Αν στις φλέβες σου κυλάει μια στάλα έστω 95αρας βενζίνης, αποκλείεται να μην συγκλονίστηκε το είναι σου στη θέα της GT2 RS. Mόνο και μόνο από το «υπερ-ηρωϊκό» παρουσιαστικό, χωρίς καν να ακούσεις αριθμούς και χαρακτηριστικά. Τα οποία είναι ικανά να την χρίσουν το ταχύτερο αυτοκίνητο παραγωγής στο Nurburgring, παρόλο που η Porsche κάνει λόγο απλώς για την «δυνατότερη 911 στην ιστορία».
Μια ιστορία που βρίθει χαρισματικών, «σκληρών» και αδίστακτων αυτοκινήτων. Από την αυθεντική widow maker 930, μέχρι την αισθαντική 911 GT3 RS 4.0 ένας εξακύλινδρος boxer, κρεμασμένος στον πίσω άξονα δρόμος. Ακολουθούν τα greatest hits του.
Για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις –γιατί είστε και λίγο επιρρεπείς- η επιλογή είναι καθαρά υποκειμενική. Το δικό μου 10 μπορεί να είναι το δικό σου 2, η κορυφή του διπλανού και το 50 του παραδίπλα. Υπάρχουν κριτήρια και επιχειρήματα, αλλά στο τέλος επικρατεί αυτή που έχει πει τις σωστές κουβέντες στην καρδιά σου.
Έχοντας κατά νου αυτά τα ολίγα
Porsche 991.2 Turbo S
Kατά γενική ομολογία, η πλατφόρμα της 991 είναι πιθανότατα η καλύτερη που είχε την τιμή να φορέσει τους 3 αριθμούς στην 54χρονη πορεία τους. Καμία έκπληξη, λοιπόν, από το γεγονός πως και το καλύτερο αυτοκίνητο του σήμερα είναι προϊόν αυτής.
Η ανανεωμένη 991 Turbo S δοκιμάζει σε αρκετές περιπτώσεις τους ορίζοντες της ανθρώπινης αντίληψης. Στην επιτάχυνση, για παράδειγμα, πιέζει τα σωθικά σου με 1.19 g στο 0-50 χλμ/ώρα, σκίζει τα Νόμπελ Φυσικής με τα 2.5” που χρειάζεται για τα πρώτα 100 και κάνει τους σεΐχηδες να σκουπίζουν τα δάκρυα με τα τουρμπάνια τους για τα λεφτά που έδωσαν προς τέρψη των διαφόρων Bugatti Veyron και McLaren P1. Oι 580 ίπποι του twinturbo 3.8 δεν σταματούν να σπέρνουν ανέμους και τρόμο στους αντιπάλους πριν τα 320 χλμ/ώρα, όμως η αλήθεια της Turbo δεν βρίσκεται (μόνο) στους αριθμούς.
Το πολιτισμικό σοκ έρχεται από την αβρότητα και την ευκολία στην επίτευξη των εξωπραγματικών επιδόσεων. Δίχως να είναι τετράτροχος Pentium (βλέπε Nissan GT-R) ή σχιζοφρενής δολοφόνος (βλέπε πισωκίνητες Turbo), η 991 καταφέρνει να συνδυάζει thrill to drive με στυγνή αποτελεσματικότητα. Για κάποιους παραμένει κομματάκι αποστειρωμένη, αλλά και ο Superman φλώρος θεωρείται (και είναι, λάθος παραλληλισμός).
Porsche 964 RS
Πολλοί είδαν στην 911 R τον πνευματικό διάδοχο της αυθεντικής Carrera 2.7 RS, όμως αυτός είχε ήδη κάνει την εμφάνισή του 25 χρόνια νωρίτερα.
Η 964 RS ήταν η αποθέωση της απλότητας, πίσω στο 1992. Σε σύγκριση με το οπλοπολυβόλο Mauser που ήταν η Turbo (και το οποίο ανά πάσα στιγμή μπορούσε να σου «σκάσει» στα μούτρα), η RS αποτελούσε τον ορισμό του Glock. Λιτή, απέριττη, απολαυστική και αποτελεσματική. Με 260 άλογα από τον boxer των 3.6 λίτρων, η 964 έκανε πλήρη χρήση της ελαφριάς καρότσας (1.220 κιλά) και του «πισταδόρικου» στησίματος για να προσφέρει αμόλυντη οδηγική εμπειρία. Βοηθούσε και η πλήρης έλλειψη ηλεκτρονικών βοηθημάτων, υδραυλικής υποβοήθησης, ηλεκτρικών ευκολιών, ηχομόνωσης και λούσων (ηχοσύστημα και air-condition δηλαδή).
Όλα τα ανωτέρω μεταφράζονταν σε 5.2” για τα πρώτα 100 χλμ/ώρα, 263 τελικής και ασυναγώνιστη ευελιξία στις ανά τον κόσμο πίστες. Δες τη στην Tsukuba να τα βάζει με τη Γιακούζα και να κερδίζει με άνεση
https://www.youtube.com/watch?v=UNSCd-V-F6Y
Το πακέτο N/GT «έκοβε» άλλα 100 κιλά και πρόσθετε roll cage, ενώ η 3.8 RS προσέθετε 40 ίππους και το φαρδύτερο αμάξωμα της Turbo. Είπαμε, όμως. Σαν την αυθεντική, καμία.
Porsche 996 GT2
Η 996 αποτελεί τον μεγαλύτερο συλλέκτη λίθων μεταξύ των 911. Η ανακοίνωση του τέλους της αερόψυξης, η σχεδίαση του πίσω μέρους που διέκοψε τις επαφές με το ιστορικό παρελθόν και αυτή του εμπρός που έχτισε γέφυρες με την Boxster, έκαναν την 4η γενιά του μοντέλου τον ευκολότερο στόχο για bullying. Η Porsche δεν πήρε καλά την αντιμετώπιση της 996, για αυτό και αποφάσισε να ρουπώσει τους επικριτές της.
Η GT2, ουσιαστικά είναι ο τρόπος που το Τσουφενχάουζεν είπε: «τα ζήταγε η γκλάβα σας. Πάρτε τα!». Υπήρχαν παράπονα για τις επιδόσεις; 462 ίπποι από τον διτούρμπινο επίπεδο των 3.6 λίτρων (οι οποίοι έγιναν 480 αργότερα). Ακούγονταν φωνές για ομογενοποίηση της Turbo; Ορίστε πίσω κίνηση, με μόνο σύμμαχο ένα μπλοκέ διαφορικό και η Παναγιά μαζί σου.
Εκτός από την ρετσινιά της απλής 996, η GT2 αποτίναξε τον προστατευτικό μανδύα που άπλωνε σιγά-σιγά η Porsche πάνω από την 911. Εννοιολογικά, τοποθετείται ως διάδοχος της track-focused 993 GT2. Εθιμοτυπικά, ωστόσο, αποτελεί την μετενσάρκωση της εγκληματικής φιγούρας που ακούει στο όνομα «930». Στο στεγνό χρειαζόσουν τα χέρια του Walter Rohrl για να δεις τα πρώτα 100 χλμ/ώρα σε 3.7 και τα 200 σε 11.6”, ενώ για τα 320 της τελικής είχε ο Θεός. Με το που νότιζε το οδόστρωμα, περίμενες οδηγίες από τον συνοδηγό Άγιο Χριστόφορο. Αν δεν τις άκουγες, υγεία. Έκανες βόλτα με τον καλό του φίλο, Πέτρο. Γενικά, οι επικλήσεις των Θείων (κανονικές και ρεμπέτικες) έπαιζαν μεγάλο ρόλο στην οδήγηση ενός εκ των πιο βάρβαρων τετράτροχων της τελευταίας 20ετίας.
Porsche 991.2 GT3 (χειροκίνητη)
Τα ‘παμε για το υπόβαθρο της 991, ας μην γινόμεθα κουραστικοί. Η GT3 αποτελεί την πιο απολαυστική έκφανση της τελευταίας γενιάς.
Η RS σίγουρα κερδίζει πόντους με το αγωνιστικό pedigree που «στάζει» από τις άκρες της τεράστιας αεροτομής, ενώ και η GT2 RS μπαίνει στο παιχνίδι με την ισοπεδωτική μανία των 700 ίππων της. Ωστόσο, είναι η GT3 αυτή που βρίσκει τον δρόμο για όλα τα σημεία G ενός οδηγού. Το σημαντικότερο; Σε αφήνει να της «βάλεις χέρι» και να εξερευνήσεις άγνωστες –για τις υπόλοιπες 911- περιοχές απόλαυσης.
Σύμφωνα με τους Γερμανούς, η χειροκίνητη GT3 βραδυπορεί κατά μισό δευτερόλεπτο σε σχέση με την PDK για τα πρώτα 100 χλμ/ώρα από στάση. Όχι ότι ενδιαφέρει ιδιαίτερα, αλλά αυτό σημαίνει πως θέλει το σεβαστό χρονικό διάστημα των 3.9”. Aργή, ε; Όπως και το 0-200 σε 11.4”. Και τα 320 χλμ/ώρα τελικής ταχύτητας.
Η όλη ουσία βρίσκεται στη συμμετοχικότητα και στην επαφή οδηγού-αυτοκινήτου. Για να πετύχει αυτά τα νούμερα η 991 GT3, απαιτείται ακριβής συντονισμός ματιών-αυτιών-άνω και κάτω άκρων ώστε να μην μείνει ο 4,0-λιτρος boxer να ξυλοκοπεί τον κόφτη στις 9.000 rpm και τα 500 άλογα να παρακαλάνε για «ανέβασμα». Ανάλογα και περισσότερη συγκέντρωση καλείσαι να επιστρατεύσεις όταν ο δρόμος αρχίζει να «φιδιάζει». Ο μόνος εγκέφαλος που προστάζει το 6αρι κιβώτιο εδώ, είναι ο δικός σου.
Porsche 997 GT2 RS
Η Turbo ήταν το ιδανικό (υπερ) αυτοκίνητο πίσω στo 2008. H συμβατική GT2 ξύπνησε μνήμες από την αντίστοιχη 993. Κοινό τους σημείο: καμία δεν ήταν αρκετή.
Το Nissan GT-R, εκτός από το να κάνει μόδα την πρεμούρα για τους χρόνους στο Nordschleife, έφερε την Porsche προ διλήμματος. Το Τσουφενχάουζεν θα μπορούσε να δώσει 600 ίππους και επιθετικό set-up στην Turbo, αλλά αυτομάτως θα ακύρωνε τον all-around χαρακτήρα του μοντέλου και –το βασικότερο- θα παραδεχόταν ότι το 7.26.7 του Ιάπωνα ήταν αχώνευτο. Και η διαφορά δεν ήταν καθόλου μικρή: 12 ολόκληρα δευτερόλεπτα από την Turbo, 4,4 από την GT2. Who’re you gonna call?
RennSport! Τα ΟΥΚ της Porsche. Oι κυνηγοί (κυλινδρο)κεφαλών και οι προστάτες του θυρεού της Bάδης-Βυρτεμβέργης. Ο εσωτερικός κωδικός «727» του project δεν αφήνει περιθώρια ερωτήσεων. Η GT2 RS είχε μία και μόνο δουλειά: να ξαποστείλει τον Nippon μαγκάκο πέρα από τη θάλασσα που διέσχισε. Προκειμένου να επιτύχει, τα 520 άλογα έγιναν 620, το βάρος μειώθηκε κατά 70 κιλά (να ‘ναι καλά η εκτεταμένη χρήση ανθρακονημάτων, 1.360 στο σύνολο), η τελική αυξήθηκε στα 330 χλμ/ώρα (από 320) και η πλευρική επιτάχυνση στις στροφές μπορούσε να ξεπεράσει τα 1.1 g.
Τελικώς, το ρεκόρ του Nissan αποτέλεσε παρελθόν με συνοπτικές διαδικασίες καθώς η GT2 «γάζωσε» το ‘Ring σε 7 λεπτά και 18 δεύτερα. Δεν ξέρουμε αν ο μύθος, που ήθελε πριμ ποδοσφαιρικής έμπνευσης στους μηχανικούς για κάθε δευτερόλεπτο στο «κεφάλι» του GT-R είναι πέρα από αστικός. Το μόνο σίγουρο, είναι πως η νέα GT2 RS θα πρέπει να κυμανθεί σε αστροφυσικά επίπεδα για να ξεπεράσει την 997. Όχι τόσο σε νούμερα (ο κόσμος το ‘χει τούμπανο πως στοχεύει στον χρόνο της Huracan Performante, άρα και του απόλυτου ρεκόρ γύρου), όσο στη δημιουργία αναμνήσεων.
Porsche 964 Turbo
H πρώτη GT2 (λέγε με 993) γεννήθηκε από την ανάγκη για homologation. Οι επόμενες δυο για διαφορετικούς λόγους η καθεμία, όμως η αφετηρία ήταν κοινή. Και δεν ήταν άλλη από την ωδή στις ασυμβίβαστες, ανόθευτες, αντικοινωνικές, πισωκίνητες Turbo.
Τελευταίος survivor (θα γλιτώσεις νόμιζες, επειδή τέλειωσε) η 964. Στις αρχές των 90’s, η Porsche δεν έβλεπε ούτε σε animation την οικονομική ευμάρεια του σήμερα. Όπερ σήμαινε πως οι σφιχτοί προϋπολογισμοί, ήθελαν και επιδέξιες «πατέντες». Το ταμείον (που ήταν μείον) δεν επέτρεπε την εξέλιξη υπερτροφοδοτούμενης μορφής για τον 3.6 της 964, οπότε επιστρατεύτηκε μια βελτιωμένη εκδοχή του 3.3 της 930. Η ιπποδύναμη ήταν ελαφρώς μειωμένη (320 αντί 330), όπως και το lag μαζί με την συνεπακόλουθη έκρηξη όταν ξύπναγε η τουρμπίνα. Ως αποτέλεσμα, η οδηγησιμότητα παρουσιαζόταν αρκετά βελτιωμένη.
Προφανώς η Porsche θεώρησε ότι «φλώρεψε» τον εκτελεστή της, εξ ου και το λανσάρισμα της Turbo S. Μεγαλύτερα μπεκ, αυξημένη πίεση υπερπλήρωσης και νέοι εκκεντροφόροι εκτόξευαν την απόδοση στους 380 ίππους. Εν έτει 1992, 4,6” για το 0-100 και 294 χλμ/ώρα τελικής συγκλόνιζαν πλανήτες. Σαν να μην έφτανε το πρώτο κύμα, ακολούθησε «δίαιτα» στο εσωτερικό μαζί με χαμηλότερη και σκληρότερη ανάρτηση, ενώ δεν έλειπε κι ένα ιδιαίτερα δραστικό μπλοκέ στον πίσω άξονα. Βάσει φιλοσοφίας, μιλάμε για την πρώτη 911 GT2. Βάσει κληρονομιάς, για τη συνέχεια και το κλείσιμο της καριέρας ενός από τους πιο φημισμένους «δολοφόνους» της αυτοκίνησης.
Αργότερα ανέλαβε δράση ο 3.6 boxer, με την απόδοση για την Turbo να φτάνει τους 360 και την S τους 385 ίππους. Μια τέτοια είχαν στα χέρια τους οι stunt drivers των «Κακών Παιδιών», δηλώνοντας πως υπήρχαν στιγμές που τους λαχτάριζε περισσότερο κι από την Cobra.
Porsche 911 Carrera RS 2.7
Κάπου εδώ υποθέτω ότι ξεσκονίζονται οι λίθοι και οι τσιμεντόλιθοι, έτοιμοι προς ρίψη στην κεφαλή του γράφοντος. Πριν γίνεις Οβελίξ όταν πετάει τα μενίρ στους Ρωμαίους, επίτρεψέ μου δυο αράδες.
Σαφώς το πρώτο δημιούργημα υπό την επωνυμία «RennSport» είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική 911 όλων των εποχών. Δεν είναι λίγο να αποθεώνεις την απλότητα, την προσήλωση στην οδήγηση και την αυθεντικότητα. Με 210 ίππους από 2.7 λίτρα σε μόλις 1.000 κιλά, η 2.7 RS ήταν (για την ακρίβεια, είναι) ένα από τα καλύτερα αυτοκίνητα για τον πραγματικό οδηγό. Αποτέλεσε τη βάση για μια υπερ-επιτυχημένη αγωνιστική καριέρα, με εξέλιξη σε αεροδυναμική σήραγγα κι ένα μοτέρ που δεν κόμπιαζε στιγμή, από τις 2.000 μέχρι και τον κόφτη των 7.200 rpm. Eν ολίγοις, μνημείο πολιτιστικής –όχι απλά αυτοκινητικής- κληρονομιάς.
Αλλά. Προσωπικά πιστεύω πως ως 911, οι 3 επόμενες κυρίες πληρούν περισσότερο τον όρο «συγκλονιστική». Νέτα-σκέτα. Ξέρω ότι έχεις συνηθίσει να βλέπεις την 2.7 RS πρώτη σε τέτοιου είδους αφιερώματα, αλλά κι οι άλλες ψυχή και boxer έχουν…
Porsche 911 Carrera RS 3.0
Καλή ώρα, η χαμένη και μεγαλύτερη αδελφή της. Οι αλλαγές στους κανονισμούς για την συμμετοχή στο Group 3, επέτρεψαν στην Porsche την αύξηση του κυβισμού στα 3 λίτρα και μείωσαν τον απαιτούμενο αριθμό αυτοκινήτων δρόμου στα 100, αντί 1.000 που ίσχυε την προηγούμενη χρονιά. Ούτως ειπείν, γεννήθηκε ένα από τα σπανιότερα μοντέλα που συναντώνται σήμερα.
Η RS 3.0 ήταν αναβαθμισμένη σε όλους τους τομείς σε σχέση με την προκάτοχό της. Η ανάρτηση της Bilstein ήταν χαμηλότερη και σκληρότερη, τα φρένα προέρχονταν από την παντοκράτειρα 917 (!), το αμάξωμα έπεσε στα «αναβολικά» προκειμένου να φιλοξενήσει τον φαρδύτερο λόγο μετατροχίων-τροχών, τα αεροδυναμικά βοηθήματα έδιναν κι έπαιρναν. Η αεροτομή μάλιστα, κρίθηκε παράνομη στην Γερμανία καθώς εκτεινόταν πέρα από το μήκος του προφυλακτήρα. Ο ρόλος του πρωταγωνιστή, ωστόσο, είχε σενάριο μόνο για έναν.
Ο κινητήρας αποτελούσε μια de-tuned μορφή του μοτέρ που κινούσε την αγωνιστική RSR. Οι 230 ίπποι, σε συνδυασμό με τα 958 κιλά της, έστελναν την RS 3.0 στα πρώτα 100 χλμ/ώρα μέσα σε 5.2” και την έβγαζαν από το «400αρι» σε 14”. Ίδιος χρόνος δηλαδή, με το 7λιτρο Dodge Charger R/T των 380 ίππων (και 1.600 κιλών). Η τελική των 235 χλμ/ώρα, επίσης δεν ήταν κάτι που έπαιρνες ελαφρά τη καρδία το 1974.
Μόλις 109 κατασκευάστηκαν, αποτελώντας σήμερα μια από τις πιο συλλεκτικές 911 που μπορεί να αναζητήσει κανείς.
Porsche 930 (κατά προτίμηση Flatnose)
Έχουν υπάρξει απαιτητικά τετράτροχα και άλλα, των οποίων ο χειρισμός θέλει διπλωματική αντιμετώπιση επιπέδου πυραυλικής κρίσης στην Κούβα. Το Peugeot 106 Rallye, για παράδειγμα, έκανε «τζιζ» αν άφηνες το γκάζι ή πάταγες φρένο μέσα στη στροφή. Το Honda S2000 προσέθετε στο μενού το απότομο turn-in. Οι ρότορες του Mazda RX7 «δαιμονίζονταν» στο σπουλάρισμα των turbo και σ’ έστελναν να μαζεύεις την ουρά με αντανακλαστικά ντοπαρισμένου νίντζα.
Και υπήρχε η 930, η οποία έκανε τα προαναφερθέντα «μανίκια» να φαντάζουν με Golf TSI. Η πρώτη 911 Turbo δεν έψαχνε κάποιον ιδιαίτερο λόγο για να σε «στείλει». Τα πάντα την ιντριγκάριζαν: γκάζι, «άσε», τούρμπισμα, τιμονιά. Ακόμα και βελουτέ να ήσουν, το «μπαμ» βρισκόταν μια στιγμή μακριά. Η αρχέγονη «σκοτώστρα» και μια από τις πιο διαβόητες κατασκευές στην μέχρι τώρα πορεία της αυτοκίνησης. Με 260 ίππους το 1975 (οι οποίοι έφτασαν τους 330 το 1984), 0-100 σε 5.2”, 0-200 σε 19.8” και «σπασμένο» κοντέρ στα 253 χλμ/ώρα, η 930 έδινε ακόμα και σε επαγγελματίες οδηγούς αγώνων να φάνε τα διπλώματά τους.
Η “Flatnose” (Flachbau γερμανιστί) του 1983 απέδιδε 330 ίππους και ζητούσε 4.7” από τον χρόνο σου για το 0-100. Η τελική έφτανε στα 275 χλμ/ώρα, ελέω και καλύτερης αεροδυναμικής του εμπρός μέρους. Η οδική της συμπεριφορά συνέχισε να θυμίζει χωρισμένη «λέαινα» με περίοδο.
Porsche 997 GT3 RS 4.0
Από την πιο «δολοφονική» (μπορούν να εξαιρεθούν τα εισαγωγικά), στην πιο ηδονική 911. Η 4,0-λιτρη GT3 RS είχε την αποστολή του κύκνειου άσματος για τις χειροκίνητες εκδόσεις RennSport. Kαι ήταν μνημειώδης.
Τα πάντα, από τον boxer των 500 ίππων και 8.500 rpm μέχρι την αεροτομή κατευθείαν από την RSR και το βαρβάτο 6αρι κιβώτιο, βροντοφωνάζουν «απόλαυση» και «αγνότητα». Οι αριθμοί είναι περιττοί, αλλά η RS 4.0 δεν τρομάζει στη θέα των διαφόρων Turbo και GT2: 3.4” για τα πρώτα 100 χλμ/ώρα και μια ακατάπαυστη, μελωδική επιτάχυνση μέχρι τα 310 την τοποθετούν στο πάνθεο της ταχύτητας των 911 και της αυτοκίνησης, γενικότερα. Όχι πως χρειάζεται κάτι παραπάνω από μια βόλτα…
Πέρα από οποιοδήποτε Top 10: Porsche 993 Turbo
Κάποια αυτοκίνητα είναι αδύνατον να συμπεριληφθούν απλά σε μια λίστα, ως κομμάτι αριθμολογικής κατάταξης. Κάποια αυτοκίνητα αποτελούν αυθύπαρκτες οντότητες, μια μεμονωμένη Θεογονία. Μια τέτοια παρουσία είναι η 993 Turbo.
Δεν πρόκειται να αναλωθώ στην τυπική αναφορά της τελευταίας αερόψυκτης 911. Ή της πρώτης τετρακίνητης Turbo. Ούτε στην καθολική παραδοχή της ομορφότερης. Ούτε καν στο γεγονός πως σκιαγράφησε το υπεραυτοκίνητο του μέλλοντος, από πλευράς τριπτύχου επιδόσεων-συγκινήσεων-χρηστικότητας. Εξάλλου, στην 959 βασιζόταν.
Επίσης, τα νούμερα τείνουν στην απώλεια της υπόστασής τους. Tα 4.4” για το 0-100, τα 16.1 για το 0-200, τα 285 χλμ/ώρα της τελικής, το 8.12.00 που «έγραψε» στο Nurburgring, οι 410 ίπποι από 2 τουρμπίνες και 3.6 λίτρα. Όλα μάταια (για τους μπρούκληδες, η Turbo S αντιστοιχούσε σε 3.9”, 15.1”, 293 χλμ/ώρα, 450 ίππους και 183 κομμάτια).
Στην παντοτινή τροπαιοθήκη του μνημονικού ξεχωρίζει/ξεχειλίζει η γκολάρα που έβαλε ο Tony Hatter σχεδιάζοντας τα «καπούλια» της 993
Για τους σκληρούς πυρήνες υπάρχει η GT2, η «φτερούγα» της οποίας όμως αλλοιώνει το εμπνευσμένο γλυπτό του πίσω μέρους.