Test Drive: Δοκιμάζουμε το Opel Corsa OPC Nurburgring Edition, Ο επισκέπτης από την πράσινη κόλαση

Σχετικά άρθρα

Δεν είναι πολλά τα αυτοκίνητα που φέρουν τον χαρακτηρισμό “Nurburgring Edition” στο όνομα τους και σε ακόμα λιγότερα αξίζει να το κάνουν. Με ποια κριτήρια όμως κρίνεις σαν petrolhead αν μία τέτοια έκδοση είναι αντάξια του ονόματος που έχει; Φτάνουν 10.000km δοκιμών στην πράσινη κόλαση για να έχεις το δικαίωμα σαν κατασκευαστής να χρησιμοποιήσεις αυτόν τον χαρακτηρισμό στο όχημά σου; Η Opel ισχυρίζεται πως ναι και μας παρουσίασε μία ειδική έκδοση του Corsa OPC με περιορισμένες αλλά πολύ καλά επιλεγμένες αλλαγές που ονομάζεται –το μαντέψατε- Corsa OPC Nurburgring Edition. Δεν σας κρύβω ότι από την στιγμή που έμαθα ότι η Opel θα μας παραχωρούσε το «θαυματουργό» μικρό για test drive, δεν έβλεπα την ώρα και την στιγμή να το πιάσω στα χέρια μου. Ήθελα πολύ να μην μου αρέσει, να μην είναι τίποτε παραπάνω από ένα ακόμα marketing trick και στην αρχή μάλιστα, έτσι φαινόταν. Όμως τα πράγματα πήραν μια απροσδόκητη τροπή… Περισσότερα όμως για την εμπειρία μου αργότερα. Πρώτα θα έχετε να κάνετε με specs!

Στα συν

[custom_list type=”check”]

  • Γραμμικότητα κινητήρα
  • Ρύθμιση ανάρτησης
  • Διαφορικό Περιορισμένης Ολίσθησης
  • Φρένα

Στα μείον

  • Αίσθηση κιβωτίου ταχυτήτων
  • Κατανάλωση
  • Διαφορά τιμής με το Corsa OPC
  • Καμία διαφοροποίηση στο εσωτερικό

Οι αλλαγές

Τι είναι το Opel Corsa OPC Nurburgring Edition –χάριν συντομίας θα αναφέρομαι σε αυτό ως ‘Burg- και ποια είναι τα στοιχεία που το κάνουν να ξεχωρίζει από το απλό Corsa OPC; Οι διαστάσεις παρέμειναν οι ίδιες που ξέραμε από ταπεινό Corsa OPC. Δεν θα βρείτε σημαντικές αλλαγές ούτε στην εμφάνιση του ειδικού Corsa. Οι μοναδικές παρεμβάσεις εντοπίζονται στο κάτω μέρος του εμπρός προφυλακτήρα που απέκτησε ένα μικρό πλαστικό lip/splitter και στο κάτω μέρος του πίσω προφυλακτήρα όπου άλλαξε για να μπορεί να φιλοξενεί την νέα διπλή απόληξη των εξατμίσεων που αντικαθιστά την παραδοσιακή τριγωνική του απλού OPC. Από εκεί και πέρα στις κολώνες οι παρατηρητικοί θα βρουν το περίγραμμα του Nurburgring, μοτίβο το οποίο βρίσκεται και στο προσκέφαλο των καθισμάτων και μία πινακίδα που λέει “Nurburgring Edition” στα μαρσπιέ. Με λίγα λόγια, για κάποιον περίεργο λόγο, η Opel αποφάσισε να κάνει διακριτική την πιο ειδική έκδοση του λιγότερο διακριτικού hot hatch της κατηγορίας!

Όλη η δουλειά όμως έγινε κάτω από το «δέρμα» του Corsa. Εκεί βρίσκουμε αλλαγές που βελτίωσαν σημαντικά το Corsa OPC και το έκαναν το αυτοκίνητο που θα έπρεπε να είναι από την αρχή. Πρώτα απ’ όλα, ο κινητήρας. Φυσικά κάτω από το καπό παρέμεινε ο γνωστός σε όλους μας A16, turbo, τετρακύλινδρος, 1,6 λίτρων. Ένα ενδιαφέρον fact σε αυτό το σημείο: ο κωδικός του κινητήρα παραμένει ένα μυστήριο καθώς ενώ στο βιβλιαράκι αναφέρεται σαφώς ως A16LES, στο πλάι του block υπάρχει η αναγραφή Cup. Οπότε δεν ξέρουμε αν είναι A16LES ή A16LER Cup! Δομικά δεν έχει αλλάξει τίποτα στον κινητήρα. Παραμένει ο ίδιος υποτετράγωνος, 16βάλβιδος με δύο εκκεντροφόρους επί κεφαλής και συμπίεση 8,8:1 Ecotec που ξέρουμε.  Η Opel μας λέει ότι το turbo της BorgWarner τροποποιήθηκε και το πρόγραμμα άλλαξε για να εκμεταλλεύεται το μειωμένο backpressure από την νέο τελικό της Bastuck ενώ υπάρχει και βελτιστοποίηση του προγράμματος για βενζίνη 100 οκτανίων. Με αυτές τις αλλαγές, το ‘Burg αποδίδει πλέον 210 άλογα στις 5.850 σ.α.λ. και 250 Nm ροπής (280 με overboost) από τις 2.250 έως τις 5.850 σ.α.λ. με την πίεση του turbo να ανεβαίνει από τα 0,9bar σταθερή και 1,2 overboost σε 1,2bar σταθερή και 1,5bar overboost. Πριν κλείσουμε με τον κινητήρα άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι αναπρογραμματίστηκαν τόσο το ESP όσο και το traction control με αποτέλεσμα να είναι πολύ λιγότερο παρεμβατικά και κατά συνέπεια πιο «φιλικά» στη γρήγορη οδήγηση.

Δεν έπασχε όμως το Corsa OPC από έλλειψη δύναμης και η Opel το ήξερε πολύ καλά γι’ αυτό και επιστράτευσε την αφρόκρεμα των γερμανικών κατασκευαστών aftermarket/motorsport εξαρτημάτων. Η σημαντικότερη αλλαγή βρίσκεται στον εμπρός άξονα και λύνει ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του απλού OPC. Το ελεύθερο διαφορικό αντικαταστάθηκε με ένα περιορισμένης ολίσθησης, πολύδισκο της Drexler που κατά την επιτάχυνση «κλειδώνει» στο 40% ενώ στην επιβράδυνση παραμένει ελεύθερο με εξαίρεση ένα μικρό pre-loading για να μην μπλοκάρουν οι τροχοί στα κατεβάσματα. Τέρμα τα χαζο-σπιναρίσματα και τα «μούτρα» στην έξοδο των στροφών. Το ‘Burg περνάει την δύναμη στον δρόμο με άνεση και σιγουριά! Βέβαια σε αυτό το κομμάτι παίζει ρόλο και η ανάρτηση που ναι μεν σαν αρχιτεκτονική έμεινε η ίδια αλλά άλλαξαν τα μέρη που την αποτελούν. Τα αμορτισέρ πλέον προέρχονται από την Bilstein, και είναι monotube αντεστραμμένα για μειωμένες τριβές στο εσωτερικό του κυλίνδρου ενώ τα ελατήρια είναι της Eibach, προοδευτικά σε αντίθεση με τα γραμμικά του απλού OPC και χαμηλώνουν το Corsa κατά 20mm. Έπειτα είναι τα φρένα. Οι εμπρός αεριζόμενοι δίσκοι έχουν διάμετρο 308mm και συνδυάζονται με τετραπίστονες δαγκάνες της Brembo ενώ οι πίσω είναι συμπαγείς και μετρούν 264mm σε διάμετρο. Εντυπωσιακό είναι –εκτός φυσικά από την απόδοσή τους- το γεγονός ότι για τον εμπρός άξονα τουλάχιστον, τα φρένα ζυγίζουν 1,25kg λιγότερο σε σύγκριση με τα standard του OPC και μην ξεχνάτε ότι μιλάμε για μη αναρτώμενο βάρος! Τέλος, κλείνουμε τον κατάλογο των αλλαγών με τις ζάντες. Αυτές είναι φυσικά από κράμα αλουμινίου, σφυρήλατες, με διάμετρο 18’’ και πλάτος 7,5’’ και όπως και τα φρένα, είναι ελαφρύτερες από αυτές που αντικαθιστούν κατά 200gr παρότι είναι μισή ίντσα φαρδύτερες. Έχουν δέκα ακτίνες, είναι βαμμένες σε gun-metal γκρι χρώμα που συμπληρώνει όμορφα την εμφάνιση του αυτοκινήτου και «ντύνονται» με Continental SportContact 2 σε διάσταση 225/35/18. Σε ερώτηση δημοσιογράφου για την ομολογουμένως περίεργη επιλογή ελαστικού, ο Robert Kubel, project manager του ‘Burg, απάντησε πως τα SportContact 2 παρέχουν ανώτερη πρόσφυση από άλλα που δοκιμάσανε και πως «δοκιμάσαμε και τα Michelin Pilot Sport Cup, αλλά η ανησυχία μας ήταν πως εκτός από την περίπτωση χρήσης του αυτοκινήτου σε κάποιο στεγνό track day, το ‘Burg δεν θα δούλευε ποτέ τα πίσω του ελαστικά τόσο ώστε να τα ζεσταίνει.»

Οι εντυπώσεις

Όμως το ερώτημα παραμένει. Τι είναι το Corsa OPC Nurburgring Edition; Είναι «άλλο ένα» Corsa OPC ή είναι κάτι παραπάνω από το άθροισμα των μερών του; Ευτυχώς όπως σας είπα είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε από πρώτο χέρι. Με λίγα λόγια, το Corsa εκτός του ότι είναι αναμφίβολα το πιο ικανό Corsa που έχει βγει στην παραγωγή, είναι σίγουρα κάτι παραπάνω από ένα trick για να ξεζουμίσει χρηματικά μία γερασμένη πλατφόρμα. Ακόμα και έτσι όπως γράφω αυτές τις γραμμές όμως, δεν μπορώ να σας αφήσω με την ιδέα ότι το λάτρεψα γιατί η πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας αλλά και κάποια επιμέρους «ελαττώματα» του ‘Burg φύτεψαν την αμφιβολία στο μυαλό μου. Συνεχίστε να διαβάζετε και θα καταλάβετε.

Το Corsa που μας παραχωρήθηκε είχε αυτό το περίεργο πορτοκαλο-κοκκινο-κεραμιδί Henna Red χρώμα, που μαζί με το Grasshopper Green συμπληρώνει το ντουέτο των ειδικών για αυτή την έκδοση χρωμάτων. Δεν είναι πολύ έντονο αλλά ούτε βαρετό και μαζί με τα φιμέ κρύσταλλα και τις γκρι ζάντες δένουν και δημιουργούν ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα που κυρίως από συγκεκριμένες γωνίες και με συγκεκριμένο φως κάνουν το Corsάκι να φαίνεται υπέροχο. Χαζεύοντας το ‘Burg τα πρώτα λεπτά της συμβίωσής μας, τόσο από μέσα όσο και εξωτερικά, μου δημιούργησε μία εντύπωση που έμεινε όσο καιρό το είχα. Δεν είναι ιδιαίτερα «ειδικό». Ακόμα και αν συμφωνώ για την εξωτερική εμφάνιση που ούτως ή άλλως ήταν λίγο κραυγαλέα, στο εσωτερικό τα πράγματα είναι θα έπρεπε να είναι διαφορετικά. Δεν υπάρχει απολύτως τίποτε στο οπτικό πεδίο των επιβατών που να θυμίζει ότι είσαι σε μία special edition. Όλα είναι πανομοιότυπα με τον διάκοσμο του απλού Corsa OPC. Μπορεί η συναρμογή των –σκληρών- πλαστικών να είναι πολύ καλή και η ποιότητα που αποπνέει το εσωτερικό να είναι σε αρκετά καλά επίπεδα για την κατηγορία αλλά δεν έχει κάτι που να ξεχωρίζει, μία διαφορά στο φαίνεσθαι, ένα διαφορετικό υλικό, μία μικρή πινακίδα με τον αύξων αριθμό του αυτοκινήτου τέλος πάντων, τίποτα! Βάζω στην άκρη αυτό και πάμε στα οδηγικά…

Φυσικά κανείς δεν παίρνει ένα αυτοκίνητο και το «λιώνει» από το πρώτο λεπτό. Έτσι η διαδρομή από την αντιπροσωπεία έως το σπίτι μου ήταν καθαρά αναγνωριστική και βόλευε μάλιστα καθώς συνδύαζε διαφορετικές ταχύτητες σε ποικιλία οδοστρωμάτων. Ο κινητήρας παίρνει πρόθυμα εμπρός, το κάθισμα και το τιμόνι με την πληθώρα των ρυθμίσεων κάνει την εύρεση της επιθυμητής θέσης οδήγησης παιχνιδάκι και φύγαμε. Σε ρυθμούς «μετακίνησης», το ‘Burg είναι πολύ χαμηλών τόνων. Ο κινητήρας είναι γεμάτος από χαμηλά –και όταν λέω από χαμηλά εννοώ από πολύ χαμηλά-, με αποθέματα ροπής και χωρίς ξεσπάσματα ενώ ο συμπλέκτης  και ο λεβιές του κιβωτίου ταχυτήτων είναι ελαφριοί και εύκολοι στην χρήση χωρίς να κουράζουν. Με ανεβασμένα τα παράθυρα η ηχομόνωση είναι πάρα πολύ καλή και ιδίως αν ακούς και μουσική, δεν αντιλαμβάνεσαι ούτε τον κινητήρα ούτε εξωτερικούς θορύβους. Ίσως ο θόρυβος κύλισης των ελαστικών να σπάει το αόρατο τείχος της ηχομόνωσης αλλά και πάλι δεν είναι ενοχλητικός. Αν από την άλλη κατεβάσεις τα παράθυρα και κλείσεις την μουσική, συνειδητοποιείς ότι περισσότερο ακούγεται η μετάδοση παρά ο κινητήρας! Ένα από τα «μειονεκτήματα» του διαφορικού, αν μπορεί κάποιος να το χαρακτηρίσει μειονέκτημα. Εμένα μου άρεσε γιατί δίνει μια hardcore, μηχανική, άγρια  χροιά στο αυτοκίνητο… Περίεργα πράγματα αλλά για να είμαι ειλικρινής ποιος θέλει ένα αυτοκίνητο που σηκώνει τον κόσμο και σου παίρνει τα αυτιά για να πας για έναν καφέ στην άλλη άκρη της πόλης ή για να κάνεις ένα ταξίδι; Φυσικά δεν υπάρχει υποψία τριγμού στο εσωτερικό παρά τα 12.000 δύσκολα, δημοσιογραφικά χιλιόμετρα που είχε περάσει και η ανάρτηση λειτουργεί υποδειγματικά όντας σκληρή αλλά χωρίς να σου φεύγουν τα σφραγίσματα στο πρώτο σαμαράκι ή στην πρώτη λακκούβα παρά τα 18άρια με το χαμηλό προφίλ!

Κάθε μετακίνησή μου εντός πόλης με χαλαρούς ρυθμούς ή σε μικρομεσαία ταξίδια περιελάμβανε ότι διαβάσατε λίγο παραπάνω και θα επαναλάβω και τώρα. Το ‘Burg είναι ένα απόλυτα φυσιολογικό, «σφιχτό», sport αυτοκίνητο. Η ανάρτηση είναι άριστη για τα δικά μου γούστα –αφού ακόμα δεν έχω πρόβλημα να ανεχτώ ένα καλοστημένο αυτοκίνητο «τραπέζι»- και μπορείς άνετα να κινηθείς με μία ή ακόμα και δύο σχέσεις πάνω χωρίς να ανησυχείς ότι θα σε κρεμάσει ο κινητήρας στην πρώτη επιτάχυνση. Κάποια στιγμή όμως θα έρθει η ώρα που θα θέλεις/αναγκαστείς να πιέσεις το αυτοκίνητο στην ευθεία, από στάση ή εν κινήσει ή στις στροφές. Και εκεί έρχεται η πρώτη ευχαρίστηση αλλά και η πρώτη απογοήτευση. Μην με παρεξηγείτε, το ‘Burg είναι ταχύτατο. Όμως του λείπει ο «ενθουσιασμός». Ο κινητήρας για τα δικά μου γούστα και τον χαρακτήρα του αυτοκινήτου είναι υπερβολικά γραμμικός, υπερβολικά ροπάτος… Δεν παρουσιάζει ξεσπάσματα, εκρήξεις ροπής ή δύναμης , τίποτε! Για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω αν φταίει ο κινητήρας ή το βάρος του Corsa αλλά ακόμα και τώρα αμφιβάλλω για τους ισχυρισμούς της Opel για «τροποποιημένη τουρμπίνα» και 0-100km/h σε 6.8sec. Σε καμία περίπτωση δεν κατηγορώ την Opel, απλά λέω ότι δεν το νιώθεις τόσο γρήγορο. Έπειτα είναι το ακουστικό κομμάτι. Αυτό που μου άρεσε στους αστικούς ρυθμούς ή στο ταξίδι, το μίσησα όταν αποφάσισα να πιέσω. Αν εξαιρέσεις ένα ανεπαίσθητο σφύριγμα από την τουρμπίνα και τον εξαιρετικά χαμηλής έντασης ήχο από την εξάτμιση, δεν ακούγεται τίποτα! Με δεδομένο ότι μιλάμε για μία ειδική, οριακά track-focused έκδοση, ηχητικά περίμενα πολλά περισσότερα. Ακόμα και όταν το ‘Burg ζεσταινόταν καλά κατά τη διάρκεια γρήγορων βολτών, η εξάτμιση αρνούνταν πεισματικά να συνοδεύσει ακουστικά την εμπειρία. Τέλος, είναι το κιβώτιο. Οι σχέσεις έχουν πάρα πολύ καλή κλιμάκωση όμως η αίσθηση του λεβιέ στις γρήγορες αλλαγές είναι ελαφρώς «ελαστική» και ασαφής. Πολλές φορές βρέθηκα σε γρήγορο κατέβασμα από τρίτη σε δευτέρα να αναρωτιέμαι αν κούμπωσε η ταχύτητα… Αυτά είναι που δεν μου άρεσαν στο αυτοκίνητο. Πάμε τώρα σε αυτά που μου άρεσαν.

Πρώτο και βασικότερο, τι να πει κανείς για αυτό το διαφορικό; Ξεχάστε τα ηλεκτρονικά μπλιμπλίκια άλλων μοντέλων. Εδώ μιλάμε για πραγματικό, μηχανικό, πολύδισκο μπλοκέ διαφορικό. Αν δεν έγραφα για το autoblog θα χρησιμοποιούσα και άλλες λέξεις αλλά εδώ –ελπίζω- ότι διαβάζουν και μικρότερες ηλικίες… Εκεί που με ένα ελεύθερο διαφορικό σπαταλάς ενέργεια –και λάστιχο- στις εξόδους των κλειστών κυρίως στροφών, με το ‘Burg αν δεν το έχεις παρακάνει στην είσοδο, φροντίζεις να στοχεύεις με το τιμόνι στην σωστή κατεύθυνση γιατί όταν πατήσεις το γκάζι θα εκτοξευθείς εκεί που στοχεύεις! Χωρίς δράματα, χωρίς σπαραγμούς και διαμαρτυρίες, απλά και όμορφα. Ακόμα και αν το έχεις παρακάνει στην είσοδο, το ‘Burg θα υποστρέψει για ελάχιστα και το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να το αφήσεις μισό δευτερόλεπτο να «ξεθυμάνει». Μετά από αυτό, μπορείς να βυθίσεις το πόδι στο γκάζι και το Corsa θα μαζέψει τα μούτρα του, θα αγκαλιάσει το apex και θα έχει βάλει στο στόχαστρο την επόμενη στροφή! Η άλλη μου παρατήρηση όσον αφορά στο διαφορικό έχει να κάνει με την περίοδο προσαρμογής που ακούω συνέχεια ότι χρειάζονται τέτοιου είδους εξαρτήματα. Δεν ξέρω αν ήταν το μόνο το συγκεκριμένο αλλά διαφωνώ καθέτως. Το διαφορικό της Drexler είναι ένα διαμάντι που συνεισφέρει τα μέγιστα στο αυτοκίνητο και τον οδηγό από το πρώτο χιλιόμετρο! Το τιμόνι έχει το σωστό βάρος και την σωστή αίσθηση με αποτέλεσμα να σε βοηθάει στην τοποθέτηση του αυτοκινήτου με ακρίβεια, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη στροφή ενώ κάνει την γρήγορη αλλαγή πορείας παιχνιδάκι. Ο συμπλέκτης παρότι σχετικά ελαφρύς με κάλυψε απόλυτα και ακόμα και ο κινητήρας φάνηκε να είναι στο στοιχείο του στα στροφιλίκια αφού η έλλειψη εκρήξεων και η γραμμικότητα του, τον κάνουν ιδανικό σύμμαχο στις βουνίσιες διαδρομές. Η απόκριση στο γκάζι είναι άμεση, οι στροφές ανεβαίνουν αβίαστα χωρίς να κρεμάει στις ψηλές και ο γερασμένος A16 ακούει στις μικρο-ρυθμίσεις με το γκάζι χωρίς απολύτως κανένα πρόβλημα. Τελευταίο κομμάτι του παζλ είναι η ανάρτηση. Η μόνη κουβέντα που μου έρχεται στο μυαλό είναι «υπεράνω κριτικής». Περιορίζει δραστικά τις κλίσεις, διαβάζει με ακρίβεια τον δρόμο και συνεργάζεται άριστα με το τιμόνι ώστε να διαβιβάσει απαραίτητες στον οδηγό πληροφορίες. Το bound, το rebound και η προφόρτιση είναι ρυθμισμένα άριστα και παρότι το ‘Burg δεν είναι ελαφρύ αυτοκίνητο, δεν χοροπηδάει στις ανωμαλίες και αλλάζει πορεία εύκολα και γρήγορα!

Συμπέρασμα

Στο δια ταύτα λοιπόν. Το Corsa OPC Nurburgring Edition, θα επαναλάβω ότι είναι το Corsa OPC που έπρεπε να μας παρουσιάσει η Opel από την αρχή. Οι βελτιώσεις που έκανε το Opel Performance Center είναι άρτια μελετημένες και πολύ σωστά εκτελεσμένες χωρίς να στερούν κάτι από την καθημερινή χρηστικότητα του αυτοκινήτου. Ok, για να πιάσεις τα 7,6 l/100km που δίνει η Opel για κατανάλωση στον μικτό κύκλο πρέπει να έχεις πολύ ελαφρύ πόδι αφού σε ταξίδι δεν πέφτει κάτω από 6,5-6,7 l/100km και μέσα στην πόλη δεν γίνεται να πέσει κάτω από τα 11-12 l/100km. Αν δε, κάνεις και καμιά γρήγορη βόλτα ή κάποιο φιλικό ή όχι άνοιγμα, τότε βλέπεις την βελόνα να κινείται σε πραγματικό χρόνο! Κατά τη διάρκεια της ολιγοήμερης συμβίωσής μας δεν κατάφερα να ρίξω την μέση (πραγματική, i.e. λίτρα που κατανάλωσε/διανυθέντα χιλιόμετρα) κατανάλωση κάτω από 9,5 l/100km όσο και αν προσπάθησα. Το άλλο σοβαρό μειονέκτημα είναι η τιμή. Με αρχική τα 25.730 και τιμή του αυτοκινήτου δοκιμής πάνω από τα €27.200, θεωρώ ότι το ‘Burg στοχεύει λίγο ψηλότερα απ’ όσο θα έπρεπε. Σίγουρα τα aftermarket εξαρτήματα που χρησιμοποιήθηκαν δικαιολογούν την τιμή αλλά και πάλι… Αν ήταν ένα αυτοκίνητο τύπου Mini GP, δεν θα είχα πρόβλημα. Ακόμα και αν δεχθώ ότι μιλάμε για limited edition με αλλαγές που αλλάζουν άρδην τα δυναμικά χαρακτηριστικά του μοντέλου και αξία συλλεκτικού, η διαφορά τιμής μεταξύ ‘Burg και απλού Corsa OPC είναι λίγο υπερβολική. Και στο κάτω-κάτω, αφού έκανες το βήμα παραπάνω σαν Opel –και πολύ καλά έκανες-, τόλμησε. Ρίξε 70-80 κιλά το βάρος, βάλε μία πιο θορυβώδη εξάτμιση, ρίξε και λίγο carbon μέσα και έξω για εφέ και ουσία και τιμολόγησε το 20% πάνω από το απλό! Πάλι θα καταφέρεις να πουλήσεις 500 κομμάτια όμως θα έχεις αφήσει και μία κληρονομιά. Είναι πραγματικά κρίμα για την χαμένη «ευκαιρία» αλλά ασχέτως των ελαττωμάτων που προανέφερα,  το ‘Burg για εμένα προσωπικά είναι ίσως το καλύτερο hot hatch της κατηγορίας του. Δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα Mini Cooper JCW και Clio RS που θεωρώ ότι θέτουν τα standards sport συμπεριφοράς στην κατηγορία.

[learn_more caption=”Τεχνικά Χαρακτηριστικά”]

Opel Corsa OPC Nürburgring Edition

Κινητήρας

 

1.6 Turbo ECOTEC

Πρότυπο Εκπομπών Ρύπων

Euro 5

Καύσιμο

RON 100

Αρ. Κυλίνδρων / Βαλβίδες ανά κύλινδρο

4 / 4

Κυβισμός cm³

1598

Διάμετρος x διαδρομή mm

79,0 x 81,5

Μέγιστη ισχύς kW / hp

154 / 210

rpm

5850

Μέγιστη ροπή Nm

250 (overboost: 280)

rpm

2250 – 5850

Κιβώτιο

6-τάχυτο μηχανικό

στάνταρ

Μηχανικό πολύδισκο διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης

στάνταρ

Επιδόσεις

Τελική ταχύτητα km/h

230

Επιτάχυνση 0 – 100 km/h Δευτερ.

6,8

Κατανάλωση καυσίμου (1999/100/EC)

Στην πόλη l/100 km

9,9

Εκτός πόλης l/100 km

6,2

Μικτός κύκλος l/100 km

7,6

Εκπομπές CO2(μικτός κύκλος) g/km

178

Διαστάσεις οχήματος

Μήκος mm

3999

Πλάτος με ανοιχτούς εξωτερικούς καθρέπτες mm

1944

Ύψος (στο απόβαρο) mm

1488

Μεταξόνιο mm

2511

Εμπρός μετατρόχιο mm

1485

Πίσω μετατρόχιο mm

1478

Κύκλος στροφής από τοίχο σε τοίχο / από κράσπεδο σε κράσπεδο m

10,55/10,20

Διαστάσεις χώρου αποσκευών σε mm (σύμφωνα με ECIE)

Μήκος πατώματος μέχρι τις πλάτες των πίσω καθισμάτων

703

Μήκος πατώματος με τις πλάτες των πίσω καθισμάτων αναδιπλωμένες

1.348

Πλάτος στους θόλους των τροχών

944

Μέγιστο πλάτος ανοίγματος

969

Ύψος ανοίγματος πίσω πόρτας

763

Όγκος χώρου αποσκευών σε l (σύμφωνα με ECIE)

Χώρος αποσκευών μόνο, μέχρι το κάλυμμα

285

Με τις πλάτες των πίσω καθισμάτων αναδιπλωμένες, μέχρι την κορυφή της πλάτης των εμπρός καθισμάτων

690

Με τις πλάτες των πίσω καθισμάτων αναδιπλωμένες, μέχρι την οροφή

1050

Βάρος και φορτίο άξονα σε kg (σύμφωνα με 70/156/EC)

Απόβαρο με οδηγό

1307 (με οδηγό 75 kg)

Μικτό βάρος οχήματος

1735

Ωφέλιμο φορτίο

445

Μέγιστο φορτίο εμπρός άξονα

795

Μέγιστο φορτίο πίσω άξονα

770

Μέγιστο φορτίο οροφής

75

Χωρητικότητα ρεζερβουάρ (l)

45

Τιμές

Αρχική Τιμή

€25.730

Τιμή αυτοκινήτου δοκιμής

€27.200

[/learn_more]

#trending

#trending

Αξίζει να δεις
Featured

Περισσότερα νέα

Αποχωρεί από την Red Bull ο Adrian Newey

Ο επικεφαλής σχεδιασμού της Red Bull, Adrian Newey, πρόκειται να αποχωρήσει από την ομάδα μετά τη διαμάχη που έχει ξεσπάσει εντός της αυστριακής ομάδας...