Σε κάτι παραπάνω από δύο βδομάδες, ξεκινάει στην μακρινή Αυστραλία, στην πίστα Eastern Creek, το World Time Attack Challenge. Ξέρω ότι για τους περισσότερους από εσάς, ο κόσμος του time attack είναι σχετικά άγνωστος και δεν σας αδικώ. Όσον αφορά στα motorsports, η Ελλάδα είναι πάρα πολύ πίσω. Είμαστε ακόμα στο στάδιο του street racing ενώ η πλειοψηφία των προηγμένων –τουλάχιστον στον συγκεκριμένο τομέα- χωρών έχει προχωρήσει στις πίστες, με οργάνωση, marshals, ιατρικό προσωπικό σε αναμονή και όλα τα συναφή… Τέλος πάντων, δεν είναι στις προθέσεις μου να κάνω κήρυγμα ή κάτι τέτοιο οπότε πίσω στο θέμα μας. Το World Time Attack Challenge είναι μία διοργάνωση που ξεκίνησε το 2010 με σκοπό να φέρει τους καλύτερους tuners από όλο τον κόσμο στο ίδιο μέρος, την ίδια στιγμή στο χρόνο με τις ίδιες συνθήκες για να παλέψουν για τον τίτλο του ταχύτερου βελτιωτικού οίκου. Φυσικά, ενώ η αρχική ιδέα ήταν πάρα πολύ καλή, τα οικονομικά προβλήματα που μαστίζουν όλο τον κόσμο, το γεγονός ότι το WTAC λαμβάνει χώρα στην Αυστραλία και κάποια μικροπροβλήματα στον σχεδιασμό έριξαν αρκετά τις συμμετοχές και κάποιος θα μπορούσε να πει ότι το WTAC δεν έχει την αίγλη ή το κύρος που θα έπρεπε να έχει. Για εμένα όμως, με δεδομένο ότι δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στον κόσμο είναι μία διοργάνωση που παρακολουθώ και ελπίζω να γιγαντωθεί. Ας δούμε λοιπόν ποιοι είναι οι διεκδικητές του τίτλου για αυτή τη χρονιά. Σίγουρα κάποια από τα μεγάλα ονόματα λείπουν αλλά οι συμμετοχές είναι κάτι παραπάνω από αξιόλογες!
Cyber Evo
Τι να πει κανείς για τον νικητή της διοργάνωσης για δύο συνεχόμενες χρονιές; Με οδηγό τον τρελό Eiji “Tarzan” Yamada, το Cyber Evo πήρε τον τίτλο για πρώτη φορά το 2010 με χρόνο 1.30.58 sec και επέστρεψε για να υπερασπιστεί το στέμμα το 2011. Τα κατάφερε, με χρόνο 1.28.85 sec και οι φήμες έλεγαν ότι το αυτοκίνητο αποσύρθηκε. Οι φήμες όμως ήταν αναληθείς και έτσι αυτό το φοβερό και τρομερό όχημα θα βρίσκεται για μία, τελευταία φορά στο Eastern Creek, με τον ίδιο φυσικά οδηγό, για να κάνει το 3 στα 3 πριν δώσει οριστικά τη θέση του στο Cyber GTR R35 που ετοιμάζει η ομάδα. Πηγαίνει όμως στην Αυστραλία με κάποιες σημαντικές αλλαγές. Η αρχική συνεργασία Cyber/Unlimited Works/Voltex διαλύθηκε. Την αεροδυναμική του τέρατος πλέον επιμελείται η C-West ενώ την προετοιμασία του αυτοκινήτου έχει αναλάβει η ομάδα που «γέννησε» το Cyber Evo, Garage HRS.
Ο κινητήρας του Evo είναι ο γνωστός 4G63 με το πλήρες kit της Tomei που ανεβάζει την χωρητικότητα στα 2,2 λίτρα και εξασφαλίζει την απαραίτητη αξιοπιστία. Το turbo είναι το υπέρ-ελαφρύ RX-6 της IHI και συνδυάζεται με κλειστού τύπου σκάστρα και υδρόψυκτη wastegate! Ο 4G63 έχει διατηρήσει την MIVEC κυλινδροκεφαλή που ταιριάζει στο στυλ οδήγησης του Tarzan ενώ stock είναι και το ψυγείο αφού καλύπτει τις ανάγκες ψύξης του κινητήρα και έχει το πλεονέκτημα του σημαντικά μικρότερου βάρους σε σύγκριση με άλλα aftermarket. Την εποπτεία του κινητήρα έχει πλέον ο άγραφος εγκέφαλος της Haltech με τεχνικούς της εταιρίας να «μετακομίζουν» στην Ιαπωνία για να βοηθήσουν στον προγραμματισμό. Η μετάδοση είναι 5 ταχυτήτων και αποτελείται από ίσια γρανάζια της PPG στο εργοστασιακό casing. Τα φρένα προέρχονται από την Brembo και αποτελούνται από εξαπίστονες monobloc δαγκάνες με τεράστιους –αγνώστων στοιχείων- δίσκους τόσο εμπρός όσο και πίσω. Οι αναρτήσεις, είναι ακριβώς ότι περιμένει κανείς σε γιαπωνέζικο time attack αυτοκίνητο: Tein Ultimate Spec Circuit Master Super Racing (δεν κάνω πλάκα, αυτό είναι το πλήρες όνομά τους) coilovers με ελατήρια Bestex ενώ σε αντίθεση με το ρεύμα, οι ζάντες δεν είναι της Volk, αλλά της AME, οι TM-02 σε διάσταση 18×10,5 και παρότι δεν είναι οι ελαφρύτερες στην κατηγορία τους, ο κατασκευαστής ισχυρίζεται κορυφαία στιβαρότητα. Σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες, το Cyber Evo αποδίδει λιγότερα από 700 άλογα στους τροχούς αλλά το βασικό του όπλο δεν ήταν ποτέ η δύναμη, ήταν το βάρος και με 1050 κιλά είναι από τα ελαφρύτερα στην διοργάνωση. Αναμφίβολα όμως την παράσταση θα κλέψει το bodykit της C-West. Έχω δει φωτογραφίες από την εξέλιξη και θα σας πω ένα μόνο πράγμα, μην περιμένετε διακριτικότητα! Το αν το Cyber Evo θα διατηρήσει τον τίτλο του δεν το ξέρουμε. Αυτό που σίγουρα ξέρουμε όμως είναι ότι θα παλέψει μέχρι το τελευταίο λεπτό!
RE Amemiya Hurricane RX-7
Τι γίνεται όταν συνδυάζεις δεκαετίες τεχνογνωσίας πάνω στους Wankel κινητήρες και πολύχρονη εμπειρία σε Super-GT αγώνες για να πετύχεις το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα σε έναν γρήγορο γύρο; Δεν ξέρω αλλά θα μάθουμε σύντομα αφού η RE Amemiya αποφάσισε να «κατεβάσει» το Hurricane RX-7 στην Αυστραλία για να διαγωνιστεί στο WTAC. Το συγκεκριμένο RX-7 μπορεί να το θυμάστε από το Tokyo Autosalon του 2011 όπου τράβηξε τα βλέμματα αλλά ο κ. Amemiya αποφάσισε να το μετατρέψει σε καθαρόαιμο αγωνιστικό για να δείξει τι μπορεί να κάνει απέναντι στους καλύτερους.
Το bodykit που «φοράει» το RX-7 είναι πρακτικά το ίδιο που φορούσαν τα Super-GT αγωνιστικά RX-7 από το 2006 έως το 2010. Όμορφο, επιθετικό αλλά ταυτόχρονα απόλυτα λειτουργικό να είστε σίγουροι ότι κάθε γραμμή πάνω του εξυπηρετεί κάποιον σκοπό. Η πλάκα είναι ότι αν το συγκρίνεις με άλλα bodykits στο WTAC, μοιάζει συντηρητικό! Κάτι παραπάνω θα ξέρει ο Amemiya. Στο μηχανοστάσιο βλέπουμε έναν τριρότορο 20B Wankel κινητήρα ο οποίος με την βοήθεια ενός T88-34D turbo της GReddy λέγεται ότι θα αποδίδει 700 αξιόπιστα άλογα. Όλη αυτή η δύναμη θα μεταφέρεται με ένα σειριακό εξατάχυτο Super-GT-spec κιβώτιο της Hewland στο περιορισμένης ολίσθησης διαφορικό και από εκεί στους πίσω τροχούς. Η ανάρτηση είναι φυσικά τύπου coilover και αποτελείται από αμορτισέρ της Quantum με εξωτερικό δοχείο λαδιού και ελατήρια της Swift σε προδιαγραφές της RE-Amemiya. Το ξεχωριστό σε αυτόν τον τομέα είναι ότι πρόκειται στην ουσία για ενεργητική ανάρτηση αφού ρυθμίζει το ύψος του αυτοκινήτου σε πραγματικό χρόνο για να εξουδετερώσει τις κλίσεις και να μεγιστοποιήσει την δράση των ground effects. Τα φρένα είναι της AP Racing εμπρός, με εξαπίστονες δαγκάνες σε πλευστούς δίσκους ενώ πίσω είναι τετραπίστονα της RE Amemiya. Το μειονέκτημα του Hurricane RX-7, όπως και άλλων αμαξιών είναι ότι είναι δικίνητα και θα δυσκολευτούν απέναντι στα τετρακίνητα κτήνη που θα βρουν απέναντί τους όμως η εμπειρία του Amemiya και η πολύχρονη ενασχόλησή αυτού και της ομάδας του σε κάθε μορφή motorsport μας κάνει να ελπίζουμε…
Scorch Racing Nissan S15
Συνεχίζουμε με τις συμμετοχές από την χώρα του ανατέλλοντος ηλίου με έναν από τους πιο δημοφιλής και πιο γρήγορους ιδιώτες που έχει δει η παγκόσμια σκηνή. Ο λόγος για τον “Under”Suzuki (το προσωνύμιο “under” το κόλλησε από την τάση για υποστροφή που είχαν οι πρώτες εκδοχές αυτού του αμαξιού) και το Nissan Silvia S15 που έχει βελτιώσει ο ίδιος, σε ένα γκαράζ δίπλα στο σπίτι του, δουλεύοντας παράλληλα ως φαρμακοποιός… πάθος είναι η πρώτη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό! Το S15 της Scorch Racing και του “Under” Suzuki επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στο WTAC έπειτα από μία ιδιαίτερα αξιόλογη πέμπτη θέση το 2011 με χρόνο 1.31.45 sec και ελπίζει για περισσότερα!
Το πώς θα τα καταφέρει είναι μία καλή ερώτηση. Ο SR20DET έχει «στολιστεί» με τα καλύτερα από τον κατάλογο της Tomei ενώ η κυλινδροκεφαλή έχει αντικατασταθεί με μία από τον SR20VE με μεγαλύτερες βαλβίδες και μεταβλητό χρονισμό και βύθισμα τόσο για την εισαγωγή όσο και για την εξαγωγή. Το turbo είναι το GTX3582R με υδρόψυξη από την Garrett που ανεβάζει έως και 2 bar πίεση με αποτέλεσμα ο κινητήρας να είναι ικανός για πάνω από 700 άλογα στους τροχούς! Το κιβώτιο, έπειτα από τις βλάβες του 2011 αλλάχθηκε με ένα ακριβότερο και καλύτερο Holinger RD6S, σειριακό, εξατάχυτο ενώ ο συμπλέκτης είναι τρίδισκος της ORC. Οι μεγαλύτερες αλλαγές όμως στο S15 εντοπίζονται στον τομέα της αεροδυναμικής. Σχεδόν ολόκληρο το αμάξωμα είναι κατασκευασμένο από dry carbon! Τόσο το splitter εμπρός, όσο και τα panels στο πίσω μέρος, ο διαχύτης, το πάτωμα αλλά και τεράστια αεροτομή είναι νέα και σύμφωνα με τον Suzuki χαρίζουν πολλά περισσότερα κιλά κάθετης δύναμης και σαφώς καλύτερη αεροδυναμική ισορροπία. Κατά τα άλλα, η ανάρτηση του αυτοκινήτου αποτελείται από αμορτισέρ της Bilstein με κωνικά ελατήρια της Hyperco και στα φρένα βρίσκουμε τετραπίστονες monobloc δαγκάνες της Brembo με δίσκους 340mm της Endless εμπρός και εργοστασιακές δαγκάνες και δίσκους από κάποιο GT-R πίσω. Αν πάντως το S15 του Suzuki μείνει μακριά από προβλήματα και κακοτοπιές να είστε σίγουροι ότι θα ανησυχήσει ισχυρότερους συνδυασμούς με πολλαπλάσιο budget και αν με ρωτάτε εμένα προσωπικά, πολύ καλά θα κάνει αφού πρόκειται για μία από τις πιο αγαπητές φυσιογνωμίες στα pit.
Team Top Fuel S2000RR
Για εσάς που παρακολουθείτε τα άρθρα μου, ίσως να θυμάστε ένα στο οποίο είχα παρουσιάσει δύο S2000. Ένα από αυτά τα δύο ήταν το Zero-1000 της Top Fuel, ένα πολύ εντυπωσιακό AP1 με βάρος κάτι παραπάνω από έναν τόνο και ιπποδύναμη που πλησίαζε τα 700 άλογα. Αυτό το S2000 κρατάει ακόμα αν δεν κάνω λάθος το record για FR αυτοκίνητο στην Tsukuba με χρόνο 55.3 sec, χρόνος ιδιαίτερα εντυπωσιακός για δικίνητο αυτοκίνητο. Από την «γέννηση» του WTAC, οι διοργανωτές προσπαθούσαν να πείσουν την Top Fuel να αγωνιστεί στην διοργάνωσή τους και επιτέλους, τον Δεκέμβριο του 2011, ο Yasuji Hirano, ο ιδιοκτήτης της Top Fuel είπε το ναι. Και μετά είπε και κάτι ακόμα: «Θα ανακατασκευάσουμε πλήρως το αυτοκίνητο γιατί θέλουμε να κερδίσουμε»!
Όταν είσαι στον ανταγωνισμό και ακούς ότι η Top Fuel θα κατεβάσει το S2000 στο Eastern Creek, ανησυχείς. Όταν μαθαίνεις ότι θα συνεργαστεί με την Voltex για να δουλέψουν πάνω στην αεροδυναμική, ανησυχείς πάρα πολύ! Το ήδη πάρα πολύ γρήγορο Zero-1000, γδύθηκε και δόθηκε πολύ έμφαση στη μείωση του βάρους. Ζυγίζοντας μόλις 1.030 κιλά, είναι λογικό να υποθέσουμε ότι θα πέσει κάτω από τον τόνο. Οι αναρτήσεις είναι χειροποίητες πλήρως ρυθμιζόμενες της Zeal ενώ τα φρένα είναι της Endless με monobloc δαγκάνες τόσο εμπρός όσο και πίσω! Ο κινητήρας είναι ο γνωστός F20C με αρκετά εργοστασιακά εξαρτήματα ακόμα μέσα του, όμως εκεί που μετράει έχει υποστεί μετατροπές/βελτιώσεις. Χιτώνια της Darton, σφυρήλατα πιστόνια και chromoly μπιέλες φροντίζουν για την αξιοπιστία γιατί όταν ανεβάζει πίεση η GT3540 της Garrett, δυσκολεύουν τα πράγματα για τα σωθικά του κινητήρα! Ιδιαίτερη προσοχή έχει δοθεί επίσης τόσο στη λίπανση όσο και την ψύξη. Ο κινητήρας αποδίδει πάνω από 700 άλογα, με προοπτικές για ακόμα παραπάνω αν χρειαστεί και συνδυάζεται με τρίδισκο συμπλέκτη της OS Giken και εξατάχυτο σειριακό κιβώτιο από την HKS. Αυτό όμως που θα κλέψει την παράσταση είναι χωρίς αμφιβολία το bodykit της Voltex. Έχοντας ήδη δύο νίκες με το Cyber Evo, ο Akihiro Nakajima, ο ιδιοκτήτης της Voltex θέλει και αυτός να πετύχει το 3 στα 3 και πιστεύει ότι το επηρεασμένο από τα Super-GT bodykit θα βοηθήσει την Team Top Fuel να πετύχει τον στόχο της που δεν είναι άλλος από την νίκη!
Panspeed RX-8
Η Panspeed πηγαίνει για τρίτη φορά στην Αυστραλία για να πάρει μέρος στον «αγώνα», αυτή τη φορά όμως με καινούριο αυτοκίνητο. Αποφάσισε ότι το RX-7 με το οποίο αγωνιζόταν τα τελευταία χρόνια δεν είναι πλέον ανταγωνιστικό και έτσι, τη θέση του παίρνει ένα RX-8. Μένει πιστή στη χώρα, μένει πιστή στη μάρκα αλλά εκτός από μοντέλο αλλάζει και φιλοσοφία. Πάνε οι τρελές ιπποδυνάμεις και τα σωληνωτά chassis, με αυτό το Mazda, η Panspeed αποφάσισε να δώσει βάρος στην αεροδυναμική και το χαμηλό βάρος!
Όπως και σε πολλά άλλα αγωνιστικά, τόσο το chassis όσο και η αεροδυναμική είναι εμπνευσμένα από το Super-GT. Το αυτοκίνητο μετατράπηκε από δεξιοτίμονο σε αριστεροτίμονο για να αδειάσει λίγος χώρος παραπάνω για την εισαγωγή και την εξαγωγή του κινητήρα. Μιας που το έφερε η κουβέντα, ο κινητήρας είναι ένας peripherally ported 20b με ιπποδύναμη που λέγεται ότι θα ξεπερνάει τα 500 άλογα. Σίγουρα το να τον ακούσεις να ουρλιάζει στην μεγάλη ευθεία του Eastern Creek θα είναι μία αξέχαστη εμπειρία. Μία ακόμα αλλαγή για την Panspeed, αφορά τη θέση του οδηγού όπου φέτος θα βρούμε τον Naoki Hattori, πρώην οδηγό Super-GT και Indy Car, έχει κάνει και δοκιμές για την F1 τη δεκαετία του ’90 ενώ ήταν για αρκετό καιρό δημοσιογράφος για το Best Motoring. Για την ώρα, ξέρουμε πάρα πολύ λίγα για την συμμετοχή της Panspeed στο WTAC. Στα πρώτα tests που έκανε στην πίστα του Fuji, η ομάδα ήταν ευχαριστημένη χωρίς ωστόσο να δίνει στη δημοσιότητα κάποιον χρόνο. Το μόνο που έλεγαν στους δημοσιογράφους είναι πως «είναι πιο γρήγορο από όσο νομίζετε…».
Redbrick Racing Evo VII
Για πρώτη φορά στην ιστορία του WTAC, θα υπάρχει αυτοκίνητο να αγωνιστεί για την τιμή της Ευρώπης. Ο λόγος για το Mitsubishi Evo VII της Redbrick Racing, ένα αμάξι που από πολλούς έχει χαρακτηριστεί το “Αγγλικό Cyber Evo”, κάτι που μόνο τιμή μπορεί να αποτελεί αν αναλογιστεί κανείς τις επιτυχίες του ιαπωνικού Evo. Και τι να πει κανείς για αυτό το αυτοκίνητο, από πού να αρχίσει και που να τελειώσει;
Το αμάξωμα έχει γδυθεί, έχει συγκολληθεί στα σημεία και αφού πετάχτηκαν όλα τα περιττά, επανασυναρμολογήθηκε. Εμπρός και πίσω, τα υποπλαίσια είναι custom, κατασκευασμένα από την Tracktive, όπως και τα ψαλίδια. Η χρήση carbon και τιτανίου είναι εκτενής για να κρατηθεί το βάρος χαμηλά. Το bodykit προέρχεται από την Voltex. Η ανάρτηση είναι της EXE-TC, πλήρως ρυθμιζόμενη και κατασκευασμένη στα standard του Group A στο WRC. Τα φρένα είναι DTM-spec, carbon-ceramics της AP Racing και οι ζάντες είναι carbon-magnesium της Dymag! Το budget για αυτό το αυτοκίνητο αγγίζει τον προϋπολογισμό ενός μικρού κράτους και δεν έχω φτάσει ακόμα στον κινητήρα. Την επιμέλεια αυτού έχει αναλάβει η Tracktive. O 4G63 είναι υπερκυβισμένος στα 2,2 λίτρα και περιλαμβάνει πολλά πράγματα από την Cosworth και από άλλους high-end κατασκευαστές. Από την αγγλική εταιρία προέρχονται τόσο η ECU όσο και το controller των διαφορικών. Την υπερτροφοδότηση έχει αναλάβει ένα τεράστιο Garrett GT42 turbo που ανεβάζει την ιπποδύναμη στο πολύ γενικό «πάνω από 800 άλογα». Στην μετάδοση βρίσκουμε ένα πεντατάχυτο, σειριακό κιβώτιο από την Drenth με paddle shifters και ένα τρίδισκο carbon συμπλέκτη από την AP Racing. Ξέρω ότι αυτή η παράγραφος είναι απλά ένας βομβαρδισμός πληροφοριών αλλά έπρεπε να σας δώσω να καταλάβετε για τι μηχάνημα μιλάμε. Αν καταφέρει η ομάδα της Redbrick Racing να βρει τις κατάλληλες ρυθμίσεις για το Eastern Creek, αυτό το Evo μπορεί να διεκδικήσει την πρωτιά!
ARK Design Skyline GTR
Υπήρχαν φόβοι ότι μετά την αποχώρηση του Sierra Sierra Evo, η Αμερική θα μείνει χωρίς εκπροσώπηση στο WTAC. Ευτυχώς όμως κάτι τέτοιο δεν θα γίνει αφού μία ομάδα πραγματικά λαμπρών μυαλών αποφάσισε να προσπαθήσει να υψώσει την αστερόεσσα στην μακρινή Αυστραλία. Eric Hsu, πρώην Product Development Engineer στην Cosworth, Tyler Hara, Principle Engineer στην Cosworth, Kyong Choi, Sales Manager στην Cosworth, Katsu Hibio, GTR γκουρού και Mike Kojima, πρώην TRD suspension engineer είναι κάποια από τα άτομα που απαρτίζουν την λεγόμενη Team USA. Το «όπλο» που διαλέξανε δεν είναι άλλο από ένα R32 GTR και από ότι μου λέει ο Eric, υπήρχαν λόγοι, σημαντικότεροι εκ των οποίων ήταν το χαμηλότερο βάρος, η καλύτερη γεωμετρία αναρτήσεων και η ευελιξία που τους δίνει στην εξέλιξη.
Το highlight του συγκεκριμένου αμαξιού δεν είναι άλλο από το powertrain. Πηγαίνοντας αντίθετα στο ρεύμα, ο θρυλικός RB26 έκανε στην άκρη για να μπει στη θέση του ένας πιο σύγχρονος, VQ35. Αυτός με τη σειρά του, «ντύθηκε» με ότι καλύτερο έχει να προσφέρει η Cosworth, ένα γιγάντιο Borg Warner EFR turbo και διάφορα άλλα καλούδια και είναι πλέον σε θέση να παράγει κοντά στα 1.000 άλογα αν χρειαστεί! Συνδυάζεται δε με έναν πολύδισκο συμπλέκτη της OS Giken, ένα εξατάχυτο, σειριακό κιβώτιο από την Holinger με custom γρανάζωμα και την σοφιστικέ τετρακίνηση του GT-R. Στις αναρτήσεις βρίσκουμε coilovers της KW και στα φρένα πολυπίστονο kit της Stoptech. Παρότι παρακολουθώ το build εδώ και καιρό, δεν έχουν «διαρρεύσει» πολλές πληροφορίες. Ασχολήθηκαν πολύ καιρό με τα custom υποπλαίσια, τα χειροποίητα ψαλίδια και άλλες τέτοιου είδους δουλειές. Για φέτος, επειδή το αυτοκίνητο στήθηκε σε ελάχιστο χρόνο, δεν ελπίζουν πολλά. Το bodykit είναι πολύ βασικό και δεν είχαν σχεδόν καθόλου χρόνο για testing. Θα κατέβουν όμως στην Αυστραλία και ελπίζουν για το καλύτερο. Γνώμη μου είναι πως φέτος, ιδίως με τον ανταγωνισμό που θα συναντήσουν, δεν θα είναι σε θέση να κάνουν πολλά. Του χρόνου όμως αν όλα πάνε καλά θα είναι πολύ ισχυρότεροι.
Nemo Racing Evo
Σίγουρα, κάποια στιγμή μέσα στον τελευταίο χρόνο, κάπου θα έχετε δει αυτό το Evo! Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η κατασκευή του, το internet έχει πλημμυρίσει με φήμες, με φωτογραφίες, με videos, ότι θέλετε… Και πώς να μην γίνει κάτι τέτοιο όταν το αυτοκίνητο, σύμφωνα τουλάχιστον με τον ιδιοκτήτη του, κατεβαίνει στο WTAC για πολύ μεγάλα πράγματα. Συνδυάζει τα καλύτερα από τους καλύτερους: SSE Evo, Cyber Evo και HKS CT230R είναι οι εμπνεύσεις της Nemo Racing από την Αυστραλία και λένε ότι αν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, το Evo της Nemo Racing θα είναι καλύτερο!
Βάση για αυτό το αμάξι είναι φυσικά ένα Mitsubishi Evo 7. Όχι ότι έχει σημασία καθώς σχεδόν τίποτα δεν είναι stock και από το σχήμα και μόνο πρέπει να έχεις πολύ εκπαιδευμένο μάτι για να το καταλάβεις! Το αυτοκίνητο είναι ένα τεράστιο bodykit φτιαγμένο από carbon φυσικά! Κάθε αεροδυναμικό βοήθημα πάνω του είναι μεγεθυμένο στο 150% και σύμφωνα με την ομάδα παράγει εξωπραγματική downforce! Ο κινητήρας είναι όπως σε όλα τα Evo, ο γνωστός 4G63, υπερκυβισμένος και αυτός στα 2,2 λίτρα και εξοπλισμένος με τα καλύτερα aftermarket στην αγορά και έχει την ικανότητα να παράγει 900 άλογα στους τροχούς. Όλη αυτή η δύναμη περνάει από τον συμπλέκτη της Sachs, στο εξατάχυτο, σειριακό κιβώτιο της Maktrak (με paddle shifts) και από εκεί μέσω των τριών διαφορικών περιορισμένης ολίσθησης στους τροχούς. Τα αμορτισέρ είναι της MCA με ελατήρια της Eibach ενώ ψαλίδια, βραχίονες και υποπλαίσια είναι όλα custom! Τα φρένα προέρχονται από την AP Racing και «κρύβονται» μέσα στις 18άρες Volk. Την τιμητική της έχει επίσης και η MoTeC που εκτός από την ECU προμηθεύει και τους δεκάδες σένσορες στο αυτοκίνητο! Αν σκεφτεί κανείς ότι μιλάμε για ένα αυτοκίνητο με 900 άλογα και βάρος κάτω από 1.000 κιλά με την αεροδυναμική ενός LMP1 τότε φαντάζομαι ότι θα σταθεί επάξια απέναντι στους αντιπάλους του. Μοναδικό μειονέκτημα είναι ο οδηγός που δεν είναι άλλος από τον βελτιωτή και που παρά τα άπειρα trackdays που έχει κάνει, η εμπειρία του σε αυτοκίνητα με τόση δύναμη δεν είναι πολύ μεγάλη…
Αυτοί φαίνεται να είναι σύμφωνα με τα προγνωστικά οι διεκδικητές του «τίτλου» για φέτος. Όμως οι συμμετοχές δεν σταματούν εδώ. Υπάρχουν ακόμα ομάδες, κυρίως από την Αυστραλία, που κατεβαίνουν με αξιώσεις. Επειδή όμως ο χώρος μας τελειώνει θα αναφερθώ επιγραμματικά σε αυτές.
Just Jap/ATTKD R35
Αυτό από ότι φαίνεται θα είναι το μοναδικό R35 στο φετινό WTAC. Μπορεί σαν αμάξι δρόμου να είναι κορυφαίο αλλά για time attack έχει πολύ δρόμο να διανύσει ακόμα. Βασικό του μειονέκτημα το βάρος, αφού ακόμα και με άφθονο dry carbon είναι στην περιοχή του ενάμιση τόνου! Ο υπερκυβισμένος στα 4,1 λίτρα κινητήρας φοράει το HKS800 kit με αποτέλεσμα να αποδίδει πάνω από 800 άλογα. Οι αναρτήσεις είναι της ATTKD και η μετάδοση είναι η stock με καλούδια της Dodson Motorsport. Με κάτω του μετρίου όμως αεροδυναμική και με το αυξημένο βάρος του πραγματικά δεν νομίζω ότι θα απειλήσει.
Prep’d Motorsport Exige
Ο Δαυίδ απέναντι στους Γολιάθ. Η μικροσκοπική Exige με τον 2ZZ turbo κινητήρα της, αποδίδει άνω των 500 αλόγων και έχει να κινήσει μετά βίας 750 κιλά! Ανάρτηση από την Ohlins, φρένα από την AP Racing, κιβώτιο από την Hewland και carbon bodykit είναι τα δυνατά της χαρτιά αλλά η μεγάλη ερώτηση είναι: θα καταφέρει να περάσει την δύναμη στον δρόμο; Στο περσινό WTAC προσπάθησε αλλά δεν τα κατάφερε. Μετά από τον “Under” Suzuki και την Silvia του, αυτή η Exige είναι το αγαπημένο μου outsider!
Pulse Racing Evo
Το 2010 ισοπέδωσαν τον ανταγωνισμό στην Open κατηγορία οπότε το 2011 ανέβηκαν στην Pro. Τα προβλήματα όμως στον κινητήρα δεν τους επέτρεψαν να αγωνιστούν. Έτσι επιστρέφουν για τρίτη χρονιά με το Evo τους. 700 άλογα στους τροχούς παράγει ο 4G63 των 2,3 λίτρων όμως το βάρος δεν έπεσε από τα 1.250 κιλά. Το budget δεν είναι ιδιαίτερα ψηλό και διαβάζοντας τα specs φαίνεται ότι ξοδεύτηκε στον κινητήρα. Φρένα και αναρτήσεις είναι σε καλό επίπεδο όμως τους λείπει το σειριακό κιβώτιο και η εκτεταμένη χρήση carbon για να ρίξουν το βάρος.
MCA Suspension Silvia
Πέρυσι ήταν το θέμα συζήτησης στο WTAC. Κάτι το παρανοϊκό bodykit, κάτι το πλασάρισμα στην δέκατη θέση χωρίς ουσιαστικά να είναι τελειωμένο το αυτοκίνητο, όλοι μιλούσαν για αυτούς τους Νεοζηλανδούς! Για φέτος, η τεράστια εμπρός αεροτομή θα φύγει αφού για πρώτη φορά έρχονται με ολοκληρωμένο bodykit. Επίσης, πέρσι το αυτοκίνητο είχε ακόμη ηλεκτρικά παράθυρα και τις stock πόρτες οπότε το βάρος είναι σίγουρο ότι θα πέσει τουλάχιστον 100 κιλά. Τέλος, ο κινητήρας θα είναι δυνατότερος (η ομάδα λέει ότι μπορεί να ανεβάσει αξιόπιστα 3 bar πίεση!) με 600 άλογα στους τροχούς. Τσεκάρει όλα τα κουτάκια, αλλά με τον ανταγωνισμό φέτος να έχει ανέβει επίπεδο, θα καταφέρει κάτι ανάλογο με το 2011;
Advan/Hi Octane GT-R
Το 2011 τα είχαν πάει αρκετά καλά με δεδομένο ότι ούτε αυτοί ήταν απόλυτα έτοιμοι. Φέτος το bodykit είναι ολοκληρωμένο και η ομάδα είχε πολλούς μήνες για δοκιμές. Ο RB30 αποδίδει κοντά στα 700 άλογα στους τροχούς, το κιβώτιο είναι της Holinger, σειριακό, εξατάχυτο, η ανάρτηση είναι custom της Pro-Flex και τα φρένα είναι της Alcon. Το hardware υπάρχει αλλά θα μπορέσουν να κάνουν την έκπληξη; Λίγο δύσκολο, μιας και το βάρος είναι πάνω από τα 1.300 κιλά και αυτό στους αγώνες είναι μεγάλο μειονέκτημα. Όπως και να έχει αν πλασαριστούν μέσα στη δεκάδα με χρόνο κάτω από 1.30 sec θα είναι ευχαριστημένοι!
Tilton Interiors Evo
Άλλη μία ομάδα που κατέβηκε πέρυσι χωρίς ούτε ένα λεπτό δοκιμών. Ακόμα και έτσι όμως κατάφεραν να είναι τέταρτοι στην Pro κατηγορία 3 δέκατα πίσω από το RX-7 της Garage Revolution! Φέτος, όπως όλοι άλλωστε, έρχονται ακόμη δυνατότεροι και σίγουρα πολύ πιο έτοιμοι. Το βάρος έχει πέσει κάτω από 1.150 κιλά και η ιπποδύναμη έχει ανέβει στα 800 άλογα με τον 4G63 να διαθέτει πολλά προϊόντα της Cosworth. Το bodykit προέρχεται από την Voltex με κάποια μυστικά extras στο πάτωμα ενώ για bonus το αυτοκίνητο θα διαθέτει μία παραπάνω ταχύτητα σε σχέση με πέρυσι αφού το κιβώτιο είναι και εδώ της Holinger και μετράει έξι ταχύτητες. Στόχος τους η τριάδα και χρόνος κάτω από το 1.30 sec.
Fernandez Motorsport Ute
Παραδοσιακοί Αυστραλοί ακόμα και στην επιλογή του αυτοκινήτου τους! Πέρυσι είχαν κατέβει με ένα V8 Supercar το οποίο όμως απλά δεν πατούσε πουθενά! Φέτος αλλάζουν σε Ute (αστειευόμενος θα μπορούσε κάποιος να πει τα Datsun της Αυστραλίας). Ο κινητήρας είναι ένας turbo Ford XR6 που αποδίδει πάνω από 700 άλογα και συνδυάζεται με τετρατάχυτο (!) σειριακό κιβώτιο της Jerico. Η ομάδα λέει ότι ο κινητήρα παράγει τόση ροπή που δεν χρειάζονται περισσότερες ταχύτητες. Η ανάρτηση είναι της Ohlins, τα φρένα της AP Racing ενώ το Ute χάρη στο άφθονο carbon δεν ζυγίζει πάνω από 1.150 κιλά. Δεν είμαι σίγουρος για το τι μπορεί να πετύχει η συγκεκριμένη ομάδα αλλά θαυμάζω την επιμονή τους σε κάθε τι Αυστραλέζικο.
Αυτές είναι οι ομάδες που θα διεκδικήσουν τον τίτλο του ταχύτερου βελτιωτή για το 2012. Κάποιοι πάρα πολύ τυχεροί άνθρωποι θα βρίσκονται στην πίστα του Eastern Creek το διήμερο 10 και 11 Αυγούστου του 2012. Για τους υπόλοιπους που ενδιαφέρονται, τα νέα δεν είναι καλά. Παρότι υπήρχε η ιδέα για live streaming από την διοργάνωση δεν έχει ακουστεί κάτι εδώ και καιρό, οπότε υποθέτω ότι το κόστος για μία τέτοια επιχείρηση απέτρεψε τους διοργανωτές. Εγώ προσωπικά το βρίσκω επιεικώς βλακώδες. Πώς περιμένεις να προσελκύσεις συμμετοχές όταν στοχεύεις μόνο στο live κοινό; Πρέπει να ανοίξεις λίγο τους ορίζοντές σου και να ξοδέψεις πέντε φράγκα παραπάνω για να φέρεις διαφημίσεις, σπόνσορες και κατά συνέπεια συμμετέχοντες! Τέλος πάντων, 17 ημέρες μείνανε και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ελπίζουμε…