Δεν θυμάμαι ποιος ακριβώς είπε την ατάκα που έμεινε στην ιστορία: “Αν φαίνεται σωστό, είναι σωστό” αλλά η αλήθεια είναι οτι στις περισσότερες περιπτώσεις αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Maserati 250F, McLaren MP4-4, Lotus 25 είναι μερικά από τα μονοθέσια που άφησαν ιστορία για τις επιδόσεις τους μέσα στις πίστες αλλά και την κλασσική τους πλέον ομορφιά!
Φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, δηλαδή άσχημα μονοθέσια που ήταν γρήγορα και πετυχημένα αλλά τα παραδείγματα είναι σαφώς λιγότερα. Δυστυχώς, η στατιστική λέει ότι το πιο πετυχημένο μονοθέσιο του 2012 θα ενταχθεί στην τελευταία κατηγορία -και το λέω αυτό γιατί μόνο η McLaren δεν έχει το χαρακτηριστικό ρύγχος-.
Αυτό όμως μου έδωσε μία ιδέα. Σίγουρα υπήρξαν στο πέρασμα της ιστορίας μονοθέσια τα οποία μόλις τα αντίκριζες ήθελες να βγάλεις τα μάτια σου για να μην αναγκαστείς ποτέ ξανά στη ζωή σου να αντικρίσεις παρόμοιο θέαμα. Έτσι κάθισα στον υπολογιστή μου, συνδύασα τις αναμνήσεις μου με την μηχανή αναζήτησης και έκανα μία λίστα με τα πιο άσχημα μονοθέσια που μπόρεσα να θυμηθώ και να βρω. Πριν ξεκινήσω να ξεκαθαρίσω κάτι. Καταλαβαίνω απόλυτα ότι ως έναν βαθμό το θέαμα που θα βλέπουμε φέτος οφείλεται στους κανονισμούς.
Αν ρωτήσεις τις ομάδες, θα κατηγορήσουν τους “νομοθέτες”, αν ρωτήσεις τους “νομοθέτες”, θα κατηγορήσουν τις ομάδες. Στην προκειμένη περίπτωση, δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Η λίστα φτιάχθηκε με αποκλειστικό κριτήριο την ομορφιά, το πόσο δυσαρεστεί το μάτι αυτό που βλέπει. Δεν με ενδιαφέρουν ούτε οι κανονισμοί, ούτε οι επιτυχίες που μπορεί να είχε το εκάστοτε μονοθέσιο, ούτε καν το πόσο επαναστατικό και ριξηκέλευθο ήταν! Η σειρά είναι απολύτως τυχαία:
Toleman TG181, 1981
Η TG181 ήταν το πρώτο μονοθέσιο που κατασκεύασε η Toleman. Το σχέδιο ήταν του Rory Byrne και σίγουρα δεν διεκδικεί βραβεία ομορφιάς. Η TG181, ήταν υπέρβαρη, δεν είχε επαρκή ισχύ και δεν έχει να δείξει τίποτα για τα δύο χρόνια που έτρεξε!
Για την ιστορία, η Toleman έμεινε γνωστή ως “η ομάδα με την οποία έκανε το ντεμπούτο του το 1984 ο Ayrton Senna” και “η ομάδα που το 1985 έγινε η Benetton Formula”
March 711, 1971
H March Engineering ήταν η εταιρία που είχε ιδρύσει ο Max Mosley μαζί με τους Alan Rees, Graham Coaker και Robin Herd το 1969. Το 1971, o Frank Costin σχεδίασε την March 711 με την ευμεγέθη εισαγωγή πίσω από τον οδηγό και την περίεργη, οβάλ, υπερυψωμένη εμπρός αεροτομή.
Το μονοθέσιο τερμάτισε τέσσερις φορές στη δεύτερη θέση για να καταλάβει τελικά και την δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα οδηγών με τον Ronnie Peterson στο τιμόνι.
Eifelland 21, 1972
Εδώ σοβαρεύουν τα πράγματα. Έχουμε μία ομάδα που πήρε το όνομά της από τον ιδρυτή της που ήταν πετυχημένος κατασκευαστής τροχόσπιτων και ένα μονοθέσιο που σχεδιάστηκε από έναν γερανό με ιταλικό όνομα, τον Luigi Colani. Εισαγωγή μπροστά από τον οδηγό, που οδηγούσε τον αέρα γύρω από το cockpit στον κινητήρα και ένα καθρέφτης, κεντρικά τοποθετημένος ακριβώς μπροστά από τον οδηγό!
Το μονοθέσιο είχε προβλήματα ψύξης, αεροδυναμικής και αξιοπιστίας με αποτέλεσμα πολλά από τα εξαρτήματά του να αντικατασταθούν με τα αρχικά της March. Περιττό να σας πω ότι η ομάδα αγωνίστηκε για μία και μόνο σεζόν…
McLaren Mercedes MP4-10, 1995
Κλασική περίπτωση “Τι σκεφτόσασταν;”. Ρύγχος στο σχήμα βελόνας -έτσι λέγανε τουλάχιστον- και μία bonus πτέρυγα πάνω στο κάλυμμα του κινητήρα. Πέρα από το περίεργο σχήμα όμως το μονοθέσιο έχει και ένα ακόμα αστείο περιστατικό στο resume του. Ήταν η χρονιά που η McLaren έπεισε τον Nigel Mansell να γυρίσει από την “σύνταξη” για να βοηθήσει την ομάδα.
Παρότι όμως το μονοθέσιο ήταν αρκετά μεγάλο, ο Mansell δεν χωρούσε στο στενό cockpit και αναγκάστηκε να χάσει τους δύο πρώτους αγώνες της σεζόν μέχρι η ομάδα να κατασκευάσει ένα φαρδύτερο. Η επιστροφή του κράτησε μόλις δύο αγώνες καθώς μετά ο Mansell αποχώρησε και πάλι αηδιασμένος από την έλλειψη ανταγωνιστικότητας.
Ensign N179, 1979
Ααααααχ εφευρετικότητα…Τόσο ωραία όταν δουλεύει, τόσο γελοία όταν φαίνεται κάπως έτσι… Μην με ρωτήσετε για την Ensign Racing, ένα θα σας πω, 133 Grand Prix, μόλις 19 πόντοι! Όμως κάπου στο 1979, οι σχεδιαστές της Βρετανικής ομάδας είχαν την αναλαμπή να ξεφορτωθούν τα ψυγεία από τα πλάγια των μονοθεσίων για να βελτιστοποιήσουν την αεροδυναμική τους.
Που όμως να τα βάλουν; Δεν ξέρω ποιανού ιδέα ήταν να τα βάλουν στο ρύγχος του αυτοκινήτου αλλά όπως μπορείτε να καταλάβετε δεν ήταν και πολύ πετυχημένη!
Ferrari 312 B3 “Spazzaneve”, 1972
Κάπου στα τέλη του 1972, η Ferrari άρχισε να δοκιμάζει την 312 B3 για την επερχόμενη σεζόν με την ελπίδα ότι ένα ριζοσπαστικό σχέδιο θα φέρει ξανά την ιταλική εταιρία στο προσκήνιο. Η 312 Β3 γρήγορα πήρε το προσωνύμιο “εκχιονιστικό” -δεν νομίζω ότι χρειάζεται να επεκταθώ ιδιαίτερα στους λόγους-.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν πάτησε ποτέ τις ρόδες της σε πίστα καθώς το όλο project μεταφέρθηκε στο πειραματικό τμήμα της Scuderia και αντικαταστάθηκε από ένα σαφώς πιο συντηρητικό σχέδιο. Το περίεργο είναι ότι ενώ κάθε σχεδόν πειραματικό project της Scuderia έχει μία θέση κάπου στο εργοστάσιο, η 312 B3 “Spazzaneve” πωλήθηκε σε ιδιώτη! Λες και ντρέπονταν για αυτήν…δεν καταλαβαίνω γιατί!
Cosworth F1, 1969
H Cosworth προσπάθησε να μπει στην F1 και σαν ολοκληρωμένη ομάδα εκτός από την παροχή κινητήρων. Το μονοθέσιο σχεδιάστηκε από τον Robin Herd -μετέπειτα συνιδρυτής της March Engineering όπως σας είπα πιο πάνω- και χρησιμοποιούσε ένα περίεργο κράμα ξύλου και αλουμινίου με την ονομασία Mallite για το αμάξωμα, θα ήταν τετρακίνητο και ο κινητήρας θα ήταν μία εκδοχή του γνωστού DFV από μαγνήσιο.
Δυστυχώς με την φυγή του Herd το project ακυρώθηκε και ποτέ δεν μάθαμε για τι ήταν ικανό. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι ήταν άσχημο!&