Ένα τέταρτο του αιώνα (και κάτι ψιλά), μια κατακόκκινη Alfa Romeo 155 Q4 βρισκόταν στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, και συγκεκριμένα στις διάσημες αλυκές τουBonneville στη Γιούτα, με ένα και μοναδικό σκοπό: να καταρρίψει το ρεκόρ ταχύτητας στην κατηγορία G/PS. Όπου “G” βάλε δίπλα τα 2.000 κ.εκ., το “P” υποδηλώνει “δρομίσια” κατάσταση και το “S” για Supercharged κινητήρια σύνολα.
Η “σωστή” 155 με…βασιλικά γονίδια
Tο 1992, παρουσιάστηκε η διάδοχος κατάσταση της Alfa Romeo 75, που δεν ήταν άλλη από την 155, αλλά δεν μπορείς να πεις ότι ενθουσίασε τους alfisti. Κάτι η κίνηση στο “λάθος άξονα” (μπροστά ντε!), κάτι ότι βασιζόταν στο πάτωμα του Fiat Tempra, ήταν μερικοί από τους λόγους που ξενέρωναν τους φίλους της ιταλικής φίρμας. Ως απάντηση, και για να μπουν και οι πίσω τροχοί στο παιχνίδι, παρουσιάστηκε η τετρακίνητη έκδοση της 155, η Q4. Πρακτικά, επρόκειτο για μια Delta Integrale με το μοντέρνο, για τα δεδομένα της εποχής, αμάξωμα της 155. Η τετρακίνηση κι ο δίλιτρος, υπετροφοδοτούμενος κινητήρας της Integrale, απόδοσης 190 ίππων, βρήκαν “στέγη” στην Μιλανέζα και τα 0-100 χ.α.ω έρχονταν σε περίπου 7”.
Ως εδώ, καλά. Αλλά, η πρωταγωνίστριά μας σήμερα απέχει παρασάγγας από τις 2.591 155 Q4 που βγήκαν από το εργοστάσιο. Παρουσιασθείσα τον Μάρτιο του 1992 στη Διεθνή Έκθεση της Γενεύης, η μαμά Alfa Romeo ήθελε να κεντρίσει το ενδιαφέρον, άρα και να διαφημίσει με τον καλύτερο τρόπο το νέο της μοντέλο, και πέρα από τον τομέα που ήξερε άπταιστα τόσα χρόνια⋅τις πίστες. Έτσι, η απόφαση της “απόβασης” στη χώρα του Θείου Σάμ φάνταζε ιδανική.
Μηχανικοί της Abarth έλαβαν την πολυπόθητη βίζα για το ταξίδι και στο Detroit, θα τους περίμενε μια εξειδικευμένη ομάδα συναδέλφων της FIAT για τέτοιου είδους “αποστολές”, και από κοινού, θα προετοίμαζαν τη διαφορετική 155 Q4 για την επίτευξη του ρεκόρ. Εκείνη την εποχή, το ρεκόρ για την κατηγορία G/PS ήταν τα 289 χ.α.ω..
Η “Βασίλισσα” Delta, που μεσουρανούσε στο WRC, αποτέλεσε, όπως ήταν αναμενόμενο, τη βάση και πολλά μηχανικά μέρη από την Delta Intergale Evoluzione, βρήκαν στέγη στη Μιλανέζα. Ξεκινώντας από τα hardcore στοιχεία, τo μεγαλύτερο turbo ΤΒ-3-85 της Garrett πήρε θέση στον κινητήρα, εκτοπίζοντας το εργοστασιακό T25 της ίδιας εταιρείας, ενώ πιστόνια, μπιέλες, στρόφαλος και εκκεντροφόρος μπήκαν αυτούσια από τη Deltona στην 155. Προφανώς, για τις (μεγαλύτερες) πλέον ανάγκες ψύξης του turbo, εγκαταστάθηκε το intercooler της Deltona, επαναπρογραμματίστηκε η ECU, και αλλαγές έγιναν στην εισαγωγή και εξαγωγή του κινητήρα. Η συμπίεση κατέβηκε στο 7,75:1 και το κιβώτιο ταχυτήτων μιας 164 TurboDiesel ανέλαβε να δώσει την κίνηση στους τέσσερις τροχούς. Με ολοκληρωμένες τις αλλαγές στο μηχανικό κομμάτι της ιστορίας μας, το δυναμόμετρο έδειξε 365 ίππους στις 6.500 στροφές/λεπτό, με πίεση υπερπλήρωσης στο turbo τα 1,2 bar.
Βέβαια, όπως θα έχεις παρατηρήσει και από τις φωτογραφίες, μόνο κραυγαλέα δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις την εξωτερική εμφάνιση της νέας 155 Q4. Και αυτό γιατί, οι κανονισμοί της κατηγορίας ήταν ρητοί και αυστηροί, και, ως εκ τούτου, ήθελαν τα συμμετέχοντα αυτοκίνητα να μην έχουν σημαντικές αλλαγές με τα αντίστοιχα παραγωγής. Τα μοναδικά στοιχεία που θα μπορούσαν να προστεθούν είναι ο έξτρα εξοπλισμός του μοντέλου και τα αεροδυναμικά καπάκια στους 4 τροχούς. Όλα αυτά μείωσαν το αεροδυναμικό συντελεστή οπισθέλκουσας του μοντέλου από το 0,29 Cx στο 0,26 και η ανάρτηση χαμήλωσε κατά 50mm και σκλήρυνε.
Η επίτευξη του ρεκόρ
22 Σεπτεμβρίου 1992. O Gianni Manin ήταν έτοιμος, αφού του δοθεί το τελικό σήμα, να ξεκινήσει τις 2 διαδρομές μήκους 5 μιλίων η καθεμιά στις αλυκές του Bonneville Speedway. Η ταχύτητά του θα ήταν ο μέσος όρος των δύο αυτών διαδρομών και ήδη στην πρώτη προσπάθειά του κατάφερε να “γράψει” τελική ταχύτητα 297 χ.α.ω..
Ωστόσο, οι δυνατοί άνεμοι που έπνεαν στην περιοχή ήταν η αιτία που ακυρώθηκε η δεύτερη διαδρομή. Την επόμενη μέρα, όλα ήταν έτοιμα για το ρεκόρ των 289 χιλιομέτρων/ώρα να αποτελέσει παρελθόν. Ο Ιταλός τα κατάφερε! Με μέσο όρο περασμάτων τα 293,307 χ.α.ω., η Ιταλίδα βρέθηκε στην κορυφή της κατηγορίας!
“Σπίτι” της είναι πια το Museo Fratelli Cozzi, λίγο έξω από το Μιλάνο. Παρέα με άλλα 50+ αυτοκίνητα από όλο το φάσμα της ιστορικής ιταλικής αυτοβιομηχανίας και τόνους από ιστορικό αρχείο, η μοναδική αυτή Μιλανέζα απολαμβάνει τα βλέμματα των επισκεπτών και σε όλους θα έχει “να πει” κάτι από την εντυπωσιακή της ιστορία.