To 2012, ήταν το έτος καμπής για το DTM. Η επιστροφή της BMW στο Γερμανικό Πρωτάθλημα Τουρισμού μετά από 20 χρόνια, έθεσε τις βάσεις, μαζί με τη νέα γενιά των αγωνιστικών, για τη σταθεροποίηση του θεσμού και, το σημαντικότερο, το πρωτάθλημα δε θα είχε πια μόνο δύο κατασκευαστές να μονομαχούν για το στέμμα του πρωταθλητή. H επανέναρξη του DTM το 2000, μετά από 4 χρόνια “σιγής”, έφερε τις Mercedes, Audi και Opel, με “μπροστάρισσα” μάλιστα την τελευταία με το Astra Coupe Studie για το πώς οραματιζόταν τη νέα γενιά του DTM, ξανά στις πίστες και το ενδιαφέρον κατασκευαστών και φίλαθλου κοινού αναζωπυρώθηκε. Τα άσχημα αποτελέσματα, όμως, της ομάδας από το Russelsheim, την έφερε εκτός DTM το 2005, και έκτοτε, για 6 χρόνια, Mercedes και Audi έπαιζαν μπάλα μόνες τους.
Κόστος, ο καταλυτικός παράγοντας
Επειδή οι τρεις, πλέον, κατασκευαστές δε θέλουν πάλι να δουν ένα πρωτάθλημα αποδυναμωμένο, ξανά με δύο κατασκευαστές, και ουσιαστικά, αρχίζουν να μαθαίνουν από τα λάθη του παρελθόντος, η 34η χρονιά του DTM έχει ξεκινήσει με μεγάλο ενδιαφέρον, χάρη στις σημαντικές πρωτοβουλίες που πήραν σε συνεργασία με την ITR. Το κόστος εξέλιξης και συμμετοχής είναι, τρόπον τινά, ένας βραχνάς και για αυτό οποιαδήποτε αλλαγή έχει γίνει με γνώμονα το κόστος. Αρχής γενομένης από τη μείωση των οδηγών, από 8 για κάθε ομάδα σε 6, όπως και του προσωπικού των ομάδων. Στο τεχνικό κομμάτι, οι τρεις κατασκευαστές μοιράζονται το ίδιο σασί (από το 2014), ενώ, για να περιοριστούν τα κόστη εξέλιξης, οι νέοι κανονισμοί δίνουν τη δυνατότητα στην εξέλιξη και χρήση σε καινούριους τομείς κοινών εξαρτημάτων. Ένας από αυτούς είναι εκείνος της ανάρτησης. Μέχρι τώρα, σασί, κιβώτιο ταχυτήτων, φρένα και ηλεκτρονικά ήταν κοινά στους τρεις κατασκευαστές. Η ITR, η διοργανώτρια αρχή του πρωταθλήματος, σε συνεργασία με τους μηχανικούς των εταιρειών, ελέγχει την εξέλιξη αυτών των εξαρτημάτων.
Φίλαθλοι και αγωνιστικοί διευθυντές επιθυμούν τέταρτο κατασκευαστή
Το DTM φαίνεται να βρίσκεται σε καλό δρόμο, το θέαμα έχει επιστρέψει για τα καλά, τα φετινά αγωνιστικά είναι τα γρηγορότερα όλων των εποχών, αλλά πάντα κάτι λείπει. Κι αυτός είναι ένας ακόμη κατασκευαστής. Για τους φιλάθλους, αυτό είναι διακαής πόθος, ο επικεφαλής του DTM Gerhard Berger βρίσκεται σε συζητήσεις και με άλλους κατασκευαστές, έχει εκφράσει ανοιχτά την άποψή του να επιστρέψει η Alfa Romeo και οι τρεις αγωνιστικοί διευθυντές είναι θετικοί για την είσοδο ενός ακόμη κατασκευαστή. Από τη πλευρά του, ο Dieter Gass (Audi) έκανε μια πρόταση για την αύξηση πάλι των αγωνιστικών, αλλά και πρότεινε λύσεις.
Αν οι κατασκευαστές αγωνιστούν με περισσότερα αγωνιστικά ξανά, τότε θα πρέπει να διαθέσουν περισσότερα χρήματα. Ο προϋπολογισμός, τότε, θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερος ή να γίνουν τα αυτοκίνητα πιο φθηνά. Τότε θα μπορέσουμε από οικονομικής απόψεως να αγωνιστούμε με πιο πολλά αυτοκίνητα.
Ένας τέταρτος κατασκευαστής θα μας έκανε καλό. Μερικά από τα προβλήματα που έχουμε, θα μπορούσε να μας τα λύσει. Έχουν γίνει πολλές συζητήσεις γιατί υπάρχουν τρεις κατασκευαστές με έξι αυτοκίνητα ο καθένας. Αν θα είχαμε 6 κατασκευαστές με τρία αυτοκίνητα, τότε πολλοί “προγραμματικοί στόχοι” θα είχαν γίνει πιο απλοί.
Από όσο γνωρίζω, έχουν γίνει και εξακολουθούν να γίνονται συζητήσεις μεταξύ της ITR και των κατασκευαστών που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για τη μελλοντική τους συμμετοχή.
Ο Ulrich Fritz της Mercedes ανέφερε σχετικά με την είσοδο ενός τέταρτου κατασκευαστή:
Θέλω να δω έναν ακόμη κατασκευαστή στο DTM. Αυτό θα ήταν το καλύτερο για τους φιλάθλους, για τους άλλους κατασκευαστές και για το κόστος εξέλιξης του πρωταθλήματος.
Ο Jens Marquardt θυμήθηκε την περίπτωση της BMW το 2012 και την επανείσοδό της στο DTM, χρονιά που κατέκτησε το πρωτάθλημα με τον Bruno Spengler.
To ίδιο είχε συμβεί με την BMW το 2012, όταν αγωνιστήκαμε πάλι στο DTM. Από την πρώτη στιγμή δείξαμε ότι ήμαστε ανταγωνιστικοί.
Καλώ όποιον κατασκευαστή θέλει, να έρθει αγωνιστεί στο DTM και να ξέρει ότι είναι ευπρόσδεκτος. Θα έκανε πάρα πολύ καλό στο θεσμό αυτό, διότι θα αύξανε το κύρος του πρωταθλήματος και θα σταθεροποιούσε τις καταστάσεις.
Η προοπτική της Toyota
Mπορεί DTM και Super GT να έχουν θέσεις τις βάσεις για την αναβίωση της Class One, αλλά οι Γερμανοί έχουν βάλει “πάγο” στη νέα, κοινή γενιά αγωνιστικών. Υποτίθεται ότι φέτος θα ήταν όλα έτοιμα για τον πρώτο αγώνα στην Ιαπωνία της Class One, με τα γερμανικά εργοστάσια (Audi, Mercedes, BMW) να αγωνίζονται με τους νέους, δίλιτρους, υπετροφοδοτούμενους κινητήρες απέναντι στους Ιάπωνες (Honda, Lexus, Nissan). Ωστόσο, κάτι τέτοιο είναι απίθανο να γίνει, αφού, το DTM θα πορευτεί με τους ατμοσφαιρικούς, 5λιτρους V8 κινητήρες μέχρι και το τέλος του 2018, λόγω και του κόστους εξέλιξης, το οποίο οι Γερμανοί θέλουν να κρατήσουν σε (λογικά) πλαίσια, αλλά και του γεγονότος ότι θεατές και ιθύνοντες του DTM είναι απόλυτα ευχαριστημένοι από την υπάρχουσα κατάσταση.
Αλλά, ο Jens Marquardt επανέρχεται με μια (τολμηρή) πρόταση που αφορά τον πρώην εργοδότη του. Ο Γερμανός διετέλεσε development manager της Toyota Motosport και ήταν αγωνιστικός διευθυντής της ομάδας της Toyota στην Formula 1 το 2008. Είναι εμφανές ότι γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις και ανέφερε τα εξής για τους Ιάπωνες:
Θα μπορούσα να φανταστώ τους πρώην συναδέλφους μου στην Κολωνία να συμμετέχουν με τη Lexus στο DTM. Είναι μια premium εταιρεία, η οποία ταιριάζει πολύ με το θεσμό. Δεδομένης της βάσης του στην Κολωνία, θα μπορούσαν να είναι άνετοι με το πρόγραμμα του DTM .
Από οικονομικής και αγωνιστικής πλευράς, αξίζει να έρθει ένας ακόμη κατασκευαστής. Σε ένα μελλοντικό συμβούλιο των ομάδων θα τεθούν τα ζητήματα αυτά και από κοινού θα αποφασίσουμε για την αύξηση των κατασκευαστών.