Μία σημαντική μερίδα παραβατών στην Αγγλία, με την βοήθεια δικηγόρων και νομικών συμβούλων αμφισβητεί κλήσεις που εκδόθηκαν τα τελευταία έξι χρόνια και αφορούν συγκεκριμένα κομμάτια ενός αυτοκινητόδρομου με την δικαιολογία πως δεν ήταν νομικά επιβλητές! Ο λόγος για αυτή τη διαμαρτυρία είναι μία τεχνικότητα. Το Crown Prosecution Service (εισαγγελέας;) στην Μ. Βρετανία, είχε πει πριν κάποια χρόνια, πως τα σήματα που έδειχναν τα όρια ταχύτητας σε δύο συγκεκριμένα κομμάτια του M42 αυτοκινητόδρομου, ήταν ψηλότερα και στενότερα από αυτό που ορίζουν οι κανονισμοί. Η Υπηρεσία Αυτοκινητοδρόμων όμως, η υπηρεσία υπεύθυνη για την τοποθέτηση των εν λόγω σημάτων, υποστηρίζει πως το μέγεθός τους είναι νόμιμο και πως είναι ορατά από τους οδηγούς.
Το αποτέλεσμα αυτής της «διαμάχης» ήταν η παύση χρήσης των σημάτων αυτών από την αστυνομία και η διακοπή των διώξεων που αφορούσαν παραβάσεις σε εκείνο το κομμάτι. Το θέμα όμως είναι πως μέχρι εκείνο το σημείο, περί τα 11.000 πρόστιμα είχαν εκδοθεί σε οδηγούς/αναβάτες που είχαν παραβιάσει το μεταβλητό όριο ταχύτητας που όριζαν τα σήματα. Τι θα γινόταν με αυτούς;
Οι κανονισμοί που αφορούν στα σήματα μεταβλητών ορίων ταχύτητας είναι γραμμένοι σε ένα κυβερνητικό έγγραφο με ονομασία «Traffic Signs Regulations and General Directions 2002». Σε ελεύθερη μετάφραση, «Κανονισμοί σημάτων και γενικές οδηγίες 2002». Αν κάποιο σήμα δεν συμμορφώνεται με αυτούς τους κανονισμούς, θα πρέπει να πάρει ξεχωριστή έγκριση από το Υπουργείο Μεταφορών για να θεωρείται νόμιμο και έγκυρο. Αυτό όμως δεν έγινε σε αυτή την περίπτωση. Άρα θεωρητικά, δεν υπήρχαν σήματα στα κομμάτια του Μ42 και οι κλήσεις που εκδόθηκαν με βάση αυτά τα σήματα είναι άκυρες! Είναι σίγουρο πως αυτή η υπόθεση δεν έχει τελειώσει καθώς φαντάζομαι πως οι αποζημιώσεις που θα είναι υποχρεωμένοι να καταβάλλουν σε αυτούς που ήδη έχουν πληρώσει τα «παράνομα» πρόστιμα, αθροιστικά δεν θα είναι κάποιο αμελητέο ποσό. Η δικαιολογία πάντως της Υπηρεσίας Αυτοκινητοδρόμων πως «αφού ήταν ορατά μάλλον δεν υπάρχει πρόβλημα ακόμα και αν δεν συμμορφώνονται με τους κανονισμούς» μάλλον δεν στέκει στο δικαστήριο. Για δες, σε κάποιες χώρες λειτουργούν οι νόμοι και τα δικαστήρια…
The whistleblower
Άλλες ειδήσεις από την Μ. Βρετανία, αφορούν σε έναν κουρέα που με τη βοήθεια ενός τηλεβόα, προειδοποιούσε τους πελάτες των μαγαζιών της περιοχής πως «ο χάρος βγήκε παγανιά». Δηλαδή πως κυκλοφορούν όργανα του νόμου και γράφουν για παράνομο παρκάρισμα. Προφανώς η αστυνομία ανάγκασε τον κ. Blackwell να σταματήσει αυτή την πρακτική όταν το Δημοτικό Συμβούλιο της περιοχής τον χαρακτήρισε «απειλή για τους υπαλλήλους του»! Τώρα, ο ίδιος κύριος άφησε τον τηλεβόα και έπιασε την σφυρίχτρα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, διένειμε και στα παρακείμενα μαγαζιά σφυρίχτρες, σε μία προσπάθεια να πείσει και τους γείτονές του να ακολουθήσουν το παράδειγμά του! Τις εποχές του τηλεβόα, ο ίδιος αναφέρει:
Πίστευα πως έκανα δημόσια υπηρεσία. Είχε πλάκα και οι άνθρωποι με ευχαριστούσαν. Ποτέ δεν απείλησα, έβρισα ή προσέβαλλα κανέναν! Απλώς έσπαγα πλάκα!
Προφανώς ούτε το δημοτικό συμβούλιο, ούτε η αστυνομία το είδαν έτσι. Τον έβαλαν σε μία προειδοποιητική λίστα στην οποία θα έμενε για ένα χρόνια επειδή σύμφωνα με αυτούς «κακοποίησε λεκτικά» δύο όργανα που βίωσαν «υπερβολικά άβολα». Μετά από αυτό, ο κ. Blackwell ξεκίνησε μία αίτηση για δωρεάν πάρκινγκ πριν βρει την ιδέα με τη σφυρίχτρα! Τώρα πλέον και άλλοι ιδιοκτήτες καταστημάτων στην περιοχή ακολουθούν το παράδειγμα του κ. Blackwell. Καταλαβαίνω πως είναι παράνομο αλλά δεν γίνεται να μην χαμογελάσεις τουλάχιστον καθώς διαβάζεις αυτή την είδηση…