Πριν εξωτερικεύσεις την πρώτη σου αντίδραση, διάβασε το παρακάτω άρθρο. Δεν είμαι κάποιος νεόπλουτος που του έπεσαν 5 φράγκα και ξαφνικά σνομπάρει τους τετρακύλινδρους κινητήρες. Δεν είμαι ελιτιστής. Έζησα ολόκληρη τη ζωή μου είτε ως επιβάτης σε αυτοκίνητα με τετρακύλινδρους κινητήρες, είτε ως οδηγός. Όμως κουράστηκα να γράφω για μία βιομηχανία-φωτοτυπικό… μία βιομηχανία copy/paste που έχει καταλήξει ότι ο μοναδικός τρόπος να διαφέρει το ένα μοντέλο από το άλλο είναι οι διαστάσεις. Διάβαζα τις προάλλες ένα άρθρο για το πώς ο τετρακύλινδρος εν σειρά είναι το καθαρτήριο των κινητήρων και… συμφωνώ απόλυτα! Θα μου πεις φανταστικέ αναγνώστη που σε δημιούργησα μόνο και μόνο για αντίλογο: “ποιος νοιάζεται για τον κινητήρα; Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να κάνει την δουλειά του”. Έχεις δίκιο… αλλά αυτό δεν ισχύει για όλες τις κατηγορίες.
Από τη μία πλευρά, είναι η κόλαση. Τρικύλινδροι, οικονομικοί και “οικολογικοί” κινητήρες που τοποθετούνται σε ταπεινά, “τίμια” αυτοκίνητα. Μπορεί να είναι η κόλαση, αλλά είναι μία κόλαση με λογική. Θυσιάζεις χαρακτηριστικά όπως το ραφινάρισμα, ο ήχος και οι επιδόσεις έως έναν βαθμό για να κερδίσεις κάπου αλλού. Το πού, είναι προφανές και δεν θα σπαταλήσω λέξεις. Στην κόλαση έχει νόημα το “δεν με ενδιαφέρει τι είναι εφόσον κάνει την δουλειά του”… στην κόλαση, υπάρχουν άλλες προτεραιότητες.
Από την άλλη πλευρά, είναι ο παράδεισος των εξακύλινδρων εν σειρά, των V8 και των V12. Κινητήρες με χαρακτήρα, ύφος και αντικειμενικά πλεονεκτήματα στη λειτουργία τους των οποίων η χρήση περιορίζεται σε πολύ λίγα και συνήθως πολύ ακριβά οχήματα. Θα παρατήρησες ότι από την σύντομη αυτή λίστα λείπουν οι V6 και οι V10… δεν είναι τυχαίο! Κάπου στη μέση της σύγχρονης πραγματικότητας, βρίσκεται ο τετρακύλινδρος εν σειρά. Το καθαρτήριο της αυτοκίνησης. Ο κινητήρας πασπαρτού. Η επιτομή του άχρωμου, άγευστου και άοσμου. Του συνηθισμένου.
Φυσικά υπήρξαν και υπάρχουν τετρακύλινδροι εν σειρά κινητήρες για τους οποίους οι μηχανικοί που τους εξέλιξαν, πάλεψαν στα γρανάζια της γραφειοκρατίας και της λογιστικής και τους εξασφάλισαν μία διέξοδο. Όμως είναι λίγοι. Αντιθέτως, οι βαρετοί τετρακύλινδροι είναι παντού. Κυριολεκτικά. Από μικρά hatchbacks μέχρι τεράστια SUVs. Από οικονομικούς “κουβάδες” μέχρι high-end, “premium” οχήματα όπως η BMW 7-Series. Και κάπου εδώ για εμένα δημιουργείται ένα πρόβλημα. Καταλαβαίνω απόλυτα τη λογική πίσω από τη χρήση ενός τετρακύλινδρου εν σειρά σε ένα αυτοκίνητο “της σειράς”. Θα ήμουν ανόητος να διαμαρτυρηθώ επειδή το x μικρό hatchback εξοπλίζεται με τετρακύλινδρο κινητήρα. Αλλά στην 7άρα ρε αθεόφοβοι;
Δεν λέω ότι ένας τετρακύλινδρος δεν κάνει καλά την δουλειά του. Πρόκειται για μία αρχιτεκτονική με προφανή μειονεκτήματα αλλά εξίσου προφανή πλεονεκτήματα. Το θέμα είναι ότι πρόκειται για μία μπανάλ επιλογή που δεν ταιριάζει στο χαρακτήρα και το ύφος κάποιων μοντέλων! Δεν γίνεται να θες να λέγεσαι uber-luxury και να τοποθετείς τετρακύλινδρο κινητήρα. Δεν γίνεται να λανσάρεις ένα sports car που υπόσχεται να σου εξάψει τις αισθήσεις αλλά με τις πράξεις σου να αφαιρείς από τον κατάλογο των αισθήσεων την ακοή – σε εσένα απευθύνομαι Porsche και μην νομίζεις ότι θα την γλυτώσεις επειδή ο δικός σου τετρακύλινδρος είναι επίπεδος! Κάποιος καλόβουλος θα πει ότι το κάνουν προς όφελος του καταναλωτή αφού μειώνεται η κατανάλωση και οι εκπομπές ρύπων αλλά εγώ που είμαι μίζερος και περίεργος, θα σου πω ότι ο μοναδικός λόγος για τον οποίο το κάνουν, είναι για να μειώσουν το κόστος και να αυξήσουν το περιθώριο κέρδους τους. Γιατί υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να προσφέρεις μικρότερη κατανάλωση και χαμηλότερες εκπομπές ρύπων. Αλλά απαιτούν κεφάλαια για επένδυση και πάνω απ’ όλα, προσπάθεια! Προσπάθεια που οι κατασκευαστές δεν είναι διατεθειμένοι να καταβάλλουν γιατί έχουν καταλάβει ότι αρκούμαστε σε λίγα! Συγκεκριμένα, σε αυτά που μας προσφέρουν!
Υπόψιν, αναφέρω ονομαστικά την BMW και την Porsche αλλά υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα. Σκέψου για παράδειγμα να λάνσαρε η Alfa Romeo την 4C με έναν δίλιτρο V8 όπως είχε κάνει ένα φεγγάρι με την 33 Stradale. Δίλιτρος V8 ρε φίλε! Χαρακτήρας με το τσουβάλι και ας έβγαινε και €20.000 ακριβότερη στην αγορά. Λες και μιλάμε για μοντέλο μαζικής παραγωγής. Στο ίδιο μήκος κύματος αλλά λίγο πιο γενικευμένα, γιατί χάθηκαν οι πολυκύλινδροι με μικρή χωρητικότητα; Ένα ακόμα παράδειγμα: τρίλιτροι V12. Άλλο, πιο “προσιτό” παράδειγμα… Πού είναι οι εξακύλινδροι εν σειρά στα μεσαία sedan; Έχουν υπερβολικά μεγάλο μήκος; Ε ναι, πού να χωρέσει στα ολοένα και μεγαλύτερα αυτοκίνητα που λανσάρετε! Πού είναι οι πεντακύλινδροι με τον χαρακτηριστικό ήχο τους; Και δεν αναφέρομαι καν σε κάτι V4 ή V5. Να ζήσουμε να τους θυμόμαστε. Τώρα όλοι οι κινητήρες είναι “αρθρωτοί” που σημαίνει ότι σε μεγάλο βαθμό, είναι ίδιοι.
Δεν είμαι υπέρμαχος της διαφορετικότητας για χάριν της διαφορετικότητας. Δεν πρέπει να αποτελεί αυτοσκοπό η ιδιαιτερότητα γιατί έτσι χάνει το νόημα της. Όμως δεν είναι κρίμα να βάζεις ένα καλοραμμένο, όμορφο κουστούμι και να το συνδυάζεις με αθλητικά παπούτσια; Δεν είναι κρίμα να μαγειρεύεις ένα gourmet γεύμα και να κάνεις οικονομία σε ένα από τα βασικά συστατικά; Ακριβώς το ίδιο είναι όταν ένας κατασκευαστής, αποφασίζει να λανσάρει ένα ξεχωριστό μοντέλο με τον πιο κοινό κινητήρα στον κόσμο. Θα κλείσω με ένα απόσπασμα από το αρχικό άρθρο γιατί και να προσπαθούσα, δεν θα μπορούσα να κλείσω με καλύτερο τρόπο:
Κάθε φορά που αγοράζεις ένα αυτοκίνητο που έχει κάτι διαφορετικό από τον πανταχού παρόν τετρακύλινδρο εν σειρά, καταφέρνεις ένα χτύπημα για τον αυτοκινητιστικό χαρακτήρα. Κάνεις μία δήλωση. Ότι θέλεις φιλέτο και όχι Spam.
Ξέρω ότι η οικονομική πραγματικότητα είναι τρομερά δύσκολη αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα και ότι αν έχεις οτιδήποτε παραπάνω από 1.800 κ.εκ. θεωρείσαι ζάμπλουτος και πρέπει να πληρώσεις με το αίμα σου, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Μέχρι να καταλάβουν οι κατασκευαστές ότι ο κινητήρας είναι ένα σημαντικό κομμάτι του αυτοκινήτου και ότι υπάρχει κόσμος που θέλει χαρακτήρα στο αυτοκίνητο του, θα κινούμαστε σαν καταραμένα πνεύματα στο καθαρτήριο που ονομάζεται τετρακύλινδρος εν σειρά και θα ονειρευόμαστε τη λύτρωση ενός κινητήρα με προσωπικότητα. Απλά μην τρέφεσαι με ψευδαισθήσεις γιατί κινδυνεύεις να μείνεις για πάντα στο καθαρτήριο και να μην γνωρίσεις ποτέ τη σωτηρία…