Τα πάνω κάτω φέρνει απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών όσον αφορά στις θέσεις πάρκινγκ στις πιλοτές των πολυκατοικιών, καθώς, σύμφωνα με αυτή, η πιλοτή αποτελεί κοινόχρηστο χώρο που είναι εκμεταλλεύσιμος μόνο από τους ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων και απαγορεύεται να χρησιμοποιείται από τρίτους.
Η απόφαση ορίζει επίσης ότι σε περίπτωση που οποιοσδήποτε μη ένοικος της πολυκατοικίας που έχει αποκτήσει θέση πάρκινγκ με συμβολαιογραφική πράξη, αφήνει το αυτοκίνητό του στους χώρους της πιλοτής, τότε κινδυνεύει με πρόστιμο και κράτηση.
Η απόφαση αυτή ελήφθη μετά από προσφυγή ιδιοκτήτριας διαμερίσματος πολυκατοικίας στο κέντρο της Αθήνας, η οποία ζητούσε να σταματήσουν τρίτοι να παρκάρουν τα οχήματά τους εκεί.
Υποχρεώνει μάλιστα τρεις ιδιώτες που χρησιμοποιούν την πιλοτή της συγκεκριμένης πολυκατοικίας να σταματήσουν να παρκάρουν τα οχήματά τους εκεί.
Η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας είναι άμεσα εκτελεστή, ενώ σε αυτήν υπογραμμίζεται χαρακτηριστικά ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να παραχωρηθεί η αποκλειστική χρήση στάθμευσης αυτοκινήτου της πιλοτής, εφόσον η γυναίκα που προσέφυγε στη δικαιοσύνη, αν και είναι κάτοχος διαμερίσματος, δεν έχει χώρο για να σταθμεύσει το δικό της αυτοκίνητο.
Μάλιστα, το δικαστήριο απειλεί τους τρεις εκ των τεσσάρων κατόχων θέσεων στάθμευσης (σε βάρος των οποίων στρεφόταν η αγωγή) με χρηματική ποινή 1.000 ευρώ και προσωπική κράτηση ενός μηνός για κάθε παράβαση της απόφασης.
Η υπόθεση έφτασε στη Δικαιοσύνη μετά από προσφυγή ιδιοκτήτριας διαμερίσματος και αποθήκης σε πολυκατοικία της Αθήνας. Η προσφεύγουσα, επικαλέστηκε ότι με προγενέστερη δικαστική απόφαση είχε κριθεί ότι «οι θέσεις στάθμευσης της πιλοτής αποτελούν αυτοτελείς οριζόντιες ιδιοκτησίες, διότι ο χώρος της πιλοτής ή ανοικτά τμήματα του χώρου αυτού δεν είναι δυνατόν να αποτελέσουν αντικείμενο διαιρεμένης ιδιοκτησίας και, συνεπώς, οι χώροι της πιλοτής ανήκουν στα κοινόχρηστα μέρη της οικοδομής».
Επιπλέον, με την αγωγή της, η προσφεύγουσα επικαλούνταν ότι στην προκειμένη περίπτωση οι συμβολαιογραφικές πράξεις δεν μπορούν να ισχύσουν όσον αφορά την αποκλειστική χρήση των επίδικων θέσεων στάθμευσης στους εναγόμενους, διότι δεν έχουν στην κυριότητά τους άλλη οριζόντια ιδιοκτησία, διαμέρισμα ή αποθήκη για να έχουν δικαίωμα χρήσης στις κοινόχρηστες θέσεις. Όσον αφορά στο τέταρτο άτομο, σε βάρος του οποίου στρεφόταν η αγωγή, είχε στην κυριότητά του μόνο την αποθήκη του υπογείου, που αποτελεί βοηθητικό χώρο. Όπως τόνιζε η προσφεύγουσα, ούτε σε αυτήν την περίπτωση μπορούσε να παραχωρηθεί εγκύρως η αποκλειστική χρήση θέσης στάθμευσης αυτοκινήτου της πιλοτής, εφόσον η ίδια, αν και ιδιοκτήτρια διαμερίσματος, δεν διέθετε θέση στάθμευσης.
Με αυτό το σκεπτικό, προηγούμενο δικαστήριο είχε ακυρώσει αμετάκλητα τα συμβόλαια μεταβίβασης των θέσεων στάθμευσης στους τρεις πρώτους εναγόμενους. Με την προσφυγή της στη Δικαιοσύνη, η ιδιοκτήτρια ζητούσε τόσο την επιβολή προστίμου όσο και την προσωπική κράτηση των τριών κατόχων των θέσεων στάθμευσης.
Το Πολυμελές Πρωτοδικείο της Αθήνας έκρινε ότι από το σύνολο του αποδεικτικού υλικού, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται φωτογραφίες και μαρτυρικές καταθέσεις, καταδεικνύεται ότι οι εν λόγω ιδιοκτήτες κάνουν χρήση των θέσεων στάθμευσης, παρά το γεγονός ότι ήδη έχει κριθεί αμετακλήτως ότι τα συμβόλαια κυριότητάς τους είναι άκυρα.
Συνεπώς, η αγωγή της ιδιοκτήτριας πρέπει να γίνει δεκτή, καθώς και να υποχρεωθούν να παύσουν να σταθμεύουν τα οχήματά τους στην πιλοτή της συγκεκριμένης πολυκατοικίας, καθώς και να παραλείπουν τη στάθμευση αυτών στο μέλλον.
Σε περίπτωση που δεν σεβαστούν την απόφαση, το δικαστήριο όρισε ότι θα τους επιβληθεί χρηματική ποινή 1.000 ευρώ και προσωπική κράτηση ενός μηνός για κάθε παράβαση της απόφασης, δηλαδή για κάθε φορά που θα παρκάρουν στην πιλοτή.
Από την μεριά του, δίκαιη χαρακτηρίζει την απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών σχετικά με τη χρήση των χώρων στάθμευσης ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτήτων Ακινήτων, Στράτος Παραδιάς, που μίλησε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Όπως λέει ο κ. Παραδιάς πρόκειται για μια απόφαση που δεν φέρνει κάποια επανάσταση στην ισχύουσα κατάσταση σχετικά με τη χρήση των χώρων στις πυλωτές αλλά αποδίδει την ισχύουσα νομολογία.
Η απόφαση αφορά ιδιοκτήτες που είχαν κάνει αγοραπωλησίες που έγιναν προ του 1981 καθώς στη συνέχεια, αυτού του τύπου οι αγοραπωλησίες απαγορεύτηκαν με νόμο. Παράλληλα, η απόφαση σε καμία περίπτωση δεν επηρεάζει τους ενοικιαστές μιας πολυκατοικίας, που έχουν θέσεις στάθμευσης.
Αφορά το νομικό πρόβλημα που έχουν ορισμένες θέσεις στάθμευσης, λίγες, σε πολύ παλιές πολυκατοικίες, κυρίως πολυκατοικίες που χτίστηκαν προ του 1981, οπότε για πρώτη φορά απαγορεύτηκε νομοθετικά μέσα στον ανοικτό χώρο της πυλωτής να κατασκευάζονται ανοικτές θέσεις στάθμευσης στον κοινόχρηστο χώρο στις οποίες νομικά να αποδίδεται η ιδιότητα της χωριστής ιδιοκτησίας με χιλιοστά επί του οικοπέδου,
εξηγεί ο κ. Παραδιάς.
Και συνεχίζει λέγοντας ότι με το παλιότερο καθεστώς, μπορούσε κάποιος να είναι ιδιοκτήτης μιας θέσης στάθμευσης σε μια πυλωτή, χωρίς να είναι ιδιοκτήτης χώρου κύριας χρήσης στο ίδιο κτίριο όπως είναι μια κατοικία και να διαμένει για παράδειγμα σε απέναντι πολυκατοικία. “Αυτό που συστηματοποίησε η νομολογία είναι ότι οι θέσεις στάθμευσης που υπάρχουν στην πυλωτή πρέπει να ανήκουν και να εξυπηρετούν τους ενοίκους του κτιρίου, μόνο και αποκλειστικά”, εξηγεί ο κ. Παραδιάς.
Με λίγα λόγια, αυτό που ξεκαθαρίζει τώρα η απόφαση του Πρωτοδικείου είναι ότι η ανοικτή θέση στάθμευσης σε μια πυλωτή δεν αποτελεί αυτοτελές περιουσιακό στοιχείο.
Αυτές οι θέσεις δεν αποτελούν πια ξεχωριστά περιουσιακά στοιχεία αλλά είναι παρακολουθήματα διαμερισμάτων της πολυκατοικίας. Το 95% των θέσεων στάθμευσης που βλέπουμε στις πυλωτές, ανήκουν σε κάποιο διαμέρισμα και δεν μεταβιβάζονται σαν ξεχωριστό περιουσιακό στοιχείο. Μεταβιβάζονται ως “πακέτο” με το αντίστοιχο διαμέρισμα. Δηλαδή, αυτός που αγοράζει ένα διαμέρισμα, παίρνει μαζί και μια ανοιχτή θέση στάθμευσης στην πυλωτή όχι ως ξεχωριστό περιουσιακό στοιχείο αλλά ως παρακολούθημα του διαμερίσματος,
προσθέτει.
Καμία αλλαγή δεν προβλέπεται για τις θέσεις που είναι σε υπόγειο πάρκινγκ, αλλά και σε ισόγειο που είναι κλειστές όμως με γκαραζόπορτα.
Έγκυρη είναι η αγορά όλων των θέσεων στάθμευσης στο υπόγειο μιας πολυκατοικίες, είτε είναι ανοικτές είτε είναι κλειστές. Όλες οι κλειστές θέσεις στάθμευσης στο ισόγειο, αυτές δηλαδή που από την κατασκευή του κτιρίου είναι δίπλα από την πυλωτή και είναι κλειστές με γκαραζόπορτα ή άλλο τρόπο αποτελούν ξεχωριστές ιδιοκτησίες νόμιμες με ξεχωριστά χιλιοστά. Ιδιοκτήτης τους μπορεί να είναι τόσο κάποιος που μένει μέσα στην πολυκατοικία, όσο και κάποιος που μένει σε ένα άλλο κτίριο,
λέει ο κ. Παραδιάς και διευκρινίζει ότι σύμφωνα με απόφαση του Άρειου Πάγου είναι επίσης νόμιμες οι θέσεις που ναι μεν αρχικά πουλήθηκαν, αγοράστηκαν ή μεταβιβάστηκαν σαν ξεχωριστά περιουσιακά στοιχεία μέσα στην πυλωτή, αλλά ο ιδιοκτήτης τους είναι ταυτόχρονα και ιδιοκτήτης ενός χώρου κύριας χρήσης μέσα στην ίδια οικοδομή.
Ο Άρειος Πάγος απεφάνθη ότι αν και η απόκτηση αυτής της θέσης είναι άκυρη νομικά καταρχήν, αλλά επειδή αν το γνώριζαν οι συμβαλλόμενοι ότι είναι άκυρη θα ήθελαν να την αποκτήσουν αυτή ως παράρτημα του διαμερίσματος που έχουν αγοράσει, θεωρείται ότι κατά μετατροπή ενέργειας, ισχύει.
Όσοι, ωστόσο, έχουν μια θέση στάθμευσης σε πολυκατοικία όπου δεν είναι ιδιοκτήτες χώρου κύριας χρήσης, έχουν έναν τρόπο μόνο για να την σώσουν: να αγοράσουν ένα διαμέρισμα έτσι ώστε να μην κριθεί άκυρη η ιδιοκτησία τους.