Μια 11αδα crossovers που δεν φέρνουν υπνηλία

Σχετικά άρθρα

Το παραμύθι μας ξεκινάει μια δεκαετία και κάτι πριν. Το 2007, η Nissan αποφάσισε να σηκώσει την πέτρα της αφάνειας που την πλάκωνε για χρόνια και να ανοιχτεί στον κόσμο. Από πλευράς marketing, οι “ψιλές” που έπεσαν με την Porsche στο Nurburgring έφεραν το GT-R και το όνομα “Nissan” στον αφρό . Από άποψη πωλήσεων -άρα και ρευστού- όμως, οι Ιάπωνες είχαν το ξεπερασμένο Micra και το Note στην Ευρώπη, τα παραδοσιακά Altima και Maxima στην Αμερική, ενώ το X-Trail πάλευε να αποτελέσει τον “παγκόσμιο στρατιώτη”. Η ανάγκη για κάτι νέο και, κυρίως, δραστικό ήταν επιτακτική.

Αυτή ακριβώς η ανάγκη, εκβίασε την εφευρετικότητα, που με τη σειρά της οδήγησε στη γέννηση του πρώτου μαζικού crossover, ονόματι Qasqhai. Τί έκανε η Nissan; Πήρε τις δυο λαοφιλέστερες κατηγορίες της εποχής (μικρομεσαία και SUVs) και τις “πάντρεψε”, με την ελπίδα ο κόσμος να ξεστρατίσει από την πεπατημένη. Αν ξεστράτισε, λέει…

Από τότε, τα crossovers βρίσκονται παντού. Το θέμα είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία τους είναι -πώς να το θέσεις διπλωματικά;- ομογενοποιημένα.

Όμως, υπάρχει κι η μειοψηφία. Συγκεκριμένα 10+1 από δαύτα (και άλλα τόσα SUVs που θα ακολουθήσουν) που καλούνται να κρατήσουν τους haters μακριά.

Audi A4 Allroad Quattro (εσοδείας 2009, a.k.a B8)

H Audi είναι από τις πιο παλιές “καραβάνες” στην κατηγορία, κατασκευάζοντας μικτά μοντέλα before they were cool. Όπως το Α6 Allroad του 1999, με μοτέρ από S4 και εκτός δρόμου δυνατότητες που εξέθεταν ακόμα και μεταγενέστερα γερμανικά -και μη- SUVs.

To A4 Allroad πρώτης γενιάς βασίζεται σε μια από τις καλύτερες πλατφόρμες (MLB) που έχει λανσάρει το VAG, έχει διακριτή εμφάνιση σε σχέση με τα “αδέρφια” του, πάει “αέρα” εντός και απρόσμενα μακριά εκτός δρόμου, ενώ ο 2,0-λιτρος TFSI των 211 και ο 2,7 V6 TDI των 190 ίππων – σε συνδυασμό με το σύστημα quattro- φέρνουν χαμόγελα μόλις συναντήσεις στροφές ανεξαρτήτως εδάφους.

BMW X6 (εσοδείας 2008, a.k.a E71)

Μικρομεσαίο και SUV η Nissan; Κουπέ και SUV η BMW. Η απάντηση σε μια ερώτηση που δεν ετέθη ποτέ, η Χ6 έχει προφανείς λόγους για να την αποκτήσει κανείς. Κυριολεκτικά, ήμουν μπροστά σε σκηνικό όπου μία μαύρη διασταυρώθηκε σε στένωμα με φορτηγό μετακομίσεων και έκανε όπισθεν το φορτηγό.

Δήλωση κυριαρχίας επί των δρόμων και τετράτροχη εξουσία, η φουσκωτή Χ5 φωνάζει macho και τονώνει το ηθικό του οδηγού της περισσότερο από μπλε χαπάκι. Τα θεόρατα μετατρόχια και τα υπερτροφοδοτούμενα μοτέρ μπορούν να “σφίξουν” σπορ κατασκευές σε -μέτριο προς ανοιχτό- στροφιλίκι, αλλά τρομοκατούνται στη θέα χαλικιού εκτός. Αλλά είπαμε: δήλωση κυριαρχίας.

Citroen C4 Cactus

Πολωτικό, εκκεντρικό, αναντίρρητα ξεχωριστό. Εν ολίγοις παλιό, καλό Citroen.

Mε καινοτομίες (βλέπε Airbumps), εμφάνιση για φίλημα (ή φτύσιμο, αναλόγως γούστου) και ασυναγώνιστο hype, το Cactus θα μπορούσε να περιοριστεί στην διαφορετικότητα για να “μιλήσει” στο κοινό. Τουναντίον, στέκεται λαμπρά στον δρόμο, διαθέτει εξίσου πρωτότυπο (και πολύ ευρύχωρο) εσωτερικό και αποτελεί must look για όποιον κοιτάει την κατηγορία. Δυστυχώς οι Γάλλοι κιότεψαν στο πρόσφατο facelift, αλλά ακόμα βαστάει η εσάνς του αυθεντικού.

Fiat Panda 4×4 Cross

Βλέπεις ένα Panda με ποδιές και γάντζους ρυμούλκησης, αναλογιζόμενος πως η μόστρα είναι σε πρώτο πλάνο. Κι έπειτα οδηγείς το “πιτσιρίκι” 4×4 σε λόφους και φαγώματα, καταπίνοντας τη γλώσσα σου με το τσαγανό του Panda εκτός δρόμου. Με διαφορά το πιο ικανό από την ομήγυρη της λίστας, καθώς ο συνδυασμός μικρού μεγέθους και χαμηλού βάρους το καθιστά “κατσίκι”.
Ο σπιρτόζικος ντίζελ 1.3 Μultijet και οι 95 ίπποι του αρκούν για να κινήσουν πρόθυμα τα 1.230 κιλά της καρότσας, ενώ και στην άσφαλτο διατηρούνται οι γελαστές φατσούλες πίσω από το τιμόνι.

Honda HR-V

Μπορεί να άργησε, αλλά η Honda επέστρεψε για να διεκδικήσει ό,τι της ανήκει, καθώς το 1998 πρακτικά δημιούργησε τα compact crossovers με το πρώτο HR-V. Και για να το καταφέρει, παρουσίασε έναν αντικαταστάτη που διαπρέπει σχεδόν σε όλους τους τομείς.

Δεν διακρίνεται για την ποικιλία στους κινητήρες (δύο όλοι κι όλοι, 1.5 i-VTEC και 1.6 i-DTEC), ούτε για τα εκτός δρόμου καμώματα (ούτε προαιρετική η τετρακίνηση). Ωστόσο, οπουδήποτε αλλού (βλέπε οδική συμπεριφορά, άνεση, επιδόσεις, κατανάλωση και με την πολυχρηστικότητα του εσωτερικού σε ρόλο πρωταγωνιστή) το HR-V “καθαρίζει” με συνοπτικές διαδικασίες τις ανάγκες του σύγχρονου αγοραστή. Η εμφάνιση θα μπορούσε να αντικατοπτρίζει περισσότερο τη ζωντάνια πλαισίου-ανάρτησης-κινητήρα, αλλά είναι διακριτική ψυχή.

Hyundai Kona

Το ακριβώς αντίθετο ισχύει για το Kona. Εαν το facelifted Cactus σού φαίνεται τετριμμένο πια, οι Κορεάτες είναι φίλοι σου. Αυτή τη στιγμή, το Kona είναι ό,τι πιο ιδιαίτερο μπορείς να συναντήσεις (σε λογικά χρήματα, ε) και το καλό για αυτό, είναι πως δεν πρόκειται μόνο για φιοριτούρα.

Σε αντίθεση με το όμορο Kia Stonic που βασίζεται στο Rio, το μικρό Hyundai δεν αποτελεί υπερυψωμένη εκδοχή ενός σουπερμίνι αλλά εγκαινιάζει πλατφόρμα, η οποία προσφέρει τετρακίνηση (με πίσω ανάρτηση πολλαπλών συνδέσμων) και μελλοντικά ηλεκτρική έκδοση. Από όσο λένε τα εισαγόμενα reviews, ακόμα και το μπροστοκίνητο με τον ημιάκαμπτο πίσω, είναι το πιο ζωντανό μοντέλο της κατηγορίας. Μια έκδοση Ν λείπει (πες την KonaN) να δέσει η συνταγή…

Mitsubishi Eclipse Cross

Ιερόσυλο βάσει ονόματος, εξαιρετικό αν εξετάσεις τις δυνατότητές του.

Από εμφάνιση “σκίζει”, καθώς ακόμα και άσχημο να το θεωρείς (που είναι λίγο, ειδικά πίσω) τη δουλειά του την κάνει, ήτοι γυρίζει κεφάλια. Κάτω από το -τουλάχιστον- αμφιλεγόμενο αμάξωμα, η Mitsubishi στηρίζει τις ελπίδες της για ανάκαμψη στα προσόντα του Eclipse, όπως η τετρακίνηση από το μεγαλύτερο Outlander, η ποιοτική κύλιση και η σπιρτόζικη οδική συμπεριφορά. Εντάξει, δεν λέμε ότι πλησιάζει το αυθεντικό Eclipse, αλλά είναι αρκετά πάνω από τον μέσο όρο ενδιαφέροντος της κατηγορίας.

Bonus η διαμόρφωση της κεντρικής κονσόλας, που μιμείται το “σπάσιμο” του πίσω μέρους. Φάουλ ότι η τετρακίνηση συνδυάζεται αποκλειστικά με το μουδιασμένο CVT.

Nissan Juke

Πριν τα C4 Cactus και Kona, αλλά μετά το Qasqhai, μας ήρθε το Juke. Η απάντηση της Nissan στις κραυγές πως τα crossovers είναι πιο αδιάφορα κι από πρόσφατα τραγούδια του Ρέμου, το Juke είναι η επιτομή του “είπαν της γριάς να αφοδεύσει”.

Γραμμές που δεν βρίσκουν ησυχία πουθενά στο αμάξωμα, φανάρια που δεν ξέρεις αν είναι ομίχλης ή πορείας, κρυμμένες χειρολαβές πίσω θυρών, αλλά και “σφιχτό” στήσιμο που το έκανε ένα από τα πιο σπορ του είδους, το Juke έφτασε μέχρι το σημείο να φορέσει το σύστημα μετάδοσης του GT-R. Για τους προσγειωμένους, υπάρχει έκδοση Nismo με 216 ίππους. Όσοι τρελοί προλάβετε, καθώς η Nissan το αντικαθιστά με ένα πιο εύπεπτο (βλέπε βαρετό) μοντέλο.

Peugeot 3008

To “Eυρωπαϊκό Αυτοκίνητο της Χρονιάς” για το έτος που μας άφησε, αποτελεί μια από τις λίγες περιπτώσεις όπου το ποιόν ανταποκρίνεται στον τίτλο.

Ένα από τα καλύτερα εσωτερικά που μπορούν να σε φιλοξενήσουν, συνδυάζεται με ακλόνητο πάτημα, στιβαρή εμφάνιση και μια ολιστική αίσθηση ποιότητας που “μυρίζει” premium κουζίνα. Τετρακίνηση δεν υπάρχει, όμως το Advanced Grip Control επαρκεί για το 95% των ζοριών που μπορεί να βάλει ο μέσος αγοραστής. Χωρίς πολλά-πολλά, η πιο ολοκληρωμένη πρόταση εκεί έξω.

Toyota C-HR

Αν θυμάσαι το “Minority Report”, το C-HR μπορεί να σου φανεί εξωφρενικά οικείο. Η Toyota έκαψε το εγχειρίδιο ανίας που με κόπο έγραφε τόσα χρόνια, παρουσιάζοντας ένα μοντέλο ικανό να αμφισβητήσει την αίσθηση του χρόνου.

Αισθητικά μιλώντας, δεν υπάρχει όμοιό του. Και λογικά, θα καθυστερήσει να εμφανιστεί. Το καλό είναι πως και το στήσιμό του ακολουθεί, όντας δυναμικό και αρκούντως άνετο. Προς το παρόν, το γεροδεμένο σασί δεν “ενοχλείται” με περισσότερους από 116 ίππους (από τον υπερτροφοδοτούμενο 1.200αρη βενζίνης), όμως όσο ζούμε ελπίζουμε για μια έκδοση στα χρώματα της Gazoo Racing. Κρίμα να είναι μόνο του το Juke Nismo RS.

Volvo S60 Cross Country

Όπως και η Audi που άνοιξε το άρθρο, η Volvo προσέφερε crossovers πριν γίνουν μόδα. Και πολύ καλά μάλιστα, όπως αποδεικνύει η διαχρονική επιτυχία του V70 XC. Σήμερα έχουν αναλάβει τα V90 XC, XC90, XC60 και το νεότευκτο XC40 να “οργώσουν” την αγορά, ωστόσο ένα είναι το μοντέλο που ξεχωρίζει.

To S60 XC θυμίζει ιδιοκατασκευή, καθώς σεντάν με 21 πόντους “αέρα” από το έδαφος, ποδιές και πλαϊνά σκαλοπάτια, συναντάς μόνο σε ταινίες. Συνεπακόλουθα, το off roading βρίσκεται μέσα στις προτεραιότητες του αυτοκινήτου, δίχως να παραλείπει τις αξίες που διέπουν τη σουηδική φίρμα. Δυστυχώς δεν συγκινήθηκε πολύς κόσμος, οπότε η Volvo σιγά-σιγά το αποσύρει από τις αγορές (ήδη στη δική μας το βρίσκεις μόνο μεταχειρισμένο).

#trending

#trending

Αξίζει να δεις
Featured

Περισσότερα νέα

Τα ηλεκτρικά θα κοστίζουν λιγότερο από αυτά με κινητήρες εσωτ. καύσης το 2027, αλλά θα έχουν πολύ μεγαλύτερο κόστος επισκευής

Το κόστος κατασκευής των ηλεκτρικών αυτοκινήτων μειώνεται ταχύτερα από ό,τι αναμένει η Ford και σύμφωνα με την πρόβλεψη της Gartner, μιας αμερικανικής εταιρείας τεχνολογικής...

Η Renault δεν θα προσφέρει μόνο ηλεκτρικά αυτοκίνητα από το 2030

Στις αρχές του 2022 η Renault είχε ανακοινώσει πως έως το 2030 η εταιρία θα μεταμορφωθεί σε μια αμιγώς ηλεκτρική εταιρία για την αγορά...

Η κατήγορος του Christian Horner έκανε επίσημη καταγγελία στη FIA

Νέο κεφάλαιο στην υπόθεση Christian Horner, με την γυναίκα κατήγορο να έχει κάνει επίσημη καταγγελία για τη συμπεριφορά του στη FIA, ενώ ετοιμάζεται να...
Autoblog.gr