Οι Ιάπωνες επιδεικνύουν ιδιαίτερη ζέση στην μείωση του βάρους των αυτοκινήτων και, ίσως, να έχουν βρει το οικονομικό αντίμετρο στα πανάκριβα ανθρακονήματα.
Ο πολτός ξύλου -ή μικροΐνες κυτταρίνης, κατά το χημικότερον- ζυγίζει το 1/5 του ατσαλιού, αλλά μπορεί να δεχτεί επεξεργασία ώστε η τελική του μορφή να είναι 5 φορές ανθεκτικότερη. Σύμφωνα με ερευνητές της Χώρας του Ανατέλλοντος Ήλιου, σε μερικά χρόνια η κυτταρίνη θα είναι σε θέση να ανταγωνιστεί το ανθρακόνημα στις ανησυχίες “ελαφρών βαρών” που απασχολούν την αυτοκινητοβιομηχανία. Ωστόσο, αναγνωρίζουν πως η βιωσιμότητα του συγκεκριμένου υλικού ως εναλλακτική στο carbon και το ατσάλι απέχει ακόμα από την ευρεία παραγωγή.
Το πανεπιστήμιο του Κιότο, η Denso (εκ των μεγαλύτερων προμηθευτών υλικών παγκοσμίως και μακρόχρονος συνεργάτης της Toyota) και η DaikyoNisikawa Corp. (βλέπε Denso, αλλά στην εγχώρια αγορά) συνεργάζονται για την εξέλιξη πλαστικού πολυμερούς με βάση τον πολτό ξύλου. Η κυτταρίνη αποσυντίθεται σε εκατοστά του micron, το οποίο με τη σειρά του αποτελεί το 1/1000 του mm, και προσμιγνύεται στο πλαστικό δημιουργώντας ένα υλικό που παράγεται στο 1/5 της τιμής του ανθρακονήματος. Ο καθηγητής Hiroaki Yano εξηγεί:
Η μέθοδος αυτή είναι η πιο οικονομική και αποδοτική που υπάρχει για τις μικροΐνες κυτταρίνης, εξ ου και η προσήλωσή μας στην εξέλιξη για χρήση στην αεροναυπηγική και την αυτοκινητοβιομηχανία. Χρησιμοποιούμε πλαστικό πολυμερές με μικροΐνες κυτταρίνης ως εναλλακτική στο ατσάλι εδώ και αρκετό καιρό. Ευελπιστούμε να παρουσιάσουμε ένα λειτουργικό πρωτότυπο, αποτελούμενο εξ ολοκλήρου από αυτό το υλικό το 2020.
Επιπλέον, δεν έκρυψε πως η έμπνευση προήλθε από τον μεταπολεμικό “πόλεμο εξοπλισμών” μεταξύ των αμερικανικών εταιριών αεροπλοΐας:
Εντυπωσιάστηκα τόσο με το Spruce Goose που αποφάσισα να αφοσιωθώ στην εξέλιξη του ξύλου για χρήση σε αεροπλάνα και αυτοκίνητα!
Το “Spruce Goose” -επισήμως Hughes H-4 Hercules- ήταν το μεγαλύτερο αεροσκάφος στον κόσμο την δεκαετία του 50. Δημιούργημα του Howard Hughes, η άτρακτος αποτελούνταν από ξύλο και διέθετε 8 κινητήρες. Πέταξε μόλις μια φορά το 1947, με τον Hughes στα πηδάλια, και αποσύρθηκε λόγω απίστευτου κόστους χρήσης.
Σήμερα, 1 κιλό κυτταρίνης κοστίζει περίπου 9 δολάρια. Το ατσάλι βρίσκεται στα 2 δολάρια και το ανθρακόνημα στα 17. Ειδικοί προβλέπουν πως το carbon θα πέσει στα 10 μέχρι το 2025, ενώ ο Yano υποστηρίζει πως το κόστος της πλαστικής κυτταρίνης θα κατέβει στα 4,5 δολάρια/κιλό μέχρι το 2030.