10 super SUVs που ξεχάσαμε ότι «γάζωναν»

Σχετικά άρθρα

Η παγκόσμια αγορά αυτοκινήτου έχει πάρει τον δρόμο της και είναι μη αναστρέψιμος: τα SUVs είναι το νέο αφεντικό και ετοιμάζουν το μνημόσυνο στα sedans, ακολουθούμενα από τα crossovers. Nτεμί off roaders και ντεμί-ντεμί off roaders (το κράμα hatchback και SUV που πλασάρει η crossover κοινότητα) κατακλύζουν τους δρόμους, με πολλά από αυτά να ανεβάζουν την ταχύτητα του mixer στο «full» και να προσφέρουν επιδόσεις sportscar ή ακόμα και supercar.

Porsche Cayenne Τurbo S, BMW X5M, Range Rover Sport SVR και η λοιπή ντοπαρισμένη ομήγυρη έχουν φτάσει στο σημείο να «γαζώνουν» σε φανάρια καθαρόαιμα τετράτροχα, ενώ δεν παραλείπουν να ποστάρουν selphies από τις περιπέτειές τους στο Nurburgring. Προσωπικά, οτιδήποτε μεταξύ των 400 ίππων του τεχνολογικού οργασμού που προκαλεί το Volvo XC90 T8 και της σχιζοφρενικής ψύχωσης των 707 αλόγων του Jeep Grand Cherokee Trackhawk (εξαίρεση το Durango SRT8), είναι φιοριτούρες προς εκπλήρωση μιας ματαιόδοξης αίσθησης ανωτερότητας της μπουρζουαζίας.

Πριν από όλα αυτά, όμως, υπήρχαν super SUVs που φωτογράφησαν το μέλλον. Ξεχασμένοι ήρωες, «τζιπ» επιδόσεων before they were cool. Αυτές είναι οι ιστορίες τους.

Audi Q7 V12 TDI

Στην Μ.D. εποχή (Μετά Dieselgate) οι πετρελαιοκινητήρες του Group VAG χρησιμοποιούνται ευρέως σε memes με ντουμάνια από ελληναρίστικα Toyota Corona. Κάποια χρόνια πριν, ωστόσο, οι TDIs όργωναν στο Le Mans και θεωρούνταν η Νέμεσις του βενζινοκινητήρα.

Το R10 TDI κέρδισε 3 σερί χρονιές τον διασημότερο αγώνα αντοχής (2006 – 2008) και το μοτέρ του αποτέλεσε την έμπνευση για την «καρδιά» ενός απρόσμενου project. O twinturbo V12 diesel των 5.5 λίτρων ανέβηκε στα 6.000 κυβικά, η πίεση των υπερτροφοδοτών και η συμπίεση χαμήλωσαν, όμως τα νούμερα που χάριζαν στον Γερμανό Λεβιάθαν προκαλούν ακόμα και σήμερα ρίγη: 500 ίπποι, 107 κιλά ροπής, 0-100 σε 5.5”, τελική ηλεκτρονικά περιορισμένη (όχι λόγω της γνωστής συμφωνίας, αλλά ελαστικών) στα 250 χλμ/ώρα. Σε ένα υπερπολυτελές «πούλμαν» 2.700 κιλών.

Πέρα από την ευθεία, το Q7 μπορούσε να φέρει βόλτα και τις στροφές (τηρουμένων των τεραστίων αναλογιών) όπως είχαμε διαπιστώσει στο Ελληνικό, στα πλαίσια της Αυτοκίνησης του 2009 (αν θυμάμαι καλά). Η αερανάρτηση ελαχιστοποιούσε τις κλήσεις, οι κεραμικοί δίσκοι των 420 mm εμπρός και 370 mm πίσω «έκοβαν» περί τα μισά κιλά (και το αίμα στους επιβάτες) στο φρενάρισμα. Φυσικά, πάντα είχες την αίσθηση ότι κουμαντάρεις κινητή μεζονέτα, αλλά το V12 TDI ήταν από τα πρώτα γιγαντο-SUVs που έδειξε ότι υπάρχει σπορτίφ δυναμική πίσω από 2.5+ τόνους λαμαρίνας.

Έσερνε κι αεροπλάνο

BMW X5 4.6is

3 χρόνια πριν την Cayenne, τα νυχτερινά κέντρα και τα πάρκινγκ προπονητικών κέντρων έσφυζαν από ένα άλλο γερμανικό μοντέλο. Η Χ5 έγινε άμεσο φετίχ στις τάξεις γλεντζέδων και ποδοσφαιριστών από το 1999 (Ντέμης Νικολαΐδης και Γιούρκας Σεϊταρίδης από τις πρώτες παραλαβές στην Ελλάδα), κυρίως με τον 3λιτρο straight six και τον V8 των 4.4 λίτρων και 286 ίππων. Οι περισσότερες κυκλοφόρησαν με τις 20αρες ζάντες της φώτο, σε μια προσπάθεια να μοιάσουν στη μεγάλη αδελφή.

Η οποία ήταν κατά 200 κυβικά και 60 άλογα μεγαλύτερη. Επίσης, χαμηλωμένη κατά 20 mm, έχοντας σκληρότερη ανάρτηση και ελαστικά-πλατφόρμες 275/40 εμπρός και 315/35 πίσω. Αναμενόμενα δεν μπορούσε να ανέβει ούτε πεζοδρόμιο, αλλά σε στροφιλίκι έκανε καλό κουμάντο στα 2137 κιλά της. Τα 6.5” για τα 0-100 δεν κάνουν καμία αίσθηση σήμερα, όμως στην αυγή του νέου μιλένιουμ έπαιζαν στα ίσα το Seat Leon Cupra R και το Subaru Impreza WRX.

Με το facelift του 2004 ο κυβισμός πήρε άλλα 200 κυβικά και οι ίπποι έφτασαν τους 360. Σύμφωνα με την ΒΜW, η 4.8is – ή οποιαδήποτε σχετική έκδοση- θα ήταν η κορυφαία Χ5 που θα βλέπαμε, γιατί η ιστορία του γράμματος Μ δεν ταίριαζε με το προφίλ ενός SUV

Ωραία η σταθερότητα στις απόψεις, ε;

Chevrolet Trailblazer SS

Υπήρξε μια περίοδος που η Chevrolet έβαζε το σηματάκι «SS» σχεδόν σε όλα τα μοντέλα της. Το μεσαίο SUV της δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.

Το Trailblazer λανσαρίστηκε ως o μεγαλύτερος και πιο σπορ διάδοχος του Blazer, τοποθετούμενο στη βάση της γκάμας κάτω από Tahoe και Suburban. H σπορ πλευρά φάνηκε από τη βασική έκδοση, η οποία διέθετε 273 ίππους από έναν πλήρως αλουμινένιο και αρκετά εύηχο straight six 4.3 λίτρων. V8 δεν υπήρχε περίπτωση να απουσιάζει, ωστόσο ο small block των 5.3 λίτρων και 302 ίππων ήταν περισσότερο για το έθιμο. Εδώ μπαίνει το «SS».

Η κορυφαία version του Trailblazer έπαιρνε κίνηση από τον LS2 των 6.000 κυβικών, το ίδιο μοτέρ που έμπαινε και στην Corvette C6. Δικίνητο ή τετρακίνητο, το Trailblazer ολοκλήρωνε το «κατοστάρι» σε 5.4” και πέρναγε την γραμμή των 400 μέτρων σε 13.9”. Παρόλα τα 400 άλογα, η εμφάνιση δεν προϊδέαζε για δράματα καθώς περιοριζόταν στις 20αρες ζάντες, τον ελαφρώς διαφορετικό προφυλακτήρα εμπρός και τα σήματα «SS» σε πόρτες-πορτμπαγκάζ. Διακριτικό κράμα hot rod με SUV στις 35.000 δολάρια. Διόλου παράξενο που σε 4 χρόνια πούλησε κοντά στις 30.000 κομμάτια.

Dodge Durango Shelby SP360

Σήμερα υπάρχει το Durango SRT8, αλλά πριν σχεδόν 20 χρόνια ούτε που πέρναγε η ιδέα από την Dodge για ένα SUV 300+ αλόγων. Για την ακρίβεια, από κανέναν κατασκευαστή. Την λύση σε μια – τότε- ανύπαρκτη ανάγκη έδωσε η Performance West Group.

Η αντιπροσωπεία/βελτιωτής σπορ κατασκευών είδε πως η αγορά θα μπορούσε να καλοκαρδίσει ένα τζιποειδές με επιδόσεις muscle car. Ο αρχικός σκοπός ήταν στα 400 άλογα, όμως προβλήματα αξιοπιστίας οδήγησαν τους Καλιφορνέζους στο κατώφλι του Caroll Shelby. Ο Τεξανός θρύλος δάνεισε λίγο από τα φώτα του και το επώνυμό του (με το αζημίωτο) για το project της PWG, το οποίο ονομάστηκε «Shelby SP360» (Super Pursuit, τι κάνει το πολύ Need For Speed).

O αριθμός αντιστοιχούσε στην ιπποδύναμη και ήταν αποτέλεσμα ενός κινητήρα Magnum V8 5.9 λίτρων, με τη συνδρομή ενός κομπρέσορα και μιας ανοξείδωτης εξάτμισης. Ο χρόνος για το 0-100 ήταν ένα πολύ τίμιο 5.9” και η σπανιότητά του μοντέλου το καθιστά collector’s item. Η ιδέα ήθελε να πωλούνται 3.000 SP360, όμως τα οικονομικά προβλήματα της εταιρίας δεν επέτρεψαν την κατασκευή παραπάνω από 300. Τα περισσότερα ταξίδεψαν προς Μέση Ανατολή, οπότε καλή τύχη σε όποιον προσπαθήσει να αποκτήσει ένα.

Infiniti FX50

Ίσως το θυμάσαι από την επετειακή έκδοση με το όνομα του Sebastian Vettel στην ούγια. Ξεχώριζε από το λευκό περλέ χρώμα, τις 20αρες ζάντες, την χαμηλωμένη ανάρτηση, το μεγάλο spoiler και την παπάτζα ότι το στήσιμο είχε αναλάβει ο –τότε δις- παγκόσμιος πρωταθλητής F1. Διέθετε και τα ίδια άλογα με την Μ3 Ε92 (420 ντε).

Εμείς θα προτιμήσουμε το ορίτζιναλ FX50, με τους 390 ίππους και το συνδυασμό άνεσης-έφεσης στα μπασίματα της ανάρτησης. Περισσότερο στο δεύτερο έτεινε βέβαια, μιας και η ποιότητα κύλισης ήταν στα μείον. Ο 5λιτρος V8 από την άλλη, όχι.

Ικανός για 0-100 σε 5.6” και τελική ταχύτητα 240 χλμ/ώρα, μετέτρεπε το Infiniti σε κυνηγό Nissan 370Z σε στροφές και ευθείες, πάντα με την ευγενική χορηγία ενός συστήματος τετρακίνησης καταβολών Nissan GT-R (λίγη σχέση είχε, αλλά δεν χαλάμε χατίρια).

Mercedes ML55 AMG

Μπροστά σου στέκει αγέρωχη η αρχή του Κακού. Όχι των εκτός δρόμου οχημάτων που ζηλεύουν τα GTis. Των πολυτελών SUVs γενικότερα. Το μοντέλο που γέννησε μια κατηγορία, την οποία τσακίστηκαν να κατακλύσουν σχεδόν άπαντες οι κατασκευαστές στα χρόνια που ακολούθησαν το μακρινό 1997 (γεράσαμε ωρέ).

Το σκεπτικό πίσω από την ML Class ήταν απλούστατο: τα SUVs πουλάνε σαν μουρλά στις ΗΠΑ. Πουλάνε κι οι Mercedes. Γιατί να μην φτιάξουμε κάτι που να τα συνδυάζει; Kαι εγένετο το πρώτο executive ψιλο-off roader, από Αμερικανούς για Αμερικανούς και όχι μόνο. Τα προβλήματα αξιοπιστίας και ποιότητας στα μοντέλα που άφηναν τη γραμμή παραγωγής στην Alabama υπήρξαν μνημειώδη, αλλά δεν εμπόδισαν την ΜL να γίνει παγκόσμιο χιτ.

Η AMG έβαλε μια έξτρα πινελιά μοναδικότητας το 2000, τοποθετώντας τον V8 των 5.4 λίτρων από την Ε55 κάτω από το καπό του τετρακίνητου μοντέλου. Οι 347 ίπποι και τα 51 κιλά ροπής, εκτίναζαν τους 2.1 τόνους της Merc στα πρώτα 100 χλμ/ώρα σε 6.3” και δεν σταματούσαν την «λιποαναρρόφηση» πριν τα 240 της τελικής. Tα φρένα ήταν ακόμα πιο σοκαριστικά, καθώς αρκούνταν σε 37 μέτρα για να κοκαλώσουν την ML από τα 100 χλμ/ώρα. Κοινώς, επιδόσεις επιπέδου Boxster S με τα διπλά κιλά.

Subaru Forester STI

H περίπτωση του Forester είναι λίγο γκρίζα ζώνη. Επίσημα παρουσιάστηκε στην 2η γενιά του, πάντα ως JDM, και με επιλεκτικές εξαγωγές σε κάποιες άλλες χώρες. Ωστόσο, είχαν κυκλοφορήσει αρκετά Forester 1ης γενιάς με αλλαγές στην εμφάνιση και αυξημένη απόδοση από τον 2λιτρο υπερτροφοδοτούμενο boxer. Ουσιαστικά ήταν ένα ολοκληρωμένο βελτιωτικό (μηχανικά και εμφανισιακά) πακέτο που τοποθετούσαν οι ανά τον κόσμο αντιπροσωπείες, το οποίο ανέβαζε την απόδοση από τα 177 στα 218 άλογα. Όσα και το Impreza GT δηλαδή.

Η Subaru Technica International καταπιάστηκε με το δημοφιλές crossover το 2004. Ο 2.5αρης turbo των 224 ίππων δέχτηκε με περισσή χαρά τις περιποιήσεις των μηχανικών, μεταλλασσόμενος στον κινητήρα που αργότερα πήρε θέση κάτω από το καπό του Impreza WRX STI FL (facelift) 2. Όχι μόνο αυτό, αλλά και λόγω διαφορετικής χαρτογράφησης απέδιδε 320 ίππους, 40 παραπάνω από το Ιmpreza.

Για το 0-100 ήθελε 0,2” λιγότερα από τον μικρό αδερφό (4.8 έναντι 5”) και η τελική του ήταν πάνω από 240 χλμ/ώρα. Βασικά, έπαιζε στα ίσα την Cayenne Turbo και έχανε οριακά από τις Turbo S και Μercedes ML63 AMG. Μπορούσε να κινηθεί και πιο εύκολα στο χώμα από το Impreza, για να τη «βλέπει» ο οδηγός McCrae χωρίς να σκέφτεται ότι θα τα σπάσει όλα από κάτω.

Toyota RAV4 TTE

Θυμάσαι για τη φάση της Chevrolet που λέγαμε πιο πάνω; Κάτι ανάλογο έπαθε κι η Toyota, όταν ακόμα έφτιαχνε αυτοκίνητα κι όχι προικιά με ρόδες.

Στις αρχές των 00’s που λες, οι Γιαπωνέζοι έπαθαν μια εμμονή με τρία γράμματα. Το «ΤΤΕ» ήταν απευθείας νύξη με τις επιτυχίες στο WRC, καθώς η Toyota Team Europe προετοίμαζε την Celica που παρά 300 μέτρα δεν κατέκτησε το πρωτάθλημα του 1998. Ευρύτερα γνωστή στο κοινό, ωστόσο, έγινε μέσω του compressor kit που τοποθετούσε στα περισσότερα μοντέλα της Toyota. Celica, Corolla και Yaris T Sport μαζί με το Lexus IS200, συνέθεταν την κομπρεσοράτη μονάδα ειδικών αποστολών. H απόδοση ήταν πάνω από τα 200 άλογα (220, πλην του Yaris που βρισκόταν κάπου στα 160), όμως ειδικά στον 1.8 VVTL-I των Celica και Corolla σφράγιζε μαεστρικά την «κουφάλα» της ροπής πριν τις 6.200.

Θα ήταν κρίμα να μην έμπαινε το κιτ στο GTi των SUVs, όπως αποκαλούνταν από σύσσωμο τον Ειδικό Τύπο το RAV4 2ης γενιάς. Το σφιχτό σετάρισμα της ανάρτησης και η τετρακίνηση με κεντρικό διαφορικό Torsen παρακαλώ, έκαναν τα 150 άλογα του 2λιτρου κινητήρα να μοιάζουν με ναυαγοσώστη σε πλαστική πισίνα. Την «παλίρροια» ανέλαβε να ανεβάσει ο μηχανικός υπερσυμπιεστής, με το τελικό αποτέλεσμα να γράφει 205 ίππους. Το 0-100 κατέβηκε από τα 9.6 στα 8.2” και η τελική βρέθηκε στις παρυφές των 220 χλμ/ώρα. Μπορεί να μην συγκρίνονται ως νούμερα με τα υπόλοιπα μοντέλα της λίστας, όμως το RAV4 TTE ήταν το λαϊκό παιδί που χάριζε χαμόγελα στο υποπολλαπλάσιο της τιμής τους.

VW Touareg W12 Sport

Πρώτος ξάδερφος του Q7 και κουμπάρος της Cayenne, το Touareg ήταν η εναλλακτική του λαού στις premium τζιπουριές. Για τους πολύ γρήγορους μεγαλοαστούς, το «εναλλακτικό» πήγαινε σε άλλα επίπεδα. Audi A8 W12 συγκεκριμένα (εδώ στα τουμπανιασμένα χέρια του Τζέσον Στάθαμ, να μην μπορεί να ξεφύγει από μια Ε200 Compressor).

Η ναυαρχίδα της Audi αποτέλεσε τον δότη καρδιάς για το κορυφαίο Touareg, δημιουργώντας ένα από τα πιο ιδιαίτερα μοντέλα της 20ετίας, ανεξαρτήτου κατηγορίας. Στον ντιζελοκίνητο κατακλυσμό ροπής του Q7 V12 TDI και τον supercar-ίστικο twinturbo V8 της Cayenne Turbo, το VW πρόταξε τα δωδεκακύλινδρα στήθη του 6.0λιτρου W12. Βέβαια, η αύρα υπεραυτοκινήτου δεν έλειπε καθώς ο συγκεκριμένος κινητήρας μας στο VW Nardo, το supercar της VW που έσπασε ρεκόρ ταχύτητας στην ομώνυμη πίστα και έκανε τελικά χώρο για την Bugatti Veyron.

Με ένα τέτοιο μοτέρ κάτω από το καπό του, ήταν αναμενόμενο πως οι 2+ τόνοι του Touareg δεν θα είχαν την ίδια βαρύτητα όταν το δεξί πεντάλ έβρισκε μοκέτα. Τα 5.9” για τα πρώτα 100 χλμ/ώρα δεν ήταν είδηση, ακόμα και για το 2002, καθώς το ξερό 5αρι της Cayenne έκλεβε όλα τα φώτα. Τα ηλεκτρονικά περιορισμένα 250 χλμ/ώρα και –κυρίως- η χροιά του W12 χάρισαν στο τεράστιο VW το δικό του κοινό. Από τα πλέον υποτιμημένα αυτοκίνητα του πρόσφατου παρελθόντος, από κοινού με το ομοαίματο Phaeton.

Εκτός συναγωνισμού (και πραγματικότητας): Lamborghini LM002

H τρέλα χωρίζεται σε διάφορα στάδια. Ένα από τα αρχικά εκδηλώνεται όταν, για παράδειγμα, θες να φτιάξεις ένα όχημα για τον στρατό και τοποθετείς μεγάλους V8 πίσω, δημιουργώντας ουσιαστικά μια 911 3 τόνων και το κέντρο βάρους στον Ψηλορείτη. Για κατανομή, ούτε ανέκδοτο με τον Τοτό.

Το επόμενο περιλαμβάνει πλήρη αναθεώρηση του σασί, μετακόμιση του κινητήρα μπροστά και επιλογή για στέγαση στο μηχανοστάσιο τον V12 της Countach. Αυτή είναι η απλοϊκή περιγραφή του LM002, αλλιώς «Rambo-Lambo». Ο στρατός (ούτε ο ιταλικός, ούτε των ΗΠΑ, ούτε των ) εκτίμησαν τις αρετές (βλέπε 450 άλογα) του 5.2 V12, δηλώνοντας κώλυμα λόγω μικρολεπτομερειών όπως έλλειψη ροπής χαμηλά, αυτονομία και ευαισθησία στις υψηλές θερμοκρασίες. Για τους εξαιρετικά γκαζιάρηδες πολεμόταβλους, οι Ιταλοί ετοίμασαν κι ένα πρωτότυπο με τον V12 7.2 λίτρων που χρησιμοποιούσαν στα powerboats (!) απόδοσης 600 ίππων.

Τόσο οι στρατιωτικοί, όσο και οι πολίτες έμειναν άλαλοι από τις επιδόσεις του φορτηγού από τη Sant’Agata. Εν έτει 1987, ένας Λεβιάθαν 3 τόνων να φτάνει τα 100 χλμ/ώρα από στάση σε 7.6” ήταν σενάριο για το The Running Man (ελληνιστί «Ο Άτρωτος», από τα διαμάντια του Arnie). Τα 220 χλμ/ώρα τελικής θα ταίριαζαν περισσότερο σε σκηνή καταστροφής από το Robocop, για αυτό και προτιμήθηκε να περιοριστούν σε 190.

Σήμερα αποτελεί από τα πιο cult και συλλεκτικά οχήματα που μπορεί να συλλέξει κανείς, εξ ου και οι τιμές που παίζουν αρκετά πάνω από τις 400.000.

Το 2004 κατάφερε να υπηρετήσει στον αμερικανικό στρατό, όταν η LM002 του Γιουντέι Χουσεΐν (πρωτότοκος κανακάρης του Σαντάμ) χρησιμοποιήθηκε σε προσομοίωση έκρηξης παγιδευμένου αυτοκινήτου. Περήφανα εκπεσεσούσα εν ώρα καθήκοντος.

#trending

#trending

Αξίζει να δεις
Featured

Περισσότερα νέα

Τα ηλεκτρικά θα κοστίζουν λιγότερο από αυτά με κινητήρες εσωτ. καύσης το 2027, αλλά θα έχουν πολύ μεγαλύτερο κόστος επισκευής

Το κόστος κατασκευής των ηλεκτρικών αυτοκινήτων μειώνεται ταχύτερα από ό,τι αναμένει η Ford και σύμφωνα με την πρόβλεψη της Gartner, μιας αμερικανικής εταιρείας τεχνολογικής...

Η Renault δεν θα προσφέρει μόνο ηλεκτρικά αυτοκίνητα από το 2030

Στις αρχές του 2022 η Renault είχε ανακοινώσει πως έως το 2030 η εταιρία θα μεταμορφωθεί σε μια αμιγώς ηλεκτρική εταιρία για την αγορά...

Η κατήγορος του Christian Horner έκανε επίσημη καταγγελία στη FIA

Νέο κεφάλαιο στην υπόθεση Christian Horner, με την γυναίκα κατήγορο να έχει κάνει επίσημη καταγγελία για τη συμπεριφορά του στη FIA, ενώ ετοιμάζεται να...
Autoblog.gr