Ο Hiroshi Tamura, είναι 52 ετών και έχει τη θέση του επικεφαλής product specialist για το R35 GT-R και την Nismo. Ποιο είναι το αυτοκίνητο που προτιμάει; Ένα R32 Skyline GT-R του 1989!
Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει το γεγονός πως δεν μιλάμε για ένα απλό, stock R32 αλλά για ένα “περιποιημένο” R32. Το γιατί έχει ένα τέτοιο αυτοκίνητο και πολύ παραπάνω, γιατί το έχει βελτιώσει, το απαντά ο ίδιος
Ένα αυτοκίνητο, πρέπει να είναι τέλειο, αλλά αυτό δεν γίνεται. Αφού οι άνθρωποι δεν είναι τέλειοι, δεν μπορούμε να κατασκευάσουμε κάτι τέλειο. Το ιδανικό για εμένα είναι ο πελάτης να μην χρειάζεται να πειράξει τίποτα. Όχι τώρα. Αλλά στο κοντινό μέλλον, 5 ή 10 χρόνια αργότερα, ο πελάτης θα πει πως μπορεί να γίνει καλύτερο. Τότε μπορεί να κάνει ότι έκανα εγώ για το R32 μου.
Ο Tamura-san είχε και ένα R34 αλλά το πούλησε. Το R32 GT-R ήταν το αμάξι των ονείρων του. Το έφτασε μέχρι τα 800 άλογα αλλά δεν ήταν αυτό που ήθελε
Μιλάμε συνέχεια για ιπποδυνάμεις. [Κάνει μία βούλα σε ένα κομμάτι χαρτί]. Ορίστε, 800 άλογα, μία βούλα. [Κάνει μία καμπύλη γραμμή]. Σε αυτό το αυτοκίνητο, η μέγιστη ιπποδύναμη είναι 600. Ποιο θα είναι ταχύτερο σε μία πίστα; Για τις χαμηλές, μεσαίες ή υψηλές στροφές, η ισορροπία είναι το παν. Έμαθα πως τα 600 άλογα είναι η καλύτερη ισορροπία για εμένα. Μην κυνηγάτε βούλες, κυνηγήστε γραμμές. Κυνηγήστε περιοχές [και δείχνει κάτω από την καμπύλη]
Αυτή είναι η νοοτροπία των Ιαπώνων και πιστεύω πως φαίνεται ξεκάθαρα στα αυτοκίνητα που κατασκευάζουν και τον τρόπο που τα βελτιώνουν όταν τα βελτιώνουν. Συνολική βελτίωση και εκμεταλλεύσιμα άλογα. Δεν κυνηγούν κορώνες. Τέλος, να επισημάνω πως τέτοια άτομα πρέπει να υπάρχουν μέσα στις αυτοκινητοβιομηχανίες. Όχι μόνο λογιστές και χαρτογιακάδες που κρίνουν τα πάντα με το πόσο θα πουλήσουν ή πόσο κοστίζουν. Αλλά άτομα που προσπαθούν για το καλύτερο, που κυλάει βενζίνη στις φλέβες τους και που ξέρουν τι θέλει ο κόσμος αλλά και ο petrolhead.
[Πηγή: Caranddriver.com]