Ο ρυθμός της εποχής επιβάλει αυτοκίνητα μικρής κατηγορίας για τους περισσότερους, και η Nissan δεν θα μπορούσε να είναι έξω από τον χορό. Έτσι σε συνεργασία με την Suzuki παρουσίασε για πρώτη φορά στην έκθεση της Γενεύης του 2009 το Pixo, όπου, μαζί με το δίδυμο αδελφάκι του το Suzuki Alto κατασκευάζονται αποκλειστικά στην Ινδία και συγκεκριμένα στο εργοστάσιο της Suzuki στην πόλη Haryana κοντά στο Νέο Δελχί. Από εκεί ξεκινούν και διανέμονται σε όλη την παγκόσμια αγορά όπως και στην χώρα μας. Το 2012 η Nissan έκανε μια αναβάθμιση του μοντέλου με αλλαγές όσον αφορά την εκπομπή ρύπων στο πολυπόθητο κάτω των 100 γρ/χλμ Co2 (99 για την ακρίβεια) από 103 γρ/χλμ που ήταν αρχικά και επίσης κάποιες στιλιστικές επεμβάσεις στο εσωτερικό. Οπότε το μικρό μπορεί άνετα να κόβει βόλτες και εντός πράσινου δακτυλίου.
Στα συν
[custom_list type=”check”]
- Ευκολοδήγητο και ευέλικτο
- Μοτέρ που “αρπάζει”
- Χώροι για του μπροστά
- Σταθερό στο δρόμο
- Απαλλαγή τελών κυκλοφορίας
- Κοφτερό τιμόνι
Στα μείον
- Χώρος αποσκευών και πίσω επιβατών
- Λιτό εσωτερικό
- Χοντρά πίσω κολονάκια
Το αυτοκίνητο
Το Pixo διατίθεται σε αποκλειστικά 5-θυρο αμάξωμα. Εμφανισιακά δεν εντυπωσιάζει, είναι ένα αυτοκίνητο που έχει σχεδιαστεί με γνώμονα την πρακτικότητα και την οικονομία κτήσης και διαβίωσης. Παρόλα αυτά έχει δυναμικό σχεδιασμό που δεν σε αφήνει παντελώς αδιάφορο. Η σχεδιαστική ταυτότητα της Nissan εφαρμόζεται και σε αυτό το μοντέλο, έχοντας την χαρακτηριστική μάσκα με τις γρίλιες δεξιά και αριστερά από το έμβλημα της εταιρίας. Ακολουθούν τα μεγάλα τριγωνικά φώτα τα οποία είναι “τραβηγμένα” προς τα πίσω που συμπεριλαμβάνουν και τα φλας. Επιπλέον βοηθούν στο παρκάρισμα οριοθετώντας τον όγκο του οχήματος. Οφείλω να ομολογήσω πως έχουν πολύ καλή απόδοση και ειδικά στην μεγάλη σκάλα η ορατότητα είναι εντυπωσιακή.
Οι έντονες πλαϊνές γραμμές, σε συνδυασμό με τις φαρδιές πίσω κολώνες, δίνουν μια δόση επιθετικού τόνου στο προφίλ του αυτοκινήτου, που ολοκληρώνεται με τον σχεδιασμό των προφυλακτήρων οι οποίοι έχουν κάποια άβαφα τμήματα στα “ενδεχόμενα σημεία επαφής”. Επίσης κοιτάζοντας το Pixo από πίσω εύκολα το μπερδεύεις με το Alto καθώς μοναδική διαφορά είναι στο σήμα της εταιρίας και στον προφυλακτήρα.
Το Pixo που είχα στην διάθεση μου είναι η ακριβή έκδοση Acenta και οι διαφοροποιήσεις από το οικονομικότερο Motiva, όσον αφορά το εξωτερικό κομμάτι, περιορίζονται στις χειρολαβές και στους καθρέπτες που έχουν το χρώμα του αμαξώματος καθώς και στους εμπρός προβολείς ομίχλης.
Το Pixo εφοδιάζεται με έναν μόνο κινητήρα βενζίνης σε όλες τις εκδόσεις και είναι κοινός με το αδελφό Alto. Είναι ένας τρικύλινδρος 996κ.εκ, αποδίδει 68 ίππους στις 6.000 σ.α.λ. και 90 Nm ροπής στις 3400 σ.α.λ. με υψηλή σχέση συμπίεσης που ανέρχεται στο 11,5:1. Η κωδική του ονομασία είναι Κ10Β και έχει κεφαλή και μπλοκ από αλουμίνιο. Διαθέτει 4 βαλβίδες ανά κύλινδρο (12V) και έμμεσο ψεκασμό πολλαπλών σημείων. Συνοδεύεται με 5άρη μηχανικό κιβώτιο ταχυτήτων και στις δυο εκδόσεις και μόνο στην έκδοση Acenta υπάρχει η δυνατότητα επιλογής αυτόματου 4-ταχυτου κιβωτίου. Σε αυτή την περίπτωση καλείσαι να πληρώσετε €134 για τέλη κυκλοφορίας αφού το σύνολο είναι λιγότερο οικολογικό με 122 γρ./χλμ Co2 (φυσικά είναι προδιαγραφών euro5) αλλά και λιγότερο οικονομικό αφού η Nissan δίνει μέση κατανάλωση για το αυτόματο 5,2 λτ/100χλμ έναντι 4,4λτ/100χλμ και 99γρ Co2/χλμ του μηχανικού κιβωτίου. Οι τιμές για την κατανάλωση εντός πόλης είναι 5,5λτ για το μηχανικό και 6,7λτ για το αυτόματο ενώ για εκτός πόλης διαδρομές 3,8λτ και 4,5λτ αντίστοιχα. Κατά την διάρκεια της δοκιμής διένυσα περίπου 600χλμ με των 35 λίτρων ρεζερβουάρ, δηλαδή περίπου 6,4 λτ/100χλμ σε διαδρομές της παραλιακής, της Αττικής Οδού, αλλά με το 80% των χιλιομέτρων εντός πόλης και αυτά όχι πολύ σύνεση στο δεξί μου πόδι.
Με διαστάσεις 3.565 χλστ. μήκος, 1.630 χλστ. πλάτος και 1470 χλστ. ύψος δεν θα προβληματίσει κανέναν και σου επιτρέπει να κινηθείς με άνεση από στριμωγμένα πάρκινγκ μέχρι στα στενά σοκάκια του νησιού.
Πάμε προς τα μέσα
Η πρώτη αίσθηση από το κάθισμα του οδηγού, ήταν ο άφθονος διαθέσιμος χώρος για τους εμπρός επιβάτες. Διαθέτει σχετικά μεγάλα καθίσματα και με απόσταση μεταξύ τους και είναι σίγουρο ότι ακόμα και μεγαλόσωμοι επιβάτες θα νιώθουν άνετα και χωρίς ιδιαίτερους συμβιβασμούς. Ωστόσο δεν μπορώ να πω το ίδιο και για τους πίσω. Παρόλα αυτά όμως δυο άτομα μετρίων διαστάσεων δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα. Η ψηλή θέση οδήγησης είναι ακριβώς όπως αρμόζει σε ένα αυτοκίνητο πόλης, όπου τα μπες-βγες είναι συχνά και θα πρέπει να είναι και γρήγορη υπόθεση.
Το ταμπλό είναι τοποθετημένο ψηλά, ιδιαίτερα η κεντρική κονσόλα, χωρίς να ενοχλεί βέβαια στην ορατότητα, μάλιστα σου δίνει μια ωραία αίσθηση ότι βρίσκεσαι μέσα στο αυτοκίνητο και όχι πάνω από αυτό. Δεν θεωρώ ντιζαινάτο τον σχεδιασμό του ταμπλό, είναι όμως απόλυτα λειτουργικό, με τα χειριστήρια και τους διακόπτες στην σωστή θέση. Μετά από μια προσεκτική ματιά κατατοπισμού, διάρκειας ενός λεπτού, χειριζόμουν τα πάντα λες και είχα το αυτοκίνητο πολύ καιρό. Δεν ξέρω αν είμαι περίεργος αλλά η ένστασή μου αφορά τον διακόπτη για τα αλάρμ, που είναι χαμηλά τοποθετημένος και ελαφρός προς τα μέσα και πάντα τον έψαχνα καθώς και τον διακόπτη για το δεξί παράθυρο, που βρίσκεται μόνο στη πόρτα του συνοδηγού και πρέπει να τεντωθείς για να…ζητήσεις “πληροφορίες” από το διπλανό αυτοκίνητο. Τα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι γενικά σκληρά με πολύ καλή συναρμογή και η ποιότητα είναι σε σχετικά υψηλό επίπεδο για την κατηγορία τιμής, αλλά δεν παύει να υπάρχουν σημεία με αρκετά σκληρό υλικό που είναι λεία και αρκετά επιρρεπή στις γρατσουνιές. Γενικά στο εσωτερικό κυριαρχεί το μαύρο και οι αποχρώσεις του γκρι και δεν διατίθεται περαιτέρω επιλογή. Θετικό θεωρώ ότι δεν υπάρχουν σημεία με γυμνό μέταλλο όπως για παράδειγμα στις πόρτες ή στις κολώνες όπως σε αντίστοιχα οχήματα του ανταγωνισμού.
Την συμβολή τους στην πρακτικότητα δίνουν οι θήκες για μικροαντικείμενα. Ξεκινώντας από πίσω θα βρεις μια προεξοχή σε κάθε πόρτα για μπουκάλια, ενώ μπροστά, στις πλαϊνές τσέπες ο χώρος είναι περιορισμένος. Το πρόβλημα αυτό έρχεται να λύσει η κεντρική κονσόλα όπου χαμηλά θα βρεις δυο ποτηροθήκες και ένα άνοιγμα που μπορεί να φιλοξενήσει αρκετά πράγματα ακόμη και ένα μικρό τσαντάκι. Ακριβώς κάτω από την πηγή του ηχοσυστήματος και πάνω από τα χειριστήρια του καλοριφέρ υπάρχει ένα ράφι σε μέγεθος του ενός DIN, όπου με την υφή και το “δόντι” προστασίας που διαθέτει ότι και αν βάλεις θα είναι ασφαλές. Είναι φτιαγμένο από ένα έξυπνο φωτοδιαπερατό υλικό, που εκμεταλλευόμενο τον φωτισμό του καλοριφέρ φωτίζεται και αυτό. Κάτι που μου άρεσε πολύ ήταν ότι διαθέτει το διπλό κλείδωμα από τον τηλεχειρισμό, όπου πατώντας μια φορά ξεκλειδώνει μόνο η πόρτα του οδηγού και με την δεύτερη οι υπόλοιπες.
Ο χώρος των αποσκευών είναι από τους μικρότερους στην κατηγορία με μόλις 129 λίτρα και μπορεί να σε απογοητεύσει αλλά αναδιπλώνοντας τα διαιρούμενα (50-50) πίσω καθίσματα έχεις μπροστά σου 367 λίτρα για αποσκευές ή 774 λίτρα αν θες να φορτώσεις το αυτοκίνητο μέχρι την οροφή. Όσον αφορά την παθητική ασφάλεια όλα τα μοντέλα είναι εξοπλισμένα με αερόσακους οδηγού/ συνοδηγού και μόνο το Acenta έχει πλευρικούς ενώ κατ’επιλογή μπορείς να το παραγγείλεις και με αερόσακους τύπου κουρτίνας. Ο οργανισμός του EuroNCAP δεν έχει καταχωρημένο crashtest για το Pixo, βλέποντας όμως το αδερφάκι του, Suzuki Alto, τα 3 αστέρια της συνολικής βαθμολογίας εν έτη 2013 δεν εντυπωσιάζουν. καθώς έχει μικρή βαθμολογία στην προστασία των ενήλικων επιβατών και παιδιών και αυτό γιατί η αρχική έκδοση του μοντέλου περιλάμβανε μόνο δυο αερόσακους. Με το Pixo στην έκδοση Acenta να έχει 4 αερόσακους και πόσο μάλλον τις προαιρετικές κουρτίνες και το ESP σίγουρα θα είχε καλύτερη βαθμολογία.
Στο δρόμο
Ο 68 ίπποι του 1000άρη κινητήρα στον δρόμο είναι πολύ ζωντανοί και ο κινητήρας πρόθυμος να ανεβάσει στροφές ακόμη και στις ανηφόρες ενώ δεν θα διστάσει αν θελήσεις να δοκιμάσεις τις δυνατότητες του στο εθνικό οδικό δίκτυο για ένα σύντομο ταξίδι. Με ταχύτητες άνω των 120 χλμ/ώρα θα κινηθεί αξιοπρεπώς χωρίς να κουράσει η απόδοση του και θα είναι πρόθυμο ακόμη και για προσπέραση. Τα 0-100 έρχονται σε 14 δεύτερα έναντι των 17 δευτερολέπτων που χρειάζεται το αυτόματο. Ενώ η τελική ταχύτητα που ανακοινώνει η Nissan ανέρχεται στα 155 χλμ/ώρα. Στο ρελαντί καταλαβαίνεις ότι ο κινητήρας είναι αναμμένος (δεν έχει στροφόμετρο) μόνο από το τους κραδασμούς που περνάνε στα πεντάλ και στον λεβιέ ταχυτήτων που είναι έντονοι καθώς από θέμα ήχου στο εσωτερικό δεν ακούγεται τίποτα. Όσο ανεβαίνουν οι στροφές παρατηρείς μια τραχύτητα στον ήχο (3-κυλινδρο γαρ) και ο θόρυβος του κινητήρα θα είναι έντονος μόνο υπό μεγάλη πίεση.
Οι πρώτες τρεις σχέσεις του κιβωτίου γεμίζουν με άνεση νιώθοντας πως έχεις ένα δυνατότερο αυτοκίνητο, από την 3η και μετά θα έλεγα ότι είναι περισσότερο μακριές από όσο χρειάζεται. Παρόλα αυτά το κιβώτιο είναι σαφές και έχει πάρα πολύ καλή αίσθηση με τις ταχύτητες να κουμπώνουν ακριβέστατα νομίζοντας πως έχεις ένα καλορυθμισμένο joystick. Το τιμόνι είναι κοφτερό και παρέχει καλή πληροφόρηση, προς έκπληξη του αστικού χαρακτήρα του αυτοκινήτου. Μέσα στην πόλη κινείται και παρκάρει σβέλτα χωρίς να το πολυσκεφτείς και με περιττές κινήσεις ενώ έχει πολύ καλή περιμετρική ορατότητα, με μοναδικό εμπόδιο να είναι όταν διενεργείς το “τεστ” της οπισθογωνίας καθώς οι πίσω κολώνες που είναι φαρδιές κρύβουν κάποιες οπτικές πληροφορίες, αλλά συνηθίζεται εύκολα.
Αυτό που ίσως ενοχλήσει είναι η αίσθηση της ανάρτησης σε συνδυασμό με το μικρό βάρος του αυτοκινήτου όταν περνά από συνεχόμενες ανωμαλίες με πολλά χιλιόμετρα στο κοντέρ, σενάριο απίθανο μάλλον μέσα στην πόλη όπου το μικρό είναι στο στοιχείο του. Η χαμηλού κόστους διάταξη της ανάρτησης (γόνατα τύπου McPherson εμπρός και άκαμπτος πίσω άξονας με ελικοειδή ελατήρια) λειτουργεί καλύτερα από το αναμενόμενο. Αν και ελαφρός σφικτή απορροφά τις λακκούβες χωρίς ηχητικό θόρυβο με εξαίρεση τις μεγάλες εγκάρσιες ανωμαλίες κάτι αναμενόμενο λόγω του άκαμπτου άξονα. Η συμπεριφορά της ανάρτησης σε απότομες αλλαγές πορείας είναι εξαιρετική με περιορισμένες κλίσεις και ακρίβεια, είναι ιδανική για την πόλη και ισορροπεί αρμονικά με την άνεση.
Στην καλή ποιότητα κύλισης συμβάλει και η ηχομόνωση που τουλάχιστον για μέσα στην πόλη είναι αρκετή. Ο εκπληκτικά μικρός κύκλος στροφής των 4,5 μέτρων θα σε βγάλει ασπροπρόσωπο σε οποιαδήποτε μανούβρα επιχειρήσεις. Με το φρένο να είναι πολύ άμεσο και με καλό έλεγχο, διαθέτοντας ABS με ΕBD και σύστημα υποβοήθησης φρεναρίσματος (brake assist) σε όλες τις εκδόσεις. Τα 855 κιλά (880 κιλά για το αυτόματο) του αμαξώματος ακινητοποιούνται σχετικά γρήγορα και χωρίς εμφανή σημάδια κόπωσης από το σύστημα πέδησης παρά τα πίσω ταμπούρα, που φιλοξενείται μέσα στους 14 ιντσών τροχούς με ελαστικά “ποδηλάτου” διαστάσεων 155/65.
Εν κατακλείδι
Η αίσθηση που μου άφησε το Pixo αφήνοντας το πίσω στην μαμά Nissan, είναι ότι είχα να κάνω με ένα τίμιο αυτοκίνητο, πάρα πολύ πρακτικό που το διακατέχει η απλότητα, σε μια τιμή αρκετά δελεαστική με πολύ σημαντικά οικονομικά οφέλη στο κόστος συντήρησης, κατανάλωσης και διαβίωσης. Είναι ένα αυτοκίνητο πολύ ευχάριστο στην οδήγηση που δεν κουράζει καθόλου ακόμη και μέσα στην κίνηση. Μια ενδιαφέρουσα πρόταση στην κατηγορία του από μια εταιρία άξια εμπιστοσύνης.
Το Pixo είναι διαθέσιμο σε δυο εκδόσεις την Motiva και την Acenta. Η αρχική τιμή της Motiva είναι €7.980 (από €9.940) συμπεριλαμβάνοντας το όφελος απόσυρσης και την ειδική προσφορά της Nissan ενώ το πιο πλούσιο Acenta ξεκινάει από τα €8.440 (από €10.430). Συνοπτικά τα επιπλέον της Acenta είναι οι προβολείς ομίχλης, οι χειρολαβές και οι καθρέπτες στο χρώμα του αμαξώματος, τα διαιρούμενα πίσω καθίσματα (50-50), ηλεκτρικά παράθυρα/κλειδαριές (ναι κι όμως ) , τηλεχειρισμός και οι πλευρικοί αερόσακοι. Κάποια από τα extra που διατίθενται στο Acenta εκτός του αυτόματου κιβωτίου είναι οι αερόσακοι τύπου κουρτίνας και το ESP. Στα στάνταρ δε είναι το ράδιο cd με Mp3,A/C, και βάσεις Isofix. Είναι διαθέσιμο σε 8 χρώματα και η εγγύηση είναι στα 3 χρόνια για τα μηχανικά μέρη,3 χρόνια για το χρώμα και 12 για σκουριά .
