Στα υπόγεια είναι η θέα… Σίγουρα οι μηχανικοί της BMW θα συμφωνούσαν με το ομώνυμο άσμα, καθώς, κάτω από την επιφάνεια της γης, “ξεχασμένα” από θεούς και ανθρώπους, βρίσκονταν για πολλά χρόνια μερικά “διαμαντάκια” της βαυαρικής εταιρείας που η μοίρα δεν τα ήθελε να πατήσουν τους τροχούς τους επίσημα στους δρόμους. Για παράδειγμα, η M5 E34 Convertible και το κόκκινο Κτήνος με το όνομα M8.

1

Σαν εξιλέωση για ένα από τα μεγαλύτερα “what if”, η BMW , μετά από σχεδόν 30 χρόνια, επαναφέρει στη νέα 8αρα το ονομάτακι «Μ8», την κορυφαία έκδοση της σειράς που θα εξοπλίζεται με τον V8 bi-turbo 4,0-λίτρων κινητήρα της M5, ο οποίος θα αποδίδει περισσότερα από 600 άλογα. Πίσω, όμως, στις αρχές της δεκαετίας του 90, to M Division έπαιρνε μια τολμηρή απόφαση να δημιουργήσει το απόλυτο GT αυτοκίνητο, που θα κρατιόταν κρυφό για 20 χρόνια. Κανείς δεν ήξερε, κανείς δεν το είχε δει, ο αστικός μύθος γύρω απ΄την παρουσία του όλο και μεγάλωνε. Δύο πρωτότυπα λέγεται ότι δημιουργήθηκαν, το ένα (ευτυχώς) επέζησε της πρέσας.

Το φιλόδοξο project της Ε31 8-series, όπως ονομάστηκε, μετρούσε ήδη 8 χρόνια εξέλιξης, από το 1981 έως το 1989 που παρουσιάστηκε με κάθε επισημότητα στη Διεθνή Έκθεση της Φρανκφούρτης, κοστίζοντας περί το 1,5 δις γερμανικά μάρκα, ποσό πραγματικά ασύλληπτο για τα δεδομένα του κατασκευαστή. Πνευματικό τέκνο του Dr. Wolfgang Reitzle εξελίχθηκε με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας εκείνης της εποχής, σχεδιάστηκε με τη βοήθεια του CAD και ήταν το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής με V12 κινητήρα που συνοδευόταν από 6-ταχυτο κιβώτιο ταχυτήτων. Προφανώς ήταν και το πρώτο αυτοκίνητο της BMW με δωδεκακύλινδρο κινητήρα, στην 8αρα συναντούσαμε καινοτομίες, όπως ανάρτηση πολλαπλών συνδέσμων και ηλεκτρονικά ελεγχόμενο drive-by-wire γκάζι. Ναυαρχίδα γαρ.

2

Μπορεί σήμερα οι 300 ίπποι από τον πεντάλιτρο V12 με την κωδική ονομασία M70B50 να μας φαίνονται λίγοι, ωστόσο τότε ήταν αρκετοί για να κινήσουν το βαρύ σώμα της 850i. Mιας και αναφέραμε τον M70, στην ουσία επρόκειτο για δύο εξακύλινδρους 2,5 λίτρων (Μ20) κινητήρες, ενωμένους με κοινό στρόφαλο, με περιεχόμενο γωνία κυλίνδρων τις 60°, 24 βαλβίδες και έναν εκκεντροφόρο επικεφαλής σε κάθε πλευρά του V κινητήρα. Αργότερα, ο M70 εξελίχθηκε περαιτέρω, «έβαλε» άλλα 400κ.εκ., κέρδισε 26 ίππους και το δυναμόμετρο έδειξε στην 850Ci, πια όπως ονομαζόταν, 326 άλογα. Μέχρι και την παύση παραγωγής της 850 το 1999, η συγκεκριμένη έκδοση (Μ73) ήταν ο στάνταρ V12 που εξόπλιζε την 8αρα.

Ωστόσο, αυτό που τριγύριζε στο μυαλό των μηχανικών της BMW ήταν η δημιουργία μιας υψηλών αποδόσεων 8αρας που θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο σε αγωνιστικές περιπέτειες. Ο Reitzle μάζεψε την dream team της BMW, τον μηχανικό Karl-Heinz Kalbfell, με θητεία αργότερα σε Rolls-Royce, Alfa Romeo και Maserati, τον ¨γκουρού» και τον πατέρα της ΜΕ Ε30, Paul Rosche και την αυθεντία στην εξέλιξη πλαισίων Gerhard Richter.

Στόχος; Η απόλυτη Ε31 που θα επισκίαζε κατασκευές της Porsche και της Ferrari. Και πού αλλού θα μπορούσαν να αναζητήσουν παραπάνω βοήθεια; Μα, στο M Division!

O Schulte Vorwick,ένας από τους υπεύθυνους εξέλιξης κινητήρων στο αγωνιστικό τμήμα της BMW, επιφορτίστηκε με την δημιουργία ενός νέου V12 κινητήρα, 6,1 λίτρων. Ο συγκεκριμένος κινητήρας δεν ήταν παρά η ένωση 2 τρίλιτρων εξακύλινδρων κινητήρων ενωμένων με κοινό στρόφαλο και, παρά την ίδια φιλοσοφία κατασκευής με τον μ70, οι διαφορές είναι αρκετές. Σε αντίθεση με τον υπερτετράγωνο Μ70 με διάμετρο χ διαδρομή 84 x 75 χλστ., ο νέος κινητήρας που εξόπλιζε το καμάρι των Βαυαρών, ήταν υποτετράγωνος με διάμετρο χ διαδρομή 84 χ 75 χλστ., έχοντας συνολική χωρητικότητα τα 6.064 κ.εκ.. Δύο εκκεντροφόροι επικεφαλής, πλέον, σε κάθε πλευρά του V, 48-βαλβίδες , διπλό VANOS, εισαγωγές από carbon, η επιτομή του car pornography! Bασικά, παρε μάτι!

3

Ο χρόνος ανάπτυξης ήταν περιορισμένος, με μόνο λίγες δυναμομετρήσεις να έχουν πραγματοποιηθεί, κι ο S70/1, όπως ονομάστηκε ο νέος κινητήρας- “S” σε ευθεία αναφορά στο αγωνιστικό τμήμα της BMW, απέδωσε 550 ίππους στις 6000 σ.α.λ. και 500N·m στις 5000 σ.α..λ., με το 90% της διαθέσιμης ιπποδύναμης μόλις από τις 2000 στροφές/λεπτό. Σκέψου ότι οι άμεσοι και οι έμμεσοι αντίπαλοι της Μ8 απέδιδαν πολύ λιγότερα αλογα, π.χ., η Porsche 928 GT με τους 325 ίππους, η Chevrolet Corvette ZR1 με 380 άλογα και η θρυλική F40 με τα 480+ άλογα.

Ορισμένα τεστ στη Μέκκα των δοκιμών το Nürburgring πραγματοποιήθηκαν, στα κρυφά σχεδόν, και η BMW υπολόγισε ότι η M8, για να πιάσει τα 300 χ.α.ω., ήθελε 450 ίππους, ενώ, τα 550 άλογα που απέδιδε ο S70, θα της χάριζαν τελική ταχύτητα άνω των 320 χλμ/ώρα.

Σε αυτό το σημείο έρχεται και η συνήθης παρανόηση ότι ο S70 ήταν η «καρδιά» του απόλυτου supercar που γνώρισε ο πλανήτης: της McLaren F1. Μετά την άρνηση εκ μέρους της Honda να εξελίξει έναν νέο κινητήρα για το supercar του Gordon Murray, o Βρετανός αναζήτησε τη χείρα βοηθείας στην BMW και προσέγγισε τον Paul Rosche στα πλαίσια του GP του Hockeinheim του 1990. Οι προδιαγραφές του κινητήρα που έπρεπε να πληροί ο κινητήρας ήταν αυστηρές και, παρά τη χρονική συγκυρία της εξέλιξης του S70/1, ο Rosche συμφώνησε στην εξέλιξη ενός νέου κινητήρα. H πρότερη γνώση των μηχανικών της BMW μεταφέρθηκε στο νέο δημιούργημα και ο S70/2 της F1 που τελικώς εξόπλισε το μοντέλο, βασιζόταν μεν στον S70/1, αλλά είχε διαφορές από αυτόν, που εντοπίζονταν στη νέα σχεδίαση, οι κεφαλές βασίζονταν στην ευρωπαϊκή έκδοση του S50 (της Μ3 Ε36), διέθετε 4 βαλβίδες ανά κύλινδρο και μεταβλητό χρονισμό βαλβίδων(VANOS) . Το αποτέλεσμα ήταν 627 ίπποι και οι πρώτοι S70 / 2 V12 παραδόθηκαν στην McLaren για τοποθέτηση σε ένα από τα test mules στις 4 Μαρτίου 1992.

4

Όμως, η κληρονομιά του ενός και μοναδικού S70/1 δεν πήγε στράφι. Αν και οι Reitzle και Kalbfell παρουσίασαν το ολοκληρωμένο και λειτουργικό πρωτότυπο στο συμβούλιο της BMW το 1990, η εταιρεία αρνήθηκε να δώσει το πράσινο φως σε περαιτέρω ανάπτυξη. Με απλά λόγια, τα ποσά δεν έβγαιναν. Ακόμη και με παραγωγή 1500 αυτοκινήτων, η προβλεπόμενη τιμή του M8 θα ήταν 250.000 γερμανικά μάρκα, την ίδια ώρα που μία Porsche 911 κόστισε ούτε τα μισά αυτής της τιμής. Οι δύο επικεφαλής Γερμανοί αναθεώρησαν τους στόχους τους και εξέλιξαν την 850CSi, την κορυφαία 8αρα που κυκλοφόρησε ποτέ. Σπορ ανάρτηση, μεγαλύτερα φρένα και ένας νέος 5.6-λίτρων, V12 κινητήρας με μονό εκκεντροφόρο και 24 βαλβίδες ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά της 850CSi και η συγκεκριμένη έκδοση του S70 V12 ονομάστηκε S70B56. Bέβαια, στα αρχεία της BMW, αν ψάξεις, θα δεις ότι και αυτός S70 ονομάζεται, αλλά δεν έχει σχέση με τον αντίστοιχο S70 της Μ8. Η ιπποδύναμη ανερχόταν στα 375 άλογα και η ροπή στα 550 Nm, και σε συνδυασμό με το εξατάχυτο μηχανικό κιβώτιο ταχυτήτων, η 850CSi θα μπορούσε να “πιάσει” τελική ταχύτητα 300 χ.α.ω., όταν θα αφαιρούσες τον περιοριστή των 250 χλμ/ώρα.