες των περιπτώσεων. Πιο συγκεκριμένα, σε στριφτερή διαδρομή αν είσαι ανυπόμονος με το γκάζι μέσα στη στροφή ίσως νιώσεις ένα ελαφρύ σπινιάρισμα των τροχών, αλλά ο εγκέφαλος της τετρακίνησης θα στείλει γρήγορα την κίνηση στον πίσω άξονα, περιορίζοντας έτσι σημαντικά την υποστροφή. Σε γενικές γραμμές η τετρακίνηση δεν είναι παρούσα μόνο για τον περιορισμό των χαζών σπιναρισμάτων, καθώς ο πιο έμπειρος θα νιώσει ότι συμβάλει αισθητά στην οδήγηση, καθώς με σπάσιμο της πρόσφυσης με μεταφορά βάρους, θα συμμετέχει στην πλαγιολίσθηση.

Παρόλα αυτά, το πακέτο υστερεί για δύο κύριους λόγους. Πρώτον, όχι μόνο δεν υπάρχει ένας ευχάριστος ήχος από τις διπλές απολήξεις της εξάτμισης, αλλά ο ιδιαίτερα τραχύς και με έντονο κροτάλισμα κινητήρας μειώνει οποιαδήποτε διάθεση να ανεβάσεις στροφές. Αλλά και αν αυτό να ήθελες να κάνεις, το αρκετά περιορισμένο εύρος λειτουργίας του και οι μέτριες σε ταχύτητα αλλαγές σχέσεων, θα σε αφήσουν με τη μπουκιά στο στόμα.

Από την άλλη, στην καθημερινή χρήση το σφιχτό setup θα σε κουράσει, ενώ εξαιτίας των χαμηλοπρόφιλων ελαστικών θα πρέπει να είσαι προσεκτικός στις διάσπαρτες λακκούβες των ελληνικών δρόμων, πόσο μάλλον να σκεφτείς εκτός δρόμου διαδρομές. Σε συνεχείς ανωμαλίες θα νιώσεις αρκετές δονήσεις να περνούν στην καμπίνα, ενώ και ηχητικά μπορεί να ενοχλήσουν. Το ίδιο σενάριο θα συναντήσεις και στον ανοιχτό δρόμο, και κινούμενος σε λογικές ταχύτητες η ηχομόνωση του κινητήρα είναι σε καλά επίπεδα, όχι όμως και από τον δρόμο. Έτσι, ο θόρυβος κύλισης είναι έντονος, ενώ θα περάσουν στην καμπίνα ανωμαλίες ακόμα και από την άσφαλτο του πολύ κακού μας εθνικού δικτύου.

Κλείνοντας, για την πέδηση του αυτοκινήτου συμβάλλουν δισκόφρενα σε όλους τους τροχούς, με τα εμπρός αεριζόμενα, και για την ακινητοποίηση του από τα 100 χλμ/ώρα χρειάζεται κάτι λιγότερο από 40 μέτρα. Η αίσθηση, όμως, του πεντάλ είναι εξαιρετική, ενώ και η αντοχή τους σε μια απαιτητική κατάβαση δεν έδειξαν να “κουράζονται” πολύ γρήγορα.

[/nextpage]

[nextpage title=”Συμπέρασμα” ]

Τολμηρές σπορ γραμμές και περισσή ευελιξία είναι οι λέξεις κλειδιά που περιγράφουν το MINI Countryman, και στην Park Lane έκδοση το στιλ παίζει κυρίαρχο ρόλο. Παρά την σχετικά υπερυψωμένη θέση οδήγησης, το Cooper SD είναι αρκετά διασκεδαστικό και παιχνιδιάρικο, αλλά αυτά γίνονται στο βωμό της καθημερινής χρηστικότητας που απαιτεί ένα crossover. Έχει χτυπητές αδυναμίες, όπως η τιμή του σε σχέση με την ποιότητα του εσωτερικού, κάτι που εύκολα θα έλεγα ότι σε ωθεί στην επιλογή της BMW X1.

[/nextpage]

[nextpage title=”Φωτογραφίες” ]

[/nextpage]

[nextpage title=”Μετρήσεις” ]

[/nextpage]