Το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα των σημερινών μονοθεσίων είναι το γεγονός ότι ένας οδηγός δεν μπορεί να ακολουθήσει εύκολα το προπορευόμενο μονοθέσιο. Η αυξημένη κάθετη δύναμη σημαίνει ότι θα χάσεις πρόσφυση όταν βρεθείς στον «βρόμικο αέρα», αφού οι μειωμένες αεροδυναμικές πιέσεις απαιτούν από τους οδηγούς να είναι πολύ ταχύτεροι για να περάσουν.
Αυτό οδήγησε σε μεγάλη μείωση των προσπερασμάτων πέρυσι, ένα φαινόμενο που θέλει να αντιμετωπίσει η FIA εκμεταλλευόμενη το DRS. Το σύστημα αυτό προσωπικά με βρίσκει αντίθετο, διότι έχει χαθεί ο χαρακτήρας της πραγματικής μάχης, ενώ τα προσπεράσματα γίνονται προβλέψιμα, χωρίς να προσφέρουν σχεδόν καθόλου αγωνία στους τηλεθεατές.
Παρ’ όλα αυτά, σε πολλές πίστες έχουμε δύο ζώνες DRS, όμως η φετινή χρονιά θα ξεκινήσει με τρεις ζώνες, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά. Η Παγκόσμια Ομοσπονδία αποφάσισε να προσθέσει μία ακόμα ζώνη στο Albert Park, η οποία θα ξεκινάει 104 μέτρα μετά τη Στροφή 12, μέχρι τα φρένα για τη Στροφή 13.
Το παραπάνω κομμάτι ανήκει στο τρίτο sector, έτσι οι οδηγοί θα έχουν την ευκαιρία να πλησιάσουν περισσότερο εν όψει της ευθείας εκκίνησης-τερματισμού, εκεί που σημειώνονται και τα περισσότερα προσπεράσματα, σε μία πίστα που δεν προσφέρει αρκετό θέαμα.