H McLaren έχει στο βιογραφικό της ένα από τα καλύτερα και γρηγορότερα supercars που πάτησαν στους δρόμους του πλανήτη μας, την F1. Εκ των πραγμάτων είναι εξαιρετικά σπάνιο, αφού κατασκευάστηκαν μόλις 106 αυτοκίνητα (είτε αγωνιστικά είτε δρόμου) και στο χρηματιστήριο αυτοκινήτων είναι εξαιρετικά δυνατό “χαρτί”, με τελευταίο παράδειγμα μια υπερσπάνια F1 LM-Spec που πωλήθηκε πέρυσι για 19.805.000 δολάρια.
Από τα 106 αυτοκίνητα που βγήκαν από το εργοστάσιο της εταιρίας, τα μόλις 5 ήταν στην ακόμα πιο δυσεύρετη και σκληροπυρηνική έκδοση LM, ενώ μερικά άλλα έχουν μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία πίσω τους, όπως θα δεις στο παραπάνω video.
F1 με αριθμό πλαισίου #61
To αυτοκίνητο με αριθμό πλαισίου #61 είναι ένα από τα πιο διάσημα, καθώς μέχρι το 2015 ανήκε στον γνωστό Βρετανό ηθοποιό Rowan Atkinson. O “mr. Bean” λέγεται ότι την πουλούσε έναντι 8 εκατ. λιρών Αγγλίας, έχοντας διανύσει με αυτή περίπου 41.000 μίλια (66.000 χλμ). Την είχε αγοράσει καινούρια το 1997, επιλέγοντας ένα ιδιαίτερο μωβ χρώμα, αλλά την τράκαρε ελαφρώς το 1999, όταν έπεσε πίσω από ένα Rover Metro.
To 2011, όμως, ο Atkinson ξανά τράκαρε το αυτοκίνητο του, αλλά αυτή τη φορά ο λογαριασμός ήταν μεγάλος, καθώς η ασφαλιστική εταιρία έδωσε -τότε- στη McLaren το ποσό των £910.000 (€1.075.000), ώστε οι μηχανικοί στο Woking να του την κάνουν καινούργια, 3 φορές περισσότερα χρήματα από το προηγούμενο ρεκόρ πιο ακριβής επιδιόρθωσης.
F1 με αριθμό πλαισίου #11R
Συνεχίζοντας, το αυτοκίνητο με αριθμό πλαισίου #11R κρύβει πολύ ίντριγκα. Η Mercedes, όπως είναι γνωστό αγωνίστηκε στο FIA GT Championship το 1997 με την CLK GTR, αλλά ενδιαφέρον έχει το γεγονός πως από την στιγμή που χαράχθηκε η πρώτη γραμμή στον σχεδιαστικό πίνακα μέχρι τον πρώτο αγώνα της season πέρασαν μόλις 6 μήνες!
Στη φωτογραφία βλέπεις την πρωτότυπη CLK GTR από ένα test στη Jarama. Αυτό που έχει όμως ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι πως κάτω από το αμάξωμα που βλέπεις στη φωτογραφία –που σε καμία περίπτωση δεν θυμίζει CLK GTR- βρίσκεται το σασί της McLaren F1 GTR.
Ναι, για να επισπεύσει λίγο το πρόγραμμα εξέλιξης του ολοκαίνουριου αγωνιστικού της, η Mercedes χρησιμοποίησε το σασί του καλύτερου αγωνιστικού που έτρεχε εκείνη την περίοδο στις πίστες. Φυσικά εκείνη την εποχή η συνεργασία των δύο εταιριών μόλις είχε αρχίσει να διαμορφώνεται οπότε δεν υπήρχε η επιλογή του να σηκώσει το τηλέφωνο η Mercedes, να πάρει την McLaren και να τους πει να στείλουν μία F1 GTR στο εργοστάσιο. Έτσι η Merc αναγκάστηκε να αγοράσει την F1 GTR της ιδιωτικής ομάδας Larbre Competition. Αφού την αγόρασε, την έγδυσε, αντικατέστησε τον V12 της BMW με τον δικό της εξάλιτρο LS600 και την έντυσε με αυτό που βλέπεις για να δοκιμάσει την αεροδυναμική απόδοση της ανύπαρκτης μέχρι εκείνη τη στιγμή CLK GTR. Στη Jarama έσπαγε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο μέχρι που παρουσίασε προβλήματα ψύξης τα οποία έλυσε ο Bernd Schneider στέλνοντάς την στα χωράφια.
Αφού τελείωσε την δουλειά της με το #11R chassis, το ξαναέντυσε, του φόρεσε τον κανονικό του κινητήρα και το δημοπράτησε (όχι η ίδια η Mercedes προφανώς) μέσω του οίκου Sotheby’s στο Μονακό. Παρεμπιπτόντως το #11R chassis τώρα είναι βαμμένο πορτοκαλί-μαύρο, βρίσκεται στην Μ. Βρετανία και διαθέτει πινακίδες για τον δρόμο Η Mercedes χρειάστηκε μόλις 3 αγώνες μέχρι να καταφέρει να νικήσει την McLaren F1 FTR στο GT Championship του 1997, και αυτό κυρίες και κύριοι δείχνει την αξία του reverse engineering όταν γίνεται σωστά!
F1 με αριθμό πλαισίου #04
Συνεχίζω με τη McLaren F1 με αριθμό πλαισίου #043. Το 1995 και μόλις δύο μήνες πριν την πρώτη συμμετοχή της F1 στον 24ωρο αγώνα του Le Mans, η McLaren δέχθηκε ένα τηλεφώνημα από την Ιαπωνία και τον Motokazu Sayama, o οποίος ήταν ιδιοκτήτης της κλινικής Ueno στην Ιαπωνία και ένθερμος λάτρης της βρετανικής εταιρίας. Ο Sayama ήθελε να τοποθετήσει τα λογότυπα της κλινικής του σε ένα από τα έξι αγωνιστικά που θα έτρεχαν στο Le Mans το 1995, αλλά η απάντηση που πήρε από την McLaren ήταν αρνητική, καθώς όλα ήταν πουλημένα. Ο Sayama, όμως, δεν δεχόταν το “όχι” ως απάντηση, γι’αυτό και ζήτησε από την εταιρία να προετοιμάσει αγωνιστικά μια άλλη F1 GTR, ώστε να τρέξει στον αγώνα. Όλα αυτά, λιγότερο από δύο μήνες πριν την έναρξη του.
Το πρόβλημα ήταν ότι δεν υπήρχε άλλο αυτοκίνητο, καθώς όλες οι F1 GTR που είχε κατασκευάσει, θα έτρεχαν στον αγώνα. Το μόνο αυτοκίνητο που υπήρχε, ήταν το πρωτότυπο δοκιμών της F1, που χρησιμοποίησε η McLaren για την εξέλιξη του, με αριθμό πλαισίου #01R. H McLaren δέχτηκε να την μετατρέψει, αλλά έβαλε έναν όρο. Αν το συγκεκριμένο αυτοκίνητο κερδίσει τον αγώνα, η εταιρία θα κρατήσει την κατοχή του, ενώ αν πάρει οποιαδήποτε άλλη θέση εκτός της 1ης, ο Sayama θα την πάρει δωρεάν. Η κατασκευή του αυτοκινήτου ολοκληρώθηκε μόλις έξι εβδομάδες πριν τον αγώνα, και τελικά το αυτοκίνητο είδε πρώτο την καρό σημαία. Έτσι, η McLaren κατασκεύασε μια νέα F1 -την #043- για τον Sayama, στον ίδιο χρωματισμό με το αγωνιστικό και ο Ιάπωνας την πήρε σπίτι του.
Οι 10 F1 του Σουλτάνου του Μπρουνέι
Οι υπόλοιπες F1 ανήκουν στον Σουλτάνο του Μπρουνέι, ο οποίος είχε αγοράσει 10! Πέντε εξ’αυτών ήταν αυτοκίνητα δρόμου, μια κόκκινη (#04), μια μαύρη (#05), μια κίτρινη (#14), μια μπλε (#008) και μια γκρι (#002). Η κόκκινη τράκαρε σοβαρά και χρησιμοποιήθηκε για ανταλλακτικά, η μαύρη και η κίτρινη έμειναν για λίγο στην ιδιοκτησία του Σουλτάνου, με την μαύρη να ανήκει σήμερα στον Chris Evans, με την κίτρινη να βάφεται τελικά άσπρη και φοράει το αεροδυναμικό πακέτο υψηλής κάθετης δύναμης.
Αυτό σημαίνει ότι ο Σουλτάνος έχει σήμερα δύο F1, με την γκρι να είναι το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής που κατασκεύασε η McLaren. Ο Σουλτάνος, όμως, έχει στην κατοχή του τρεις F1 LM, εκ των οποίων η LM1 και η LM4 είναι βαμμένες ακριβώς στο ίδιο χρωματισμό και οι μοναδικές που δεν είναι βαμμένες στο χαρακτηριστικό πορτοκαλί της εταιρίας, με την LM5 να είναι στο Papaya Orange. Ο Σουλτάνος, όμως, κατέχει και μια από τις τρεις F1 GT (#54F1GT), και μια αγωνιστική F1 GTR (#09R), η οποία είναι βαμμένη στο ίδιο χρώμα με αυτή που κέρδισε το Le Mans το 1995, στα χρώματα της Ueno Clinic.