Η σκοτεινή τέχνη του καμουφλάζ

Σχετικά άρθρα

Αν υπάρχει μία δουλειά στον αυτοκινητιστικό κλάδο που πλησιάζει την περιοχή 51 σε επίπεδα μυστικότητας, εχεμύθειας και γενικά παράνοιας, αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από την δουλειά του καμουφλάζ. Ξέρετε, εκείνη την διαδικασία στην περίοδο προ-παραγωγής ενός οχήματος που ο κατασκευαστής προσπαθεί απεγνωσμένα να αποκρύψει πολύτιμες πληροφορίες για το παρουσιαστικό ή αν είναι δυνατόν ακόμα και την ταυτότητα του αυτοκινήτου που καμουφλάρεται… ναι, για εκείνη την διαδικασία μιλάω.

ku-xlarge

Είναι ίσως η πιο σημαντική δουλειά που έχει να κάνει η κάθε εταιρία που προσπαθεί να δοκιμάσει ένα αυτοκίνητο σε πραγματικές συνθήκες, έξω από το προστατευμένο περιβάλλον των εικονικών προσομοιώσεων ή των εντός εργοστασίου πεδίων δοκιμών και δύσκολα θα φανταστείτε πόσο μεγάλη σημασία δίνουν σε αυτή τη δουλειά τόσο οι εταιρίες όσο και τα άτομα που είναι υπεύθυνα για αυτήν. Γιατί; Μα για προφανείς λόγους.

Ποιος θέλει να δημοσιευτεί άκαιρα και παρά τη θέλησή του το design του ολοκαίνουριου, καυτού αυτοκινήτου που έχει προγραμματίσει να λανσάρει σε μερικούς μήνες σε κάποια μεγάλη έκθεση; Περιοδικά, εφημερίδες και sites θα κάνουν party με αυτή τη φωτογραφία και ενώ κάποιος θα μπορούσε να πει πως δεν υπάρχει κακή δημοσιότητα, την ίδια ακριβώς στιγμή που θα λέει αυτά τα λόγια, μία στρατιά ειδικών από αντίπαλες εταιρίες θα έχουν πέσει πάνω στην εν λόγω φωτογραφία προσπαθώντας να καταλάβουν τις γραμμές του αυτοκινήτου, κάποια χαρακτηριστικά του και στην χειρότερη των περιπτώσεων το πιο εικονικό σημείο πάνω στο αμάξι. Βέβαια, αυτή είναι η χείριστη περίπτωση όμως ακόμα και το καλύτερο σενάριο να φανταστεί κανείς, η δημοσίευση μίας spy φωτογραφίας ενός αυτοκινήτου χωρίς καμουφλάζ νωρίς στον κύκλο ζωής του ενδέχεται να δημιουργήσει σωρεία προβλημάτων ιδίως αν το αυτοκίνητο δεν «κερδίσει» το κοινό…

Φυσικά υπάρχουν και άλλοι λόγοι, περισσότερο «πρακτικοί», λόγοι που δεν έχουν να κάνουν απαραίτητα με βιομηχανική κατασκοπεία αλλά αφορούν την ίδια την εταιρία. Ένας τέτοιος λόγος είναι πως ο κατασκευαστής δεν θέλει να δει το επερχόμενο μοντέλο κάποιος υποψήφιος πελάτης και να πει «χμμμ, είδα το καινούριο “τάδε” και φαίνεται καλό. Θα περιμένω μερικούς μήνες, άντε κανέναν χρόνο το πολύ, να πάρω αυτό και όχι το υπάρχον μοντέλο». Το stock πρέπει να φύγει αλλιώς έχεις πολλά αυτοκίνητα που αναγκαστικά θα πωληθούν σε χαμηλότερη τιμή και αρκετούς έντονα δυσαρεστημένους εμπόρους! Ένας άλλος λόγος είναι πως η εταιρία δεν θέλει να δείξει το πρωτότυπο στην κατάσταση που πιθανώς βρίσκεται όταν δοκιμάζεται. Τι εννοώ; Χρώματα και panels που δεν ταιριάζουν ακριβώς, γρατζουνιές, βαθουλώματα και άλλα σημάδια κακομεταχείρισης είναι απόλυτα φυσιολογικά για ένα «μουλάρι» αλλά μπορεί να δημιουργήσουν λανθασμένη εντύπωση για την εταιρία σε κάποιον υποψήφιο πελάτη που θα δει το αυτοκίνητο σε αθλία κατάσταση χωρίς να κατανοεί τι σημαίνει «μουλάρι». Γι’ αυτό λοιπόν οι εταιρίες φροντίζουν για το καμουφλάζ και μάλιστα πολύ νωρίς.

Vanishing car.JPG

Οι περισσότερες «μαρτυρίες» και εικασίες συμφωνούν σε ένα πράγμα. Το καμουφλάζ προγραμματίζεται, σχεδιάζεται και παράγεται ήδη από την περίοδο που το αυτοκίνητο είναι τρισδιάστατο σχέδιο στον υπολογιστή και αν όχι τότε, το αργότερο μέχρι να ολοκληρωθεί το πήλινο μοντέλο. Τις περισσότερες φορές βέβαια, το καμουφλάζ ανατίθεται σε κάποιον ειδικό. Αφού έχει περάσει άπειρους, ενδελεχείς ελέγχους ιστορικού, για να βεβαιωθούν για τη φερεγγυότητά του, τότε και μόνο τότε τον εμπιστεύεται η εκάστοτε εταιρία και αναλαμβάνει το κάλυμμα του αυτοκινήτου. Όπως εύκολα μπορείτε να υποθέσετε, από την στιγμή που θα εμπιστευτεί έναν τέτοιον ειδικό η εταιρία, δύσκολα αλλάζει. Παίρνει τα μέτρα του οχήματος, είτε από τον υπολογιστή είτε από το πήλινο μοντέλο και σε συνεργασία με σχεδιαστές και μηχανικούς –γιατί ενώ φυσικά δεν μπορούν να αλλάξουν το γεγονός πως το καμουφλάζ θα επηρεάσει την αεροδυναμική, τα επίπεδα θορύβου και την κατανάλωση, δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να επηρεάζει θερμοκρασίες κάτω από το καπό, εισερχόμενο αέρα κλπ-, σχεδιάζουν το καμουφλάζ. Προφανώς μέρη όπως το καπό και οι προφυλακτήρες, το πίσω μέρος και κάποιες χαρακτηριστικές γραμμές όπως η γραμμή των παραθύρων καλύπτονται όσο το δυνατόν καλύτερα αλλά όπως θα έχετε δει και σε φωτογραφίες τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται δε στα φωτιστικά σώματα, τόσο εμπρός όσο και πίσω, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις μαρτυρούν την προέλευση του αυτοκινήτου. Επειδή τα φώτα δεν μπορούν να καμουφλαριστούν –ακόμα και τα πρωτότυπα υπόκεινται στην ισχύουσα νομοθεσία- συνήθως αλλάζονται με απλά, από το ράφι κάποιου μαγαζιού. Από εκεί και πέρα, κατασκευάζονται μεταλλικές μήτρες από τις οποίες θα βγουν τα πλαστικά στηρίγματα του καμουφλάζ  για τα επίμαχα σημεία και στη συνέχεια μένει το «ντύσιμο».

Το υλικό με το οποίο ντύνονται τα πρωτότυπα σε αντίθεση με ότι πιστεύει πολύς κόσμος, δεν είναι βινύλιο. Σύμφωνα με επαγγελματίες του κλάδου, το βινύλιο είναι βαρύ για τους σκοπούς του καμουφλάζ και έχει περιορισμένη αντοχή ιδίως όταν οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν ή πέφτουν υπερβολικά. Πλέον χρησιμοποιούν ένα υλικό που λέγεται Polystrong και σε συμπεριφορά θυμίζει πολύ πολυεστέρα. Έχει άριστη συμπεριφορά σε ακραίες θερμοκρασίες, κορυφαία αντοχή σε σκισίματα και πολύ μικρό βάρος, περίπου το μισό του βινυλίου. Το κάθε «συνολάκι» για οποιοδήποτε πρακτικά αυτοκίνητο αποτελείται από 6-8 μέρη. Μία «κάλτσα» για το καπό, ένα κάλυμμα για το ρύγχος που πιάνει και τον προφυλακτήρα, ξεχωριστά μέρη για τις πόρτες, ένα κάλυμμα για το πορτ-μπαγκάζ και μία «πάνα» για το κάτω/πίσω μέρος που συνήθως καλύπτει και τον πίσω προφυλακτήρα. Καθώς τόσο οι οδηγοί των αυτοκινήτων αυτών όσο και οι μηχανικοί/σχεδιαστές επιμένουν στο ότι το κάλυμμα πρέπει να μπαίνει ή να βγαίνει σε 45 λεπτά το πολύ, ό,τι ανέφερα παραπάνω συνδέεται με το αμάξι ή με άλλα κομμάτια του καμουφλάζ με Velcro, πολύ Velcro… Μην ξεχνάτε πως αυτά τα αυτοκίνητα πλένονται σε αυτόματα πλυντήρια και οδηγούνται για πολλά χιλιόμετρα πολύ γρήγορα, οπότε το Velcro είναι εκεί για να τα κρατάει όλα πάνω στο όχημα.

Κάτι επίσης πολύ σημαντικό έχει να κάνει με το χρώμα του καμουφλάζ. Φυσικά θα έχετε παρατηρήσει πως στο 50% των περιπτώσεων το αυτοκίνητο είναι μαύρο ματ και στο άλλο 50% είναι ασπρόμαυρο. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Τα καμουφλαρισμένα αυτοκίνητα είναι μαύρα ματ γιατί απλούστατα, αυτός ο χρωματισμός είναι ο πιο «εχθρικός» για τους spy φωτογράφους. Το μαύρο ματ χρώμα απορροφά το υπέρυθρο φως του autofocus της φωτογραφικής μηχανής με αποτέλεσμα να κάνει τη ζωή πιο δύσκολη για τον φωτογράφο ενώ σαν bonus ο χρωματισμός είναι εκεί για να καλύπτει υποκείμενες γραμμές και να μπερδεύει το μάτι και τον εγκέφαλο. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τα περίεργα ασπρόμαυρα σχήματα που συναντάμε σε μοντέλα με πιο μετριοπαθές καμουφλάζ, facelift ή αμάξια που έχουν ήδη αφήσει πίσω τους το βαρύ καμουφλάζ και πλησιάζουν στην παρουσίασή τους. Με προσεκτική εφαρμογή του κατάλληλου pattern, μπορείς να κάνεις ίσιες γραμμές να φαίνονται κυρτές, τετράγωνα να φαίνονται οβάλ ή βαθουλώματα να μοιάζουν με προεξοχές. Μπορείς να δημιουργήσεις σκιές εκεί που δεν υπάρχουν ή να κάνεις ένα hatchback να μοιάζει με coupe. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το καμουφλάζ είναι τόσο μελετημένο που απλά δεν μπορείς να το κοιτάξεις για αρκετή ώρα χωρίς να αποκτήσεις πονοκέφαλο. Σε καμία περίπτωση δεν μιλάμε για τυχαία σχήματα πεταμένα πάνω σε ένα αμάξι. Υπάρχει ολόκληρος κλάδος που μελετάει τις επιπτώσεις του καμουφλάζ στον ανθρώπινο οπτικό φλοιό (βλ μεταξύ άλλων, νόμο του Thayer) και πιστέψτε με, οι αυτοκινητοβιομηχανίες το ξέρουν…

Audi A8 facelift 2015 Spy Photos (3)

Για το τέλος άφησα τα οχήματα υψηλού προφίλ. Αυτά με τα παράλογα τεράστια καμουφλάζ. Για αυτά, οι ειδικοί έχουν άλλη προσέγγιση. Η διαδικασία είναι ίδια όμως ενώ ένα απλό όχημα θα είχε τελειώσει και θα είχε πάρει τον δρόμο του, ένα όχημα υψηλού προφίλ έχει ένα ακόμα βήμα. Σε ειδικές «θήκες» στο ύφασμα του καμουφλάζ, οι σχεδιαστές και ο κατασκευαστής του καμουφλάζ βάζουν διάφορα υλικά –από φελιζόλ μέχρι bubble wrap- δημιουργώντας εξογκώματα ή ράχες. Σε ορισμένες περιπτώσεις το σχήμα που δημιουργείται είναι εμφανώς ψεύτικο όμως σε άλλες είναι αρκετά αληθοφανές χωρίς όμως να είναι πραγματικό. Συνήθης τακτική σε κάθε περίπτωση πάντως είναι να αλλοιώνονται εντελώς οι αναλογίες του αυτοκινήτου, προσθέτοντας τεράστια πρόσθετα μέρη στον εμπρός και τον πίσω προφυλακτήρα, αλλαγμένο πορτ-μπαγκάζ ή/και καπό και ένας θεός ξέρει τι άλλο. Μία τελευταία τακτική αφορά το σήμα. Κάποιες εταιρίες, ελαφρώς παράνομα καθώς αποτελεί παραβίαση πνευματικής ιδιοκτησίας, χρησιμοποιούν το σήμα κάποιου ανταγωνιστή. Οπότε, αν βρεθείτε μπροστά σε κάποιο βαριά καμουφλαρισμένο πρωτότυπο με το λογότυπο ενός κατασκευαστή φαρδύ-πλατύ μοστραρισμένο στο καπό, να ξέρετε πως κατά πάσα πιθανότητα αυτό που κρύβεται κάτω από το καμουφλάζ δεν είναι του κατασκευαστή που υποδηλώνει το σήμα.

Όσο επιστημονικά μελετημένο όμως και να είναι το καμουφλάζ, όταν έχεις να κάνεις με ανθρώπους δεν μπορείς να είσαι ποτέ σίγουρος. Από την μία υπάρχουν οι κυνηγοί πρωτοτύπων ή spy φωτογράφοι οι οποίοι γνωρίζουν ποιες πίστες και ποιες τοποθεσίες προτιμούν οι κατασκευαστές για να δοκιμάζουν τα αυτοκίνητά τους και στήνονται με τις ώρες ή μέρες για μερικές καλές φωτογραφίες –οι οποίες φυσικά μπορούν να ταΐσουν την οικογένειά τους για μερικούς μήνες αν είναι καλές και αφορούν κάποιο πολυαναμενόμενο αμάξι-. Έχουν ακουστεί ιστορίες για φωτογράφους που ακολουθούσαν καρτερικά το φορτηγό που μετέφερε το πρωτότυπο στο μέρος της δοκιμής μόνο και μόνο για να σηκώσουν το κάλυμμα του φορτηγού σε κάποιο –δικαιολογημένο- διάλειμμα του οδηγού και να τραβήξουν 2-3 φωτογραφίες. Οι άνθρωποι είναι ήρωες ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς τον τρόπο με τον οποίο τους συμπεριφέρονται κάποιες εταιρίες. Από την άλλη βέβαια, έχεις τους δοκιμαστές. Δεν χρειάζεται να σας πω πως ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η κάθε δοκιμή διέπεται από αυστηρούς κανόνες. Τι να σου κάνει λοιπόν το καμουφλάζ αν ο δοκιμαστής αποφασίσει να σταματήσει για φαγητό ή καφέ στην κεντρική πλατεία μίας πολυάσχολης πόλης…

Ανάλογα με το αμάξι για το οποίο προορίζεται και την πολυπλοκότητά του, ένα πλήρες καμουφλάζ μπορεί να κοστίζει από μερικές εκατοντάδες ευρώ μέχρι μερικές χιλιάδες ευρώ. Επίσης, ανάλογα και πάλι με το αμάξι, ο κατασκευαστής μπορεί να παραγγείλει από 1-2 καμουφλάζ μέχρι και 200-300. Μόλις η χρησιμότητά τους ξεπεραστεί, ο κατασκευαστής τα καίει και κανείς δεν μιλάει για αυτά ξανά…

Για να μην τα πολυλογώ –ήδη έχω επεκταθεί πολύ-, το καμουφλάζ είναι πολύ σοβαρή υπόθεση που απασχολεί σε βαθμό που δεν σκεφτόμαστε τις περισσότερες φορές τον εκάστοτε κατασκευαστή. Υπάρχουν πολλοί τρόποι, πολλές θεωρίες και ακόμα περισσότερες φωτογραφίες που τις δείχνουν στον καθένα αρκεί να κάτσει να τις παρατηρήσει. Πάντως είναι πιο πιθανό να πείσεις έναν στρατιωτικό από το πεντάγωνο να σου πουλήσει κρατικά μυστικά παρά κάποιον που κάνει καμουφλάζ να σου «μαρτυρήσει» πόσα και ποια αμάξια έχει καμουφλάρει…

#trending

#trending

Αξίζει να δεις
Featured

Περισσότερα νέα

Τα ηλεκτρικά θα κοστίζουν λιγότερο από αυτά με κινητήρες εσωτ. καύσης το 2027, αλλά θα έχουν πολύ μεγαλύτερο κόστος επισκευής

Το κόστος κατασκευής των ηλεκτρικών αυτοκινήτων μειώνεται ταχύτερα από ό,τι αναμένει η Ford και σύμφωνα με την πρόβλεψη της Gartner, μιας αμερικανικής εταιρείας τεχνολογικής...

Η Renault δεν θα προσφέρει μόνο ηλεκτρικά αυτοκίνητα από το 2030

Στις αρχές του 2022 η Renault είχε ανακοινώσει πως έως το 2030 η εταιρία θα μεταμορφωθεί σε μια αμιγώς ηλεκτρική εταιρία για την αγορά...

Πατέντα της Ferrari αποκαλύπτει εξακύλινδρο υβριδικό κινητήρα υδρογόνου

Η Ferrari έχει προχωρήσει στη κατάθεση διπλώματος ευρεσιτεχνίας για έναν υβριδικό εξακύλινδρο σε σειρά κινητήρα που τροφοδοτείται με υδρογόνο. Τα σχέδια παρουσιάζουν μια πληθώρα...

Η κατήγορος του Christian Horner έκανε επίσημη καταγγελία στη FIA

Νέο κεφάλαιο στην υπόθεση Christian Horner, με την γυναίκα κατήγορο να έχει κάνει επίσημη καταγγελία για τη συμπεριφορά του στη FIA, ενώ ετοιμάζεται να...
Autoblog.gr