Η χαρά της οδήγησης, η ελαφριά σχεδίαση και ο περιστροφικός κινητήρας είναι τρία στοιχεία που όρισαν το DNA της Mazda. Όμως, ένα μοντέλο της ιαπωνικής εταιρίας κατάφερε και ξεχώρισε από τα υπόλοιπα, καθώς έδωσε μια καινούργια έννοια σε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, περνώντας τα σε ένα άλλο εντελώς επίπεδο. Το συγκεκριμένο μοντέλο ήρθε να εδραιώσει τα sports αυτοκίνητα με compact περιστροφικό κινητήρα στην Ευρώπη, αλλά και σε όλο τον κόσμο.
Ποιο μοντέλο ήταν αυτό; Το θρυλικό Mazda RX-7. Κυκλοφόρησε το 1978 ως το πρώτο sport car της Mazda στην ευρεία αγορά και έγινε το best-selling όχημα με περιστροφικό κινητήρα στην ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας. Παράλληλα, ενίσχυσε και την επιτυχία της μάρκας στους αγώνες ταχύτητας με άνευ προηγουμένου επιτεύγματα.
Το μοντέλο κέρδισε αρκετούς αγώνες ταχύτητας στην Ευρώπη, όπως το Βρετανικό Saloon Car πρωτάθλημα στην κατηγορία 1.600-2.300 κ.εκ το 1980 και 1981. Επίσης, το 1981 εδραίωσε και την αξιοπιστία του, κερδίζοντας τον 24ωρο αγώνα του Spa. Αλλά η χρυσή εποχή του RX-7 δεν σταματάει μόνο στα Ευρωπαϊκά σύνορα.
Στην Αμερική, το RX-7 κέρδισε πάνω από 100 αγώνες IMSA, περισσότερους από οποιοδήποτε άλλο μοντέλο, κυριαρχώντας την κατηγορία GTU (κάτω από 2.500 κ.εκ) συμπεριλαμβανομένου του 24ωρου αγώνα της Daytona για 12 συνεχόμενα χρόνια (1982-1993). Το RX-7 επίσης απέδειξε τις ικανότητές του και στο Πρωτάθλημα Αντοχή της Αυστραλίας, κερδίζοντας από το 1982 μέχρι το 1984, καθώς και τον 12ωρο αγώνα στο Bathurst 12 Hour (πρωταθλητής το 1992-1995).
Αυτή η εκτενής εμπειρία που απέκτησε το RΧ-7 οδήγησε στο τετρακίνητο Mazda 787B, το οποίο και κατέπληξε, κατακτώντας τη νίκη στις 24 ώρες του Le Mans το 1991. Μέχρι και σήμερα παραμένει το μόνο αυτοκίνητο χωρίς έμβολα που έχει κερδίσει τον διασημότερο αγώνα αντοχής του κόσμου, σε μία από τις μεγαλύτερες στιγμές στην ιστορία του περιστροφικού κινητήρα.
Τα επιτεύγματά του είναι πραγματικά εντυπωσιακά, υπολογίζοντας ότι το μέλλον του περιστροφικού κινητήρα ήταν σε επισφαλή θέση όταν η Mazda ξεκίνησε να κατασκευάζει το RΧ-7. Τα περισσότερα μοντέλα διέθεταν περιστροφικούς κινητήρες, μέχρι και την κρίση του πετρελαίου το 1973-1974. Τότε οι τιμές του καυσίμου εκτοξεύτηκαν, ωθώντας τους καταναλωτές σε αναζήτηση άλλων λύσεων.
Η αντισυμβατική ιαπωνική μάρκα λοιπόν είχε αποφάσισε να εγκαταλείψει τους περιστροφικούς κινητήρες για τα περισσότερα sedans, hatchbacks και wagons της. Πιθανότατα και θα το είχε κάνει πράξη – όπως είχαν κάνει και οι άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες – αν ο τότε επικεφαλής του τμήματος έρευνας και ανάπτυξης, Kenichi Yamamoto, δεν είχε αντισταθεί, υποστηρίζοντας τον σημαντικό ρόλο που θα είχε για τη διαφοροποίηση της εταιρείας ο περιστροφικός κινητήρας.
Ο Yamamoto, που ηγούταν της ομάδας των μηχανικών που ανέπτυξαν τον περιστροφικό κινητήρα το 1960, ξεκίνησε να αναδιαμορφώνει τον υπάρχοντα 12A κινητήρα και να βελτιώνει σημαντικά την οικονομία των καυσίμων. Εκτός των άλλων, η ομάδα του πρόσθεσε ανθεκτικά ελατήρια ρότορα, τα οποία βελτίωσαν τη λίπανση, ενώ στη συνέχεια βοήθησαν και στη σχεδίαση του ιδανικού αυτοκινήτου για αυτόν τον κινητήρα.
Μικρός, δυναμικός και ελαφρύς, με ομαλή οδήγηση, ο περιστροφικός κινητήρας ήταν ιδανικός για ένα sport αυτοκίνητο. Το RX-7 λοιπόν, ένα κομψό χαμηλωμένο coupe δημιουργήθηκε ειδικά για αυτόν το κινητήρα.
Η πρώτη γενιά RX-7 (πλατφόρμα “FB”) κυκλοφόρησε στην ιαπωνική αγορά το 1978 και θριάμβευσε κατευθείαν. Με καθαρό βάρος κοντά στον 1 τόνο, ο κινητήρας 12Α απόδοσης 100 έως 135 ίππων πέτυχε μεγάλες αποδόσεις. Η compact μηχανή τοποθετημένη πίσω από τον μπροστινό άξονα, καθώς και η πισωκίνητη οδήγηση με σχεδόν τέλεια κατανομή του βάρους, βοήθησαν στην απίστευτη αυτή πορεία του.
Το αεροδυναμικό RX-7 που προσέφερε διασκεδαστική οδήγηση, δημιούργησε μία ξεχωριστή σύνδεση μεταξύ οδηγού και αυτοκινήτου. Ο 1.146 κ.εκ διπλού ρότορα 12A κινητήρας εντάχθηκε αργότερα με μια turbo εκδοχή για την Ιαπωνία απόδοσης 160 ίππων, ενώ στη Βόρεια Αμερική κυκλοφόρησε ένα ελαφρώς μεγαλύτερο 13Β μηχανικό σύνολο με έγχυση καυσίμου.
Η δεύτερη γενιά RX-7 (“FC”) παρουσιάστηκε το 1985, με σχεδίαση εμπνευσμένη από την Porsche και πολλές βελτιώσεις στην απόδοση όπως το DTSS (Dynamic Tracking Suspension System) της Mazda και η στροβιλοσυμπίεση.
Η αναγκαστική επαγωγή τελικά αποδείχθηκε ότι ταιριάζει απόλυτα με τους περιστροφικούς κινητήρες χάρη στα χαρακτηριστικά του συστήματος εξάτμισής τους, καθώς και της αποτελεσματικής ενίσχυσης της ροπής μεσαίου εύρους.
Ο κινητήρας 1,3 λίτρων 13B ήταν σταθερός σε όλες τις παρούσες αγορές και παρόλο που το RX-7 θα κυκλοφορούσε στην Ευρώπη με ένα κινητήρα απόδοσης 150 ίππων, αργότερα κυκλοφόρησε και με κινητήρα απόδοσης 180 ίππων, ενώ ακολούθησε και η twin-scroll turbo εκδοχή 200 ίππων. Το μοντέλο με την υψηλότερη απόδοση έκανε τα 0-100 χλμ/ώρα σε 6 δευτερόλεπτα, με μέγιστη ταχύτητα 240 χλμ/ώρα.
Η τρίτη και τελευταία γενιά (“FD”) παρουσιάστηκε το 1992. Ήταν ένα γνήσιο αυτοκίνητο απόδοσης. Ένας διαδοχικός διπλός υπερσυμπιεστής ενισχυμένος με διπλό στροβιλοσυμπιεστή ανέβασε ακόμη περισσότερο τις αποδόσεις από τον 13Β κινητήρα στα 239 άλογα στην Ευρωπαϊκή έκδοση.
Διάβασε επίσης
Οι θαυμαστές υποστηρίζουν ότι διαθέτει τον καλύτερο χειρισμό από όλα τα RX-7, με τα 0-100 χλμ/ώρα να τα κάνει σε 5,3 δευτερόλεπτα, έχοντας μέγιστη ταχύτητα 250 χλμ/ώρα, εντάσσοντας το διθέσιο αυτοκίνητο βάρους 1.300 κιλών στην κατηγορία των high-end sports cars- κάτι που ήρθε και ως συνέχεια της νίκης στο Le Mans.
Δυστυχώς, η παραγωγή του RX-7 σταμάτησε στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες από το 1996 λόγω των περιορισμών των εκπομπών, παρόλο που η Mazda συνέχισε να παράγει αυτοκίνητα για τη δεξιοτίμονη αγορά αυτοκινήτων, ενισχύοντας αργότερα τη δυναμική τους απόδοση στα 280 άλογα μόνο για τα μοντέλα που κυκλοφόρησαν στην Ιαπωνία.
Δες ακόμη
“Λυσσασμένο” τετραρότορο turbo Mazda RX-7 1.300 ίππων στη πίστα. Επικός ήχος!
Το 2002 σηματοδοτεί το τέλος ενός από τα πιο εξαιρετικά sports cars στην ιστορία. Συνολικά μεταξύ του 1978 και 2002 είχαν παραχθεί 811.634 RX-7, με διαφορά τα περισσότερα από κάθε άλλο μοντέλο με περιστροφικό κινητήρα. Παράλληλα, προσαρμοσμένες εκδοχές κάθε γενιάς θέσανε ρεκόρ ταχύτητας στην κατηγορία τους στις αλυκές του Bonneville στην Αμερική το 1978 (FB, 296 χλμ/ώρα), το 1986 (FC, 383,7 χλμ/ώρα) και το 1995 (FD, 389 χλμ/ώρα).
Το πνεύμα του RX-7 όμως συνεχίζει να ζει. Το Mazda RX-8 που ακολούθησε το 2003, έθεσε τα θεμέλια για πολλές μηχανικές καινοτομίες. Μεταξύ αυτών ήταν τα υδρογονοκίνητα περιστροφικά Mazda όπως το RX-8 Hydrogen RE, που λειτουργούσε είτε με υδρογόνο είτε με βενζίνη, καθώς και το Mazda Premacy Hydrogen RE Hybrid, ένα MPV με περιστροφικό ηλεκτροκινητήρα διπλού καυσίμου. Αργότερα, η ιαπωνική μάρκα ανέπτυξε ένα πρωτότυπο Mazda2 EV με μικρό κινητήρα μονού ρότορα, ο οποίος και χρησιμοποιείται ως επέκταση αυτονομίας.
Για όλους τους λάτρεις της οδήγησης, το RX-7 παραμένει το σύμβολο των sports cars με περιστροφικό κινητήρα. Η Mazda έκανε μεγάλα άλματα με το RX-7 σε ό,τι αφορά την ελαφριά μηχανική τεχνολογία, τη sporty σχεδίαση, τη διασκεδαστική οδήγηση, καθώς και την εξειδίκευση, αναπτύσσοντας καινοτομίες που έχουν εφαρμοστεί και αναπτυχθεί σε όλα τα μοντέλα της Mazda.
Το αυτοκίνητο που ενσαρκώνει καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο τη φιλοσοφία της Mazda, το RX-7 συνεχίζει να επηρεάζει τους σχεδιαστές και τους μηχανικούς που δουλεύουν στη Mazda του αύριο.