Οι αριθμοί –λένε- ότι δεν λένε πάντα την αλήθεια. Θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς πως απεικονίζουν την πραγματικότητα ως ποσόστωση.
Στην περίπτωση του Ayrton Senna για παράδειγμα, έχουν καταγραφεί από την Ιστορία 162 εκκινήσεις Grand Prix, 41 νίκες, 65 pole positions, 80 παρουσίες στο βάθρο και απολογισμός 3 πρωταθλημάτων. Το 50% της εικόνας του Βραζιλιάνου.
Το άλλο 50% αποτελείται από τα καρέ που έχουν εντυπωθεί στα εγκεφαλικά κύτταρα ως αναμνήσεις και αφορούν στην υπερβατική επίδραση που είχαν τα ανδραγαθήματά του στο άθλημα, αλλά και στην ίδια την καθημερινότητα μεγάλης μερίδας του κόσμου.
Σήμερα θα αναγνώσουμε τις 10 Εντολές. Τα σημεία αυτά της πορείας του οδηγικού Προφήτη που απέδειξαν πως υπάρχει μια ανώτερη οντότητα, η οποία ενίοτε επισκέπτεται τα δημιουργήματά Της και τα καθιστά εφάμιλλα του μεγαλείου Της. Δυστυχώς όμως, κάποιες φορές τα αποθυμά και τα παίρνει μαζί Της πολύ σύντομα.
Εις το όνομα του Ayrton Senna da Silva.
10. Νurburgring, 1984
Για τα εγκαίνια του «μικρού» ‘Ring, η Mercedes διοργάνωσε έναν αγώνα με προσκεκλημένους όλους τους εν ζωή πρωταθλητές F1 και άλλους 10 εκλεκτούς οδηγούς. Ο Senna ήταν μια παντελώς άγνωστη ποσότητα, τιμώμενος και μόνο από την ευκαιρία να μοιραστεί την πίστα με τους Niki Lauda, John Surtees, James Hunt και Alain Prost, ο οποίος τον είχε πάρει κιόλας από το αεροδρόμιο.
Ο Γάλλος υποστήριξε πως βρέθηκε εκτός δρόμου κατόπιν «παραίνεσης» του Βραζιλιάνου, ο Senna σόκαρε τους πάντες και επικράτησε με ευκολία απέναντι σε 10 παγκόσμιους πρωταθλητές.
9. Estoril, 1985
17ο Grand Prix στην καριέρα, 2ο με την Lotus, συνθήκες χειρότερες από το Μονακό. Μέσα σε 10 γύρους η 97Τ βρίσκεται 17 δευτερόλεπτα μπροστά, μέχρι τον 31ο η διαφορά έχει ξεπεράσει τα 55. Ο ίδιος απέδωσε τα εύσημα στην Θεία Πρόνοια για την παρθενική του νίκη, δηλώνοντας πως «σε κάποιες περιπτώσεις ήμουν πολύ τυχερός που έμεινα στην πίστα».
Ο Martin Brundle επικαλέστηκε την Θεία Παρέμβαση, υποστηρίζοντας πως «δεν έχω ξαναδεί τέτοιο πράγμα στη ζωή μου. Ήταν πραγματικά θεϊκό το ταλέντο του, σαν να είχε Έκτη Αίσθηση και γνώριζε ανά πάσα στιγμή ποιο σημείο του δρόμου κρατάει και ποιο όχι».
8. Monaco, 1988
Στον 3ο του αγώνα με τη McLaren, ενημέρωσε τον Prost πως ήρθε για να είναι το νο1. Το κατάφερε εμφατικά, τρομακτικά ισοπεδωτικά για 67 γύρους έχοντας χρονική απόσταση από τον Γάλλο κοντά στο λεπτό. Δεν άκουσε ποτέ την ομάδα που τον εκλιπαρούσε να «κόψει» και βρέθηκε στις μπαριέρες πριν την είσοδο του τούνελ.
Ο Prost πήρε μια νίκη από το πουθενά, αλλά ακόμα μεγαλύτερη ήταν η τρομάρα που τον πλημμύρισε και προοιώνισε τα μελλούμενα.
7. Suzuka, 1989
Τα οποία εκπληρώθηκαν έναν χρόνο μετά. Οι δυο πιλότοι μάχονται για τη νίκη στο ιαπωνικό GP και τον τίτλο του πρωταθλητή, ώσπου συγκρούονται στον 46ο γύρο. Ο Prost εγκαταλείπει επί τόπου, ο Senna συνεχίζει αλλάζει εμπρός πτέρυγα και νικάει. Με το πέσιμο της καρό σημαίας, αναλαμβάνει η γαλλική παράγκα της FIA.
O Βραζιλιάνος τιμωρείται με μηδενισμό, τεράστιο χρηματικό πρόστιμο και 6μηνο αποκλεισμό. Ο Prost είναι πρωταθλητής, ο Senna εξοργισμένος. Μια «αιώνια» αντιπαλότητα μόλις γεννάται.
6. Jerez, 1990
https://www.youtube.com/watch?v=vaZ3PkYVIFo
Κατά τη διάρκεια των κατατακτήριων για το ισπανικό GP , ο Martin Donnelly προσκρούει με ορμή 270+ χλμ/ώρα στις μπαριέρες ελέω σπασμένης μπροστινής ανάρτησης. Η Lotus κόβεται στα δύο και ο ίδιος κείτεται αναίσθητος στο οδόστρωμα, περί τα 20 μέτρα μακριά από αυτό που ήταν το κόκπιτ.
Ο Senna έχει ήδη εξασφαλίσει την pole position, αλλά με την επανέναρξη της διαδικασίας βγαίνει στην πίστα και βελτιώνει τον χρόνο του. Όπως ακούμε τον σεναριογράφο και παραγωγό του βραβευμένου ντοκιμαντέρ SENNA, Manish Pandey:
Αυτό που έκανε αντιπροσωπεύει την αγνότητα της θέσης του. Δεν είχε τίποτα να κερδίσει, όμως βγήκε στην πίστα για να της δείξει ποιος κάνει κουμάντο. Σαν να της έλεγε ‘άντε και γ..σου, δεν μπορείς να μας το κάνεις αυτό. Τη δουλειά του έκανε ο άνθρωπος.
5. Suzuka, 1990
Ίδιοι πρωταγωνιστές και μέρος με το 1989, διαφορετικά χρώματα και μέρος. Ο Prost είναι στη Ferrari και την πρωτοπορία του αγώνα μπαίνοντας στην πρώτη στροφή. Αν κερδίσει, παίρνει τον τίτλο. Αν εγκαταλείψει και αυτός και ο Senna, το πρωτάθλημα ταξιδεύει για Βραζιλία
Όταν ένας ενοχλημένος δημοσιογράφος της Gazzetta delo Sport ρώτησε τον Senna για τον τρόπο που κατέκτησε τον τίτλο, ο Βραζιλιάνος κέρασε πληρωμένη απάντηση: «άλλοι κερδίζουν τα πρωταθλήματα στα σικέιν, εγώ το πήρα σε στροφή».
4. Interlagos, 1991
Η νίκη στο σπίτι του, μπροστά στα μάτια των συμπατριωτών ήταν κάτι που για το γέννημα-θρέμμα του Σάο Πάολο μέτραγε περισσότερο και από το πρωτάθλημα. Κανένα χαλασμένο κιβώτιο δεν μπορούσε να σταθεί εμπόδιο.
Με τον καιρό να βοηθά, γινόμενος όλο και χειρότερος, ο Senna κατάφερε να φέρει την McLaren πρώτη στον τερματισμό χρησιμοποιώντας μόνο την 6η ταχύτητα για 7 γύρους. Οι Riccardo Patrese και Gerhard Berger δεν πρόλαβαν να προσπεράσουν για μερικά μέτρα. Παρά τις παραλληρηματικές ιαχές της εξέδρας, ο Senna δεν είχε το κουράγιο να βγει μόνος του από το μονοθέσιο και παραλίγο να καταρρεύσει στο βάθρο. Καμία σημασία δεν είχε η σωματική κόπωση. Η Βραζιλία πανηγύριζε.
3. Donington, 1993
H δυναμική της McLaren-Honda φθίνει. Η Williams-Renault παρουσιάζονται με εξωγήινο μανδύα, ενώ υπάρχει κι ένα ταλέντο εκ Γερμανίας ορμώμενο που κάνει την Benetton-Ford να πετάει. Άντε πες του Senna ότι έχει γίνει κομπάρσος και δη στο βρεγμένο.
Εκκινεί το ευρωπαϊκό GP από την 4η θέση και χάνει άλλες δυο πριν την πρώτη στροφή. Στο κλείσιμο του εναρκτήριου γύρου έχει «καθαρίσει» τους αντιπάλους του και οδεύει προς τη νίκη.
2. Monaco, 1984
Λίγοι είναι οι κορυφαίοι πιλότοι που έχουν επιλέξει την ουρά –και την υπομονή που προϋποθέτει αυτή- του grid μέχρι να κάνουν το «μπαμ» Συνήθως ακολουθείται αυτή η τακτική για μεγιστοποίηση της εικόνας: λάμπεις με ένα χάρβαλο, τραβάς όλα τα φώτα πάνω σου. Χάνεις, δεν σου λέει κανείς τίποτα.
Ο Senna ήταν στο στόχαστρο των Williams, McLaren και Brabham το 1983, ωστόσο επέλεξε την άσημη Toleman-Hart. Μόλις στην έκτη του συμμετοχή στην F1, κατετάγη 13ος στα δοκιμαστικά και στον αγώνα του Μονακό άφησε τον κόσμο άλαλο. Υπό καταρρακτώδη βροχή, η TG184-2 έβρισκε πρόσφυση σαν από άλλη διάσταση και άρχισε να σβήνει το ένα όνομα στην αναρρίχηση της κατάταξης μετά το άλλο. Με ρυθμό κατά 3 δευτερόλεπτα ταχύτερο/γύρο σε σχέση με τον πρωτοπόρο Alain Prost, οι αγωνοδίκες «έριξαν» κόκκινη σημαία και γλύτωσαν τον Γάλλο από ένα αναπόφευκτο κάζο.
1. Monaco, 1988
Υπάρχει το «Χέρι του Θεού» του 1986, γυρισμένο στην Αργεντινή υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια του Diego Maradona. Και υπάρχει ο «Γύρος του Θεού», 2 χρόνια αργότερα στο Πριγκιπάτο των Μονεγάσκων. Καλλιτέχνης ένας μαέστρος με τιμόνι, αντί για μπαγκέτα, ανά χείρας.
Ο γύρος που καθόρισε την pole position για το αντίστοιχο GP του 1988 αποτελεί την Καινή Διαθήκη του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Την καιόμενη βάτο που αποκαλύπτει το Φως στους άπιστους.
Η διαφορά των 1.4 δευτερολέπτων από τον 2ο Alain Prost είναι το λιγότερο. Η δήλωση του Senna πως ένιωσε το άγγιγμα του Θεού καθ’ όλη τη διάρκεια του 1 λεπτού και 24 δευτερολέπτων που χρειάστηκαν για την pole, είναι η υπερβατική ουσία. Δυστυχώς, onboard ή έστω πλάνα από την προσπάθεια δεν υπάρχουν.
Ως υποκατάστατο χορηγείται το onboard του 1990, που ήταν και σχεδόν 3 δευτερόλεπτα ταχύτερο.