Πριν από 48 χρόνια, στις 5 Αυγούστου του 1968 στο Λαρνακ της Σκωτίας γεννιέται ο Κόλιν Μακρέι. Επιτρέψτε μου να μην τον γράφω με λατινικούς χαρακτήρες. Άλλο το Colin κι άλλο το Κολιν. Το δεύτερο βγάζει μια οικειότητα, όπως ένιωθε γι αυτόν κάθε ενθουσιώδης φίλος των ράλλυ, όπως ένιωθε άλλωστε και ο ίδιος για τα ελληνικά βουνά και το Ακρόπολις. Τα ραλλυ άλλωστε ήταν ο ιδανικός τόπος να ξεδιπλώσει το ταλέντο του, γιατί σε αυτά (τουλάχιστον στη χρυσή δεκαετία του ’90) μπορούσε κανείς να εφαρμόσει το δικό του οδηγικό στυλ. Αλλιώς οδηγούσε ο Σαινθ, αλλιώς ο Οριολ, αλλιώς ο Μακινεν. Κι αυτό το στοιχείο αποτελεί βασική διαφορά απ τους αγώνες πίστας, όπου οι οδηγοί “αναγκάζονται” να οδηγήσουν με γραμμές.
Αφιέρωμα για τον Κολιν δεν πρόκειται να γράψω. Καταρχήν ό,τι κι αν γράψω είναι λίγο. Απ την άλλη το Autoblog έχει ήδη κάνει ένα εξαιρετικό αφιέρωμα εδώ.
Ο Κολιν των ράλλυ λοιπόν, ο Κολιν του ΠΠΡ πριν αυτό γίνει WRC, ήταν ένας ιδιαίτερος άνθρωπος μα και ένας ακόμα πιο ιδιαίτερος οδηγός. Αγνός και αυθεντικός λάτρης της ταχύτητας, απίστευτα γρήγορος, παράλογα τολμηρός και ασυναγώνιστα θεαματικός, ο Κολιν πήγαινε παντού flat-out, έστριβε δίχως αύριο, λάτρευε τα άλματα στις “1000 λίμνες” και κατέστρεφε κάμποσα αγωνιστικά που περνούσαν απ τα ικανότατα χέρια του. Όποιοι είχαμε την τύχη να τον δούμε από κοντά στα ελληνικά βουνά, θα έχουμε να λέμε τόσο για τα θεαματικά περάσματά του, όσο και για την “μποεμ” εικόνα του: ο Κόλιν οδηγούσε σαν να μην τον ένοιαζε ο απόλυτος χρόνος, με μια υπερβολή και ένα συνεχόμενο όριο, σαν να μην μπορούσε ο εγκέφαλός του να δώσει εντολή να σηκώσει το πόδι απ το γκάζι. Είτε με τα Legacy/Impreza και τα Focus, είτε με τις Xsara και τα Fabia, ο Κολιν γινόταν αμέσως αντιληπτός απ τον εντυπωσιακό τρόπο οδήγησης και οι θεατές τον περίμεναν πώς και πώς!
Ο μοναδικός του τίτλος ήρθε το 1995 και ούτε αυτός, ούτε οι 25 νίκες του στο θεσμό μπορούν να αποτυπώσουν το μεγαλείο του. Ο Κόλιν ήταν ένας απ τους κορυφαίους της εποχής του, μιας εποχής με Sainz, Makinen, Kankkunen, Auriol και Burns. Μιας εποχής που όλοι μάχονταν για τη νίκη, αλλά στο τέλος της μέρας ήταν όλοι μια παρέα. Κι ο Κολιν ήταν βασικό κομμάτι αυτής της παρέας.
Ο Colin McRae θα γινόταν σήμερα 48 ετών. Και ο γιος του θα ήταν στα 14. Οι δυο τους και δυο ακόμα φίλοι του σκοτώθηκαν στις 15 Σεπτεμβρίου του 2007, όταν το ελικόπτερο που πιλοτάριζε ο ίδιος έπεσε κοντά στη γενέτειρά του.
Ο Κόλιν αγαπήθηκε όσο λίγοι. Έγινε αγαπημένος οδηγός για πολλούς φίλους των αγώνων, οι οποίοι αδιαφορούσαν για τον πρωταθλητή ή το σήμα του αυτοκινήτου του: ήταν ο Colin McRae. Τέλος. Έδωσε το όνομά του σε ηλεκτρονικό παιχνίδι και μέχρι κι αυτό ήταν κορυφαίο και απολαυστικό μέχρι σήμερα. Για όσους αγαπήσαμε τα ράλλυ και μεγαλώσαμε με περάσματά του, ο Κόλινθα υπάρχει στη μνήμη μας. Και θα μας λείπει.
https://youtu.be/lhuhqKji8Nk
