Είναι ορισμένα πράγματα που μου προκαλούν έκπληξη και/ή ενθουσιασμό όταν τα μαθαίνω και για καλό ή για κακό, θέλω να τα μοιραστώ με την κοινότητα του AutoBlog για να μαθαίνουμε πράγματα μαζί, να τα συζητάμε και μέσα από τη συζήτηση να παράγεται και να αναπαράγεται γνώση ώστε όλοι να είμαστε ωφελημένοι. Αυτή τη φορά, το factoid που με εξέπληξε –και ξέρω πως πολλοί θα πείτε «τώρα το έμαθες ρε Άλεξ… κάτι μας είπες τώρα», όχι δεν το έμαθα τώρα, απλά τώρα το θυμήθηκα!- είναι πως η Porsche, την δεκαετία του ’90 έκανε κάτι δουλίτσες στο πλάι για να βγάλει κάτι παραπάνω μπας και επιβιώσει!
Οι «δουλίτσες» αυτές δεν είναι τίποτα supercars ή hypercars, ούτε τέλος πάντων αποκρουστικά SUVs που θα μείνουν στην ιστορία ως τα ασχημότερα, πανάκριβα αμάξια. Όχι! Μιλάμε για ένα station wagon και ένα μεσαίο sedan. Πιο συγκεκριμένα, μιλάω για το Audi RS2 και την Mercedes-Benz 500E. Σε αυτό το σημείο, κάποιοι γνώστες του θέματος θα πέσουν να με φάνε λέγοντας πως αυτά τα αυτοκίνητα δεν τα έκανε η Porsche αλλά η Porsche Engineering που είναι διαφορετική εταιρία, θυγατρική της Porsche μπλα μπλα μπλα… Ναι, τα ξέρω όλα αυτά. Αφήστε με να τελειώσω.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 με αρχές της δεκαετίας του ’90, η Porsche ήταν σε πολύ δύσκολη θέση και αυτό σε πολύ μεγάλο βαθμό οφειλόταν στην γκάμα της, που αποτελούνταν από: την 911, που ήταν design μερικών δεκαετιών. Την 928, που έμοιαζε να είναι μερικών δεκαετιών. Και την 944, που ήταν βασισμένη στην 924, που ήταν μερικών δεκαετιών. Για να σας δώσω να καταλάβετε την θέση στην οποία βρισκόταν η Porsche εκείνα τα χρόνια, να σας δώσω ένα πολύ πραγματικό παράδειγμα. Η Porsche πούλησε περισσότερα αυτοκίνητα τον προηγούμενο μήνα, από ότι είχε πουλήσει ολόκληρο το 1993!
Για να κάνει την κατάσταση ελαφρώς πιο υποφερτή, η Porsche αποφάσισε να κάνει ότι κάνει οποιοσδήποτε έχει οικονομικά προβλήματα. Να βρει μία δεύτερη δουλειά. Στο κάτω-κάτω, δεν ήταν κάτι που δεν είχε ξανακάνει, αφού το 1984, είχε βοηθήσει στο ραφινάρισμα του Lada Samara… κάτι που σε κάνει να αναρωτιέσαι πώς ήταν πριν το αναλάβει η Porsche αλλά τέλος πάντων, ξεφεύγω από το θέμα. Το αντικείμενο αυτή τη φορά, είχε πολύ καλύτερη προοπτική από το Lada Samara καθώς η Porsche, συνεργάστηκε με την Audi. Η συνεργασία ξεκίνησε με το Audi 80 Avant, ένα από τα πιο βαρετά αμάξια στην ιστορία της αυτοκίνησης. Μάλλον ήταν κάποιου είδους εσωτερικό στοίχημα: «Πιο είναι το πιο βαρετό αμάξι μας; Το Audi 80 Avant. Πόσο cool μπορούμε να το κάνουμε;»
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι: Άπειρα! Κάτω από το καπό βρίσκουμε τον υπερτροφοδοτούμενο, πεντακύλινδρο των 2,2 λίτρων της Audi που χωρίς ιδιαίτερο κόπο, παρήγαγε 315 άλογα. Βέβαια για να φτάσει εκεί, έβαλε και η Porsche το χεράκι της. Το standard turbo της ΚΚΚ, έδωσε τη θέση του σε ένα μεγαλύτερο, το ίδιο έγινε και με το intercooler, τα μπεκ ψεκασμού, τους εκκεντροφόρους, την εισαγωγή, την εξαγωγή και την ECU, που πλέον ήταν της Bosch.
Το κιβώτιο αλλά και η τετρακίνηση ήταν Audi σε όλα τους αλλά το ίδιο δεν μπορούσες να πεις και για τα φρένα ή/και την ανάρτηση. Ολόκληρα τα μουαγιέ ήταν από την Porsche 964 και τα φρένα έγραφαν πάνω “Porsche”. Δεν είναι ότι προσπάθησαν να το κρύψουν. Ακόμα και οι ζάντες ήταν Porsche. Στην ανάρτηση, η δουλειά της Porsche αφορούσε περισσότερο το finetuning παρά τα εξαρτήματα και κανείς δεν μπορεί να πει πως δεν έκανε καλή δουλειά.
Το Audi RS2 είχε επιδόσεις αλλά και οδική συμπεριφορά που θα ζήλευαν πολλά αυτοκίνητα ακόμα και σήμερα και δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως έχει μείνει στην ιστορία, αφενός γιατί ήταν το πρώτο RS μοντέλο της Audi αλλά αφετέρου γιατί ήταν κορυφαίο –για να μην πω κάποια άλλη, λιγότερο politically correct λέξη-…
Πριν όμως το RS2, η Porsche είχε συνεργαστεί με την Mercedes Benz. Ο λόγος για αυτή τη συνεργασία ήταν η «μεταμόρφωση» της ταπεινής W124 σε ένα αυτοκίνητο που παρότι σχετικά άγνωστο και έως έναν βαθμό υποεκτιμημένο, αποτελεί αντικείμενο πόθου για πολλούς γνώστες. Κάτω από το καπό της 500E, βρισκόταν ένας πεντάλιτρος V8 που απέδιδε γύρω στα 300 άλογα. Μην ξεχνάτε πως μιλάμε για την εποχή που η M5 κινούνταν από έναν εν σειρά εξακύλινδρο 3,x λίτρων. Όχι και άσχημα λοιπόν. Η 500E κατασκευαζόταν στο χέρι, με σειρές… εννοώ πως το αυτοκίνητο πηγαινοερχόταν ανάμεσα στο εργοστάσιο της Mercedes και το εργοστάσιο της Porsche στο Rossle-Bau (για την ιστορία, το εργοστάσιο στο οποίο έγινε και το RS2 αλλά και η απίστευτη 959).
Αποτέλεσμα αυτού του πήγαινε-έλα, ήταν κάθε 500E να κάνει 18 ημέρες να ολοκληρωθεί. Κάθε 500E, ήταν αριστεροτίμονη και είχε 4 καθίσματα της Recaro. Η τοποθέτηση του V8 αλλά και η ρύθμιση της ανάρτησης είχε αφεθεί εξολοκλήρου στα χέρια της Porsche αλλά οι μηχανικοί της Mercedes είχαν θέσει σαφέστατους περιορισμούς για το τι μπορεί και τι δεν μπορεί να γίνει, τι είναι αποδεκτό και τι όχι. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν ένα αυτοκίνητο που έφτανε τα 100km/h από στάση σε 5,5 δευτερόλεπτα και ολοκλήρωνε το 400άρι σε 14,1 δευτερόλεπτα με ταχύτητα εξόδου 163km/h. Όλα αυτά, μαζί με το γεγονός πως ως χειροποίητη, είχε παραχθεί σε μικρούς αριθμούς, συνυπολογίζοντας και τη συνεργασία με την Porsche, δεν είναι τυχαίο που ακόμα και εντός της Mercedes, η 500E θεωρείται «κλασική».
Το συμπέρασμα είναι –εκτός από το γεγονός πως άδραξα την ευκαιρία να θυμηθώ και να θυμίσω δύο φανταστικά αυτοκίνητα- πως η 500E αλλά και το RS2, κράτησαν την Porsche όρθια σε μία πολύ δύσκολη περίοδο στην ιστορία της. Μπορεί να μην την «έσωσαν» καθώς δεν αρκούν τέτοιες δουλειές για να κρατήσουν ζωντανή για μεγάλο χρονικό διάστημα μία εταιρία, αλλά έβαλαν το λιθαράκι τους στο τείχος έναντι μίας πιθανής εξαγοράς και κράτησαν «ζεστούς» τους μηχανικούς της Porsche για να δημιουργήσουν στην συνέχεια αρκετά αριστουργήματα.