Δεν ξέρω τι με έχει πιάσει τον τελευταίο καιρό… κάτι έχω πάθει και γράφω για παλιά κλασικά γιαπωνέζικα αυτοκίνητα και όχι μόνο αυτό αλλά μου αρέσουν κιόλας. Ποτέ δεν ήμουν λάτρης του παρελθόντος, ποτέ δεν ένιωθα νοσταλγία αλλά ελάτε λίγο στη θέση μου. Πως είναι δυνατόν να βλέπεις ένα αυτοκίνητο όπως αυτό το Nissan 240Z και να μην το ερωτεύεσαι;
Το 240Z (ή Fairlady Z ή S30 ανάλογα τη χώρα που είσαι) ήταν η πρώτη γενιά Z coupe που έβγαλε η Nissan το 1969. Ήταν αποκλειστικά διθέσιο (αν και αργότερα βγήκε και η 2+2 έκδοση), με ανεξάρτητη ανάρτηση και στους τέσσερις τροχούς που αποτελούνταν από γόνατα McPherson εμπρός και γόνατα Chapman πίσω και έναν εξακύλινδρο σε σειρά κινητήρα 2,4 λίτρων και απόδοσης 150 αλόγων περίπου που αν αναλογιστεί κανείς το χαμηλό βάρος της καρότσας, κινούσε το αμάξι ταχύτατα για την εποχή του. Το 240Z ήταν τόσο καλό μάλιστα που το περιοδικό Sports Car International, το ανακήρυξε ως το δεύτερο καλύτερο sports car της δεκαετίας του ’70, χάνοντας μόνο από την Ferrari Daytona και μπροστά από αυτοκίνητα όπως το De Tomaso Pantera, η Lamborghini Countach και η Ferrari 308!
Fast forward όμως γύρω στα 40 χρόνια για να φτάσουμε στο παρόν. Πριν ξεκινήσω να κάνω και μία αναφορά στην Star Road. Είναι μία εταιρία/βελτιωτής με έδρα το Τόκιο που αναλαμβάνει την αναπαλαίωση κλασικών γιαπωνέζικων αμαξιών και εξειδικεύεται στα Skyline και τα Fairlady. Με την παρουσία των κατασκευών της σε περιοδικά και εκθέσεις έχει κερδίσει τον σεβασμό του χώρου και αυτή τη στιγμή θεωρείται από τους καλύτερους. Το τελευταίο δημιούργημά της είναι αυτό το μπλε 240Z πάνω στο οποίο δούλευαν τα τελευταία 2 χρόνια περίπου.
Η αναπαλαίωση όπως μπορείτε να φανταστείτε είναι ιδιαίτερα χρονοβόρα διαδικασία. Το αυτοκίνητο γδύθηκε εντελώς έτσι ώστε το κάθε πάνελ ξεχωριστά να τριφτεί, να εντοπιστούν και να διορθωθούν τυχόν σκουριές και στη συνέχεια να βαφτεί ξανά σε αυτό το πολύ όμορφο μπλε χρώμα. Ενώ γινόταν αυτή η δουλειά, αντίστοιχη εργασία γινόταν στο chassis με την εξάλειψη σκουριών, στη συνέχεια έγιναν κάποια spot welds και ενισχύθηκε σε κάποια σημεία πριν βαφτεί με ένα προστατευτικό στρώμα μαύρου μονωτικού για προστασία. Όταν ξανά-συναρμολογήθηκε το αυτοκίνητο, διατηρήθηκε το εργοστασιακό look χωρίς υπερβολές και οι μόνες προσθήκες είναι το μπροστινό χείλος του προφυλακτήρα, τα φαρδιά bolt on φτερά και η πίσω αεροτομή που είναι όλα από carbon. Η ανάρτηση που τοποθετήθηκε είναι ένα σετ πλήρως ρυθμιζόμενων coilovers της Star Road που χαμήλωσε όσο πρέπει το αυτοκίνητο ενώ της Star Road είναι και όλοι οι σύνδεσμοι τις ανάρτησης και του συστήματος διεύθυνσης και οι αντιστρεπτικές. Στους εμπρός τροχούς οι δαγκάνες των φρένων είναι τετραπίστονες της Star Road και πίσω τα ταμπούρα πήραν δρόμο για να πάρουν την θέση τους δισκόφρενα. Οι ζάντες είναι οι Work Equip 03, 15×8,5 εμπρός και 15×9,5 πίσω με ελαστικά τα κορυφαία Bridgestone Potenza RE-11 195/55 εμπρός και 225/50 πίσω. Προσωπικά λατρεύω τις ζάντες 15-16 ιντσών που συνδυάζονται με παχύ προφίλ στο ελαστικό. Δίνουν έναν mucho look που καμία 20άρα δεν μπορεί να δώσει… Αυτό που μου άρεσε πολύ επίσης, είναι το μπρονζέ, ανοδιωμένο χείλος που θεωρώ ότι ταιριάζει πολύ με το χρώμα του αυτοκινήτου.
Η πιο κοινή μετατροπή που γίνεται σε αυτά τα αυτοκίνητα είναι φυσικά στον χώρο του κινητήρα. Κάποιοι επιλέγουν να τοποθετήσουν κάποιον RB25 ή RB26 από GT-R για πολλά άλογα αλλά για αυτούς που επιθυμούν αυθεντικότητα στο αμάξι τους υπάρχει η δημοφιλής λύση του L28. Αυτός είναι ο εξακύλινδρος σε σειρά, 2,8 λίτρων που εξόπλιζε το 280Ζ με αποτέλεσμα να ταιριάζει κουτί χωρίς πολλά «κόψε-ράψε». Στο 240Ζ της Star Road ο L28 όχι μόνο υποβλήθει σε πλήρες rebuild αλλά βελτιώθηκε και στα σημεία. Η κυλινδροκεφαλή υπέστη ροϊκή εξέλιξη και οι έδρες των βαλβίδων μεγάλωσαν σε διάμετρο για να υποδεχτούν τις νέες βαλβίδες. Νέοι οδηγοί καθώς και σκληρότερα ελατήρια τοποθετήθηκαν για να αντέξουν το στροφάρισμα και τέλος πήρε τη θέση του και νέος εκκεντροφόρος με πιο άγρια χαρακτηριστικά. Στην εισαγωγή περίοπτη θέση έχουν τα τρία διπλά καρμπυρατέρ 44mm της Solex ενώ από κάτω τους ακριβώς μπορείτε να δείτε την πολλαπλή εξαγωγής με πρωτεύοντες αυλούς διαμέτρου 48mm κατασκευής φυσικά Star Road. Στο μπλοκ του κινητήρα βρίσκουμε σφυρήλατα oversized πιστόνια της Kameari, H-beam μπιέλες της Wako και ζυγισμένο στρόφαλο που εκτός από την εγγυημένη αξιοπιστία που προσφέρουν ανεβάσουν τον κυβισμό λίγο πάνω από τα 3 λίτρα. Η μετάδοση επίσης είναι αναβαθμισμένη με ένα πεντατάχυτο κιβώτιο από κάποιο Nissan και το δυνατότερο και ανθεκτικότερο R200 διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης.
Το εσωτερικό τέλος είναι απλά αντάξιο της δουλειάς που έχει γίνει στο υπόλοιπο αμάξι. Είναι φανερό ότι η Star Road δεν φοβάται την σύγχρονη τεχνολογία όταν αναπαλαιώνει ένα αυτοκίνητο αλλά προσπαθεί να την ενσωματώσει στο εκάστοτε project με όμορφο τρόπο. Έτσι, τα καθίσματα είναι ρυθμιζόμενα bucket, το τιμόνι της Momo ενώ στο εργοστασιακό πάνελ έχουν τοποθετηθεί όργανα της Defi τελευταίας γενιάς που εμένα τουλάχιστον μου αρέσουν πάρα πολύ. Ποιος είπε ότι η συμβίωση με ένα παλιό αυτοκίνητο είναι δύσκολη; Οκ, μπορεί το συγκεκριμένο να έχει κοστίσει μία περιουσία αλλά με τις επεμβάσεις της Star Road, μιλάμε πλέον για ένα απολύτως σύγχρονο αυτοκίνητο με styling 70ies! Σαν να λέμε Sean Connery του 2012 με σωθικά 25χρονου αθλητή! Καλύτερα δεν γίνεται!
[Πηγή: Speedhunters]