Αρκετές ομάδες στην ιστορία της Formula 1 μετά τη διάλυσή τους ή την πώλησή τους σε νέες, ξεχνιούνται από το ευρύ κοινό της F1, η ομάδα της Jaguar είναι από τις ομάδες που δεν έχουν ξεχαστεί παρά το πέρασμα των ετών.
Η ομάδα της Jaguar Racing αγωνίστηκε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της FIA και συγκεκριμένα σε αυτό της F1 από το 2000 έως το 2004 . Όλα ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 1999, μετά την εξαγορά της Jackie Stewart Prix F1 Team του μεγάλου και πασίγνωστου οδηγού Jackie Stewart, από την αυτοκινητοβιομηχανία Ford.
Η Ford μετονόμασε την ομάδα σε Jaguar Racing, ως μέρος των παγκόσμιων δραστηριοτήτων της στον τομέα του μάρκετινγκ για την προώθηση της εταιρείας της Jaguar, η οποία εξειδικεύεται στην πώληση premium αυτοκινήτων, όπως την παρούσα στιγμή κάνει η Red Bull με την Infiti. Παρά την χρησιμοποίηση του ονόματος ”Jaguar” η Ford δεν τοποθέτησε ποτέ στην πλάτη του μονοθεσίου της κινητήρα Jaguar, αλλά πάντοτε χρησιμοποιούσε τους Ford-Cosworth στα μονοθέσιά της. Παρόλα αυτά η Ford, δεν κατάφερε ποτέ να έχει τα αποτελέσματα της Stewart του 1999.
Η ομάδα το 2000 ξεκίνησε με ”αφεντικό” τον Wolfgang Reitzle, ο οποίος ήταν τότε επικεφαλής της Premier Automotive Group της Ford. Η πρόσθετη χρηματοδότηση και η δημοσιότητα που πήρε η Ford με την είσοδο της Jaguar στην F1 ήταν κάτι που ήταν φανερό από τον πρώτο κιόλας αγώνα της χρονιάς. Η ομάδα προσέλαβε τον 2ο οδηγό στην βαθμολογία του 1999, Eddie Irvine, αλλά και έναν γνώριμο από την περσινή του θητεία στην ομάδα της Stewart, Johnny Herbert. Τα αποτελέσματα της χρονιάς εκείνης (200ο) δεν ήταν τα αναμενόμενα, με αποτέλεσμα ο Reitzle να παραιτηθεί και να αντικατασταθεί από τον Bobby Rahal , το 2001.
Τα αποτελέσματα δε βελτιώθηκαν ούτε το 2001, παρά την πρόσληψη του τρεις φορές παγκόσμιου πρωταθλητή Niki Lauda στα μέσα του έτους με σκοπό να βοηθήσει το ηθικό της ομάδας. Στη συνέχεια ήρθε και η αποτυχημένη προσπάθεια του Rahal να φέρει στην ομάδα τον πρώην τεχνικό διευθυντή και αρχισχεδιαστή της McLaren, Adrian Newey. Αυτό αποσταθεροποίησε και άλλο την ομάδα και η μετέπειτα σύγκρουση μεταξύ των δύο, Rahal και Lauda να οδηγεί τον Rahal σε παραίτηση.
Το 2002 ήταν χειρότερο από το 2001 παρά την επίβλεψη του Lauda. Η Ford δεν άρχισε να βλέπει με καλό μάτι τα πολλά άσχημα αποτελέσματα και έχοντας ως μείζον ζήτημα το μεγάλο κόστος και τα μικρά οφέλη από την ανάμειξη της ομάδας στην F1, άρχισε να μειώνει τη χρηματοδότησή της. Ο Lauda και άλλα 70 άτομα προσωπικό απολύθηκαν και το διοικητικό συμβούλιο έδωσε παράταση 2 ετών στην ομάδα για να δείξει κάποια αποτελέσματα σε αγωνιστικό επίπεδο.
Το 2003 η ομάδα έδειξε να βελτιώνετε υπό τις οδηγίες του John Hogan. Ο Hogan κατάφερε να διαχειριστεί καλύτερα τους πόρους (χρησιμοποίησε μία αεροδυναμική σήραγγα κοντά στο εργοστάσιο της ομάδας σε σύγκριση με αυτή που χρησιμοποιούσαν στην Καλιφόρνια ).
Η Jaguar το 2004 είχε μια σταθεροποίηση στην απόδοσή της και στα αποτελέσματά της, αλλά δεν ήταν σε θέση να διεκδικεί συνέχεια βαθμούς.
Η μητρική εταιρεία της Jaguar, η Ford , εξέδωσε μία ”ευγενική” ανακοίνωση, η οποία ανέφερε την σταδιακή αποχώρηση της εταιρείας από τους αγώνες διεθνώς .Ειδικότερα το πρόβλημα εντοπιζόταν στο γεγονός ότι η Jaguar δε διαφημιζόταν ως κατασκευάστρια κινητήρων(όλα τα μονοθέσια της ομάδας είχαν Ford-Cosworth κινητήρες) αλλά μόνο ως κατασκευάστρια σασί. Έτσι στην Ford δεν πίστευαν ότι είναι σωστό να επενδύσουν ένα τεράστιο ποσό χρημάτων για κάτι που δεν τους αντιπροσωπεύει.
Η Ford επέλεξε να πουλήσει την ομάδα κοντά στο τέλος του 2004, παρά τις καλές εμφανίσεις των 2 τελευταίων ετών. Το φθινόπωρο του 2004, η εταιρεία ενεργειακών ποτών Red Bull επιβεβαίωσε την αγορά της Jaguar Formula One, από τη Ford. Οι λεπτομέρειες αυτής της πώλησης έχουν τρομερό ενδιαφέρον, καθώς η Red Bull ούτε λίγο ούτε πολύ, αγόρασε την Jaguar Racing έναντι του συμβολικού ποσού του 1$ με την προϋπόθεση, η Αυστριακή ομάδα την επόμενη τριετία να επενδύσει 400.000.000$. Η νέα ομάδα θα ονομαζόταν Red Bull Racing και η Αυστριακή ομάδα θα χρησιμοποιούσε το σασί και τον κινητήρα που θα χρησιμοποιούσε η Jaguar το 2005 στην F1.
Η τελευταία σεζόν της ομάδας κατά ειρωνικό τρόπο ήταν και η χρονιά που είχε και την μεγαλύτερη προβολή, καθώς έκανε διάφορες εκδηλώσεις για προώθηση προϊόντων ή ταινιών. Στο Grand Prix του Μονακό εκείνης της χρονιάς (2004), στα μονοθέσια της Jaguar, είχαν τοποθετήσει στο εμπρός μέρος, από ένα διαμάντι του οίκου Steinmetz, αξίας 250.000$ για την προώθηση της ταινίας Ocean Twelve. Το ένα όμως από τα δύο αυτά διαμάντια αγνοείται μετά από έξοδο του Christian Klien στην πρώτη κιόλας στροφή της πίστας.
Οι οδηγοί που πέρασαν από την ομάδα είναι, ο Eddie Irvine την περίοδο 2000-2002, ο Johnny Herbert το 2000, ο Luciano Burti για λίγους αγώνες το 2001 και το Αυστριακό GP το 2000, ο Pedro de la Rosa το 2001 και το 2002, ο Antonio Pizzonia το 2003 μέχρι το Hockenheim, ο Mark Webber το 2003 και 2004, ο Justin Wilson από το Hockenheim και μέχρι το τέλος του 2003 και ο Christian Klien το 2004. Στην ομάδα της Jaguar εργάστηκαν επίσης μεγάλα ονόματα της F1 και γενικότερα των μηχανοκίνητων σπορ, όπως ο Niki Laouda, o Bobby Rahal, o Tony Purnell και ο David Pittchforth.
Μικρά για την Jaguar Racing:
- O Eddie Irvine στην πρώτη του χρονιά, κατάφερε να κερδίσει αμέσως βαθμούς με την ομάδα της Jaguar (4ος στο Μονακό και 6ος στη Μαλαισία).
- O Eddie Irvine κέρδισε το πρώτο βάθρο(3η θέση) της ομάδας στο Μονακό το 2001 και το επανέλαβε κερδίζοντας και πάλι την 3η θέση στη Μόντσα το 2002.
- Ο Mark Webber στα 2 χρόνια που παραβρέθηκε στην ομάδα, έδειξε το πόσο σταθερός οδηγός είναι, καθώς κατέκτησε τους περισσότερους βαθμούς σε μία σεζόν, άλλα και συνολικά.
Για να δούμε τα μονοθέσια της ομάδας.
1. Jaguar R1 (2000)
H R1 ήταν το μονοθέσιο με το οποίο η ομάδα της Jaguar ξεκίνησε την αγωνιστική της δράση στην F1. Το μονοθέσιο αυτό ήταν σχεδιασμένο από τον Gary Andersson και ουσιαστικά ήταν μία μεγάλη αναβάθμιση του προηγούμενου μονοθεσίου της Stewart SF3. Το μονοθέσιο στην πλάτη του είχε έναν Ford-Cosworth CR2 V10 και φορούσε ελαστικά Bridgestone. H χρονιά δεν ήταν και η καλύτερη, αφού τα προβλήματα αξιοπιστίας της ομάδας ήταν τεράστια. Το κιβώτιο της R1 ήταν κάπως ”εύθραυστο” με αποτέλεσμα να οδηγήσει σε πολλές εγκαταλείψεις και τους 2 οδηγούς της ομάδας. Η R1 εκτός του προβληματικού κιβωτίου της και παρά τις μικρές αναλαμπές σε απόδοση, χαρακτηρίστηκε δύσκολο-οδήγητη και αρκετά δύστροπη.
Βρετανικό GP 2000 Pit Stop
Οδηγοί της, ήταν ο Eddie Irvine, ο οποίος κατάφερε να κερδίσει και τους 4 βαθμούς που μάζεψε η ομάδα εκείνη τη σεζόν. Ο άλλος οδηγός της ομάδας ήταν ο Johny Herbert, ο οποίος τη σεζόν εκείνη τερμάτισε και την καριέρα του ως οδηγός της F1. Την R1 την οδήγησε επίσης και ο Luciano Burti. H Jaguar τερμάτισε στην 9η θέση του πρωταθλήματος κατασκευαστών, το 2000.
Βρετανικό GP 2000 οnboard Eddie Irvine
http://youtu.be/5RYv9gf4yz8
Το μονοθέσιο σαν χρωματισμούς είχε το πράσινο και το άσπρο ως βασικά του χρώματα. Το άσπρο χρώμα βρισκόταν στο πλαϊνό μέρος του μονοθεσίου και όλο το άλλο ήταν βαμμένο στα πράσινα.
Ευρωπαϊκό GP 2000
Στο κάλυμμα του κινητήρα ήταν όμορφα τοποθετημένο με πολύ ευδιάκριτο τρόπο, το σήμα της Jaguar, ενώ βασικός της χορηγός ήταν η τράπεζα HSBC.
2. Jaguar R2 (2001)
Το 2001 έκανε το ντεμπούτο της η R2. Ήταν το δεύτερο μονοθέσιο της ομάδας από το οποίο ανέμεναν καλά αποτελέσματα. Την R2 τη σχεδίασε ο Steve Nichols, ο οποίος προσπάθησε να δώσει το κάτι παραπάνω. Το μονοθέσιο φορούσε τον νέο κινητήρα της Ford Cosworth CR3 V10, ενώ στο μονοθέσιο είχαν πια τοποθετηθεί ελαστικά της Michelin. Tο 2001 ήταν μία χρονιά στην οποία η ομάδα δούλεψε σκληρά για να μην έχει πάλι τα κακά αποτελέσματα – εμφανίσεις του 2000. Το μονοθέσιο ήταν πιο αξιόπιστο και τα αποτελέσματα που ήρθαν αργότερα μέσα στη χρονιά, πραγματικά έδειξαν ότι είχε γίνει ένα βήμα μπροστά. Ο Eddie Irvine, ήταν ο 1ος οδηγός της ομάδας και αυτός που της χάρισε και το 1ο βάθρο της στην ιστορία του σπορ αφού μπόρεσε και κέρδισε την 3η θέση στο GP του Μονακό.
Monza onboard Eddie Irvine
Το άλλο μονοθέσιο της ομάδας οδήγησε για τους πρώτους 4 αγώνες ο Luciano Burti, ο οποίος στη συνέχεια αντικαταστάθηκε από τον Pedro de la Rosa για το υπόλοιπο της σεζόν εκείνης. Ο Ισπανός οδηγός έδειξε καλά δείγματα γραφής και απόδοσης και έδωσε και αυτός βαθμούς στην ομάδα του(6ος στον Καναδά, 5ος στη Μόντσα). Η R2 κέρδισε 9 βαθμούς και τερμάτισε στην 8η θέση του πρωταθλήματος. Τα χρώματα του μονοθεσίου παρέμεινα τα ίδια όπως και ο βασικός της χορηγός.
3. Jaguar R3 (2002)
Η R3 παρουσιάστηκε από την ομάδα στις 4 Ιανουαρίου του 2002 και με αυτό το μονοθέσιο ήθελε να ξεφύγει από τα αποτελέσματα του προηγούμενου έτους. Το νέο αυτό μονοθέσιο σχεδιάστηκε από τον Malcolm Oastler, τον 3ο σχεδιαστή που χρησιμοποιεί η ομάδα για να σχεδιάσει τα μονοθέσιά της. Η Jaguar με την R3 κατάφερε αμέσως να κερδίσει μία 4η θέση στο ξεκίνημα της σεζόν με τον Eddie Irvine στην Αυστραλία, αλλά μετά δεν μπόρεσε να έχει καλά αποτελέσματα. Μια αναλαμπή έγινε στη Μόντσα και η ομάδα κατάφερε πάλι με τον Βρετανό να κερδίσει μία θέση στο βάθρο και συγκεκριμένα την 3η και πάλι. Τα 2 μονοθέσια στους 34 αγώνες που έτρεξαν(η χρονιά είχε 17 αγώνες) εκείνη τη χρονιά εγκατέλειψαν στους 19, αυτό και μόνο δείχνει πόσο μη αξιόπιστο μονοθέσιο ήταν η R3.
Η Jaguar με την παρουσίαση της R3 είχε παραδεχθεί ότι στα προηγούμενα μονοθέσια είχαν γίνει σοβαρά λάθη στην αεροδυναμική σήραγγα. Όμως η R3 όσο και να είχε βελτιωθεί αεροδυναμικά, μηχανικά είχε σοβαρά προβλήματα αξιοπιστίας και η ιπποδύναμη του Ford-Cosworth CR3 V10 των 72 μοιρών δεν ήταν και η καλύτερη. Οδηγοί της ομάδας και για το 2002 ήταν ο Eddie Irvine και ο Pedro de la Rosa. Η ομάδα κατάφερε να μαζέψει συνολικά 8 βαθμούς σε όλο το πρωτάθλημα και να κλείσει τη χρονιά στην 8η θέση της κατάταξης των κατασκευαστών. Τα χρώματα που ήταν βαμμένο το μονοθέσιο δεν άλλαξαν. Το μόνο που άλλαξε ήταν το χρώμα της πίσω αεροτομής και από πράσινο έγινε άσπρο.
4. Jaguar R4 (2003)
Η R4 ήταν το μονοθέσιο με το οποίο η ομάδα της Jaguar αγωνίστηκε στο πρωτάθλημα της F1 το 2003. Η R4 ήταν ένα μονοθέσιο το οποίο κατασκευάστηκε και σχεδιάστηκε όλο από την αρχή και αυτό έγινε διότι ο προκάτοχός του, δεν ήταν και το καλύτερο μονοθέσιο. Σχεδιαστής αυτού του μονοθεσίου είναι ο Robert Taylor, ο οποίος υπό την καθοδήγηση των Tony Purnell και David Pittchforth, κατάφερε να σχεδιάσει ένα πιο άκαμπτο σασί, το οποίο δεν έφερε όλα τα προβλήματα του 2002, τα οποία ήταν πολλά. Το μονοθέσιο είχε στην πλάτη του τον Cosworth CR5 V10 των 90 μοιρών και φορούσε ελαστικά Michelin. Η ομάδα μετά το αποτυχημένο 2002, άλλαξε πολλά όπως προ αναφέραμε(σχεδιαστή και τεχνικούς διευθυντές) για να μπορέσει να φέρει τα αποτελέσματα που ανέμενε. Το 2003 έχουμε και νέους οδηγούς στα πλαίσια όλων αυτών των αλλαγών, στην ομάδα έρχονται οι Mark Webber, Antonio Pizzonia και Justin Wilson.
Mark Webber Brazil 2003
http://youtu.be/q9l3WzXCTCg
H R4 ήταν έτοιμη λίγο πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα και αυτό στοίχισε αρκετά στην ομάδα, αφού το μονοθέσιο στους 5 πρώτους αγώνες είχε στο ενεργητικό του από 3 εγκαταλείψεις στον κάθε οδηγό. Μετά τον 5o αγώνα της χρονιάς, έδειξε να έχει καλό ρυθμό και κατάφερε να κερδίσει τους περισσότερους βαθμούς στην ιστορία της ομάδας με σύνολο 18, τερματίζοντας στην 7η θέση στο πρωτάθλημα κατασκευαστών. Ο Mark Webber είχε εξαιρετική σταθερότητα και ήταν μονίμως μέσα στην 10αδα, ενώ και στο GP της Βραζιλίας απέφυγε τα χειρότερα, αφού μετά από σφοδρή σύγκρουση που είχε με τα προστατευτικά κιγκλιδώματα της πίστας ουσιαστικά διέλυσε το μονοθέσιό του με αποτέλεσμα να έχουμε την κόκκινη σημαία. Τα χρώματα του μονοθεσίου δεν άλλαξαν και αυτήν τη χρονιά.
5. Jaguar R5(2004)
Το τελευταίο μονοθέσιο της Jaguar στην F1. Η R5 ήταν ένα μονοθέσιο το οποίο και αυτό δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα στους υπεύθυνους της ομάδας. Το μονοθέσιο αυτό δεν ήταν χειρότερο από τα προηγούμενα, απεναντίας ήταν λίγο πιο αξιόπιστο και αρκετά σταθερό. Η ομάδα εκείνη τη χρονιά άρχισε να έχει περισσότερη δημοσιότητα μέσα στο grid, μέσα από διάφορες εκδηλώσεις που έκανε. Η R5 ήταν μία καλή αναβάθμιση της R4 και τον 1ο της αγώνα τον έκανε στο GP της Ισπανίας εκείνη τη χρονιά. Ο Cosworth V10 που φορούσε το μονοθέσιο, επέστρεψε στις 72 μοίρες και τα ελαστικά του μονοθεσίου παρέμειναν Michelin. Οδηγοί της ομάδας ,ο Mark Webber και ο Αυστριακός, Christian Klien ο οποίος ήταν εξαιρετικά σταθερός.
2004 Christian Klien onboard Spa
http://youtu.be/UdU4EpxnaW4
Η ομάδα δεν κατάφερε να κάνει και το 2004 το κάτι παραπάνω και παρέμεινε στην 7η θέση του πρωταθλήματος κατασκευαστών με 10 βαθμούς. Οι χρωματισμοί του μονοθεσίου ήταν οι ίδιοι, εκτός του κεντρικού χορηγού, δηλαδή της HSBC αφού στο πλαϊνό μέρος του μονοθέσιου δεν υπήρχε πλέον το όνομα, αλλά το σήμα της μεγάλης αυτής τράπεζας. Επίσης το πλαϊνό μέρος της πίσω αεροτομής δεν ήταν άσπρο, αλλά πράσινο.
Η ομάδα της Jaguar, ήταν μία ομάδα που αναζητούσε το αποτέλεσμα και όχι τη δημιουργία μίας ομάδας, η οποία σε βάθος χρόνου θα πετύχαινε τους στόχους της. Η γρήγορη αναζήτηση του αποτελέσματος στην F1 έκανε την ομάδα να κάνει τεράστια λάθη στον οργανωτικό τομέα, αλλά και στον αγωνιστικό. Η Jaguar θα παραμείνει στις μνήμες μας ως μία ομάδα, με ένα πανέμορφο μονοθέσιο….
