Στα πλαίσια της οδήγησης και δοκιμής της νέας BMW M2 στη πίστα του Hungaroring -θα ακολουθήσει σύντομα το άρθρο- οι ιθύνοντες της γερμανικής εταιρίας είχαν προσκαλέσει να είναι μαζί μας ο οδηγός αγώνων, António Félix da Costa και είχαμε την ευκαιρία να μας παραχωρήσει μια αρκετά ενδιαφέρουσα συνέντευξη.
Κάνονας μια μικρή αναφορά στο βιογραφικό του, μπορεί στο ευρύ κοινό να μην είναι γνωστός, αλλά όποιος παρακολουθεί στενά το πρωτάθλημα του DTM θα τον ξέρει, καθώς τα 3 τελευταία χρόνια οδηγεί στο γερμανικό πρωτάθλημα τουρισμού, όντας μέλος της ομάδας της MTEK και Schnitzer. Στο παλμαρέ του έχει μια pole position, έναν ταχύτερο γύρο, και μια νίκη, όλα πέρσι στην πίστα του Zandvoort στην Ολλανδία. Από την άλλη, οι πιστοί οπαδοί της Formula 1 ίσως τον θυμούνται και από εκεί, καθώς ήταν επίσημος δοκιμαστής της Force India το 2010, και μέλος του προγράμματος νέων οδηγών της Red Bull Racing τις δύο τελευταίες χρονιές, κάνοντας δοκιμές στη πίστα του Abu Dhabi, αμέσως μετά την αυλαία του περσινού πρωταθλήματος.
Τέλος, τις δύο περασμένες χρονιές τρέχει και στο πρωτάθλημα της Formula E, με την ομάδα του Aguri, γνωστή από την συμμετοχή της στη Formula 1, ως Super Aguri, ενώ έχει κερδίσει και τον αγώνα του Macau με Formula 3.
Ο 25-χρονος Πορτογάλος έχει “γεννηθεί” μέσα στις πίστες, καθώς τόσο ο πατέρας του όσο και ο μεγαλύτερος του αδερφός Duarte Félix da Costa έχουν αγωνιστικό προφίλ, και πρακτικά του κόλλησαν το “μικρόβιο”. Στα pit boxes της ουγγρικής πίστας, και δίπλα από μια ανθρακί M2 μιλήσαμε μαζί του για περίπου δέκα λεπτά, κάνοντας του τις παρακάτω ερωτήσεις:
Autoblog: Ποιο ήταν το κίνητρο σου και πως ξεκίνησες την αγωνιστική σου καριέρα;
F. da Costa: Ήμουν τυχερός να γεννηθώ σε μια αγωνιστική οικογένεια, ο πατέρας μου ήταν μέλος της Castrol στην Πορτογαλία, και είχα δύο μεγαλύτερους αδερφούς που ήταν οδηγοί αγώνων. Έτσι, πήγαινα στις πίστα για να τους παρακολουθήσω, θυμάμαι ήμουν 2-3 χρονών όταν πρωτοπήγα. Πρακτικά γεννήθηκα στα μισά ενός αγώνα. Μια φορά, ο ένας από τους μεγαλύτερους μου αδερφούς, με πήγε να κάνουμε go-kart, όταν ήμουν 6 ή 7 χρονών και το αγάπησα αμέσως. Συνέβη απλά φυσικά. Ήμουν πρωταθλητής στη χώρα μου τη δεύτερη χρονιά εμπλοκής μου και ανεβαίνοντας σκαλί-σκαλί έχω φτάσει εδώ.
Autoblog: Τα τελευταία χρόνια οδηγείς στο πρωτάθλημα του DTM και της Formula E. Ποιες είναι οι διαφορές των δύο μονοθεσίων και του οδηγικού στυλ.
F. da Costa: Σε γενικές γραμμές νομίζω είμαι ένας οδηγός που προσαρμόζεται εύκολα. Με έμαθαν να είμαι έτσι, πάντα συνδυάζω διαφορετικά προγράμματα (σ.σ. πρωταθλήματα) μέσα σε μια χρονιά. Αυτή τη χρονιά DTM και Formula E, πέρσι έκανα δοκιμές για ομάδα της F1, της Red Bull, έτσι πρέπει να είμαι προσαρμόσιμος σε όλων των ειδών τα αυτοκίνητα. Προφανώς είναι πολύ διαφορετικά, στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα πρέπει να είσαι αποτελεσματικός και ομαλός, η ροπή είναι ακαριαία αλλά πολύ εύκολη να την ελέγξεις. Έχουμε πολύ καλό λειτουργικό που βοηθάει σε αυτό. Πρέπει να μάθεις να μην χρησιμοποιείς πολύ ενέργεια στον αγώνα, έτσι πρέπει να βρεις τον τρόπο να είσαι γρήγορος με αποτελεσματικότητα και σωστή χρήση ενέργειας, καθώς έχουμε περιορισμένη. Στο DTM είναι ακριβώς το αντίθετο, καθώς πιέζεις στο όριο σε κάθε γύρο. Υπάρχουν πολλές επαφές, πολύ μεγαλύτερη κάθετη δύναμη στο αυτοκίνητο, έτσι το οδηγικό στυλ αλλάζει, καθώς μπορείς να επιτεθείς πιο πολύ στις στροφές.
Autoblog: Είναι εξίσου διασκεδαστικά στην οδήγηση;
F. da Costa: Ναι, αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο. Αλλά παραμένουν και τα δύο αρκετά διασκεδαστικά και απολαυστικά. Η Formula E έχει κάνει τεράστια άλματα στο πως οι οδηγοί το διασκεδάζουν. Όταν ξεκίνησα σκέφτηκα ότι αυτό δεν είναι για μένα, αλλά τώρα νιώθω ότι τώρα είναι super cool και θέλω να είμαι εδώ.
Autoblog: Υπάρχει εξέλιξη, δηλαδή, στη Formula E χρονιά με χρονιά;
F. da Costa: Όχι, μόνο ανάμεσα στις δύο χρονιές. Τα αυτοκίνητα αλλάζουν σχεδόν κάθε αγώνα. Προφανώς υπάρχει ελευθερία στις ομάδες και στους κατασκευαστές να παράγουν τα δικά τους κινητήρια σύνολα. Είναι σαν μια μικρή Formula 1, μπορούμε να δουλεύουμε πάνω στον δικό μας κινητήρα, να είμαστε αποτελεσματικοί, να είμαστε γρήγοροι, κάτι που είναι καλό για τους οδηγούς, γιατί έχουμε μεγαλύτερο ρόλο στην εξέλιξη.
Autoblog: Είμαστε στη πίστα του Hungaroring, μια κλασική τεχνική πίστα, αλλά η Formula E έχει μόνο πίστες σε πόλεις. Ποιο από τα δύο layout προτιμάς;
F. da Costa: Αγαπώ τις πίστες στις πόλεις, Μονακό, Μακάο, όλες και το Λονδίνο που δεν έτρεξα πέρσι, αλλά θα είμαι εκεί σε δύο εβδομάδες για τον τελευταίο αγώνα της χρονιάς. Οι πόλεις είναι φανταστικές τοποθεσίες. Τρέχουμε στο Long Beach, που τρέχουν και τα Indy cars, τρέχουμε στο Miami, στο Bueno Aires, στη μέση της Punta d’Eleste. Είναι κάτι διαφορετικό, δε το βλέπεις σε κανένα άλλο πρωτάθλημα αυτό. Είναι ωραία να φέρνεις τον αγώνα στο κοινό, και όχι το κοινό στον αγώνα. Αλλά το Hungaroring είναι από τις αγαπημένες μου, είναι εξαιρετικά τεχνική, όπως και το Nurburgring και το Spa. Κάποιες πίστες ακολουθούν τους κανόνες ασφαλείας της Formula 1, και κάνοντας ένα λάθος έχεις τις εξόδους διαφυγής με άσφαλτο, κάτι που δεν σε τιμωρεί.
Autoblog: Σ’αρέσει η ύπαρξη αυτών των εξόδων διαφυγής;
F. da Costa: Προσωπικά μιλώντας, όχι! Αν σε έναν αγώνα είσαι πρώτος, χάσεις τα φρένα και πάρεις μια στροφή πιο ανοιχτά, δεν χάνεις πολύ χρόνο και ξανά μπαίνεις στην πίστα και συνήθως είσαι πάλι πρώτος. Αν συνέβαινε αυτό πριν 10 χρόνια, και έκανες το ίδιο λάθος, πιθανότατα ο αγώνας σου θα είχε τελειώσει.
Autoblog: Άρα παρόλο που ανήκει στη νέα γενιά των οδηγών, προτιμάς το παλιό στυλ πιστών;
F. da Costa: Μακάρι να είχα γεννηθεί 20 χρόνια νωρίτερα!
Autoblog: Πως είναι η προσωπική ζωή σου με τόσα ταξίδια που έχεις να κάνεις;
F. da Costa: Έχω μαζί μου πάντα 3 βαλίτσες και γυρίζω πάω σε όλο το κόσμο. Ζούσα στην Αγγλία για δύο χρόνια, που ήμουν δοκιμαστής οδηγός της Red Bull, και για να είμαι κοντά στο εργοστάσιο στο Milton Keynes, αλλά χαίρομαι που κατάφερα να γυρίσω πίσω στη πατρίδα μου, τη Πορτογαλία που αγαπώ. Κάνω, όμως, πάνω από 170 πτήσεις το χρόνο, που είναι πολλές. Αλλά δε μπορώ να παραπονεθώ, κάνω κάτι που αγαπώ, και πληρώνομαι να είμαι οδηγός αγώνων. Το να παραπονιέμαι θα ήταν εγωιστικό και ηλίθιο, είμαι πραγματικά ευγνώμον και εύχομαι να το κάνω αυτό για πολλά χρόνια.
Autoblog: Πως προετοιμάζεται από πλευράς γυμναστικής. Έχεις χρόνο;
F. da Costa: Έχω έναν πάρα πολύ καλό προσωπικό γυμναστή, που με ακολουθεί παντού. Με βοηθάει με τη εκγύμναση μου, αλλά και τη διατροφή μου, καθώς επίσης και πως να προετοιμάζομαι για το jet lag. Έχει μεγάλη σημασία πως θα κοιμάσαι κατά την πτήση. Υπάρχει πολύ μεγάλη προετοιμασία πριν και μετά από έναν αγώνα, όπως επίσης και κατά την αποθεραπεία, κάτι που είναι δύσκολο όταν ταξιδεύεις αρκετά. Προφανώς κατά την διάρκεια του χειμώνα, η απόδοση του οργανισμού είναι στο μάξιμουμ, καθώς τον Δεκέμβριο και Ιανουάριο συνήθως είσαι στο σπίτι και προπονείσαι αρκετά. Αλλά κατά την διάρκεια της χρονιάς, επειδή πετάς συχνά, δεν κοιμάσαι και δεν τρέφεσαι καλά, ο στόχος είναι να μην αφήνεις το επίπεδο της φυσικής σου κατάστασης να πέφτει σημαντικά, γι’αυτό και έχουμε ανθρώπους που μας βοηθάνε.
Autoblog: Το επόμενο βήμα της καριέρας σου μετά το DTM και τη Formula E;
F. da Costa: Θα ήθελα πολύ να γίνω παγκόσμιος πρωταθλητής σε κάποιο πρωτάθλημα. O επόμενος φιλόδοξος στόχος μου είναι να κερδίσω το WEC ή το Le Mans.
Autoblog: Είδες τον αγώνα χθες (σ.σ. προχθές);
F. da Costa: Ναι, φυσικά τον είδα και τον λάτρεψα. Αλλά, επίσης, το να κερδίσω φέτος στο DTM είναι και αυτός ένας στόχος.
Autoblog: Ποιο από τα αυτοκίνητα του M Division ταιριάζει περισσότερο σε σένα;
F. da Costa: Πιστεύω ότι κάθε Μ αυτοκίνητο έχει ένα ειδικό χαρακτήρα. Αλλά μάλλον η Μ2 είναι για μένα. Είχα μια Μ4 στο παρελθόν, και την λάτρεψα πραγματικά. Έχει περισσότερη δύναμη από την Μ2, αλλά η Μ2 είναι ελαφρύτερη και μικρότερη και ίσως μου αρέσει περισσότερο τώρα. Τώρα, όσον αφορά τις Μ5/Μ6, αυτές έχουν ακόμα περισσότερη δύναμη, αλλά είναι για μεγαλύτερους σε ηλικία. Τώρα, θα ήθελα την Μ2.