Αφιέρωμα Group B: Citroen BX 4TC

Μετά τα Audi Quattro, Peugeot 205 t16 και Lancia Delta S4 και MG Metro 6R4, σειρά έχει το Citroen BX 4TC. Το Citroen BX ήταν ένα μεσαίο αυτοκίνητο της κατηγορίας D, που παρήχθη από τη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία Citroen μεταξύ του 1982 και του 1994. Συνολικά κατασκευάστηκαν 2.337.016 αυτοκίνητα σειράς ΒΧ κατά τη διάρκεια των 12 ετών παραγωγής του. Αντικαταστάθηκε από το Citroen Xantia, το 1993.

Η βασική έκδοση στα περισσότερα κράτη έφερε κινητήρα 1.4 λίτρων βενζίνης, με τις μεγαλύτερες να φέρουν κινητήρες 1.6 και 1.9 λίτρων βενζίνης, ενώ προσφερόταν και με κινητήρες 1.8 και 1.9 λίτρων diesel και 1.8 λίτρων turbodiesel. Τον Μάιο του 1987, λανσαρίστηκε και μία 16-βάλβιδη έκδοση του 1.9 GTi. Σημειωτέον ότι υπήρξε το πρώτο γαλλικό αυτοκίνητο με 16-βάλβιδο κινητήρα. Επιπλέον, το ΒΧ 1.9 16V ήταν και η ισχυρότερη έκδοση του ΒΧ, με ιπποδύναμη 160 hp, επιτάχυνση 0-100 km/h σε 7,4 sec και τελική ταχύτητα 220 km/h.

Επίσης, στην Ελλάδα, την Ιταλία και την Πορτογαλία υπήρχε και μία έκδοση 1.1 λίτρων βενζίνης (κυβισμός πολύ ασυνήθιστος για μοντέλο της μεσαίας κατηγορίας), με ιπποδύναμη 55 hp στις 5.800 στροφές / λεπτό, λόγω της τότε εξαιρετικά υψηλής φορολογίας στα μεγάλου, αλλά ακόμα και μικρότερου κυβισμού αυτοκίνητα στα κράτη αυτά.

Στα πλαίσια της πολιτικής του ομίλου PSA Peugeot Citroen, το πλαίσιο και οι κινητήρες του BX χρησιμοποιήθηκαν και στο Peugeot 405, που κυκλοφόρησε το 1987. Ωστόσο, αντίθετα με το 405 που ήταν ένα τυπικό 4-πορτο sedan τριών όγκων, το BX ήταν ένα αντισυμβατικό 5-πορτο liftback δύο όγκων, ενώ και η αισθητική των δύο μοντέλων ήταν εντελώς διαφορετική, σε βαθμό που ο εξωτερικός παρατηρητής να μην μπορεί να διακρίνει την συγγένεια.

Αρχικά προσφερόταν μόνο σε liftback έκδοση, την BX Berline, αλλά το 1983 προστέθηκε μία εκδοχή station wagon, υπό την ονομασία BX Break.

Το επίπεδο του διαθέσιμου εξοπλισμού του ΒΧ, με τα δεδομένα της δεκαετίας του 1980, ήταν εντυπωσιακά υψηλό για ένα αυτοκίνητο τέτοιας κατηγορίας, καθώς οι περισσότερες εκδόσεις προσέφεραν:

Κλιματισμό
Κεντρικό κλείδωμα
Δερμάτινο σαλόνι
Ζάντες αλουμινίου
Φώτα ομίχλης
Ηλεκτρικά παράθυρα εμπρός και πίσω
Από το 1986, Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS), κάτι πραγματικά πρωτοποριακό για μεσαίο μοντέλο της τότε εποχής. Το ABS μάλιστα ήταν στάνταρ στην κορυφαία έκδοση 1.9 16V
Ηλεκτρικά ρυθμιζόμενους εξωτερικούς καθρέφτες και ηλιοροφή
Ηλεκτρομαγνητικές κλειδαριές με τηλεχειριστήριο

Το ΒΧ επίσης διέθετε ως στάνταρ την κλασική υδροπνευματική ανάρτηση της Citroen και ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές για την άριστη οδική του συμπεριφορά και τα ισχυρά του φρένα, ενώ επιπλέον όλες οι εκδόσεις του ήταν εξοπλισμένες με 4 δισκόφρενα, κάτι πολύ σπάνιο για μεσαίο μοντέλο εν έτη 1982.

Παράλληλα, έφερε το κλασικό τιμόνι της Citroen με την μία ακτίνα, σε συνδυασμό και με ειδικά σχεδιασμένη κολόνα τιμονιού. Για την ακρίβεια, και τα τρία (στεφάνη, ακτίνα και εσωτερική κολόνα τιμονιού) είχαν σχεδιαστεί να καταρρέουν σε πρόσκρουση, ώστε να μην τραυματίζεται ο οδηγός από το τιμόνι. Το ΒΧ υπήρξε ένα από τα τελευταία Citroen με το τιμόνι με την μία ακτίνα, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990 όταν εμφανίστηκε ο αερόσακος οδηγού^[1] και δυστυχώς, ως αποτέλεσμα της καθιέρωσής του, όλα τα Citroen έχασαν αναγκαστικά το παραδοσιακό αυτό τιμόνι. Ο διάδοχος του ΒΧ, το Citroen Xantia, δεν είδε ποτέ το τιμόνι με την μία ακτίνα, ακριβώς λόγω της καθιέρωσης του αερόσακου.

Σημειωτέον ότι και η αεροδυναμική του ΒΧ ήταν πολύ καλή για μοντέλο του 1982, με αεροδυναμικό συντελεστή Cd: 0,34.

Τα πρώτα μοντέλα έφεραν τον πρωτότυπο πίνακα οργάνων με τα δυο «κίτρινα μάτια», αντί για ταχύμετρο και στροφόμετρο, γνωστά και από τα Citroen CX και Citroen GS. Τον Ιούλιο του 1986, αντικαταστάθηκε από έναν πιο συμβατικό, με αναλογικά όργανα, ενώ και το σαλόνι υπέστη μικρές κοσμητικές και βελτιωτικές αλλαγές, όπως και το ταμπλό. Ταυτόχρονα, η εξωτερική αισθητική εκσυγχρονίστηκε, καθώς τοποθετήθηκαν νέα μπροστινά φλας, καθρέπτες και προφυλακτήρες. Όλα τα μετέπειτα μοντέλα έγιναν γνωστά ως η Σειρά 2, ενώ τα παλαιότερα αναφέρονται από τότε ως Σειρά 1. Ο ανασχεδιασμός αυτός έγινε από τον Carl Olsen, ο σχεδιαστής της Citroen που διαμόρφωσε και την Σειρά 2 του Citroen CX το 1985, καθώς και την Σειρά 2 του Citroen AX το 1991.

Το 1989 υπήρξαν και μερικές ακόμα βελτιώσεις, μεταξύ των οποίων τα πιο ημιδιάφανα κρύσταλλα των πίσω φώτων. Επίσης, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, εμφανίστηκαν και εκδόσεις με τετρακίνηση, συμπληρώνοντας τις στάνταρ εκδόσεις που είχαν εμπρόσθια κίνηση.

Κινητήρες

Αναλυτικά, οι κινητήρες του Citroen BX ήταν οι εξής, όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (I4):

Κινητήρας
Κυβισμός	Ισχύς	Τύπος κινητήρα
1.124 cm³, βενζίνη	55 hp	Καρμπυρατέρ, με καταλύτη
1.360 cm³, βενζίνη	62 – 75 hp	Καρμπυρατέρ ή injection, με ή χωρίς καταλύτη
1.580 cm³, βενζίνη	72 – 105 hp	Διπλό καρμπυρατέρ ή injection, με ή χωρίς καταλύτη
1.905 cm³, βενζίνη	96 – 125 hp	Ιnjection, με ή χωρίς καταλύτη
1.905 cm³, βενζίνη	148 – 160 hp	16-βάλβιδος, injection, με ή χωρίς καταλύτη
1.769 cm³, Diesel	60 – 62 hp	Diesel άμεσου ψεκασμού
1.769 cm³, Turbodiesel	90 hp	Turbodiesel άμεσου ψεκασμού
1.905 cm³, Diesel	64 – 72 hp	Diesel άμεσου ψεκασμού

Ειδικές εκδόσεις

Εκτός από τις “κανονικές” εκδόσεις που προαναφέρθηκαν, υπήρξαν και κάποιες ειδικές εκδόσεις του Citroen BX, που κατασκευάστηκαν σε περιορισμένα αντίτυπα. Πιθανώς οι πιο ενδιαφέρουσες ήταν οι εξής:

BX Sport – 7.500 αντίτυπα κατασκευάστηκαν μεταξύ του 1985 και του 1987. Όταν παρουσιάστηκε, ήταν το ισχυρότερο BX, με ιπποδύναμη 126 hp (προτού λανσαριστεί το BX 1.9 16V το 1987).
BX GT – λανσαρίστηκε το 1985. Έφερε κινητήρα 1.9 λίτρων βενζίνης, αλλά με καρμπυρατέρ (όπως φαίνεται και από το GT, σε αντιδιαστολή με το GTi / injection).
BX Digit – μόλις 4.000 αντίτυπα κατασκευάστηκαν το 1985. Βασιζόταν στο BX GT, με τη διαφορά ότι έφερε έναν εντυπωσιακό ψηφιακό πίνακα οργάνων και έναν υπολογιστή ταξιδιού. Επίσης, διέθετε στάνταρ αυτόματο ηλεκτρονικό κλιματισμό με 15 λειτουργίες, κεντρικό κλείδωμα με τηλεχειρισμό μέσω υπέρυθρων ακτίνων (PLIP) και ένα προηγμένο ραδιόφωνο από την Pioneer.
BX 4TC Evolution – η αγωνιστική έκδοση της BX. Δημιουργήθηκε από τον βελτιωτικό οίκο Heuliez το 1985 και έλαβε επίσημη έγκριση από την Fédération Internationale du Sport Automobile (FISA) την 1-η Ιανουαρίου 1986. Η ισχύς της ήταν 380 hp, η τελική της ταχύτητα έφτανε τα 280 km/h και η επιτάχυνση 0-100 km/h ερχόταν σε μόλις 5,5 δευτερόλεπτα. Μόλις 20 BX 4TC παρήχθησαν από την αμιγώς αγωνιστική έκδοση.(ΚΥΒΙΣΜΟΣ 2142κ.εκ. κοφτης στις 8000σ.α.λ. turbo και κομπρέσορας)

18 από τα 20 αγωνιστικά που κατασκευάστηκαν καταστράφηκαν. Ωστόσο 3 κατάφεραν να διαφύγουν από τα χέρια των διαλυτών.2 από αυτά αγοράστηκαν από ερασιτέχνες.Ένας από αυτούς ήταν ο Π Πιβέρτ ο οποίος ύστερα από μεγάλες προσπάθειες κατάφερε να κατασκευάσει ερνα 4τc του 1989. Το αυτοκίνητο αυτό καταστράφηκε σε μια σφοδρή σύγκρουση ωστόσο τμήματα του διαλυμένου αυτοκινήτου χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή καινούργιας καρότσας, η οποία υπάρχει ακόμα. Το τρίτο αυτοκίνητο ήταν προς πώληση κάπου στο Παρίσι το 1992 αλλά η πώληση του έγινε πολύ διακριτικά.Η Citroen φαίνεται ότι έχει κρατήσει 2 αυτοκίνητα στο μουσείο της. Ένα 4tc και ένα 4tc evolution.

BX 4TC – λόγω της απαίτησης των κανονισμών του Group B για παραγωγή έως και 200 επιπλέον αντιτύπων πολιτικής έκδοσης, κατασκευάστηκαν και 86 αντίτυπα για το κοινό, επίσης από τον Heuliez. Η τιμή της BX 4TC πολιτικής έκδοσης ήταν 248.500 φράγκα το 1986. Έφερε 4-κύλινδρο σε σειρά (I4) βενζινοκινητήρα 2.141 cm³, με turbo Garrett και ψεκασμό / injectionK Jetronic της Bosch, αποδίδοντας ισχύ 200 hp στις 5.250 rpm, σε συνδυασμό με 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο. Η τελική της ταχύτητα ήταν 220 km/h και η επιτάχυνση 0-100 km/h ερχόταν σε 7,6 δευτερόλεπτα. Αξίζει να σημειωθεί ότι στους 13 από τους 15 αγώνες που πήρε μέρος την σεζόν του 1986 εγκατέλειψε.

Η 5-πορτη hatchback έκδοση του Citroen BX αντικαταστάθηκε το 1993 από το Citroen Xantia, που λανσαρίστηκε τον Μάρτιο του1993 και το αντίστοιχά ΒΧ σταμάτησε να παράγεται το Δεκέμβριο. Ωστόσο, η παραγωγή της έκδοσης station wagon συνεχίστηκε ως το 1994 και τελικά αντικαταστάθηκε το 1995 από το Xantia Break. Thumbs Up στον Θοδωρή για το tip αλλά και το κείμενο.