Ανέκαθεν άρεσε στον άνθρωπο να πρωτοπορεί, είναι γραμμένο στο DNA του, ρε αδερφέ, να ξεχωρίζει, να κάνει αυτό το βήμα ,το παραπάνω. Παραδείγματα στην ανθρώπινη ιστορία; Άπειρα!

Και στο χώρο της αυτοκίνησης; Εκεί να δεις! Στα 130 χρόνια, περίπου από τότε που το πρώτο αυτοκίνητο κύλισε τις ρόδες του, η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει γίνει συνώνυμο του αυτοκινήτου, η μία έννοια είναι αλληλένδετη με την άλλη. Πόσο μάλλον όταν καινοτομίες παρουσιάστηκαν σε διάφορα μοντέλα, κάνοντάς τα να είναι αρκετά μπροστά από την εποχή τους.

Πάμε να δούμε περιπτώσεις αυτοκινήτων που πρωτοπόρησαν με τις τεχνολογίες που έφεραν.

Honda FCX Clarity

Ας ξεκινήσουμε με μια τεχνολογία από το μέλλον. Όλοι γνωρίζουμε ότι τα ορυκτά καύσιμα θα μας αποχαιρετήσουν κάποια στιγμή και οι κατασκευαστές ήδη εργάζονται πάνω σε λύσεις που θα αντικαταστήσουν το πετρέλαιο. Ένας από αυτούς, η Honda, παρουσίασε το το FCX Clarity, το πρώτο υδρογονοκίνητο αυτοκίνητο παγκοσμίως.

Η παραγωγή ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2008 με χρηματοδοτική μίσθωση στις ΗΠΑ που άρχισε τον Ιούλιο του 2008. Παρουσιάστηκε στην Ιαπωνία το Νοέμβριο του 2008 και το συγκεκριμένο μοντέλο ήταν διαθέσιμο για μίσθωση στις ΗΠΑ, την Ιαπωνία και την Ευρώπη. Στις ΗΠΑ, ήταν διαθέσιμο μόνο σε πελάτες που κατοικούν στη Νότια Καλιφόρνια, όπου υπάρχουν αρκετοί σταθμοί καυσίμου υδρογόνου. Από τον Ιούλιο του 2010, συνολικά 20 αυτοκίνητα FCX Clarity μισθώθηκαν για 600 δολάρια το μήνα, συμπεριλαμβανομένης της κάλυψης σύγκρουσης, συντήρησης, οδικής βοήθειας και καυσίμου υδρογόνου.

Toyota Prius

Μένουμε στην Άπω Ανατολή, με μια άλλη τεχνολογία που είναι πολύ δημοφιλής στις μέρες μας. Είτε τα μισείς είτε όχι, τα υβριδικά ήρθαν για να μείνουν, με τις εταιρείες να παρουσιάζουν η μια μετά την άλλη καινούρια υβριδικά μοντέλα ή να προσθέτουν στην γκάμα των μοντέλων τους και την επιλογή της υβριδοποίησης.

Μπορεί η υβριδική τεχνολογία να μην είναι κάτι καινούριο, αφού η Pieper, μια βέλγικη εταιρεία, πρόσθεσε έναν ηλεκτρικό κινητήρα στο αυτοκίνητό της το 1903 ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει τις ανηφόρες (της ζωής), παράγοντας έτσι 3,5 ολόκληρα άλογα. Αλλά, το 1995, ήταν η Toyota που παρουσίασε το πρώτο μαζικής παραγωγής υβριδικό αυτοκίνητο, και από το Δεκέμβριο του 1997, ημερομηνία που ξεκίνησε η διάθεση του σε Ιαπωνία, έγινε το ταυτόσημο της υβριδικής τεχνολογίας και απόλυτα επιτυχημένο μοντέλο.

Μιλάμε βεβαίως για το Toyota Prius, το οποίο μέσα σε 19 χρόνια παραγωγής, μετρά 3,8 εκατομμύρια περίπου πωλήσεις παγκοσμίως.

Lamborghini Miura

Διαχρονική και ανεπανάληπτη. Όταν οι άλλοι έβαζαν τον κινητήρα μπροστά γιατί “τα άλογα σέρνουν την άμαξα” και όχι το αντίθετο, το 1965, στην Έκθεση του Τορίνο, παρουσιαζόταν ένα σασί με μια πολύ ιδιαίτερη δομή, πρωτόγνωρη στα χρονικά για ένα αυτοκίνητο παραγωγής υψηλών προδιαγραφών. Βέβαια, το γεγονός ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή, κανείς coach builder δεν είχε αναλάβει να κατασκευάσει το αμάξωμα, κάλυπτε με ένα πέπλο μυστηρίου το νέο δημιούργημα του Feruccio Lamborghini. Το όνομα; P400, που το γράμμα “P” ήταν για τη λέξη posteriore, την ιταλική λέξη για το τοποθετημένο στο κέντρο και το 400 για τα 4000 κ.εκ.

Η Miura, όπως ονομάστηκε αργότερα, ήταν το πρώτο αυτοκίνητο που πήρε τον τίτλο του supercar, αλλά και το πρώτο αυτοκίνητο υψηλών προδιαγραφών με τον κινητήρα και το κιβώτιο ταχυτήτων εγκάρσια τοποθετημένα και τον στρόφαλο παράλληλα στον πίσω άξονα, μια (σπάνια) διάταξη που τη συναντούσε κανείς στη Bugatti Type 252 και στο μονοθέσιο της Honda RA 272. Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1950, είχε γίνει εμφανές στο μηχανοκίνητο αθλητισμό ότι η τοποθέτηση του κινητήρα μεταξύ του οδηγού και του πίσω άξονα θα έδινε μια σχεδόν τέλεια ισορροπία βάρους.

Stout Scarab

Αν σε ρωτούσα ποιο νομίζεις ότι είναι το πρώτο MPV, μια απάντηση που θα μου έδινες, νομίζω ότι θα ήταν το Renault Espace. Eμ, όχι! Ας πάμε 80 ολόκληρα χρόνια πίσω. Σχεδιασμένο από τον William Stout, ο V8 κινητήρας της Ford ήταν τοποθετημένος στο πίσω μέρος του Scarab, το πάτωμα ήταν χαμηλό και επίπεδο, το αμάξωμα ενοποιημένο και οι θέσεις μπορούσαν να μετακινούνται, ακόμα και 180 μοίρες, κάνοντας το εσωτερικό να ρυθμίζεται όπως το ήθελαν οι επιβάτες. To αυτοκίνητο είχε ανεξάρτητη ανάρτηση παντού.

Ακόμη και σήμερα, μοιάζει πολύ ομορφότερο και ξεχωριστό από κάθε άλλο σύγχρονο MPV. Όλα αυτά το 1935, με αυτό της φωτογραφίας, το Stout Scarab Experimental να είναι του 1946. Ωστόσο, μόνο 9 κατασκευάστηκαν. Κρίμα και πάλι κρίμα!

Porsche 959

Ή αλλιώς, όταν το Zuffenhausen πήγε το high-tech σε άλλη διάσταση. Όταν το έτερο εγώ σου ήταν μια hardcore κατασκευή, χωρίς “φρου-φρου και αρώματα”, να θυμίζει (ή και να είναι στην τελική) ένα αγωνιστικό δρόμου, εσύ προτιμάς το δύσκολο δρόμο.

1986 έδειχνε το ημερολόγιο όταν παρουσιάστηκε η έκδοση δρόμου της 959, ενός αυτοκινήτου που είχε ξεκινήσει την καριέρα του για να αγωνιστεί στο παρανοϊκό Group B. Φυσικά, ήταν το γρηγορότερο αυτοκίνητο παραγωγής, με τελική ταχύτητα 317 χλμ/ώρα., αλλά ένα χρόνο μετά, η “Κυρία με τα κόκκινα” του πήρε το στέμμα, αλλά σε επίπεδο τεχνολογίας, η 959 ήταν από άλλο πλανήτη.

337 σοφιστικέ τετρακίνητες 959 έβγαλε το εργοστάσιο, με την τετρακίνηση να είναι η βάση όλων των άλλων τετρακίνητων Porsche που θα βγουν από το εργοστάσιο. Χάρη στο Porsche-Steuer Kupplung (PSK), το οποίο ήταν εκείνη την εποχή το πιο προηγμένο σύστημα τετρακίνησης σε αυτοκίνητο παραγωγής, υπήρχε η δυνατότητα να μεταβάλλεται η κατανομή ροπής μεταξύ των πίσω και εμπρός τροχών σε κανονικές και μη συνθήκες, το σύστημα PSK έκανε την 959 να συμπεριφέρεται τόσο ως αγωνιστικό αυτοκίνητο, όσο και ένα αυτοκίνητο δρόμου. Σε συνθήκες επιτάχυνσης, το PSK θα μπορούσε να στείλει το 80% της διαθέσιμης ισχύος στους πίσω τροχούς.

Επίσης, ήταν το πρώτο αυτοκίνητο που είχε ηλεκτρονικό σύστημα μέτρησης της πίεσης των ελαστικών. Και ξαναλέω. Όλα τα παραπάνω το 1986…!!!

Honda Prelude

Μένουμε στη θαυματουργή και νοσταλγική εποχή των ’80s και ξαναγυρνάμε στους “Χονταίους”. Θέμα: Τετραδιεύθυνση.

Το Prelude, το σωστό, με τα pop ups, ήταν το πρώτο αυτοκίνητο μαζικής παραγωγής με τετραδιεύθυνση. Η βελτίωση της σταθερότητας του αυτοκινήτου, όχι μόνο εν κινήσει με λίγα χλμ/ώρα, αλλά και σε γρήγορες συνθήκες ήταν ένα θέμα που απασχολούσε πολλούς κατασκευαστές και μέσα σε αυτούς και τους Ιάπωνες της Honda, που μετά από δέκα χρόνια ερευνών, παρουσίασαν το εν λόγω σύστημα σε αυτοκίνητο παραγωγής.

Aston Martin Lagonda

Πάμε στη δεκαετία της disco. To 1976, η Aston Martin παρουσίασε το τάνκερ που λεγόταν Lagonda. To σχεδιασμένο μόνο με χάρακα πολυτελές sedan ήταν το πρώτο αυτοκίνητο παγκοσμίως με ψηφιακά όργανα στο ταμπλό-και ας μη δούλεψαν ποτέ σωστά.

Τα κουμπιά έκαναν “του κεφαλιού” τους και αρνούνταν να λειτουργήσουν μερικές φορές, ενώ, με συνθήκες ηλιοφάνειας, ο οδηγός δεν έβλεπε πρακτικά καμιά ένδειξη.

Πάντως, η αρχή έγινε και η μετάβαση από τα αναλογικά σε ψηφιακά όργανα, θα ήταν must σε λίγα χρόνια.

Citroen Traction Avant

Citroen, ένα όνομα-σταθμός στην παγκόσμια αυτοκίνηση. Και πώς να μην είναι άλλωστε, αφού ο ίδιος ο Andre Citroen ήταν ιδιοφυής και λάτρης της καινοτομίας την οποία και εφάρμοσε στα αυτοκίνητά του.

Ένα χρόνο πριν το θάνατό του το 1935, παρουσιάστηκε το Traction Avant ή Type 7Α όπως ήταν η κωδική του ονομασία. Για πρώτη φορά στα χρονικά της αυτοκίνησης, η κίνηση μεταφέρθηκε στους εμπρός τροχούς και ήταν το πρώτο αυτοκίνητο με αυτοφερόμενο πλαίσιο από ατσάλι, το πρώτο με υδραυλικά φρένα και στους τέσσερις τροχούς, το πρώτο με ανεξάρτητη ανάρτηση με ράβδο στρέψης.

Να συνεχίσω; Ήταν επίσης το πρώτο αυτοκίνητο με κινητήρα με βαλβίδες επικεφαλής και αφαιρούμενα χιτώνια!

Citroen DS

Μαζί με τον Κέρμιτ, ο αγαπημένος “Βάτραχος”. Η “Θεά” DS μετρά 62 χρόνια ζωής και εξακολουθεί να είναι ένα από τα πιο πρωτοποριακά αυτοκίνητα όλων των εποχών.

Το σχέδιο του Flaminio Betrtoni αναδείχθηκε στο διαγωνισμό για το “Αυτοκίνητο του Αιώνα” στην τρίτη θέση και η λίστα με τις πρωτοποριακές ιδέες που έφερνε δεν έχει τελειωμό. Μέσω ενός υδραυλικού συστήματος υψηλής πίεσης, η DS διατηρούσε σταθερά την απόσταση της από το έδαφος, ενώ το κέντρο βάρους ήταν όσο το δυνατόν πιο χαμηλά για το καλύτερο κράτημα. Το ίδιο σύστημα υποβοηθούσε το τιμόνι και τα φρένα.

Αυτά ήταν δισκόφρενα για πρώτη φορά σε αυτοκίνητο παραγωγής, σε αγωνιστικό όμως, είχαν κάνει την εμφάνισή τους στην Jaguar C-Type. Επίσης, το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου ήταν πιο φαρδύ από το πίσω και η υδροπνευματική ανάρτηση, σήμα κατατεθέν των Citroen, το “μαγικό χαλί”, όπως ονομάστηκε, εξασφάλιζε την άνετη μεταφορά των επιβατών.

Με την ανανέωση του 1967, η DS απέκτησε άλλα δύο μπροστινά φώτα και ένα σε κάθε πλευρά μπορούσε να στρίβει μαζί με το τιμόνι για τη βελτίωση της ορατότητας τη νύχτα.

Για να καταλάβεις την απήχηση του μοντέλου, κατά τις πρώτες ώρες στην Έκθεση του Παρισιού το 1955, η Citroen δέχθηκε 750 παραγγελίες, ενώ, μέχρι το τέλος της έκθεσης, οι παραγγελίες έφθασαν τις 80.000!

Oldsmobile Jetfire

To αιώνιο δίλημμα: Ατμόσφαιρα ή turbo; Κι αν σε ρωτήσω ποιο ήταν το πρώτο αυτοκίνητο με turbo κινητήρα; BMW 2002 ε;

Όχι! Η απάντηση έρχεται από την άλλη μεριά του Ατλαντικού και συγκεκριμένα από την Oldsmobile και το Jetfire. Αρχές της δεκαετίας του ’60 και η απειλή ενός πυρηνικού πολέμου ήταν πιο κοντά από ποτέ, η ιδέα να “στριμώξουμε” περισσότερο αέρα, να αυξήσουμε την ιπποδύναμη και να κάνουμε και οικονομία στο καύσιμο φαίνεται ότι τριγύριζε στα μυαλά των μηχανικών της Oldsmobile, οι οποίοι παρουσίασαν το Jetfire, ένα αυτοκίνητο που βασιζόταν στο δίθυρο F-85 της εταιρείας.

Ο Cutlass V-8 των 3,5 λίτρων δέχθηκε τη συμβολή ενός turbocharger της Garrett και το όλο το εγχείρημα της υπερτροφοδότησης βασίστηκε στο “Turbo Rocket Fluid”, προφανώς για να μην δει ο ιδιοκτήτης τον κινητήρα του να εκτοξεύεται στη Σελήνη. Τι ήταν όμως αυτό το σύστημα;

Ήταν ένα μείγμα αποσταγμένου νερού, μεθανόλης και ενός αναστολέα διάβρωσης, που σήμερα χρησιμοποιείται σε κινητήρες υψηλών επιδόσεων για την ψύξη του θαλάμου καύσεως και εμποδίζει την προανάφλεξη. Για το 1962, όλα τα παραπάνω ήταν σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά βοήθησαν στο να δελεαστούν αγοραστές που έψαχναν για το κάτι παραπάνω.

Ο συγκεκριμένος κινητήρας παρήγαγε 215 ίππους, οι επιδόσεις μόνο ασήμαντες δεν ήταν τηρουμένης και της εποχής, αλλά τα προβλήματα αξιοπιστίας και υπερθέρμανσης κυρίως του κινητήρα, έφεραν το τέλος της παραγωγής μετά από δύο χρόνια.

Όπως και να’χει, μιλάμε για τον πρώτο fluid-injected turbocharged κινητήρα παραγωγής και συγχρόνως τον πρώτο turbo V-8.

Lancia Lambda

Ακόμα πιο πίσω θα σε πάω. Το 1922, η Lancia παρουσίασε τη Lambda, η οποία ήταν το πρώτο αυτοκίνητο με αυτοφερόμενο πλαίσιο, ειδικά τότε, που το πλαίσιο σκάλας ήταν κοινός τόπος για όλους.

Στις ενδιαφέρουσες πρωτοπορίες των Ιταλών, το μοντέλο αυτό είχε και ανεξάρτητη εμπρός ανάρτηση, με το αμορτισέρ και το ελατήριο μαζί σε έναν μηχανισμό.

Mercedes 260D

Στη δεκαετία του 1920, το βασικό πλεονέκτημα του κινητήρα diesel ήταν αυστηρά η οικονομική αξία του. Αλλά ο θόρυβος λειτουργίας, οι δονήσεις, και η περιορισμένη ισχύς του κινητήρα, έπληξαν την επιτυχία των diesel φορτηγών. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, όμως, οι Γερμανοί μηχανικοί προσπάθησαν να λύσουν τα προβλήματα αξιοπιστίας του ντίζελ. Το ποσοστό της συμπίεσης και οι περισσότεροι περιορισμοί των κινητήρων ντίζελ ανάγκασαν τους Γερμανούς να μεγαλώσουν τα μπλοκ του κινητήρα, το στροφαλοφόρο άξονα και τα έμβολα, σε σύγκριση πάντοτε με ένα κινητήρα βενζίνης ίδιου κυβισμού.

Μέχρι το Νοέμβριο του 1934, οι μηχανικοί της Mercedes αποφάσισαν να περιορίσουν την ανάπτυξη των τετρακύλινδρων ντίζελ. Επανήλθαν όμως αργότερα και κατάφεραν να μειώσουν τις δονήσεις με τον επανασχεδιασμό των θαλάμων καύσης και να βελτιώσουν την απόδοση. Το αποτέλεσμα ήταν ένας πετρελαιοκινητήρας που απέδιδε 45 άλογα στις 3.200 σ.α.λ., ενώ κατανάλωνε μόλις 9,5 λίτρα/100 χλμ, έναντι 13 λίτρα/100χλμ για τους τετρακύλινδρους κινητήρες βενζίνης.

Έτσι, εγένετο ο πρώτος diesel κινητήρας παραγωγής που τοποθετήθηκε αρχικά στο 260D Taxi και κατόπιν στην έκδοση δρόμου. Ήταν 2.545κ.εκ, τετρακύλινδρος με τις βαλβίδες επικεφαλής.

Αυτά ήταν μερικά από τα αυτοκίνητα που ήταν αρκετά μπροστά από την εποχή τους. Στα σχόλια περιμένω να μου αναφέρεις και άλλα τέτοια παραδείγματα!