Ο τρίτος γύρος του DTM ήταν απλά υπόθεση της Mercedes! Mετά το “1-2-3-4” του Σαββάτου, η εταιρεία από τη Στουτγάρδη επιβεβαίωσε με εμφατικό τρόπο ότι στο Norisring είναι το απόλυτο αφεντικό τα τελευταία 16 χρόνια! Με τη σημερινή νίκη του Robert Wickens, ο οποίος ήταν και ο περσινός νικητής στην πίστα της Νυρεμβέργης, η γερμανική εταιρία σημείωσε την 15η νίκη της σε 17 αγώνες, από το 2000 έως και σήμερα. Τις μόνες χρονιές που δεν έχει κερδίσει σε αυτήν την πίστα ήταν το 2002 και το 2011, χρονιές που νικήτρια ήταν η Audi. Στο δεύτερο σκαλί του βάθρου ανέβηκε ο Christian Vietoris και τρίτος ο poleman και οδηγός της BMW, Bruno Spengler. Πολύ καλό αγώνα, αλλά και στρατηγική, είχε ο rookie Lucas Auer, τερματίζοντας στην 9η θέση και πήρε τους πρώτους του βαθμούς, ενώ 7 οδηγοί της Mercedes βρέθηκαν στην βαθμολογούμενη δεκάδα. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Ενώ οι περισσότεροι θα περίμεναν κάποιον απ΄τους 8 οδηγούς της Mercedes στην pole στα δοκιμαστικά της Κυριακής, εντούτοις, ο έτερος Καναδός, Bruno Spengler, στο τελευταίο λεπτό σημείωσε τον ταχύτερο χρόνο και έφερε για πρώτη φορά φέτος την M4 στην πρώτη θέση της εκκίνησης. Δεύτερος ξεκινούσε ο Vietoris, με το Γερμανό να έχει μόνο 0.004” διαφορά από τον χρόνο του Καναδού.
Μόλις έσβησαν τα πέντε κόκκινα φώτα, ο Spengler υπερασπίστηκε τη θέση του, ενώ ο Paffett, από την ενδέκατη θέση, πατάχθηκε μπροστά κερδίζοντας πολύ γρήγορα 4 θέσεις. Ωστόσο, κλασικά στην πρώτη στροφή είχαμε συγκρούσεις, με τον Götz να βρίσκεται στην ακάθαρτη αγωνιστική γραμμή, στριμωγμένος από τους Mortara και Tomczyk, με τον ίδιο να φρενάρει αργά, να πέφτει πάνω στον Glock, “πυροδοτώντας’ αλυσιδωτή αντίδραση στις συγκρούσεις, με θύματα τους Farfus, Rockenfeller. O δύο προαναφερθέντες εγκατέλειψαν, ερχόμενοι στα pits, ενώ το καπό της Μ4 του Glock, αποκολλήθηκε εντυπωσιακά από τη “Βαυαρή”, με τον Γερμανό να εγκαταλείπει λίγο μετά και αυτός. Μαζί με τον Götz, 4 εγκαταλείψεις μέσα σε δύο γύρους, με τους αγωνοδίκες να αποφασίζουν την είσοδο του αυτοκινήτου ασφαλείας για να απομακρυνθούν τα θραύσματα από τις συγκρούσεις.
Στον όγδοο γύρο ξεκίνησε και πάλι ο αγώνας, με τους Spengler, Wickens, Vietoris, Auer και Ekström να είναι στην πρώτη πεντάδα. Τρεις γύρους μετά, το DRS επιτρέπεται και ο Wehrlein ήταν ο ταχύτερος οδηγός ένα γύρο μετά. Ο δεύτερος Wickens πίεζε τον Spengler στα φρένα για την πρώτη στροφή, ενώ στον 14ο γύρο, το προσπέρασμα του Καναδού στον συμπατριώτη του ήταν επιτυχές, με τον οδηγό της BMW να χάνει θέσεις και από τους Vietoris, Auer και Ekström μέσα σε μισό γύρο. Ο Σουηδός επιτέθηκε στον νεαρό Αυστριακό για την τρίτη θέση, αλλά ο Auer προσωρινά και για δύο γύρους υπερασπίστηκε τη θέση του. Οι Wickens και Vietoris είχαν ήδη αρχίσει να απομακρύνονται και πιο πίσω, οι Da Costa (M4) και Martin με το ίδιο αυτοκίνητο μάχονταν για την ένατη θέση και ο νικητής των 3 αγώνων, Jamie Green έκλεινε τη δεκάδα. Στους πρώτους 20 γύρους, 6 οδηγοί της Mercedes βρίσκονταν στις 8 πρώτες θέσεις.
Ekström, Auer, Spengler, Wehrlein και Paffett είχαν δημιουργήσει το δικό τους “τρενάκι”, με τον Juncadella (C 63) να είναι ο πρώτος που μπαίνει στα pits για το υποχρεωτικό pit stop. Στον 28ο μπήκαν οι Wehrlein και Wittmann, ακολούθησε ο Paffett, ενώ οι 2 πρώτοι, έριξαν γύρο στον πρωταθλητή Wittmann, που ήταν 20ος και τελευταίος. Ξεκάθαρα, και ενώ δεν είχαν μπει ακόμα για αλλαγή ελαστικών, οι Wickens και Vietoris είχαν άπιαστο ρυθμό αγώνα μέχρι τότε. Εkström και Spengler μπήκαν ταυτόχρονα στο 30ο γύρο στα pits, αλλά το προσπέρασμα εντός των pits δεν πραγματοποιήθηκε για τον Καναδό.
Wickens και Vietoris είχαν μπλέξει στο κυκλοφοριακό, έχοντας πιάσει τους πιο αργούς συνδυασμούς, o Wickens μπήκε στα pits στον 35ο γύρο, βγήκε μπροστά από τον Ekström και ένα γύρο μετά ήταν η σειρά του Vietoris για αλλαγή ελαστικών, αλλά οι μηχανικοί του ολοκληρώνουν το Pit stop σε 4,2”, ενάμισι δευτερόλεπτο πιο αργά από τον αντίστοιχο του Wickens, και έτσι χάνει τη θέση του στην έξοδο των pits από τον Καναδό. Μοναδικοί που δεν έχουν μπει ακόμα στα Pits (37oς γύρος) είναι οι Auer και Molina, με τον Αυστριακό να τίθεται προσωρινά επικεφαλής του αγώνα, έχοντας πραγματοποιήσει πολύ καλή στρατηγική μέχρι τώρα. Ωστόσο, είχε πάρει ποινή 5” από την αρχή του αγώνα για μη κανονική θέση στην σχάρα της εκκίνησης. Εξέτισε την ποινή του, μένοντας ακινητοποιημένος στην είσοδο των pits και έπειτα κανονικά πραγματοποίησε το pit stop του.
Ο Wickens είχε κολλήσει το γκάζι στο πάτωμα και ήταν ο ταχύτερος στην πίστα, 25 λεπτά πριν το τέλος. Οι Ekström και Spengler πέρασαν τον Molina που είχε ταλαιπωρημένα ελαστικά και ήταν αισθητά πιο αργός από τους 2. Ο Di Resta παρέδωσε χωρίς μάχη την πέμπτη θέση στον Wehrlein και η διαφορά Ekström-Spengler ήταν στα 0,4”
Εkström-Spengler, Wehrlein-Di Resta και Green-Martin-Auer ήταν οι οδηγοί που έδιναν μάχη μεταξύ τους, με το τελευταίο τέταρτο του αγώνα να χαρακτηρίζεται από κινήσεις τακτικής, με τους οδηγούς να φυλάσσουν τα ελαστικά τους και να κάνουν την όποια κίνησή τους προς το τέλος. Το ενδιαφέρον είχε επικεντρωθεί στη μάχη για την ένατη θέση (Martin-Auer), με τον Spengler να “καιροφυλαχτούσε” για να αρπάξει την τρίτη θέση από τον Ekström. O Martin “βούτηξε” στα φρένα στην πρώτη στροφή στον 60ο γύρο, ακούμπησε με τον ένατο Green, γεγονός που προκάλεσε κλατάρισμα στο μπρος αριστερό ελαστικό του Βρετανού. Η πρώτη τετράδα ήταν η ίδια και άνετα οι 2 οδηγοί της Mercedes ήταν μπροστά. Δύο γύρους πριν το τέλος, ο Spengler έκανε επιτέλους την κίνησή του, βρισκόμενος τελείως στην ακάθαρτη γραμμή και κατάφερε να περάσει τον Ekström στην πρώτη στροφή.
Η καρό σημαία έπεσε και στο βάθρο βρέθηκαν 2 Καναδοί, (1ος Wickens, 3ος Spengler) και συνολικά 7 οδηγοί της Mercedes βαθμολογήθηκαν, ολοκληρώνοντας ένα ονειρικό Σαββατοκύριακο για την εταιρεία. Στις βαθμολογίες, ο Green εξακολουθεί να προηγείται στους οδηγούς, όπως και η Audi στους κατασκευαστές, αλλά με την Μercedes να την πλησιάζει και τέλος, η HWA Μercedes πέρασε μπροστά στις ομάδες.
Επόμενος γύρος του πρωταθλήματος στις 10-12 Ιουλίου από το Zandvoort της Ολλανδίας.